فصیح الملک، شوریده شیرازی (متوفی 1345ق) را آخرین شاعر سبک بازگشت ادبی خواندهاند که از روشندلان نابغه در ادب فارسی به شمارمیآید، دوران پرتلاطم زندگی او در پایان عصر قاجاریه و ابتدای دوران پهلوی و حوادث انقلاب مشروطه، شعر او را دارای فراز و فرودهایی میکند که به سوی معن چکیده کامل
فصیح الملک، شوریده شیرازی (متوفی 1345ق) را آخرین شاعر سبک بازگشت ادبی خواندهاند که از روشندلان نابغه در ادب فارسی به شمارمیآید، دوران پرتلاطم زندگی او در پایان عصر قاجاریه و ابتدای دوران پهلوی و حوادث انقلاب مشروطه، شعر او را دارای فراز و فرودهایی میکند که به سوی معنویت و عرفان نیز گرایشهایی را نشان میدهد در این مقاله با روش تحلیلی و با استناد به منابع دست اول و اشعار شاعر، سرودهایی که ارتباط با معنویت و عرفان داشتهاند، تحلیل شدهاند و عشق الهی و تمایل به وحدت وجود و تزکیۀ نفس تا گرایش به انسان کامل در آن دنبال میشود و به ویژه اشعار صوفیانۀ او دربارۀ امام علی(ع) چشمگیر است که با ارادت به امام حسین(ع) و امام رضا(ع) تکمیل میگردد و این امامان را در قامت انسان کامل عرفانی ترسیم مینماید و نتیجهگیری میشود که این شاعر دارای تمایلات معنوی و عرفانی بوده است و در دوران پختگی و دهههای پایانی عمر این گرایش افزایش یافته است. اصول معنوی را سرلوحۀ آموزههای خود در اغلب اشعار قرارمیدهد.
پرونده مقاله