فصلنامه پژوهش های کیفی در علوم تربیتی، متعهد به حفظ اصول اخلاقی در انتشار آثار علمی و صیانت از مالکیت فکری پژوهشگران است. در این راستا، مقابله با هرگونه سرقت ادبی (Plagiarism) یکی از ارکان اصلی سیاست‌های این مجله به شمار می‌آید. سرقت علمی به هرگونه استفاده از متون، ایده‌ها، داده‌ها و نتایج دیگران بدون ارجاع‌دهی صحیح اطلاق می‌شود و نقض آشکار اصول صداقت علمی و اخلاق پژوهش محسوب می‌گردد.
تعریف و مصادیق سرقت علمی: سرقت علمی شامل، اما نه محدود به؛ موارد زیر است:
- کپی‌برداری کامل یا جزئی از متون دیگران بدون ذکر منبع.
- بازنویسی یا نقل به مضمون ایده‌ها و نتایج علمی دیگران بدون ارجاع‌دهی.
- ارائه آثار قبلی نویسنده به‌عنوان مقاله جدید (خودسرقتی - Self-plagiarism).
- استفاده از داده‌ها، جداول و تصاویر دیگران بدون کسب مجوز یا اشاره به منبع.
سیاست‌های فصلنامه در خصوص مقابله با سرقت علمی
بررسی اولیه با نرم‌افزارهای مشابهت‌یاب: کلیه مقالات ارسالی به مجله، پیش از ارسال به داوری تخصصی، با استفاده از نرم‌افزارهای معتبر مشابهت‌یاب (Hamtajoo) مورد بررسی قرار می‌گیرند. آستانه قابل قبول شباهت متنی کمتر از 15% (به استثنای منابع و اصطلاحات فنی رایج) تعیین شده است.
برخورد با موارد تخلف: در صورت شناسایی سرقت علمی جزئی، مقاله به نویسنده بازگردانده شده و اصلاحات لازم درخواست می‌شود. در موارد سرقت علمی گسترده (کپی‌برداری عمده بدون ارجاع)، مقاله بلافاصله رد شده و موضوع به نویسندگان اطلاع داده می‌شود. در صورت اثبات تخلف عمدی، مراتب به مراجع ذی‌ربط علمی و دانشگاهی گزارش خواهد شد.
مسؤولیت نویسندگان: مسؤولیت صحت مطالب و رعایت اصول ارجاع‌دهی صحیح بر عهده نویسندگان مقالات است. ارسال مقاله به مجله به معنای پذیرش این مسئولیت و تعهد به رعایت اصول اخلاقی انتشار است.
آگاهی‌بخشی و آموزش: فصلنامه پژوهش های کیفی در علوم تربیتی بر این باور است که پیشگیری از سرقت علمی از طریق آموزش و ترویج فرهنگ اخلاق پژوهش محقق می‌شود. لذا، راهنماهای لازم جهت شیوه‌های صحیح ارجاع‌دهی و آشنایی با مصادیق سرقت علمی در وبسایت فصلنامه، در دسترس نویسندگان قرار داده شده است.