تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل برندسازی در تولید اجتماعی در جهت بهبود عملکرد صنعت پوشاک داخلی انجام شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، توسعهای و از لحاظ نوع روش، توصیفی- اکتشافی است. دادههای کیفی مورد نیاز از طریق مصاحبه گردآوری شده است. تعداد مشارکتکنندگان با استفاده از چکیده کامل
تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل برندسازی در تولید اجتماعی در جهت بهبود عملکرد صنعت پوشاک داخلی انجام شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، توسعهای و از لحاظ نوع روش، توصیفی- اکتشافی است. دادههای کیفی مورد نیاز از طریق مصاحبه گردآوری شده است. تعداد مشارکتکنندگان با استفاده از روش نمونهگیری نظری، 20 نفر از فعالان عرصه تولید اجتماعی در صنعت پوشاک داخلی بوده است. جهت طراحی مدل برندسازی در تولید اجتماعی در جهت بهبود عملکرد صنعت پوشاک داخلی از استراتژی گراندد تئوری با رهیافت استراوس و کوربین استفاده شده است. بر اساس نتایج کدگذاری باز و محوری، عوامل شبکههای ارتباطات، پویایی صنعت، اهداف و انگیزههای برندسازی، انجمنهای تولید اجتماعی و حمایتهای بالادستی، از جمله عوامل علی میباشند. ظرفیتهای مشارکت، توسعه برند، بسترهای حقوقی و قانونی، ساختارسازمانی چابک، ظرفیتهای آموزشی برندسازی و قابلیتهای ایده پردازی در برندسازی، در دسته الزامات قرارمیگیرند. چالشهای مالکیت حقوقی، چالشهای مدیریتی، چالشهای برنامهریزی و تحولات غیرقابلپیشبینی، از جمله عوامل مداخلهگر محسوب میشوند. همچنین، تولید سفارشی، بهبود کیفیت خدمات، بهبود روابط با بازار هدف، توسعه فعالیتهای پژوهشی در زمینه برند، افزایش چابکی سازمان، توسعه ایدهها در جهت افزایش قدرت برند، توسعه شبکههای مشارکت و ادغام تولیدکنندگان اجتماعی خرد از جمله مهمترین راهبردها هستند. کاهش هزینهها، افزایش سودآوری، برنامهریزی بهینه و توسعه کانالهای ارتباطات ازجمله مهمترین پیامدهای مدل پژوهش میباشند.
پرونده مقاله