زمینه و هدف: دمای سطح زمین (LST) یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر بر محیط و سیستمهای اکولوژیکی است و بر بسیاری از فرآیندهای سطح زمین تأثیرگذار است. LST بهطور گستردهای در مطالعات رطوبت خاک، گرمای سطح زمین شهری، نظارت بر محیطزیست، شبیهسازی فرآیند بیوژئوشیمیایی محیطی و چکیده کامل
زمینه و هدف: دمای سطح زمین (LST) یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر بر محیط و سیستمهای اکولوژیکی است و بر بسیاری از فرآیندهای سطح زمین تأثیرگذار است. LST بهطور گستردهای در مطالعات رطوبت خاک، گرمای سطح زمین شهری، نظارت بر محیطزیست، شبیهسازی فرآیند بیوژئوشیمیایی محیطی و ارزیابی تغییرات آب و هوا استفاده میشود. لذا توسعه روشهایی بهمنظور تخمین هرچه دقیقتر مکانی و زمانی این پارامتر کلیدی، کمک شایانی به توسعه بخش کشاورزی و حفظ منابع آبی میکند. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی نتایج روشهای ریزمقیاسسازی DisTRAD و TsHARP بهمنظور افزایش قدرت تفکیک مکانی تصاویر حرارتی سنجنده مادیس حاصل از ماهوارههای ترا و آکوا، از 1000 متر به 250 متر است.روش پژوهش: روش پژوهش در مقاله حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام کار مبتنی بر روابط همبستگی است.یافتهها: عملکرد روشهای ریزمقیاسسازی حرارتی DisTRAD و TsHARP توسط شاخص میانگین مربعات خطا (RMSE) و میانگین انحراف خطا (MBE) ارزیابی شدند. بررسی نتایج حاکی از آن است که بین دادههای تصاویر ریزمقیاسشده دمای سطح زمین توسط روشهای DisTRAD و TsHARP با دادههای تصویر مادیس 1000 متری از سنجنده Terra، مقدار RMSE برای تاریخ 13 اردیبهشت 1398 به ترتیب برابر با 77/1 و 7/1 درجه سانتیگراد و R2 حدود 53 درصد و برای 25 مهر 1398 به ترتیب برابر با 44/2 و 38/2 درجه سانتیگراد و R2 حدود 85 درصد است.نتایج: بررسی نتایج ماهوراههای ترا و آکوا، بهطور کلی نشاندهنده برتری نتایج ماهواره ترا نسبت به آکوا است. دلیل اصلی آن میتواند ساعت متفاوت گذر ماهوارهها از منطقه مورد مطالعه باشد. همچنین با توجه به اینکه تغییرات رطوبتی خاک و پهنههای آبی نظیر رودخانه کارون از عوامل اصلی ایجاد خطاست، لذا استفاده از این روشهای ریزمقیاسسازی تنها در مناطق فاقد تغییرات زیاد رطوبتی توصیه میشود.
پرونده مقاله