شیخ فریدالدین عطار، پیر نیشابور، شاعری عارف و عارفی شاعر و شوریدهایی معنیآفرین است؛ البته مهارت او تنها به فن گویندگی خلاصه نمیشود؛ چراکه وی در میدان نویسندگی نیز گامی بس استوار دارد. عظمت اندیشۀ عطار تا بدان جاست که پردههایی از حقیقت وجود آدمی بر میدارد و خوانن چکیده کامل
شیخ فریدالدین عطار، پیر نیشابور، شاعری عارف و عارفی شاعر و شوریدهایی معنیآفرین است؛ البته مهارت او تنها به فن گویندگی خلاصه نمیشود؛ چراکه وی در میدان نویسندگی نیز گامی بس استوار دارد. عظمت اندیشۀ عطار تا بدان جاست که پردههایی از حقیقت وجود آدمی بر میدارد و خواننده را از خویشتنِ خویش رها میکند و به افق بیکران اندیشههای الهی میکشاند. عطار صاحب آثاری است که اغلب آنها نتیجۀ ژرفنگریهای عرفانی و ادبی اوست که از آن جمله است: مثنوی «الهینامه». این سروده که عطار خود آن را «گنج الهی» معرفی مینماید و سخنانش را درآن «توحید پاک» میداند، منظومهای است روحانی و عرفانی و در عین حال رمزی، که در برگیرندۀ حکایات و قصههای فراوانی است و از آنجاییکه در سخنان عطار همواره احوال روح را باید جست، این اثر نیز نمایانگر جدال بیامان روح است، روحی که طایر عالم ملکوت است و تعلق بدین جهان خاکی ندارد و عطار درصدد آن است که با همت والای خویش این ودیعۀ افلاکی را پاک و بیآلایش به موطن حقیقی خود برساند؛ پس روح که در این منظومه نقش خلیفه و صاحب شش فرزند است با هر عامل بازدارندهای به مبارزه میپردازد.
پرونده مقاله
داستان دلدادگی «رابعه و بکتاش» در «الهی نامه» یکی از شورانگیزترین داستان های منظوم عاشقانه و عارفانۀ کهن ادب پارسی است که نغمه گر نوای دلنشین و جان افزای آن، شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، شاعرنامی و پر آوازۀ قرن ششم هجری قمری است. او از مفاخر و نامآوران بزرگ ادبی چکیده کامل
داستان دلدادگی «رابعه و بکتاش» در «الهی نامه» یکی از شورانگیزترین داستان های منظوم عاشقانه و عارفانۀ کهن ادب پارسی است که نغمه گر نوای دلنشین و جان افزای آن، شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، شاعرنامی و پر آوازۀ قرن ششم هجری قمری است. او از مفاخر و نامآوران بزرگ ادبیات عرفانی و مثنوی های عاشقانه است که نه تنها در بحرمعانی فرید؛ بلکه در خلق داستان های ناب و دلنواز عاشقانه و عارفانه نیز بس بی بدیل است. در میان آثار عطار، مثنوی هایش به سبب وسعت دامنۀ معانی و داشتن مفاهیم گوناگون و سبک داستانی و در عین حال رمزی، در بیان نکات و دقایق عرفانی، جاذبه ایی بس شگرف دارد و از آنجایی که در سخنان عطار همواره احوال روح را باید جستجو کرد، پس به همین سبب نیزاو در مثنوی «الهی نامه» راوی داستان عارفانه و عاشقانه ایی می شود با نام «رابعه و بکتاش» که تماماً تفسیر و تصویر روح است. رابعه، قهرمان اصلی این داستان که نقش دختری عاشق و دلباخته را ایفاء میکند، نمادی از «روح» و معشوق او، «بکتاش»، رمزی از «نفس» آدمی است که شوریدۀ روزگار از آغاز تا پایان این داستان را به توصیف سیر رستگاری رابعۀ «روح» و سیر تکامل بکتاشِ «نفس» اختصاص داده است.
پرونده مقاله