مروری بر عشق به مقصد گردشگری: مفاهیم مدیریتی برای کسب‌وکارهای گردشگری

محورهای موضوعی : مدیریت بازاریابی

عباس فلاح نژاد ¹ (دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)
محمد علی عبدالوند ² (استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کامبیز حیدرزاده ³ (دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
محسن خون سیاوش ⁴ (استادیار، گروه ریاضی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)

تاریخ دریافت : 1401/06/13 تاریخ پذیرش : 1401/09/29 تاریخ انتشار : 1402/01/01

کلید واژه: مهمان‌نوازی, روابط مصرف‌کننده - برند, عشق به برند, گردشگری, عشق به مقصد,

چکیده مقاله :

امروزه برندسازی برای مقاصد گردشگری و جلب توجه و ایجاد عشق و علاقه‌ی گردشگران به این مقاصد یک استراتژی برای مقاصد گردشگری محسوب می‌شود که نقشی حیاتی در عملکرد مدیریت مقصد، جهت گسترش فرصت‌های گردشگری آن‌ها و متمایزسازی مقاصد نسبت به رقبا و در نهایت دست‌یابی به مزیت رقابتی می‌باشد. از اینرو با توجه به اهمیت گردشگری که تأثیر زیادی بر محیط، فرهنگ و اقتصاد دارد برقراری پیوند عاطفی قوی گردشگر با مقاصد گردشگری می‌تواند در جذب گردشگر و در نتیجه افزایش درآمد و توسعه پایدار ناشی از صنعت گردشگری بسیار تأثیرگذار باشد. عشق به مقصد پدیده‌ای است که توسط گروهی از بازدیدکنندگان راضی تجربه می‌شود و بازدیدکنندگان راضی نیز تبدیل به گردشگران وفادار می‌شوند و از این طریق چندین هزینه را کاهش می‌دهند. از آنجا که امروزه اهمیت این سازه به عنوان یک موضوع نوظهور برای دانشگاهیان و متخصصان افزایش یافته است، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی سیستماتیک ادبیات مقالات فارسی و لاتین مربوط به عشق در حوزه مطالعاتی گردشگری و مهمان‌نوازی و مطالعه تطبیقی و کتاب‌شناختی موضوعات اصلی، متغیرهای مختلف مشاهده شده و ترسیم یک تصویر واضح و جامع از پدیده عشق به مقصد گردشگری و همچنین ارائه مفاهیم مدیریتی و برنامه‌های کاربردی برای کسب‌وکارهای گردشگری می‌باشد. این بررسی دیدی عمیق به سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان فعال در کسب‌وکارهای گردشگری و مهمان‌نوازی ارائه می‌دهد.

چکیده انگلیسی:

Today, branding for tourist destinations and attracting the attention and creating the love and interest of tourists for these destinations is considered a strategy for tourist destinations, which plays a vital role in the performance of destination management, in order to expand their tourism opportunities and differentiate goals from competitors and finally achieve competitive advantage. Therefore, due to the importance of tourism, which has a significant impact on the environment, culture, and economy, establishing a strong emotional link between tourists and tourist destinations can be very effective in attracting tourists and, as a result, increasing income and sustainable development due to the tourism industry. Destination love is a phenomenon experienced by a group of satisfied visitors, and satisfied visitors become loyal tourists, thereby reducing costs. Since today the importance of this construct has increased as an emerging issue for academics and professionals, therefore, the purpose of this review research is to draw a clear and comprehensive picture of the phenomenon of tourist destination love and also to present management concepts and applications for tourism businesses. This review provides an in-depth insight into policymakers and planners active in tourism and hospitality businesses.

منابع و مأخذ:

بلوچی، ح.، اقبال، م. و سمیع، س. (1400). "بررسی تأثیر ابراز وجود و عزت نفس بر قصد خرید مجدد مشتریان با میانجی‌گری حسادت و عشق به برند و تعامل فعال با برند"، فصلنامه علمی مطالعات بازاریابی ورزشی، دوره 2، شماره 2، صص. 96-126.

 

حاجی بابایی، ح. و قبادی لموکی، ت. (1399). "رویکردهای نوین به پیوندهای احساسی برند: از نوستالژی تا عشق به برند"، مطالعات رفتار مصرف‌کننده، دوره 7، شماره 2، صص. 89-104.

 

حکیمی، ا. (1396). "بررسی تأثیر ارزش‌های ادراکی مصرف‌کنندگان بر عشق به برند و پیامدهای آن: تبیین نقش میانجی هویت برند"، مجله مدیریت بازاریابی، دوره 12، شماره 37، صص.105-120.

 

رضایی حاجی‌آبادی، ج.، شفیعی، م. و کاظمی، ع. (1399). "تأثیر تجربه برند مقصد گردشگری بر خلق مشترک ارزش با تمرکز بر نقش میانجی عشق به برند مقصد"، فصلنامه علمی مدیریت برند، دوره 7، شماره 4، صص. 89-118.

 

شعبانی، ع. و طالقانی، م. (1392). "تأثیر بازدیدهای قبلی و رضایت گردشگران از یک مقصد بر قصد بازگشت مجدد آن‌ها (مطالعه موردی: گردشگران سلامت)"، فصلنامه علمی- پژوهشی جغرافیا و مطالعات محیطی، دوره 2، شماره 6، صص. 55-64.

 

شفیعی، م.، طبائیان، ر. و توکلی، ه. (1397). "تأثیر تجربه خاطره‌انگیز از مقصد گردشگری در عشق به برند مقصد با نقش میانجی هویت‌یابی مشتری با برند؛ مطالعه گردشگران اصفهان"، فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، دوره 7، شماره 3، صص. 127-141.

 

فلاح‌نژاد، ع.، عبدالوند، م.ع.، حیدرزاده، ک. و خون سیاوش، م. (1401). "پدیده عشق به مقصد: بررسی سیستماتیک ادبیات و مسیرهای پژوهشی آینده"، فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، دوره 11، شماره 3، صص. 133-147.

 

کروبی، م.، بهاری، ج.، بهاری، ش.، بهاری، ح.، محمدی، س. و بذله، م. (1397). "بررسی روابط ساختاری بازدیدهای قبلی، انگیزه‌ها، رضایت و قصد بازگشت مجدد گردشگران (مطالعه موردی: شهر تبریز)"، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 1، شماره 2، صص. 716-732.

 

مکی‌زاده، و.، مکی‌زاده، ب. و شراعی، ف. (1396). "بررسی ابعاد و پیامدهای نفرت مصرف‌کننده از برند"، همایش ملی مدیریت، اقتصاد، اقتصاد مقاومتی.

 

Abrar, K. (2019). “Impact of Customerization and Customer Engagement on Brand Love with the Mediating role of Brand Performance: Evidence from Hotel Industry of Pakistan”, Sukkur IBA Journal of Management and Business - SIJMB, Vol. 6(1), PP. 66-86.

 

Alexander, M., Chuan Chen, C., MacLaren, A. & O'Gorman, K.D. (2010). “Love motels: oriental phenomenon or emergent sector?”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 22(2), PP. 194-208.

 

Almeida-Santana, A. & Moreno-Gil, S. (2018). “Understanding tourism loyalty: horizontal vs.

destination loyalty”, Tourism Management, Vol. 65, PP. 245-255.

 

Alnawas, I. & Altarifi, S. (2016). “Exploring the role of brand identification and brand love in generating higher levels of brand loyalty”, Journal of Vacation Marketing, Vol. 22(2), PP. 111-128.

 

Amaro, S., Barroco, C. & Antunes, J. (2020). “Exploring the antecedents and outcomes of destination brand love”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 30(3), PP. 433-448.

 

Amonwuttikon, J. & Khamwon, A. (2017). “Brand Love, Brand Loyalty, and Word of Mouth: A Case of Coffee Cafe”, Proceedings of the Universal Academic Cluster International Summer Conference in Hokkaido.

 

An, S., Suh, J. & Eck, T. (2019). “Examining structural relationships among service quality, perceived value, Satisfaction and revisit intention for airbnb guests”, International Journal of Tourism Sciences, Vol. 19(3), PP. 145-165.

 

Andriotis, K., Foroudi, P. & Marvi, R. (2020). “Heritage destination love”, Qualitative Market Research, Vol. 24 (2), PP. 240-259.

 

Arasl, H. & Baradarani, S. (2014). “European Tourist Perspective on Destination Satisfaction in Jordan’s Industries”, Procedia- Social and Behavioral Sciences, Vol. 109, PP. 1416-1425.

 

Ardyan, E. & Susanti, A. (2018). “The Effect of City Brand Love on Tourist based City Brand Equity: City Branding Study in Indonesia”, International Journal of Asian Business and Information Management, Vol. 9(3), PP. 44-60.

 

Arkonsuo, I.R. & Leppiman, A. (2015). “Young consumers and their brand love”, International Journal of Business and Social Research, Vol. 5(10), PP. 33-44.

 

Aro, K., Suomi, K. & Saraniemi, S. (2018). “Antecedents and consequences of destination brand love - A case study from Finnish Lapland”, Tourism Management, Vol. 67, PP. 71-81.

 

Baena, V. (2016). “Online and mobile marketing strategies as drivers of brand love in sports teams: Findings from Real Madrid”, International Journal of Sports Marketing and Sponsorship, Vol. 17(3), PP. 202-218.

 

Baggio, R., Cooper, C., Scott, N. & Corigliano, M.A. (2009). “Advertising and word of mouth in tourism: A simulation study”, Marketing Innovations for Sustainable Destinations, Vol. 44(3), PP. 13-22.

 

Baloglu, S. (2001). “An investigation of a loyalty typology and the multi destination loyalty of international travelers”, Tourism Analysis, Vol. 6(1), PP. 41-52.

 

Barnes, S.J., Mattsson, J. & Sørensen, F. (2014). “Destination brand experience and visitor behavior: testing a scale in the tourism context”, Annals of Tourism Research, Vol. 48, PP. 121-139.

 

Bastiaansen, M., Lub, X.D., Mitas, O., Jung, T.H., Ascenção, M.P., Han, D.I., Moilanen, T., Smit, B. & Strijbosch, W. (2019). “Emotions as core building blocks of an experience”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 31 (2), PP. 651-68.

 

Batra, R., Ahuvia, A.C. & Bagozzi, R.P. (2012). “Brand love”, Journal of Marketing, Vol. 76(2), PP. 1-16.

 

Bigne, E., Andreu, L., Perez, C. & Ruiz, C. (2020). “Brand love is all around: loyalty behaviour, active and passive social media users”, Current Issues in Tourism, Vol. 22, PP. 1-18.

 

Boubker, O. & Naoui, K. (2022). “Factors affecting airline brand love, passengers’ loyalty, and positive word-of-mouth. A case study of Royal Air Maroc”, Case Studies on Transport Policy, Vol. 10(2), PP. 1388-1400.

 

Bryan, T. & Sutrisno, D.S. (2021). “The Impact of Brand Love on Consumer Repurchase Intention Mediated by Brand Equity in the Case of Starbucks Indonesia”, iBuss Management, Vol. 9(2).

 

Buhalis, D.D. (2000). “Marketing the competitive destination of the future”, Tourism Management, Vol. 21(1), PP. 97-116.

 

Buhalis, D. & Amaranggana, A. (2015). “Smart tourism destinations enhancing tourism experience through personalisation of services”, In Information and communication technologies in tourism 2015, Springer, Cham, PP. 377-389.

 

Çakıroğlu, A.D., Önder, L.G & Eren B.A. (2020). “Relationships between brand experience, customer satisfaction, brand love and brand loyalty: airline flight service application”, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, Vol. 11(3), PP. 888-898.

 

CAO, T.M. & TRAN, T.T.C. (2022). “Distribution of Brand Love on Customers' Behavioral Intention: Cases of Five-star Hotels”, Journal of Distribution Science, Vol. 20(4), PP. 21-31.

 

Carroll, B.A. & Ahuvia, A.C. (2006). “Some antecedents and outcomes of brand love”, Marketing Letters, Vol. 17(2), PP. 79-89.

 

Carvache-Franco, M., Carvache-Franco, W., Pérez-Orozco, A., Víquez-Paniagua, A.G. & Carvache-Franco, O. (2022). “Satisfaction Factors That Predict Loyalty in Ecotourism: A Study of Foreign Tourism in Costa Rica”, Land, Vol. 11(1), P. 125.

 

Chen, N., Wang, Y., Li, J., Wei, Y. & Yuan, Q. (2020). “Examining structural relationships among night tourism experience, lovemarks, brand satisfaction, and Brand Loyalty on Cultural Heritage Night in South Korea”, Sustainability, Vol. 12(17), P. 6723.

 

Christou, P.A. (2018). “Exploring agape: Tourists on the island of love”, Tourism Management, Vol. 68, PP. 13-22.

 

Chu, Q., Bao, G. & Sun, J. (2022). “Progress and Prospects of Destination Image Research in the Last Decade”, Sustainability, Vol. 14, 10716. https://doi.org/10.3390/su141710716.

Fahmi, T.M. & Zaki, H.S. (2018). “Drivers and outcomes of brand hate in the tourism sector”, Journal of the Faculty of Tourism and Hotels-University of Sadat City, Vol. 2(2), PP. 130-150.

 

Farnum, J., Hall, T. & Kruger, L.E. (2005). “Sense of place in natural resource recreation and tourism: An evaluation and assessment of research findings”, Portland: USDA Pacific Northwest Research Station.

 

Filieri, R., Yen, D.A. & Yu, Q. (2021). “I Love London: An exploration of the declaration of love towards a destination on Instagram”, Tourism Management, Vol. 85(10), 104291.

 

Foroudi, P. & Marvi, R. (2020). “SOME LIKE IT HOT: The Role of Identity, Website, Co-Creation Behavior on Identification and Love”, European Journal of International Management. https://eprints.mdx.ac.uk/31020.

 

Fournier, S. (1998). “Consumers and their brands: developing relationship theory in consumer research”, Journal of Consumer Research, Vol. 24(4), PP. 343-373.

 

Godfrey, J. (1984). “I love New York”. Tourism Management, Vol. 5(2), PP. 148-149.

 

Grégoire, Y., Tripp, T. & Legoux, R. (2009). “When customer love turns into lasting hate: The effects of relationship strength and time on customer revenge and avoidance”, Journal of Marketing, Vol. 73(6), PP. 18-32.

 

Hammitt, W.E., Kyle, G.T. & Oh, C-O. (2009). “Comparison of place bonding models in recreation resource management”, Journal of Leisure Research, Vol. 41(1), PP. 57-72.

 

Han, H., Kiatkawsin, K., Koo, B. & Kim, W. (2020). “Thai wellness tourism and quality: Comparison between Chinese and American visitors’ behaviors”, Asia Pacific Journal of Tourism Research, Vol. 25(4), PP. 424-440.

 

Han, H., Yu, J. & Kim, W. (2019a). “Environmental corporate social responsibility and the strategy to boost the airline’s image and customer loyalty intentions”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 36, PP. 371-383.

 

Han, H., Yu, J., Chua, B.L., Lee, S. & Kim, W. (2019b). “Impact of core-product and service-encounter quality, attitude, image, trust and love on repurchase”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 31(4), PP. 1588-1608.

 

Hermawan, H., Wijayanti, A. & Nugroho, D.S. (2019). “Loyalty on ecotourism analysed using the factors of tourist attraction, safety, and amenities, with satisfaction as an intervening variable”, African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, Vol. 8(5), PP. 1-19.

 

Hosany, S. & Gilbert, D. (2010). “Measuring tourists' emotional experiences toward hedonic holiday destinations”, Journal of Travel Research, Vol. 49(4), PP. 513-526.

 

Izquierdo Yusta, A., Martinez-Ruiz, M.P. & Pérez-Villarreal, H.H. (2022). “Studying the impact of food values, subjective norm and brand love on behavioral loyalty”. Journal of Retailing and Consumer Services, Vol. 65(10), 102885.

Jamrozy, U. & Walsh, J.A. (2008). “Destination and Place Branding: a Lost Sense of Place? Tourism, Recreation and Sustainability: Linking Culture and the Environment”, 2nd Edition, Edited by Stephen F. McCool and R. Moisey, PP. 131-141, CAB International, ISBN 9781845934705, UK.

 

Jiang, K. (2019). “An Exploration of Destination Brand Love among Theme-Park Based Tourists and Excursionists”, A thesis exhibition presented to the University of Waterloo for the degree of Doctor of Philosophy.

 

Jiang, K., Potwarka, L. & Havitz, M. (2017). “Sub-dimensions of destination brand love and their influences on destination brand loyalty: A study of first-timers and repeat visitors”. In 2017 ttra International Conference on Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally. Canada.

 

Johnson, A.R., Matear, M. & Thomson, M. (2011). “A coal in the heart: Self-relevance as a post-exit predictor of consumer anti-brand actions”, Journal of Consumer Research, Vol. 38(1), PP. 108-125.

 

Joshi, R. & Garg, P. (2021). “Role of brand experience in shaping brand love”, International Journal of Consumer Studies, Vol. 45(2), PP. 259-272.

 

Karimi, F. & Ruhollahi, M.A. (2019). “The effect of customer experience on customer engagement with the moderating role of brand love (Case study: Customers of hotels in Isfahan City)”, South Asian Journal of Marketing & Management Research, Vol. 9(9), PP. 4-12.

 

Khamwon, A. (2017). “Destination Brand Experience, Destination Brand Love, and Behavioral Intention: Evidence from MICE tourism in Khon Kaen”, Proceedings of the Universal Academic Cluster International Summer Conference in Hokkaido.

 

Kim, Y.J., Park, J.S. & Jeon, H.M. (2021). “Experiential Value, Satisfaction, Brand Love, and Brand Loyalty toward Robot Barista Coffee Shop: The Moderating Effect of Generation”, Sustainability, Vol. 13, PP. 1-16.

 

Knobloch, U., Robertson, K. & Aitken, R. (2017). “Experience, Emotion, and Eudaimonia: A Consideration of Tourist Experiences and Well-being”, Journal of Travel Research, Vol. 56(5), PP. 651-662.

 

Kock, F., Josiassen, A. & Assaf, A.G. (2016). “Advancing destination image: The destination content model”, Annals of Tourism Research, Vol. 61, PP. 28-44.

 

Kourtit, K., Neuts, B., Nijkamp, P. & Wahlström, M.H. (2020). “A Structural Equation Model for Place-based City Love: An Application to Swedish Cities”, International Regional Science Review, Vol. 44(3/4), PP. 432-465.

 

Kwon, E. & Mattila, A.S. (2015). “The effect of self-brand connection and self-construal on brand lovers’ word of mouth (WOM)”, Cornell Hospitality Quarterly, Vol. 56(4), PP. 427-435.

 

 

Lee, K. & Hyun, S. (2016). “The effects of perceived destination ability and destination brand love on tourists’ loyalty to post-disaster tourism destinations: The case of Korean tourists to Japan”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 33(5), PP. 613-627.

 

Lee, W.S., Tang, R., Moon, J. & Song, M. (2022). “The structural relationship between a low-cost carrier’s service experience, corporate social responsibility, brand love, and reuse intention: The case of Southwest Airlines”, Journal of Air Transport Management, Vol. 102(11), 102216.

 

Lightfoot, H., Baines, T. & Smart, P. (2013). “The servitization of manufacturing: A systematic literature review of interdependent trends”, International Journal of Operations and Production Management, Vol. 33(11/12), PP. 1408-1434.

 

Linan, F. & Fayolle, A. (2015). “A systematic literature review on entrepreneurial intentions: Citation, thematic analyses, and research agenda”, International Entrepreneurship and Management Journal, Vol. 11(4), PP. 907-933.

 

Litvin, S.W., Goldsmith, R.E. & Pan, B. (2008). “Electronic word-of-mouth in hospitality and tourism management”. Tourism management, Vol. 29(3), PP. 458-468.

 

Liu, C.R., Wang, Y.C., Chiu, T.H. & Chen, S.P. (2018). “Antecedents and outcomes of lifestyle hotel brand attachment and love: the case of Gen Y”, Journal of Hospitality Marketing and Management, Vol. 27(3), PP. 281-298.

 

Lv, X. & Wu, A. (2021). “The role of extraordinary sensory experiences in shaping destination brand love: an empirical study”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 38(2), PP. 179-193.

 

Lykoudi, D.M., Zouni, G. & Tsogas, M.M. (2022). “Self-love emotion as a novel type of love for tourism destinations”, Tourism Geographies, PP. 1-22.

 

Lykoudi, D.M., Zouni, G. & Tsogas, M. (2020). “Destination love, brand love and interpersonal love; an exploratory, comparative study of love across different contexts”, Proceedings of the European Marketing Academy, 49th, (62921).

 

Ma, L. (2020). “When love becomes hate: How different consumer-brand relationships interact with crises to influence consumers' reactions”, Corporate Communications: An International Journal, Vol. 25(3), PP. 357-375.

 

McKibbon, A. (2006). “Systematic reviews and librarians”, Library Trends, Vol. 51(1), PP. 202-215.

 

Mody, M. & Hanks, L. (2020). “Consumption authenticity in the accommodations industry: the keysto brand love and brand loyalty for hotels and Airbnb”, Journal of Travel Research, Vol. 59(1), PP. 173-189.

 

Mohamad, M., Ali, N.A.M., Ab Ghani, N.I., Halim, M.S.A. & Loganathan, N. (2015). “Effects of the Malaysian Travel Destination Brand Image on Tourist Satisfaction and Destination Loyalty”, American-Eurasian Journal of Agriculture & Environmental Science (Tourism & Environment, Social and Management Sciences), Vol. 15, PP. 61-72.

 

Molinillo, S., Correia Loureiro, S. M., Godinho Bilro, R. & Japutra. A. (2020). “Relationships between tourists and intelligent virtual assistants: promoting the love ties”, AIRSI2020, https://hdl.handle.net/10630/19766.

 

Moore, S.A., Rodger, K. & Taplin, R.H. (2017). “Developing a better understanding of the complexities of visitor loyalty to Karijini National Park”, Western Australia. Tourism Management, Vol. 62, PP. 20-28.

 

Morando, M. & Platania S. (2022). “Luxury Tourism Consumption in the Accommodation Sector: The Mediation Role of Destination Brand Love for Potential Tourists”, Sustainability, Vol. 14(7), PP. 1-18.

 

Morgan, N., Pritchard, A. & Pride, R. (2004). “Destination Branding -Creating the Unique Destination Proposition”, (2ndEd). Oxford: Butterworth-Heinemann.

 

Nayeem, T., Murshed, F. & Dwivedi. A. (2019). “Brand experience and brand attitude: examining a credibility-based mechanism”, Marketing Intelligence & Planning, PP. 1-17.

 

Pittaway, L., Robertson, M., Munir, K., Denyer, D. & Neely, A. (2004). “Networking and innovation: A systematic review of the evidence”, International Journal of Management Reviews, Vol. 5(3/4), PP. 137-168.

 

Putri, W.R.I.A. & Gde, S.I.P. (2021). “The role of brand love mediates the influence of brand experience and self-expressive brand on brand loyalty: a case study on Starbucks consumers in Denpasar”, Russian Journal of Agricultural and Socio-Economic Sciences, Vol. 114(6), PP. 182-189.

 

Prayag, G.S., Hosany, S. & Odeh, K. (2013). “The Role of Tourists’ Emotional Experiences and Satisfaction in Understanding Behavioral Intentions”, Journal of Destination Marketing & Management, Vol. 2(2), PP. 118-127.

 

Primananda, P.G.B.N., Yasa, N., Sukaatmadja, I. & Setiawan, P. (2022). “Trust as a mediating effect of social media marketing, experience, destination image on revisit intention in the COVID-19 era”, International Journal of Data and Network Science, Vol. 6(2), PP. 517-526.

 

Rabbanee, F., Sadeque, S. & Swapan, M. (2019). “Drivers and Consequences of City Brand Love - Unravelling Tourists’ Love for Perth, WA”, In: State of Australian Cities Conference, 3rd Dec 2019, Perth WA.

 

Robertson, J., Botha, E., Ferreira, C. & Pitt, L. (2022). “How deep is your love? The brand love-loyalty matrix in consumer-brand relationships”, Journal of business research, Vol. 149, PP. 651-662.

 

Rodrigues, P. & Torres, I. (2018). “Mediation effect of Brand Experience between Destination Brand Personality and Brand Love: The Porto city case”, The EuroMed Academy of Business announces its 11th Annual Conference At: University of Malta, Valletta, Malta.

 

Ryan, C. (1991). “Researching Tourist Satisfaction”. Routledge: London.

Sadeque, S., Swapan, M.S.H., Roy, S.K. & Ashikuzzaman, M. (2021). “City brand love: modelling and resident heterogeneity analysis”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 31(2), PP. 322-337.

 

Sarkar, A. (2019). “Validating a theoretical model for hotel brand love amongst young Indian tourists”, Journal of Administrative and Business Studies, Vol. 5(4), PP. 228-243.

 

Seo, G. D., Lee, J. E. (2022). “A study on the structural relationship between resource attraction, entertainment experience, love mark and attachment in tourist Destination”, Journal of Digital Convergence, Vol. 20(5), PP. 261-268.

 

Seyyedamiri, N., Hamedanian Pour, A., Zaeri, E. & Nazarian, A. (2021). “Understanding Destination Brand Love using Machine Learning and Content Analysis method”, Current Issues in Tourism, Vol. 25(9), PP. 1451-1466.

 

Shafiee, M. M., Foroudi, P. & Tabaeeian, R. A. (2021). “Memorable Experience, Tourist-Destination Identification and Destination Love”, International Journal of Tourism Cities, Vol. 7(2), PP. 1-26.

 

Shen, Y., Huang, S., Choi, H.S.C. & Morrison, A.M. (2021). “Does brand love matter to casual restaurants? A multi-group path analysis”, Journal of Hospitality Marketing & Management, Vol. 30(5(, PP. 630-654.

 

Shen, Y.S., Huang, S., Choi, H.S.C. & Joppe, M. (2016). “Examining the role of satisfaction and brand love in generating behavioral intention”, In Proceedings of the Travel and Tourism Research Association, Canada 2016 Conference.

 

Shimp, T.A. & Madden, T.J. (1988). “Consumer-object relations: A conceptual framework based analogously on Sternberg’s triangular theory of love”, Advances in Consumer Research, Vol. 15, PP. 163-168.

 

Shin, M. & Back, K.J. (2019). “Effect of Cognitive Engagement on the Development of Brand Love in a Hotel Context”, Journal of Hospitality & Tourism Research, Vol. 44(2), PP. 328-350.

 

Sikandar, M.D.I. & Ahmed, Q.M. (2019). “Impact of Social Media Marketing on Brand Love: Promoting Loyalty in the restaurant Landscape of Pakistan”, Online Journal of Communication and Media Technologies, Vol. 9(4), PP. e201927.

 

Singh, S. (2002). “Love, anthropology and tourism”, Annals of Tourism Research, Vol. 29(1), PP. 261-264.

 

Song, M., Lee, W.S. & Moon, J. (2020). “Antecedents and consequences of Southwest Airlines' brand love”, International Journal of Tourism and Hospitality Research, Vol. 34(4), PP. 25-34.

 

Sreejesh, S., Sarkar, J.G., Sarkar, A., Eshghi, A. & Anusree, M.R. (2018). “The impact of other customer perception on consumer-brand relationships”, Journal of Service Theory and Practice, Vol. 28(2), PP. 130-146.

 

Sternberg, R.J. (1986). “A triangular theory of love”, Psychological Review, Vol. 93(2), PP. 119-135.

 

Strandberg, C. & Styven, M.E. (2019). “What’s love got to do with it? Place brand love and viral videos”, Internet Research, Vol. 30(1), PP. 23-43.

 

Swanson, K. (2015). “Place brand love and marketing to place consumers as tourists”, Journal of Place Management and Development, Vol. 8(2), PP. 142-146.

 

Swanson, K. (2017). “Destination brand love: managerial implications and applications to tourism businesses”, Journal of Place Management and Development, Vol. 10(1), PP. 88-97.

 

Tranfield, D., Denyer, D., Marcos, J. & Burr, M. (2004). “Co-producing management knowledge”, Management Decision, Vol. 42(3/4), PP. 375-386.

 

Tranfield, D., Denyer, D. & Smart, P. (2003). “Towards a methodology for developing evidence-informed management knowledge by means of systematic review”, British Journal of Management, Vol. 14(3), PP. 207-222.

 

Trivedi, J. & Sama, R. (2020). “Determinants of consumer loyalty towards celebrity-owned restaurants: The mediating role of brand love”, Journal of Consumer Behaviour, Vol. 20(3), PP. 748-761.

 

Tsai, S.P. (2014). “Love and satisfaction drive persistent stickiness: investigating international tourist hotel brands”, International Journal of Tourism Research, Vol. 16(6), PP. 565-577.

 

Tsai, S.P. (2011). “Strategic relationship management and service brand marketing”, European Journal of Marketing, Vol. 45(7/8), PP. 1194-1213.

 

Tussyadiah, I.P. (2014). “Toward a Theoretical Foundation for Experience Design in Tourism”, Journal of Travel Research, Vol. 53(5), PP. 543-564.

 

Wang, Y.C. (2015). “A Three-Component Trıangular Theory of Hotel Brand Love”, Submitted to the Faculty of Tte Graduate College of The Oklahoma State University in Partial Fulfillment of The Requirements for the Degree of Doctor of Phılosophy.

 

Williams, D.R. & Vaske, J.J. (2003). “The measurement of place attachment: Validity and generalizability of a psychometric approach”, Forest Science, Vol. 49(6), PP. 830-840.

 

Woosnam, K.M., Stylidis, D. & Ivkov, M. (2020). “Explaining conative destination image through cognitive and affective destination image and emotional solidarity with residents”, Journal of Sustainable Tourism, Vol. 28(6), PP. 917-935.

 

Yadav, R., Paul, J. & Mittal, A. (2021). “Impact of nation brand experience on nation brand loyalty, and positive WOM in a changing environment: the role of nation brand love”, International Marketing Review, https://doi.org/10.1108/IMR-05-2021-0173.

 

Yang, J. & Mundel, J. (2022). “Effects of brand feedback to negative eWOM on brand love/hate: an expectancy violation approach”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 31(2), PP. 279-292.

Yıldız, T. & Türk, B. (2020). “Experience, Personality, and love effect on loyalty for coffee houses”, Journal of Social and Humanities Sciences Research, Vol. 7(61), PP. 3033-3041.

 

Yoon, Y. & Uysal, M. (2005). “An examination of the effects of motivation and satisfaction on destination loyalty: A structural model”, Tourism Management, Vol. 26(1), PP. 45-56.

 

Yuksel, A., Yuksel, F. & Bilim, Y. (2010). “Destination attachment: Effects on customer satisfaction and cognitive, affective, and conative loyalty”, Tourism Management, Vol. 31(2), PP. 274-284.

 

Zhang, P., Guo, S., Zeng, L. & Li, X. (2022). “Formation Mechanisms of Rural Summer Health Destination Loyalty: Exploration and Comparison of Low- and High-Aged Elderly Leisure Vacation Tourists”, Behavioral sciences, Vol. 12, P. 367.

 

Zhang, H., Xu, H. & Gursoy, D. (2020). “The effect of celebrity endorsement on destination brand love: A comparison of previous visitors and potential tourists”, Journal of Destination Marketing & Management, Vol. 17(3), PP. 1-14.

 

Zhang, H.M., Fu, X.X., Cai, L.P & Lu, L. (2014). “Destination Image and Tourist Loyalty: A Meta-Analysis”, Tourism Management, Vol. 40(1), PP. 213-223.

 

متن کامل:



مروری بر عشق به مقصد گردشگری: مفاهیم مدیریتی برای کسب و کارهای گردشگری

 

چکیده

امروزه برندسازی برای مقاصد گردشگری و جلب توجه و ایجاد عشق و علاقه‌ی گردشگران به این مقاصد یک استراتژی برای مقاصد گردشگری محسوب می‌شود که نقشی حیاتی در عملکرد مدیریت مقصد، جهت گسترش فرصت‌های گردشگری آنها و متمایزسازی مقاصد نسبت به رقبا و درنهایت دست یابی به مزیت رقابتی می‌باشد. از اینرو با توجه به اهمیت گردشگری که تأثیر زیادی بر محیط، فرهنگ و اقتصاد دارد برقراری پیوند عاطفی قوی گردشگر با مقاصد گردشگری می تواند در جذب گردشگر و در نتیجه افزایش درآمد و توسعه پایدار ناشی از صنعت گردشگری بسیار تأثیرگذار باشد. عشق به مقصد پدیده ای است که توسط گروهی از بازدیدکنندگان راضی تجربه می شود و بازدیدکنندگان راضی نیز تبدیل به گردشگران وفادار می شوند و از این طریق چندین هزینه را کاهش می دهند. از آنجا که امروزه اهمیت این سازه به عنوان یک موضوع نوظهور برای دانشگاهیان و متخصصان افزایش یافته است، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی سیستماتیک ادبیات مقالات فارسی و لاتین مربوط به عشق در حوزه مطالعاتی گردشگری و مهمان نوازی و مطالعه تطبیقی و کتابشناختی موضوعات اصلی، متغیرهای مختلف مشاهده شده و ترسیم یک تصویر واضح و جامع از پدیده عشق به مقصد گردشگری و همچنین ارائه مفاهیم مدیریتی و برنامه های کاربردی برای کسب و کارهای گردشگری می باشد. این بررسی دیدی عمیق به سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان فعال در کسب و کارهای گردشگری و مهمان نوازی ارائه می دهد.

کلید واژه ها: روابط مصرف کننده- برند؛ عشق به برند؛ گردشگری؛ مهمان نوازی؛ عشق به مقصد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه

 

برندسازي مقصد گردشگري يكي از استراتژي هاي نسبتاً نوظهور در جذب گردشگران مي باشد. اين استراتژي، ابزار كارآمد براي بازاريابي مقصدهای گردشگري است. زيرا برند، به مقصد گردشگري هويت و شخصيت مي دهد و آن را از ساير مقصدهاي گردشگري متمايز مي سازد. بنابراین برندسازی مقصد یک ابزار بازاریابی قدرتمندی است که می تواند یک تصویر مثبت و ارتباطات احساسی با بازدیدکنندگان ایجاد کند و بر پایه برندسازی مقصد، تجربیات درک شده ای است که یک بازدیدکننده با یک مقصد خواهد داشت (مورگان و همکاران،2004). در بازاری که به سمت اشباع شدن پیش می رود، مقاصد گردشگری رقابتی باید استراتژی‌های بازاریابی خود را به منظور افزایش وفاداری مشتری و ایجاد ارتباطات بلندمدت با مشتریان خود، از نو طراحی کنند (بالوگلو،2001؛ یون و یوسال،2005). کسب و کار گردشگری هر روز با یک مشکل اساسی مواجه می شود؛ مکان های گردشگری برای به دست آوردن بازدید کننده به طور فزآینده ای با یکدیگر در رقابت هستند، و یک نگرانی دائمی در مورد جهانی شدن و یکسان سازی برند های گردشگری وجود دارد که باعث شده است نتوانند ویژگی منحصر به فردی برای مقاصد گردشگری ایجاد کنند (جمروزی و والش،2008). بنابراین عدم توجه به مدیریت روابط مصرف کننده-برند و بی توجهی به ارتباط افراد-مکان ها و از طرفی ادبیات بازاریابی خدمات نیز نشان داده که چگونه مصرف کنندگان هنگامی که شکست خدمت را تجربه می کنند احساسات نفرت را توسعه می دهند (گریگوری و همکاران،2009؛ جانسون و همکاران،2011). این احساسات منجر به پیامدهای منفی برای بنگاه و برند، همراه با اجتناب از تشویق برند یا تبلیغات توصیه ای منفی می شوند. غفلت از شناخت و تحلیل احساسات منفی مصرف کنندگان نسبت به برندها می تواند پیامدهای بسیار مخرب و چه بسا ویرانگری را برای موقعیت رقابتی یک برند به همراه داشته باشد. لذا مدیریت چنین احساساتی می تواند به بنگاه ها جهت پاسخگویی کارآمد در مقابل نفرت از برند و پیشگیری از آن کمک نماید (مکی زاده و همکاران،1396). از جمله مؤلفه هاي مطرح در ایجاد و حفظ ارتباطات بلندمدت با بازدیدکنندگان و جلوگیری از ایجاد و توسعه نفرت از مقاصد گردشگری، عشق به مقصد¹ مي باشد. هدف از پژوهش حاضر مرور و ارزیابی ادبیات پژوهش عشق در حوزه گردشگری و مهمان نوازی و بررسی سیستماتیک آن و همچنین ارائه مفاهیم مدیریتی و برنامه های کاربردی برای کسب و کارهای گردشگری می باشد. 

 

پیشینه پژوهش

مفهوم سازی اصلی عشق در بازاریابی اولین بار توسط شیمپ و مادِن (1988) توصیف گردید. آنها این جریان پژوهشی را با کارهای مفهومی خود بر اساس نظریه مثلثی عشق استرنبرگ (1986)، توسعه داده و هشت نوع رابطه مصرف کننده- شئ مبتنی بر سه بُعد صمیمیت، اشتیاق و تصمیم/ تعهد ارائه نمودند. علاوه بر این، فورنیر (1998) در تحقیقات خود در مورد روابط مصرف کننده– برند، اهمیت عشق را به عنوان یکی از جنبه های اصلی در ایجاد روابط طولانی مدت مصرف کننده- برند اذعان کرد. از سوی دیگرکارول و آهوویا (2006)، نیز موضوع عشق به برند را در زمینه های پژوهشی مربوط به دلخوشی و روابط مصرف کننده – برند و بویژه در زمینه گردشگری مورد بررسی قرار دادند. عشق به برند² به عنوان میزان دلبستگی هیجانی پرشور یک مصرف کننده راضی نسبت به یک برند خاص تعریف می شود (کارول و آهوویا³،2006).

 

 

 

روش شناسی پژوهش

در این پژوهش از مرور نظام مند ادبیات عشق در حوزه گردشگری و مهمان نوازی استفاده شده است. هدف اصلی این فرآیند جمع آوری حجم زیادی از ادبیات و ایجاد یک ترکیب عملی است (مک کیببن،2006؛ ترنفیلد و همکاران،2003). برای این منظور، نیازمند پروتکل های شفاف در انتخاب مقاله ها و استفاده از روش صریحی در انتخاب مقاله است (پیتاوی و همکاران،2004؛ ترنفیلد و همکاران،2004). به منظور پاسخ به سؤالات خاص پژوهش و همچنین پیروی از دقت روش شناختی، فرآیند جستجوی شفاف دنبال شده است و همچنین معیارهای شمول و عدم شمول را نیز در نظر گرفته شده است.

 

تعیین سؤال های تحقیق

با توجه به هدف این پژوهش سؤالات بر طبقه بندی و سازمان دهی تحقیقات عشق در حوزه گردشگری و مهمان نوازی متمرکز است، به همین منظور این پژوهش درصدد پاسخگویی به سؤالات اصلی زیر می باشد:

•       موضوعات نوظهور ادبیات مربوط به عشق به برند چیست؟

•       عشق در حوزه گردشگری و مهمان نوازی چیست؟

•       متغیرهای کلیدی که در سازه عشق به مقصد استفاده شده اند چیست؟

 

گام های جست وجو

برای فرآیند جست و جو، واژه های کلیدی «عشق به برند»، «نشانه های عشق⁴»، «عشق به مقصد» و «عشق به مکان⁵» را پس از ارزیابی دقیق تعاریف ادبیات عشق به برند از پایگاه های داده لاتین و فارسی در نظر گرفته شدند.

از میان انواع نوشته های علمی تنها مقالات علمی چاپ شده در مجلات معتبر مدنظر قرار گرفتند؛ این معیار تضمین
می کند که نوشته ها داوری شده اند و یا حداقل شرایط لازم را برای انتشار داشته اند. در جستجوی ساختارمند برای مقالات لاتین از پایگاه های داده ساینس دایرکت، امرالد، اسپرینگر، تیلور و فرانسیس، وایلی، سیج، اسکوپوس، پروکوئست و همچنین شبکه اجتماعی علمی ریسرچ گیت مورد استفاده قرار گرفت. و برای مقالات فارسی از پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پایگاه اطلاعات و فناوری ایرانداک (بخش مقالات) و پایگاه های اختصاصی مجلات علمی-پژوهشی مرتبط با عنوان پژوهش استفاده شد. برای انتخاب یک مقاله برای فرآیند بررسی ادبیات، از معیارهای شمول (تمرکز بر احساسات عاطفی، دلبستگی و ادراکات مربوط به برندهایی که فراتر از ارزش ها / مزایای سودمند است، مقالات فارسی و لاتین مجلات منتشر شده، دسترسی به متن کامل، دسترسی به منابع و انتخاب استخری بر اساس کلید واژه های«عشق به برند»، «نشانه های عشق»، «عشق به مقصد» و «عشق به مکان») و عدم شمول (یادداشت های سخنرانی، عدم دسترسی به چکیده، سایر احساسات شبیه عشق، که مربوط به عشق به برند نیست، کتاب ها، مقالات کنفرانس ها، پایان نامه های تحصیلات تکمیلی و دکتری) دقیق استفاده شده است. در همین راستا، در بازه زمانی 1401-1397 برای مقالات فارسی و 2022-1984 برای مقالات لاتین در مجموع 637 مقاله از پایگاه های داده با واژه های کلیدی فوق الذکر دریافت شد. تمام مقالات به طور مستقل و بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده مطالعه گردیده و بر مبنای موتور جستجوی گوگل اسکالر برحسب شمار ارجاع ها مجموعه داده ای از زمینه هایی مانند نام نشریه/کنفرانس/کتاب و پایان نامه، سال انتشار، تعداد استناد، روش شناسی استفاده شده، روش های جمع آوری داده ها، تکنیک تجزیه و تحلیل مورد استفاده، متغیرهای کلیدی مورد استفاده، اندازه نمونه، پژوهش های آینده و غیره تهیه شده است. این مجموعه داده ها به ما در تولید بینش های مهمی برای ارائه درک وسیع تر از ادبیات عشق به برند کمک کرد. و در پایان این فرآیند، تعداد 99 مقاله مرتبط با حوزه گردشگری و مهمان نوازی برای بررسی باقی ماند و در نهایت 80 مقاله (4 مقاله فارسی و 76 مقاله لاتین) علمی چاپ شده در مجلات معتبر برای بررسی متن اصلی باقی ماند.

تجزیه و تحلیل محتوای موضوعی⁶

پس از انتخاب مقالات لاتین تا سپتامبر 2022 و مقالات فارسی تا آذرماه 1401، ادبیات مطابق با موضوعات برجسته مرتب شده است. برای این منظور، به طور مستقل مقالات را بر اساس تشابه محتوا طبقه بندی نموده که روش رایجی در پژوهش علوم اجتماعی است (لایتفوت و همکاران،2013؛ لینان و فایول،2015). این طبقه بندی ها بعداً مورد مقایسه قرار گرفتند و هرگونه اختلاف در فرآیند مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در پایان این فرآیند، موضوعات اصلی و موضوعات فرعی زیر طراحی شده است:

•       مقیاس سازی عشق به برند: این موضوع گسترده شامل سه موضوع فرعی است. آنها عبارتند از: «عشق به برند»، «تحلیل بین فرهنگی» و «نفرت-عشق هواداران ورزشی».

•       مفهوم سازی عشق به برند: این موضوع گسترده شامل سه موضوع فرعی است. آنها عبارتند از: «عشق به برند و سایر سازه ها»، «ماهیت عشق به برند» و «عشق به برند در روابط مصرف کننده – برند».

•       عشق به برند در خودپنداره: این موضوع گسترده شامل دو موضوع فرعی است که عبارتند از: «خودپنداره در فضای دیجیتال» و «عشق به برند در خود درونی، خود اجتماعی و خود کلی».

•       عشق به برند در فضای دیجیتال: این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر می شود: «شبکه های اجتماعی
و برنامه های تلفن همراه» و «خرده فروشی های آنلاین»

•       عشق به برند در خدمات: این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر می شود: «روابط خدمات»، «گردشگری
و مهمان نوازی»، «بیمارستان ها»، «دانشگاه ها»، «بیمه ها»، «باشگاه های ورزشی» و «مراکز خرید».

•       عشق به برند در کالاها: این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر است: «گوشی های تلفن همراه»، «اتومبیل»، «پوشاک»، «بهداشتی و آرایشی».

•       عشق به برند در تجملات، مد و شراب: این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر است: «تجملات»، «مُد» 
و «شراب».

•       مشتقات عشق به برند: این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر است: «اعتیاد به برند»، «فداکاری برند»، «پسندیدگی برند»، «دلبستگی به برند» و «نفرت از برند».

 

عشق به برند در خدمات

این موضوع گسترده شامل موضوعات فرعی زیر می شود: «روابط خدمات»، «گردشگری و مهمان نوازی»، «بیمارستان ها»، «دانشگاه ها»، «بیمه ها»، «باشگاه های ورزشی» و «مراکز خرید». که در این مطالعه بصورت ویژه موضوع فرعی «گردشگری و مهمان نوازی » مورد بحث قرار می گیرد.

 

گردشگری و مهمان نوازی

این موضوع فرعی روی مقالاتی متمرکز شده است که عشق به برند را به عنوان پدیده ای در زمینه های مختلف گردشگری و مهمان نوازی در نظر می گیرند، که در مجموع 80 مقاله در این خصوص مورد بررسی قرار گرفت.

 

 

ماهیت عشق به مقصد گردشگری: 

پژوهشگران سازه های مختلف رابطه برند و مصرف‌کننده را بررسی کردند تا بسیاری از جنبه‌های ارتباط عاطفی مصرف‌کننده با برندها را به تصویر بکشند. این سازه های رابطه برند و مصرف‌کننده شامل: عشق به برند، دلبستگی عاطفی، عاشقانه برند، اشتیاق به برند، اعتماد به برند، هویت برند و تعهد به برند است. تمایز بین عشق به برند و سایر سازه‌های رابطه برند و مصرف‌کننده، هم از نظر تئوری و هم به صورت تجربی مورد آزمایش قرار گرفته و فراگیری بالای عشق به برند برای پیش‌بینی نتایج مثبت کسب ‌و کار تأیید شده است (جیانگ و همکاران،2017). عشق به برند مفهومی جدید است که در زمینه رفتار مصرف مورد مطالعه قرار گرفته است. مفهوم سازی اصلی عشق در بازاریابی اولین بار توسط شیمپ و مادِن (1988) توصیف گردید. آنها این جریان پژوهشی را با کارهای مفهومی خود بر اساس نظریه مثلثی عشق استرنبرگ (1986)، توسعه داده و هشت نوع رابطه مصرف کننده- شئ مبتنی بر سه بُعد صمیمیت، اشتیاق و تصمیم/ تعهد ارائه نمودند. در زمینه رفتار مصرف‌کننده، اشتیاق را می‌توان به عنوان درگیری عاطفی مصرف‌کننده نسبت به محصول توصیف کرد. عامل صمیمیت با سرمایه‌گذاری عاطفی در رابطه و توانایی برند در درک مشتری مرتبط است. تعهد به تصمیم شناختی اتخاذ شده توسط مصرف‌کننده اشاره دارد (شین و باک،2019). علاوه بر این، فورنیر (1998) در تحقیقات خود در مورد روابط مصرف کننده– برند، اهمیت عشق را به عنوان یکی از جنبه های اصلی در ایجاد روابط طولانی مدت مصرف کننده- برند اذعان کرد. از سوی دیگر کارول و آهوویا (2006)، عشق به برند را به عنوان میزان دلبستگی هیجانی پرشور یک مصرف کننده راضی نسبت به یک برند خاص تعریف نمودند. و نیز موضوع عشق به برند را در زمینه های پژوهشی مربوط به دلخوشی و روابط مصرف کننده – برند و بویژه در زمینه گردشگری مورد بررسی قرار دادند. تاکنون تعاریف بسیاری برای عشق به مقصد گردشگری توسط محققان و متخصصان ارائه گردیده که یکی از جامع ترین تعاریف به شرح ذیل می باشد: عشق به مقصد گردشگری، درجه علاقه شدیدی است که بازدید کننده برای یک مقصد برند شده خاص نشان می دهد و دلبستگی هیجانی گردشگران راضی به یک برند مقصد می باشد (کارول و آهوویا،2006)، در جدول زیر تعاریف و مفاهیم اصلی عشق به مقصد ارائه گردیده است.

جریان پژوهشی همچنین شاهد تکامل سازه های جدید با کمک سازه عشق به مقصد می باشد، سازه هایی مانند دلبستگی به مکان⁷(ویلیامز و واسکه،2003)، حس مکان⁸(فارنوم و همکاران،2005)، پیوند مکانی⁹(هممیت و همکاران،2009)، عشق به مکان(اسوانسون، 2015؛ استرندبرگ و استیون،2019)، عشق به هتل¹⁰( لیو و همکاران،2018؛ سرکار،2019)، عشق به شهر¹¹(اردیان و سوسانتی،2018؛ کورتیت و همکاران،2020)، تنفر از مقصد¹²(فهمی و زاکی،2018) و عشق به میراث فرهنگی مقصد¹³(آندریتیس و همکاران،2020) بوده است. اگرچه این اصطلاحات متفاوت هستند، اما همه آنها پیوند عاطفی مثبت بین افراد و مکان های خاص را توصیف می کنند.

جدول شماره 1: تعاریف و مفاهیم اصلی عشق به مقصد

 

 

نویسندگان	تعاریف عشق به مقصد گردشگری
کارول و آهوویا (2006)	-درجه علاقه شدیدی که یک توریست برای یک مقصد برند شده(داغ) نشان می دهد. -دلبستگی عاطفی گردشگران راضی به یک برند مقصد.
هوسانی و گیلبرت (2010)	عشق به مقصد توسط سه واکنش احساسی اصلی برای مقاصد لذت بخش ساخته می‌شود: عشق، شادی و غافلگیری مثبت.
یوکسل و همکاران (2010)	عشق به مقصد پیوند احساسی و عاطفی به مقصد است.
باترا و همکاران (2012)	ابعاد فرعی عشق به مقصد گردشگری شامل: یکپارچه سازی برند شخصی، رفتارهای حرص آلود، رابطه بلندمدت،ارتباط احساسی مثبت، ظرفیت نگرشی و قدرت نگرشی می باشد.
تسای (2014)	افزایش و تقویت وفاداری به مقصد از طریق سه بُعد: عشق پرشور، وابستگی احساسی و یکپارچه سازی برند شخصی
لی و هیون (2016)	عشق به مقصد اشاره بر سه جنبه عشق پرشور، دلبستگی عاطفی و ادغام خود-برند دارد.
اسوانسون (2017)	عشق به مقصد گردشگری توسط چهار دسته اصلی: پیشینه ها، مسائل مربوط به رابطه ها، مسائل مربوط به تجربه ها و پیامدها ساخته می شود که شامل سه نوع عشق دوستانه(انتخاب آزادانه)، عشق احساسی(عشق طبیعی) و عشق پُرشور و رمانتیک(فقدان منطق و شهوت) می باشد.
کریستو (2018)	عشق به مقصد به عنوان یک عشق ایثارگرانه از مفاهیم عشق بین فردی معمولی می باشد.
آرو و همکاران (2018)	عشق به مقصد به عنوان دلبستگی عاطفی گردشگران راضی به یک مقصد که نشان دهنده هویت پذیری با یک برند مقصد می باشد.

 

پس از شرح تعاریف عشق به مقصد گردشگری، برای درک بهتر این مفهوم و کاربردهای آن به بررسی مهمترین تحقیقات صورت گرفته در این زمینه می پردازیم. جدول زیر خلاصه ای از مطالعات خارجی و داخلی انجام شده را نشان می دهد.

جدول شماره 2: خلاصه مطالعات خارجی و داخلی

 

 

نویسنده	عنوان	جامعه آماری	ابزار گردآوری و آنالیز داده ها	شرح مختصر
لی و هیون (2016)	اثرات قابلیت ادراک شده مقصد و عشق به مقصد بر وفاداری گردشگران به مقاصد گردشگری پس از وقوع فاجعه: مطالعه موردی گردشگران کره ای به ژاپن	گردشگران کره ای که به ژاپن سفر می کنند	-پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری  - تحلیل عاملی تأییدی	نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین سازه های مطالعه وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده بینش ارزشمندی در مورد مدل توسعه یافته و کاربردهای مهم مدیریتی برای سازمان دهندگان مدیریت مقصد ژاپن که با شرایط پس از فاجعه مواجه هستند ارائه می نماید.
اسوانسون (2017)	عشق به مقصد: مفاهیم مدیریتی و برنامه های کاربردی برای کسب و کارهای گردشگری	سه شهر بزرگ ایالات متحده (اورلاندو از ایالت فلوریدا، لاس وگاس از ایالت نوادا و مینیاپولیس از ایالت مینه سوتا)	-مصاحبه از گردشگران - عکس های گردشگری: عکاسی داوطلبانه -کلاژهای توریستی -مصاحبه از مطلعین کلیدی -تجزیه و تحلیل موضوعی	در این مطالعه 13 موضوع شناسایی و به چهار دسته تقسیم شدند: پیشایندها، مسائل رابطه ای، مسائل تجربی و پیامدها. به طور خاص، دسته بندی پیشایندها شامل فعالیت های مختلفی که مرتبط با لذت بردن از آب و هوای مطلوب است. بخش مربوط به مسائل رابطه ای شامل ارتباطات خانوادگی و دوستانه است. جامعه برند مقصد، رابطه با خانه و ارتباط با خود برند. مسائل تجربی شامل حواس هاست، رازآلود بودن، بدون محدودیت سنّی، رهایی و احساساتی که در آن محیط در جریان است. پیامدها شامل انتظار یا اجتناب از ناراحتی های زمان جدایی است، مقاومت در برابر اطلاعات منفی؛ و نگرش مثبت و مطمئن بودن از این نگرش.
آرو و همکاران (2018)	پیشایندها و پیامدهای عشق به مقصد-یک مطالعه موردی از لاپلند فنلاند	همه گردشگران بومی به لاپلند فنلاند (افرادی که بیش از یکبار از Yll€as که یک پاتوق بزرگ اسکی در فضای باز در 150 کیلومتری قطب شمال است بازدید کرده اند)	-مصاحبه نیمه ساختاریافته -تجزیه و تحلیل محتوا مبتنی بر تئوری	نتایج این مطالعه نشان داد که مفاهیم پیوند مکانی و وابستگی مکانی تقریباً با مفهوم عشق به مقصد همپوشانی دارند (مانند چنگ و کو،2015)، عشق به مقصد بصورت یک شکل فردی از پیوند مکانی در نظر گرفته شده که یک شکل قدرتمند پیوند است که بر روی یک برند مقصد متمرکز شده است. عشق به مقصد به انواع ارزشمندی از پیشایندها و پیامدهایی از وابستگی مکانی پدیدار می شود، علاوه بر این، برخی از پیامدهای قدرتمندی چون افسردگی ناشی از جدایی پیش بینی شده پدیدار می گردد که بدان معنی است که عشق به مقصد می تواند به عنوان یک پیوند قوی تر از وابستگی مکانی ایجاد شود.
محمد شفیعی و همکاران(1397)	تأثیر تجربه خاطره انگیز از مقصد گردشگری در عشق به برند مقصد با نقش میانجی هویت یابی مشتری با برند؛ مطالعه گردشگران اصفهان	گردشگران داخلی اصفهان	-پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری  -تحلیل عاملی تأییدی - ایموس 22 - اس.پی.اس.اس 22	نتایج این مطالعه نشان داد که تجربه خاطره انگیز از مقصد در بُعد شناختی هویت یابی مشتری با آن تأثیر مثبت می گذارد. و تجربه خاطره انگیز از مقصد در بُعد احساسی هویت یابی مشتری با آن تأثیر مثبت می گذارد. و تجربه خاطره انگیز از مقصد در بُعد ارزیابی هویت یابی مشتری با آن تأثیر مثبت می گذارد.
جیانگ (2019)	شناسایی عشق به مقصد در بین گردشگران و بازدیدکنندگان یک روزه مبتنی بر تم پارک های خاص	استارباکس دیزنی لند شانگهای، فود ریپابلیک(Food Republic) دیزنی لند شانگهای، بردتالک(BreadTalk) دیزنی لند شانگهای	-نظرسنجی در سایت  -مدلسازی معادلات ساختاری  -اس پی اس اس 22 -اسمارت پی ال اس	هدف کلی این مطالعه، بررسی آگاهی از برند، اعتماد به برند و ارزیابی ویژگی های تجربی به عنوان سه پیشایند عشق به مقصد و همچنین نقش عشق به مقصد در پیش بینی پاسخ های مصرف کننده به تجربیات بازدید مبتنی بر تم پارک خاص(مانند، شادی دریافت شده فردی و همبستگی خانوادگی) و پیامدهای مرتبط با کسب و کار(یعنی وفاداری شناختی، نگرشی و کرداری) می باشد.
سرکار (2019)	اعتبارسنجی یک مدل نظری برای عشق به هتل در بین گردشگران جوان هندی	مصرف کنندگان جوان شش هتل لوکس پنج ستاره واقع در بازار نوظهور هند	-پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری  -تحلیل عاملی تأییدی -اس پی اس اس 17 -لیزرل 8.72	نتایج این مطالعه نشان داد که ادراک سایر مشتریان، کیفیت خدمات هتل، بیگانگی از برند هتل و احساس مکان هتل، عشق به هتل را در بین گردشگران جوان هندی به طور قابل توجهی پیش بینی می کند. عشق به برند هتل نیز به نوبه خود وفاداری به برند هتل و کار احساسی گردشگران را پیش بینی می کند.
ژانگ و همکاران (2020)	تأثیر تأیید افراد مشهور(سلبریتی) بر عشق به مقصد: مقایسه بازدیدکنندگان قبلی و گردشگران بالقوه	هنگ کنگ به عنوان برند مقصد کانونی و گوانگژو ب	-مصاحبه های شخصی -پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری -تحلیل عاملی تأییدی -ام پلاس 7 - بازاریابی چند سطحی	نتایج این مطالعه نشان می دهد که هم بازدید کنندگان قبلی و هم گردشگران بالقوه می توانند با یک برند مقصد رابطه عاشقانه برقرار کنند. با این حال، تأثیر تأیید افراد مشهور بر عشق به مقصد بین دو گروه متفاوت است. برای گردشگران بالقوه، قابل اعتماد بودن و تخصص تأییدکنندگان افراد مشهور به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق تعامل شبه اجتماعی بر عشق به مقصد تأثیر می گذارد. در حالی که برای بازدید کنندگان قبلی، جذابیت و قابل اعتماد بودن از طریق تعامل شبه اجتماعی به طور غیرمستقیم بر عشق به مقصد تأثیر می گذارد.
آمارو و همکاران (2020)	بررسی پیشایندها و پیامدهای عشق به مقصد	دانشجویان بین المللی سابق از برنامه اراسموس اتحادیه اروپا	-پرسشنامه آنلاین -مدلسازی معادلات ساختاری  -پی ال اس -اسمارت پی ال اس	نتایج این مطالعه نشان می دهد که عشق به مقصد تأثیر معناداری بر روی تبلیغات شفاهی، تبلیغات شفاهی الکترونیکی، شدت تبلیغات شفاهی، توصیه و نیات بازدید مجدد دارد. علاوه بر این تصویر مقصد و تجربه اراسموس تأثیر مثبتی بر عشق به مقصد دارند.
آندریتیس و همکاران (2020)	عشق به میراث فرهنگی مقصد	افرادی که به لندن سفر کرده و میراث فرهنگی لندن را تجربه کردند.  (در مکان هایی مانند کافه ها، مراکز خرید و اماکن گردشگری)	-مصاحبه های عمیق چهره به چهره -روش مقایسه مداوم	هدف از این مطالعه، غلبه بر سهل انگاری در تحقیقات گذشته با طرح مفهوم عشق به میراث فرهنگی مقصد است. نتایج نشان داد که عشق به میراث فرهنگی مقصد دارای سه عنصر است: اشتیاق، دلبستگی عاطفی و هویت.
لیکودی و همکاران (2020)	عشق به مقصد، عشق به برند و عشق بین فردی؛ یک مطالعه اکتشافی، مقایسه ای عشق در زمینه های مختلف	در المپیای باستانی یونان، یا از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی.	پرسشنامه نیمه ساختاریافته	هدف اصلی این مطالعه کسب بینش اولیه در مورد شباهت، شدت، پیچیدگی، عینیت و مبهم بودن معیارهای سه مفهوم عشق به برند، عشق بین فردی و مفهوم بدیع از عشق به مقصد می باشد. یافته ها نشان داد که برخلاف عشق به برند و عشق بین فردی، عشق به مقصد و عشق بین فردی شباهت های بیشتری نسبت به تفاوت ها دارند. عشق به مقصد و عشق به برند شباهت های بیشتری نسبت به تفاوت ها دارند.
فیلییری و همکاران (2021)	#من لندن را  دوست دارم: بررسی اظهار عشق به یک مقصد در اینستاگرام	کاربران اینستاگرام، لندن	-عکس ها، متن ها، هشتک ها - تحلیل محتوای بصری کیفی - تجزیه و تحلیل متن - لکسی منسر	این مطالعه با هدف بررسی نحوه بیان عشق به مقصد با استفاده از روش ترکیبی در اینستاگرام می پردازد. نتایج نشان داد که اظهار عشق به مقصد توسط کاربران از طریق برخی ویژگی های مقاصد(طبیعی و معماری، مردم، حمل و نقل، غذا و آب و هوا)، همراه با احساسات مثبت خاص(حیرت، جذابیت، لذت و ترجیح، سحر، نوستالژی، تعلق و صمیمیت) مرتبط است.
ال وی و وو (2021)	نقش تجربیات حسی فوق العاده در شکل گیری عشق به مقصد: یک مطالعه تجربی	منطقه دیدنی دریاچه لوگو، چین	-پرسشنامه آنلاین -تحلیل محتوا -تحلیل هم رخدادی -تحلیل رگرسیون لجستیک باینری -تحلیل عاملی تأییدی - تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی	این مطالعه با استفاده از دو مطالعه به بررسی تجربه های حسی مثبت فوق العاده در توسعه عشق به مقصد پرداختند. مطالعه 1، بر اساس بررسی های آنلاین نشان می دهد که عشق به مقصد از تجربیات حسی فوق العاده ناشی می شود. یک بررسی جمع آوری داده های طولی در مطالعه 2 بیشتر بررسی می کند که تجارب حسی رایج به طور قابل توجهی بر عشق به مقصد تأثیر نمی گذارد و نشان می دهد که شادی لحظه ای و شادی گذشته نگر واسطه های سریعی بین تجربیات حسی فوق العاده و عشق به مقصد هستند.
لیکودی و همکاران (2022)	احساس خود دوستی به عنوان نوعی عشق جدید به  مقاصد گردشگری	گردشگران ملی و بین المللی در مکانهای عمومی	-مصاحبه غیررسمی نیمه ساختاریافته -پرسشنامه نیمه ساختاریافته -تئوری داده بنیاد -کدگذاری محوری	نتایج نشان داد که افراد با فرهنگ های مختلف که عموماً پیر، بسیار تحصیل کرده و دارای درآمد ماهیانه بالایی هستند، و عمدتاً مجردها تمایل به توسعه احساسات «خود دوستی» به مقاصد و بازدید مکرر از آنها هستند.
سیدامیری و همکاران (1400)	درک عشق به مقصد با استفاده از یادگیری ماشین و روش تحلیل محتوا	بررسیهای آنلاین ازطریق TripAdvisor  از میراث فرهنگی و تاریخی ایران(معماری، اماکن تاریخی، سنت ها و مکان های مقدس)	-بررسی آنلاین  -تحلیل محتوا   -متن کاوی -تخصیص پنهان دیریکله -ماشین بردار پشتیبان -ماشین بردار پشتیبانی مبتنی بر استراتژی یک در مقابل یک	این مطالعه با استفاده از مفهوم عشق به برند در مقاصد گردشگری به منظور شناسایی عناصر اصلی است که می تواند تأثیرات مهمی در تولید عشق به مقصد داشته باشد. با تجزیه و تحلیل بررسی های آنلاین بازدید کنندگان، عناوینی برای مکان های تاریخی و مقاصد شامل معماری، مکان های تاریخی، سنت و مکان های مقدس، که می تواند مشابه سایر مقاصد تاریخی گردشگری در مناطق مختلف جهان باشد ایجاد شده است.
رضائی حاجی آبادی و همکاران (1400)	تاثیر تجربه برند مقصد گردشگری بر خلق مشترک ارزش با تمرکز بر نقش میانجی عشق به برند مقصد	گردشگران داخلی	-پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری	نتایج نشان داد که تجربه برند مقصد با سه بُعدش یعنی تجربه ذهنی، تجربه عاطفی و تجربه رفتاری بر عشق به برند مقصد تاثیر مثبت می گذارد. به-علاوه، متغیر میانجی عشق به برند مقصد بر ابعاد خلق مشترک ارزش شامل: مشارکت، تعامل و تسهیم دانش تاثیر مثبت دارد.
محمد شفیعی و همکاران (1400)	تجربه به یاد ماندنی، هویت یابی مقصد- گردشگر و عشق به مقصد	گردشگران داخلی و خارجی که از مجبوب ترین مقاصد شهرهای ایران(اصفهان، شیراز، تهران، مشهد، رشت، و مازندران)	-پرسشنامه  -مدلسازی معادلات ساختاری -ایموس 23   -اس.پی.اس.اس 23	نتایج مطالعه نشان داد که جذابیت مقصد و تجربه به یاد ماندنی تأثیر مثبتی بر هویت یابی مقصد- گردشگر دارد. به طور مشابه، هویت یابی مقصد-گردشگر بر عشق به مقصد تأثیر مثبت می گذارد. عشق به مقصد نیز بر نیات بازدیدمجدد و تبلیغات دهان به دهان تأثیر می گذارد.
فلاح نژاد و همکاران (1401)	پدیده عشق به مقصد: بررسی سیستماتیک ادبیات و مسیرهای پژوهشی آینده	-	-مرور نظام مند -روش فراترکیب -تجزیه و تحلیل محتوای موضوعی	نتایج مطالعه نشان داد که رضایت از مقصد، تجربه مقصد و تصویر ذهنی مقصد بعنوان پیشایندها و وفاداری به مقصد، نیات بازدید مجدد از مقصد و تبلیغات شفاهی مقصد بعنوان پیامدهای مهم بیشتر مورد توجه پژوهشگران بوده است. علاوه بر این، بیشتر مطالعات انجام شده با رویکرد کمّی و با روش پیمایشی بوده است که لازم است به انجام پژوهش های کیفی و ترکیبی بیشتر توجه شود.

 

اهمیت عشق به مقصد

ایجاد روابط بلندمدت با مشتریان، وفاداری و احساسات مثبت رفتاری در آنان ازجمله استراتژی های کارا و مورد استفاده مدیران است. توجه به رفتار مصرف کنندگان، نگرش های رفتاری و احساسات، مدیران را در درک درست موقعیت، جایگاه مشتری، نحوه تعاملات و خریدها کمک می کند. مدیران برندهای معتبر با تکیه بر این مباحث، بررسی های علمی و تحقیقات بازاریابی توانسته اند در حفظ جایگاه رقابتی و بقاء در بازار گام بردارند (بلوچی و همکاران،1400).
از طرفی باید در نظر داشت که در هزاره سوم خلق پیوندهای احساسی بین برند و مشتری به اهرمی قدرتمند برای ایجاد ارتباطات بلندمدت با مشتری و ایجاد جریان مستمر درآمد، تبدیل شده است (حاجی بابایی و قبادی لموکی،1399). برای بازاریابان بسیار سخت شده است تا برند خود را از سایر برندها متمایز کنند. به همین دلیل دانش اینکه چه عواملی باید اصلاح شوند تا پیوندهای عاطفی مستحکم تری با مصرف کنندگان برقرار شود، لازم و ضروری است (حکیمی، 1396). اهمیت برندسازی مقصد در سالهای اخیر به دلیل رقابت شدید در گردشگری بین المللی افزایش یافته است. از همین رو، درک درستی از ویژگی هایی که به برندسازی مقصد کمک می کند بویژه شناسایی و تمایز مقصد اهمیت دارد. مقاصد گردشگری می توانند با افزایش تعداد بازدیدهای مجدد گردشگران به یک مزیت رقابتی پایدار دست یابند. بازدیدکنندگان تکراری یک بازار ثابت برای یک مقصد و همچنین یک منبع تبلیغات رایگان به شکل تبلیغات شفاهی برای اعضای خانواده و دوستانشان هستند (شعبانی و طالقانی،1392). لذا هریک از مقاصد گردشگری باید تلاش کنند سهم خود را از این صنعت و درآمدهای آن افزایش دهند. از طرف دیگر، باید توجه کرد در دنیای رقابتی امروز، نخستین سفر به یک مقصد گردشگری به معنی موفقیت آن مقصد گردشگری نیست، بلکه تعداد سفر به مقاصد گردشگری و معرفی و تبلیغ آن نزد گردشگران بالقوه است که می تواند موفقیت آن مقصد گردشگری را در بلندمدت رقم بزند (کروبی و همکاران،1397). نظریه پردازی احساسات در ادبیات معاصر گردشگری مورد توجه زیادی قرار گرفته است. احساسات هسته تجربیات گردشگری است (توسیادیا،2014؛ نابلوچ و همکاران،2017؛ باستیانسن و همکاران،2019).

یافته ها

متغیرهای کلیدی مشاهده شده

پس از مطالعه 80 مقاله معتبر علمی در این زمینه و بررسی پیشایندها و پیامدهای آنان مشاهده می شود که رضایت از مقصد، تجربه مقصد، تصویر مقصد، وفاداری به مقصد، نیات بازدید مجدد از مقصد و تبلیغات دهان به دهان مثبت از رایج ترین متغیرها مطابق با شکل 1 بوده اند. علاوه بر این مشاهده می شود که تمام متغیرهای کلیدی دارای ترکیب کاملی از متغیرهایی هستند که ادراکات مصرف کننده را توصیف می کنند، و همچنین متغیرهایی که مزایایی حاصل از عشق به مقصد را برای مقاصد گردشگری توصیف می کنند.

محرک‌های عشق به مقصد: 

پژوهش‌های مختلفی در زمینه محرک‌های عشق به مقصد انجام گرفته که مفاهیم و یافته‌های متفاوتی را نشان دادند، که با توجه به اهمیت و بیشترین تکرار مورد بررسی قرار گرفته است. 

 

1. رضایت مقصد¹⁴ 

تعریف رضایت به احساس مثبت یا لذتی اشاره دارد که پس از تجربه یا مصرف یک محصول گردشگری حاصل می شود. اینها جنبه های روانی و حالات ذهنی هستند که پس از قرار گرفتن گردشگران در معرض یک محیط ظاهر می شوند (کارواش-فرانکو و همکاران،2022). آرسل و برادرانی (2014) رضایت حاصل از گردشگری را به نقل رایان (1991)، درجه ای از برآورده شدن انتظارات گردشگر در مواجه شدن با واقعیت و طبیعت مشاهده شده بر اساس انتظارات وی تعریف می کنند. رضایت گردشگر ساختاری است که ارزیابی کلی گردشگران درباره تجربیاتشان را نسبت به یک مقصد معین تعریف می کند (محمد و همکاران،2015).

تسای،2011،2014 ؛ شن و همکاران،2016؛ سریجش و همکاران،2018؛ آرو و همکاران،2018؛ ابرار،2019؛ سرکار،2019؛ فرودی و مروی،2020؛ بیگنه و همکاران،2020؛ شن و همکاران،2021؛ صادق و همکاران،2021؛ کیم و همکاران،2021؛ یانگ و موندل،2022 و بوباکر و ناوی،2022 در مطالعات خود رضایت مقصد را به عنوان یکی از پیشایندهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

2. تجربه از مقصد¹⁵

اندیشه کنونی در بازاریابی بر این مبناست که تجربه برند کانون تمام تلاش های بازاریابی برای توسعه برند است. از این رو، تأکید بر بازاریابی تجربی مقصدهای گردشگری از طریق تأکید بر ویژگی های تجربی برند به سرعت در حال تبدیل شدن به بخشی اساسی در بازاریابی برند مقصد گردشگری است. بازاریابی تجربی تغییرات چشمگیری در رویکرد مقصدهای گردشگری برای جذب گردشگران ایجاد کرده است (ناییم و همکاران،2019). تجربه گردشگر به تعاملی اشاره دارد که گردشگر در هنگام استفاده از کلیه کالاها و خدمات مرتبط با مقصد گردشگری دارد (بوهالیس،2000). تجربه برند مقصد به عنوان مسیری ممکن برای برقراری ارتباطی قوی با برند مقصد بر ادراکات و واکنش های ذهنی مخاطبان خود تأثیرگذار خواهد بود. شور و اشتیاق حاصل از تجربه برند سبب تغییر نگرش و تعهد گردشگران یا تقویت آن ها نسبت به مقصد گردشگری می شود (ناییم و همکاران،2019). بارنس و همکاران (2014)، چهار بُعد برای تجربه گردشگر در نظر گرفته اند که شامل تجربه حسی برند مقصد گردشگری، تجربه عاطفی برند مقصد گردشگری، تجربه فکری برند مقصد گردشگری، تجربه رفتاری برند مقصد گردشگری است. مسائل مربوط به تجربیات مقصد گردشگری شامل حواس ها، رازآلود بودن، بدون محدودیت سنّی، رهایی و احساساتی که در آن محیط در جریان است می باشد (اسوانسون،2015). الکساندر و همکاران،2010؛ آرکونسو و لپیمان،2015؛ خاموون،2017؛ اردیان و سوسانتی، 2018؛ رودریگز و تورس،2018؛ آرو و همکاران،2018؛ ربانی و همکاران، 2019؛ کریمی و روح اللهی،2019؛ چن و همکاران،2020؛ ییلدیز و تورک،2020؛ کاکیروگلو و همکاران،2020؛ رضائی حاجی آبادی و همکاران،2021؛ پوتری و جی دی،2021؛ یاداو و همکاران،2021؛ لی و همکاران،2022 و سئو و لی،2022 در مطالعات خود تجربه مقصد را به عنوان یکی از پیشایندهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

3. تصویر مقصد¹⁶ 

تصویر مقصد بر ادراکات و نظرات گردشگران از مقاصد تأثیر می گذارد و نقش مهمی در رفتار گردشگران و تصمیمات مربوط به خرید سفر ایفا می کند (چو و همکاران،2022). تصویر مقصد شامل مجموعه ای از ادراکات، افکار، عواطف و احساسات مردم در مورد یک کشور، شهر یا منطقه به عنوان یک مقصد گردشگری است (وسنام و همکاران،2020). تصویر مقصد به عنوان تداعی های عاطفی و شناختی یک فرد مرتبط با یک مقصد تعریف می شود (کوک و همکاران، 2016). هان و همکاران،a2019؛ هان و همکاران،b2019؛ ابرار،2019؛ ربانی و همکاران،2019؛ آمارو و همکاران،2020؛ کورتیت و همکاران،2020 در مطالعات خود تصویر مقصد را به عنوان یکی از پیشایندهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

 

پیامدهای عشق به مقصد: 

پژوهش‌های مختلفی در زمینه پیامد‌های عشق به مقصد انجام گرفته که مفاهیم و یافته‌های متفاوتی را نشان دادند، که با توجه به اهمیت و بیشترین تکرار مورد بررسی قرار گرفته است.

1. وفاداری به مقصد¹⁷ 

وفاداری به مقصد یک شاخص کلیدی رقابت پذیری مقاصد گردشگری است (ژانگ و همکاران،2022). وفاداری به مقصد را می توان به عنوان تعهد گردشگران به اشتراک یا بازدید مجدد از جاذبه های گردشگری که قبلاً بازدید کرده اند تفسیر کرد (هرماوان و همکاران،2019). وفاداری مقصد بیانگر نگرش مثبت نسبت به یک مقصد است (آلمیدا-سانتانا و مورنو گیل، 2018؛ ژانگ، فو، کای، و لو، 2014)، که نشان دهنده احساس تعهد است (مور، راجر، و تاپلین، 2017). وفاداری به مقصد به عنوان کل، احساس و نگرشی توصیف می شود که گردشگران را ترغیب می کند که از یک مقصد مجدداً بازدید کنند و همچنین آن را به سایر افراد معرفی کنند (محمد و همکاران،2015).

تسای، 2011؛ النواز و التعریفی،2016؛ لی و هیون،2016؛ آمونوتوتیکون و خاموون،2017؛ آرو و همکاران،2018؛ هان و همکاران،a2019؛ جیانگ،2019؛ ابراهیم سیکندر و احمد، 2019؛ سرکار،2019؛ فرودی و مروی،2020؛ مودی و هنکس،2020؛ مولینیلو و همکاران،2020، تریودی و سماع،2020؛ چن و همکاران،2020؛ ییلدیز و تورک،2020؛ کاکیروگلو و همکاران،2020؛ سیدامیری و همکاران،2021؛ پوتری و جی دی،2021؛ یاداو و همکاران،2021؛ کیم و همکاران،2021؛ ایزکویردو یوستا و همکاران،2022؛ موراندو و پلاتانیا،2022 و بوباکر و ناوی،2022 در مطالعات خود وفاداری به مقصد را به عنوان یکی از پیامدهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

2. نیات بازدید مجدد از مقصد¹⁸

نیات بازدید مجدد نوعی اعتماد مشتری به یک مقصد گردشگری است (پریماندا و همکاران،2022). بوهالیس و آمارانگانا (2015) رفتار گردشگران را به سه مرحله تقسیم می کنند: قبل از بازدید، در طول بازدید و پس از بازدید. قبل ار بازدید، مرحله برنامه ریزی است که در آن گردشگران بالقوه تصمیم می گیرند کدام مقصد را برای سفر انتخاب کنند، چگونه به آنجا بروند و کجا اقامت کنند. پس از ورود در مرحله بازدید، اینکه کجا و چه چیزی بخوریم یا چه فعالیت هایی باید انجام دهیم، تصمیمات حیاتی هستند. در مرحله پس از بازدید، نیات رفتاری آینده به قضاوت بازدیدکننده در مورد توانایی بازدید مجدد از همان مقصد و تمایل به توصیه آن به دیگران مربوط می شود. نیات بازدید مجدد به تمایل به بازدید مجدد از همان مقصد در آینده و توصیه آن به دیگران اشاره دارد (آن و همکاران،2019)

پرایاگ و همکاران،2013؛ وانگ،2015؛ شن و همکاران، 2016؛ اردیان و فریدا،2016؛ خاموون،2017؛ لیو و همکاران،2018؛ هان و همکاران،b2019؛ بیگنه و همکاران،2020؛ آمارو و همکاران،2020؛ موراندو و همکاران،2020؛ هان و همکاران،2020؛ سونگ و همکاران،2020؛ شن و همکاران،2021؛ شفیعی و همکاران،2021؛ برایان و سوتریسنو،2021؛ موراندو و پلاتانیا،2022؛ لی و همکاران،2022 و کااُ و تران،2022 در مطالعات خود بازدید مجدد به مقصد را به عنوان یکی از پیامدهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

3. تبلیغات شفاهی مقصد¹⁹

تبلیغات شفاهی نوعی ارتباط شفاهی و چهره به چهره میان افراد درباره محصولات، خدمات، شرکت ها، مکان ها و... برقرار می کنند که می تواند به عنوان ارتباطات میان مصرف کنندگان درباره محصول، خدمات (لیتوین و همکاران،2008) یا یک مکان (باگیو و همکاران،2009) تعریف شود.

کِوون و ماتیلا، 2015؛ وانگ، 2015؛ اردیان و فریدا، 2016؛ آمونوتوتیکون و خاموون،2017؛ آرو و همکاران، 2018؛ لیو و همکاران، 2018؛ استرندبرگ و استیون، 2019؛ بیگنه و همکاران،2020؛ آمارو و همکاران،2020؛ سیدامیری و همکاران،2021؛ شفیعی و همکاران،2021؛ یاداو و همکاران،2021 و کااُ و تران،2022 در مطالعات خود تبلیغات شفاهی مقصد را به عنوان یکی از پیامدهای عشق به مقصد مطرح نموده اند.

 

چارچوب مفهومی پیشنهادی عشق به مقصد گردشگری

باتوجه به مطالعات انجام شده در این حوزه و بررسی پیشایندها و پیامدهای آنان مشاهده می شود که رضایت از مقصد، تجربه مقصد، تصویر مقصد، وفاداری به مقصد، نیات بازدید مجدد از مقصد و تبلیغات دهان به دهان مثبت از رایج ترین متغیرها مطابق با شکل 1 بوده اند. علاوه بر این مشاهده می شود که تمام متغیرهای کلیدی دارای ترکیب کاملی از متغیرهایی هستند که ادراکات بازدیدکننده را توصیف می کنند، و همچنین متغیرهایی که مزایای حاصل از عشق به مقصد را برای مقاصد گردشگری توصیف می کنند.

 

پیشایندها

پیامدها

 

 

 

شکل شماره 1: چارچوب مفهومی عشق به مقصد گردشگری

 

 

 

استراتژی های خلق عشق به مقصد:

ارتقاء نام تجاری، تجارب مصرف و بهبود روابط مصرف کننده و برند به ایجاد عشق به برند کمک می‌کند (جوشی و گارگ،2021). روابط مصرف کننده و برند شبیه به قراردادهای روانی بین مصرف کنندگان و یک برند است (ما،2020). روابط برند و مصرف کننده هسته و ستون فقرات تفکر بازاریابی فعلی را تشکیل می‌دهد، زیرا مصرف کنندگان برندهایی را انتخاب می‌کنند که عمیق‌ترین نیازهای آنها را برآورده می‌کند. بسته به اینکه برند چگونه نیازهای مصرف کنندگان را برآورده می‌کند، مصرف کنندگان می‌توانند روابط با یک برند برقرار کنند. روابط زمانی ایجاد می‌شود که یک برند نیاز روانشناختی را برآورده کند و به توسعه خودپنداره یک فرد کمک کند. خاستگاه این رابطه ریشه در نظریه هویت اجتماعی دارد. از طریق این فرآیند شناسایی، مصرف‌کننده به تعلق خود اهمیت و ارزش عاطفی می‌دهد که اغلب منجر به عشق به برند می‌شود (رابرتسون و همکاران،2022). ارزش کارکردی خدمات و محصول، می‌تواند باعث تقویت عشق به برند شود. برند باید از ویژگی‌های بالا و دارای هویت برای مشتری برخوردار باشد که بتواند خودآرمانی و عزت نفس مصرف کننده را تقویت نماید. استفاده از رسانه‌های بازاریابی تعاملی برای ارتباط با جامعه هدف و ادغام عناصر مختلف رسانه‌های اجتماعی بر انتخاب برندها تأثیر می‌گذارد و عشق به برند را ارتقاء می‌دهند (بائنا،2016).

 

 

بحث و نتیجه گیری

مطالعه حاضر اولین بررسی مرور علمی سازه عشق به مقصد در حوزه گردشگری و مهمان نوازی برای کسب و کارهای گردشگری می باشد. با توجه به تنوع و میان رشته ای بودن این زمینه، می توان نتیجه گرفت که عشق به مقصد به عنوان یک سازه، گام های پیشرفت سریعی را به دنبال مقاله گادفری (1984) و سینگه (2002) در پی داشته است و تسای، کارول و آهوویا، اسوانسون، سرکار، آرو، سومی و سارانئمی از پیشگامان معرفی این سازه بحساب می آیند.  پس از تجزیه و تحلیل دقیق مطالعات پژوهشی، می توان درک کرد که احساسات مشابه عشق نسبت به یک مقصد می تواند از جهات مختلفی به مدیران مقاصد گردشگری کمک کند. در درجه اول، عشق به مقصد را می توان به عنوان ابزاری مؤثر برای بازاریابی مقاصد گردشگری دانست که وفاداری و تکرار بازدید و همچنین ارتباطات شفاهی را بعنوان سفیران مثبت تسهیل می کند، که در نهایت می تواند در افزایش مزیت رقابتی، جذب گردشگر و در نتیجه افزایش درآمد و توسعه پایدار ناشی از صنعت گردشگری بسیار تأثیرگذار باشد. این بررسی مرور علمی، تلاشی برای ارائه بستر میان رشته ای پژوهش روی عشق به مقصد می باشد و این امکان را برای دانشگاهیان، متخصصان، و مدیران فعال در حوزه گردشگری و مهمان نوازی فرآهم می آورد تا با مطالعه و آشنایی با این سازه و مفاهیم مدیریتی در این حوزه از نحوه عمل
و روندهای بهبود عشق به مقصد آگاهی یابند. به طور کلی بازدیدکنندگانی که احساس عشق به یک مقصد داشته باشند نه تنها تلاش می کنند دوباره از آن مکان بازدید نمایند و آن را برای دوستان خود نیز تبلیغ کنند، بلکه زمانی که
می خواهند ازآنجا جدا شوند احساس ناراحتی می کنند و در مورد اطلاعات منفی در مورد آن نیز مقاومت می کنند. همه اینها منجر به یک درآمد بلندمدت و پایدار برای مقصد می شود. حتی در مقاصد بزرگ و شناخته شده، به نظر نمی رسد مدیران آن مقصد گردشگری به مفهوم عشق به مقصد به طور خاص فکر کرده باشند. بنابراین مقاصدی که قدرت رابطه ی احساسی طولانی مدت با بازدیدکنندگان را انتخاب کرده اند دارای مزیت رقابتی هستند. عشق به مقصد انواع مختلفی دارد، بنابراین برای هر مقصد که می خواهد بازدیدکنندگانش احساس عاطفی نسبت به آن پیدا کنند و یک رابطه ی بلند مدت داشته باشند حیاتی است که بداند بیشترین تعداد بازدید کنندگان وفادارش چه نوع عشقی به آن مقصد دارند. این درک از دیدگاه مصرف کنندگان و ارتباط با بازدید کنندگان به دست می آید و می تواند برای کسب و کارهای گردشگری مشخص کند که چه چیزی در مورد مقصدشان منحصر به فرد است. باتوجه به خسارات چشمگیر کووید19 بر کسب
و کارهای گردشگری و مهمان نوازی در سراسر دنیا و از طرفی رقابت فزاینده مقصدهای گردشگری در دوران پساکرونا، پژوهش حاضر به مدیران و برنامه ریزان در صنعت گردشگری در زمینه بازاریابی مقصد کمک می کند تا به دانش عمیق تری در خصوص عشق در حوزه گردشگری و مهمان نوازی دست یابند، به طوری که محصول نهایی این پژوهش ها 
می تواند در کسب سود، منافع تجاری و اقتصادی و ارتقای کمّی و کیفی کسب و کارهای گردشگری و مهمان نوازی را دربر داشته باشد.

این مقاله ضمن ارائه ی تاریخچه، تعاریف و مفاهیم به شرح مفهوم عشق به مقصد در کسب و کارهای گردشگری پرداخته است. امید است این مقاله توانسته باشد خلاء مطالعاتی این حوزه را مرتفع گردانده و راهگشایی در بکارگیری عملی و پیاده سازی آن باشد. همچنین به مدیران فعال در این حوزه توصیه می گردد که باتوجه به کاربردهای گسترده عشق در کسب و کارهای گردشگری و مهمان نوازی و تأثیرات مثبت آن، توجه بیشتری به این مقوله نمایند.

 

منابع و مآخذ

بلوچی، ح.، اقبال، م. و سمیع، س. (1400). "بررسی تاثیر ابراز وجود و عزت نفس بر قصد خرید مجدد مشتریان با میانجی گری حسادت و عشق به برند و تعامل فعال با برند". فصلنامه علمی مطالعات بازاریابی ورزشی، دوره 2، شماره 2، صص. 126-96.

 

حاجی بابایی، ح. و قبادی لموکی، ت. (1399). "رویکردهای نوین به پیوندهای احساسی برند: از نوستالژی تا عشق به برند"، مطالعات رفتار مصرف کننده، دوره 7، شماره 2، صص. 104-89.

 

حکیمی، ا. (1396). "بررسی تأثیر ارزش های ادراکی مصرف کنندگان بر عشق به برند و پیامدهای آن: تبیین نقش میانجی هویت برند". مجله مدیریت بازاریابی، دوره 12، شماره 37، صص.120-105.

 

رضايي حاجي آبادي، ج.، شفيعي، م. و کاظمي، ع. (1399). "تاثیر تجربه برند مقصد گردشگری بر خلق مشترک ارزش با تمرکز بر نقش میانجی عشق به برند مقصد". فصلنامه علمی مدیریت برند، دوره 7، شماره 4، صص. 118-89.

 

شعبانی، ع. و طالقانی، م. (1392). "تأثیر بازدیدهای قبلی و رضایت گردشگران از یک مقصد بر قصد بازگشت مجدد آنها(مطالعه موردی: گردشگران سلامت)"، فصلنامه علمی- پژوهشی جغرافیا و مطالعات محیطی، دوره 2، شماره 6، صص. 64-55.

 

شفیعی، م.، طبائیان، ر. و توکلی، ه. (1397). "تأثیر تجربه خاطره انگیز از مقصد گردشگری در عشق به برند مقصد با نقش میانجی هویت یابی مشتری با برند؛ مطالعه گردشگران اصفهان". فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، دوره 7، شماره 3، صص. 141-127.

 

فلاح نژاد، ع.، عبدالوند، م . ع.، حیدرزاده، ک. و خون سیاوش، م. (1401). "پدیده عشق به مقصد: بررسی سیستماتیک ادبیات و مسیرهای پژوهشی آینده". فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، دوره یازدهم، شماره 3، صص. 147-133.

 

کروبی، م.، بهاری، ج.، بهاری، ش.، بهاری، ح.، محمدی، س. و بذله، م. (1397). "بررسی روابط ساختاری بازدیدهای قبلی، انگیزه ها، رضایت و قصد بازگشت مجدد گردشگران(مطالعه موردی: شهر تبریز)"، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 1، شماره 2، صص. 732-716.

 

مکی زاده، و.، مکی زاده، ب. و شراعی، ف. (1396). "بررسی ابعاد و پیامدهای نفرت مصرف کننده از برند"، همایش ملّی مدیریت، اقتصاد، اقتصاد مقاومتی.

 

 

Abrar, K. (2019). “Impact of Customerization and Customer Engagement on Brand Love with the Mediating role of Brand Performance: Evidence from Hotel Industry of Pakistan”, Sukkur IBA Journal of Management and Business – SIJMB, Vol. 6(1), PP. 66–86.

 

Alexander, M., Chuan Chen, C., MacLaren, A., & O'Gorman, K. D. (2010). “Love motels: oriental phenomenon or emergent sector?” International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 22(2), PP. 194–208.

 

Almeida-Santana, A., & Moreno-Gil, S. (2018). “Understanding tourism loyalty: horizontal vs.

destination loyalty”, Tourism Management, Vol. 65, PP. 245-255.

 

Alnawas, I., & Altarifi, S. (2016). “Exploring the role of brand identification and brand love in generating higher levels of brand loyalty”, Journal of Vacation Marketing, Vol. 22(2), PP. 111–128.

 

Amaro, S., Barroco, C., & Antunes, J. (2020). “Exploring the antecedents and outcomes of destination brand love”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 30(3), PP. 433–448.

 

Amonwuttikon, J., & Khamwon, A. (2017). “Brand Love, Brand Loyalty, and Word of Mouth: A Case of Coffee Cafe”. Proceedings of the Universal Academic Cluster International Summer Conference in Hokkaido.

 

An, S., Suh, J., & Eck, T. (2019). “Examining structural relationships among service quality, perceived value, Satisfaction and revisit intention for airbnb guests”, International Journal of Tourism Sciences, Vol. 19(3), PP. 145–165.

 

Andriotis, K., Foroudi, P., & Marvi, R. (2020). “Heritage destination love”, Qualitative Market Research, Vol. 24 (2), PP. 240–259.

 

Arasl, H. & Baradarani, S. (2014). “European Tourist Perspective on Destination Satisfaction in Jordan’s Industries”, Procedia- Social and Behavioral Sciences, Vol. 109, PP. 1416-1425.

 

Ardyan, E., & Susanti, A. (2018). “The Effect of City Brand Love on Tourist based City Brand Equity: City Branding Study in Indonesia”, International Journal of Asian Business and Information Management, Vol. 9(3), PP. 44–60.

 

Arkonsuo, I. R., & Leppiman, A. (2015). “Young consumers and their brand love”, International Journal of Business and Social Research, Vol. 5(10), PP. 33-44.

 

Aro, K., Suomi, K., & Saraniemi, S. (2018). “Antecedents and consequences of destination brand love - A case study from Finnish Lapland”, Tourism Management, Vol. 67, PP. 71- 81.

 

Baena, V. (2016). “Online and mobile marketing strategies as drivers of brand love in sports teams: Findings from Real Madrid”, International Journal of Sports Marketing and Sponsorship, Vol. 17(3), PP. 202-218.

 

Baggio, R., Cooper, C., Scott, N., & Corigliano, M. A. (2009). “Advertising and word of mouth in tourism: A simulation study”. Marketing Innovations for Sustainable Destinations, Vol. 44(3), PP. 13–22.

Baloglu, S. (2001). “An investigation of a loyalty typology and the multi destination loyalty of international travelers”, Tourism Analysis, Vol. 6(1), PP. 41–52.

 

Barnes, S.J., Mattsson, J. & Sørensen, F. (2014). “Destination brand experience and visitor behavior: testing a scale in the tourism context”, Annals of Tourism Research, Vol. 48, PP. 121-139.

 

Bastiaansen, M., Lub, X. D., Mitas, O., Jung, T. H., Ascenção, M. P., Han, D. I., Moilanen, T., Smit, B., & Strijbosch, W. (2019). “Emotions as core building blocks of an experience”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 31 (2), PP. 651–68.

 

Batra, R., Ahuvia, A. C., & Bagozzi, R. P. (2012). “Brand love”, Journal of Marketing, Vol. 76(2), PP. 1–16.

 

Bigne, E., Andreu, L., Perez, C., & Ruiz, C. (2020). “Brand love is all around: loyalty behaviour, active and passive social media users”, Current Issues in Tourism, Vol. 22, PP. 1-18.

 

Boubker, O., & Naoui, K. (2022). “Factors affecting airline brand love, passengers’ loyalty, and positive word-of-mouth. A case study of Royal Air Maroc”, Case Studies on Transport Policy, Vol. 10(2), PP. 1388-1400.

 

Bryan, T., & Sutrisno, D. S. (2021). “The Impact of Brand Love on Consumer Repurchase Intention Mediated by Brand Equity in the Case of Starbucks Indonesia”. iBuss Management, Vol. 9(2).

 

Buhalis, D. D. (2000). “Marketing the competitive destination of the future”, Tourism Management, Vol. 21(1), PP. 97–116.

 

Buhalis, D., & Amaranggana, A. (2015). “Smart tourism destinations enhancing tourism experience through personalisation of services”. In Information and communication technologies in tourism 2015, Springer, Cham, PP. 377-389.

 

Çakıroğlu, A. D., Önder, L. G & Eren B. A. (2020). “Relationships between brand experience, customer satisfaction, brand love and brand loyalty: airline flight service application”, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, Vol. 11(3), PP. 888-898.

 

CAO, T. M., & TRAN, T. T. C. (2022). “Distribution of Brand Love on Customers' Behavioral Intention: Cases of Five-star Hotels”, Journal of Distribution Science, Vol. 20(4), PP. 21-31.

 

Carroll, B. A., & Ahuvia, A. C. (2006). “Some antecedents and outcomes of brand love”. Marketing Letters, Vol. 17(2), PP. 79–89.

 

Carvache-Franco, M., Carvache-Franco, W., Pérez-Orozco, A., Víquez-Paniagua, A. G., & Carvache-Franco, O. (2022). “Satisfaction Factors That Predict Loyalty in Ecotourism: A Study of Foreign Tourism in Costa Rica”, Land, Vol. 11(1), 125.

 

Chen, N., Wang, Y., Li, J., Wei, Y., & Yuan, Q. (2020). “Examining structural relationships among night tourism experience, lovemarks, brand satisfaction, and Brand Loyalty on Cultural Heritage Night in South Korea”. Sustainability, Vol. 12(17), PP. 6723.

 

Christou, P. A. (2018). “Exploring agape: Tourists on the island of love”, Tourism Management, Vol. 68, PP. 13-22.

 

Chu, Q., Bao, G & Sun, J. (2022). “Progress and Prospects of Destination Image Research in the Last Decade”, Sustainability, 14, 10716. https://doi.org/10.3390/su141710716.

 

Fahmi, T. M., & Zaki, H. S. (2018). “Drivers and outcomes of brand hate in the tourism sector”, Journal of the Faculty of Tourism and Hotels-University of Sadat City, Vol. 2 (2), PP. 130–150.

 

Farnum, J., Hall, T., & Kruger, L. E. (2005). “Sense of place in natural resource recreation and tourism: An evaluation and assessment of research findings”. Portland: USDA Pacific Northwest Research Station.

 

Filieri, R., Yen, D. A., & Yu, Q. (2021). “#I Love London: An exploration of the declaration of love towards a destination on Instagram”. Tourism Management, Vol. 85(10), PP. 104291.

 

Foroudi, P., & Marvi, R. (2020). “SOME LIKE IT HOT: The Role of Identity, Website, Co-Creation Behavior on Identification and Love”. European Journal of International Management. https://eprints.mdx.ac.uk/31020.

 

Fournier, S. (1998). “Consumers and their brands: developing relationship theory in consumer research”. Journal of Consumer Research, Vol. 24(4), PP. 343-373.

 

Godfrey, J. (1984). “I love New York”. Tourism Management, Vol. 5(2), PP. 148–149.

 

Grégoire, Y., Tripp, T., & Legoux, R. (2009). “When customer love turns into lasting hate: The effects of relationship strength and time on customer revenge and avoidance”. Journal of Marketing, Vol. 73(6), PP. 18-32.

 

Hammitt, W. E., Kyle, G. T., & Oh, C-O. (2009). “Comparison of place bonding models in recreation resource management”, Journal of Leisure Research, Vol. 41(1), PP. 57-72.

 

Han, H., Kiatkawsin, K., Koo, B., & Kim, W. (2020). “Thai wellness tourism and quality: Comparison between Chinese and American visitors’ behaviors”, Asia Pacific Journal of Tourism Research, Vol. 25(4), PP. 424–440.

 

Han, H., Yu, J., & Kim, W. (2019a). “Environmental corporate social responsibility and the strategy to boost the airline’s image and customer loyalty intentions”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 36, PP. 371–383.

 

Han, H., Yu, J., Chua, B.L., Lee, S., & Kim, W. (2019b). “Impact of core-product and service-encounter quality, attitude, image, trust and love on repurchase”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 31(4), PP. 1588–1608.

 

Hermawan, H., Wijayanti, A. & Nugroho, D.S. (2019). “Loyalty on ecotourism analysed using the factors of tourist attraction, safety, and amenities, with satisfaction as an intervening variable”, African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, Vol. 8(5), PP. 1–19.

 

Hosany, S., & Gilbert, D. (2010). “Measuring tourists' emotional experiences toward hedonic holiday destinations”, Journal of Travel Research, Vol. 49(4), PP. 513–526.

 

Izquierdo Yusta, A., Martinez-Ruiz, M.P., & Pérez-Villarreal, H.H. (2022). “Studying the impact of food values, subjective norm and brand love on behavioral loyalty”. Journal of Retailing and Consumer Services, Vol. 65(10), PP. 102885.

 

Jamrozy, U., & Walsh, J. A. (2008). “Destination and Place Branding: a Lost Sense of Place? Tourism, Recreation and Sustainability: Linking Culture and the Environment”, 2nd Edition, Edited by Stephen F. McCool and R. Moisey, PP. 131-141, CAB International, ISBN 9781845934705, UK.

 

Jiang, K. (2019). “An Exploration of Destination Brand Love among Theme-Park Based Tourists and Excursionists”, A thesis exhibition presented to the University of Waterloo for the degree of Doctor of Philosophy.

 

Jiang, K., Potwarka, L., & Havitz, M. (2017). “Sub-dimensions of destination brand love and their influences on destination brand loyalty: A study of first-timers and repeat visitors”. In 2017 ttra International Conference on Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally. Canada.

 

Johnson, A. R., Matear, M., & Thomson, M. (2011). “A coal in the heart: Self-relevance as a post-exit predictor of consumer anti-brand actions”, Journal of Consumer Research, Vol. 38(1), PP. 108-125.

 

Joshi, R., & Garg, P. (2021). “Role of brand experience in shaping brand love”, International Journal of Consumer Studies, Vol. 45(2), PP. 259-272.

 

Karimi, F., & Ruhollahi, M. A. (2019). “The effect of customer experience on customer engagement with the moderating role of brand love (Case study: Customers of hotels in Isfahan City)”, South Asian Journal of Marketing & Management Research, Vol. 9(9), PP. 4-12.

 

Khamwon, A. (2017). “Destination Brand Experience, Destination Brand Love, and Behavioral Intention: Evidence from MICE tourism in Khon Kaen”. Proceedings of the Universal Academic Cluster International Summer Conference in Hokkaido.

 

Kim, Y.J., Park, J.S., & Jeon, H.M. (2021). “Experiential Value, Satisfaction, Brand Love, and Brand Loyalty toward Robot Barista Coffee Shop: The Moderating Effect of Generation”, Sustainability, Vol. 13, PP. 1-16.

 

Knobloch, U., Robertson, K., & Aitken, R. (2017). “Experience, Emotion, and Eudaimonia: A Consideration of Tourist Experiences and Well-being”, Journal of Travel Research, Vol. 56(5), PP. 651–662.

 

Kock, F., Josiassen, A., & Assaf, A. G. (2016). “Advancing destination image: The destination content model”. Annals of Tourism Research, Vol. 61, PP. 28-44.

 

Kourtit, K., Neuts, B., Nijkamp, P., & Wahlström, M. H. (2020). “A Structural Equation Model for Place-based City Love: An Application to Swedish Cities”, International Regional Science Review, Vol. 44(3/4), PP. 432-465.

 

Kwon, E., & Mattila, A. S. (2015). “The effect of self–brand connection and self-construal on brand lovers’ word of mouth (WOM)”, Cornell Hospitality Quarterly, Vol. 56(4), PP. 427-435.

 

Lee, K., & Hyun, S. (2016). “The effects of perceived destination ability and destination brand love on tourists’ loyalty to post-disaster tourism destinations: The case of Korean tourists to Japan”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 33(5), PP. 613–627.

 

Lee, W. S., Tang, R., Moon, J., & Song, M. (2022). “The structural relationship between a low-cost carrier’s service experience, corporate social responsibility, brand love, and reuse intention: The case of Southwest Airlines”, Journal of Air Transport Management, Vol. 102(11), 102216.

 

Lightfoot, H., Baines, T., & Smart, P. (2013). “The servitization of manufacturing: A systematic literature review of interdependent trends”, International Journal of Operations and Production Management, Vol. 33(11/12), PP. 1408–1434.

 

Linan, F., & Fayolle, A. (2015). “A systematic literature review on entrepreneurial intentions: Citation, thematic analyses, and research agenda”, International Entrepreneurship and Management Journal, Vol. 11(4), PP. 907–933.

 

Litvin, S. W., Goldsmith, R. E., & Pan, B. (2008). “Electronic word-of-mouth in hospitality and tourism management”. Tourism management, Vol. 29(3), PP. 458-468.

Liu, C. R., Wang, Y. C., Chiu, T. H. & Chen, S. P. (2018). “Antecedents and outcomes of lifestyle hotel brand attachment and love: the case of Gen Y”, Journal of Hospitality Marketing and Management, Vol. 27 (3), PP. 281–298.

 

Lv, X., & Wu, A. (2021). “The role of extraordinary sensory experiences in shaping destination brand love: an empirical study”, Journal of Travel & Tourism Marketing, Vol. 38(2), PP. 179-193.

 

Lykoudi, D. M., Zouni, G., & Tsogas, M. M. (2022). “Self-love emotion as a novel type of love for tourism destinations”. Tourism Geographies, PP. 1-22.

 

Lykoudi, D.M., Zouni, G., & Tsogas, M. (2020). “Destination love, brand love and interpersonal love; an exploratory, comparative study of love across different contexts”. Proceedings of the European Marketing Academy, 49th, (62921).

 

Ma, L. (2020). “When love becomes hate: How different consumer-brand relationships interact with crises to influence consumers' reactions”, Corporate Communications: An International Journal, Vol. 25(3), PP. 357-375.

 

McKibbon, A. (2006). “Systematic reviews and librarians”, Library Trends, Vol. 51(1), PP. 202-215.

 

Mody, M., & Hanks, L. (2020). “Consumption authenticity in the accommodations industry: the keysto brand love and brand loyalty for hotels and Airbnb”, Journal of Travel Research, Vol. 59(1), PP. 173–189.

 

Mohamad, M., Ali, N. A. M., Ab Ghani, N. I., Halim, M. S. A., & Loganathan, N. (2015). “Effects of the Malaysian Travel Destination Brand Image on Tourist Satisfaction and Destination Loyalty”, American-Eurasian Journal of Agriculture & Environmental Science (Tourism & Environment, Social and Management Sciences), Vol. 15, PP. 61-72.

 

Molinillo, S., Correia Loureiro, S. M., Godinho Bilro, R., & Japutra. A. (2020). Relationships between tourists and intelligent virtual assistants: promoting the love ties. AIRSI2020, https://hdl.handle.net/10630/19766.

 

Moore, S. A., Rodger, K., & Taplin, R. H. (2017). “Developing a better understanding of the complexities of visitor loyalty to Karijini National Park”, Western Australia. Tourism Management, Vol. 62, PP. 20-28.

 

Morando M, & Platania S. (2022). “Luxury Tourism Consumption in the Accommodation Sector: The Mediation Role of Destination Brand Love for Potential Tourists”, Sustainability, Vol. 14(7), PP. 1-18.

 

Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (2004). “Destination Branding –Creating the Unique Destination Proposition”. (2ndEd). Oxford: Butterworth-Heinemann.

 

Nayeem, T., Murshed, F., & Dwivedi. A. (2019). “Brand experience and brand attitude: examining a credibility-based mechanism”, Marketing Intelligence & Planning, PP. 1–17.

 

Pittaway, L., Robertson, M., Munir, K., Denyer, D., & Neely, A. (2004). “Networking and innovation: A systematic review of the evidence”, International Journal of Management Reviews, Vol. 5(3/4), PP. 137–168.

 

Putri, W. R. I. A., & Gde, S. I. P. (2021). “The role of brand love mediates the influence of brand experience and self-expressive brand on brand loyalty: a case study on Starbucks consumers in Denpasar”, Russian Journal of Agricultural and Socio-Economic Sciences, Vol. 114(6), PP. 182-189.

 

Prayag, G., S. Hosany, S. & Odeh, K. (2013). “The Role of Tourists’ Emotional Experiences and Satisfaction in Understanding Behavioral Intentions”, Journal of Destination Marketing & Management, Vol. 2(2), PP. 118–127.

 

Primananda, P.G.B.N., Yasa, N., Sukaatmadja, I., & Setiawan, P. (2022). “Trust as a mediating effect of social media marketing, experience, destination image on revisit intention in the COVID-19 era”, International Journal of Data and Network Science, Vol. 6(2), PP. 517–526.

 

Rabbanee, F., Sadeque, S., & Swapan, M. (2019). “Drivers and Consequences of City Brand Love – Unravelling Tourists’ Love for Perth, WA”, In: State of Australian Cities Conference, 3rd Dec 2019, Perth WA.

 

Robertson, J., Botha, E., Ferreira, C., & Pitt, L. (2022). “How deep is your love? The brand love-loyalty matrix in consumer-brand relationships”, Journal of business research, Vol. 149, PP. 651-662.

 

Rodrigues, P., & Torres, I. (2018). “Mediation effect of Brand Experience between Destination Brand Personality and Brand Love: The Porto city case”, The EuroMed Academy of Business announces its 11th Annual Conference At: University of Malta, Valletta, Malta.

 

Ryan, C. (1991). “Researching Tourist Satisfaction”. Routledge: London.

 

Sadeque, S., Swapan, M.S.H., Roy, S.K. & Ashikuzzaman, M. (2021). “City brand love: modelling and resident heterogeneity analysis”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 31(2), PP. 322-337.

 

Sarkar, A. (2019). “Validating a theoretical model for hotel brand love amongst young Indian tourists”, Journal of Administrative and Business Studies, Vol. 5(4), PP. 228-243.

 

Seo, G. D., Lee, J. E. (2022). “A study on the structural relationship between resource attraction, entertainment experience, love mark and attachment in tourist Destination”, Journal of Digital Convergence, Vol. 20(5), PP. 261-268.

 

Seyyedamiri, N., Hamedanian Pour, A., Zaeri, E., & Nazarian, A. (2021). “Understanding Destination Brand Love using Machine Learning and Content Analysis method”, Current Issues in Tourism, Vol. 25(9), PP. 1451-1466.

 

Shafiee, M. M., Foroudi, P., & Tabaeeian, R. A. (2021). “Memorable Experience, Tourist-Destination Identification and Destination Love”, International Journal of Tourism Cities, Vol. 7(2), PP. 1-26.

 

Shen, Y., Huang, S., Choi, H. S. C., & Morrison, A. M. (2021). “Does brand love matter to casual restaurants? A multi-group path analysis”, Journal of Hospitality Marketing & Management, Vol. 30(5(, PP. 630-654.

 

Shen, Y.S., Huang, S., Choi, H.S.C., & Joppe, M. (2016). “Examining the role of satisfaction and brand love in generating behavioral intention”. In Proceedings of the Travel and Tourism Research Association, Canada 2016 Conference.

 

Shimp, T. A., & Madden, T. J. (1988). “Consumer-object relations: A conceptual framework based analogously on Sternberg’s triangular theory of love”, Advances in Consumer Research, Vol. 15, PP. 163–168.

 

Shin, M., & Back, K. J. (2019). “Effect of Cognitive Engagement on the Development of Brand Love in a Hotel Context”, Journal of Hospitality & Tourism Research, Vol. 44(2), PP. 328-350.

 

Sikandar, M. D. I., & Ahmed, Q. M. (2019). “Impact of Social Media Marketing on Brand Love: Promoting Loyalty in the restaurant Landscape of Pakistan”, Online Journal of Communication and Media Technologies, Vol. 9(4), PP. e201927.

 

Singh, S. (2002). “Love, anthropology and tourism”, Annals of Tourism Research, Vol. 29(1), PP. 261-264.

 

Song, M., Lee, W.S., & Moon, J. (2020). “Antecedents and consequences of Southwest Airlines' brand love”, International Journal of Tourism and Hospitality Research, Vol. 34(4), PP. 25-34.

 

Sreejesh, S., Sarkar, J. G., Sarkar, A., Eshghi, A., & Anusree, M. R. (2018). “The impact of other customer perception on consumer-brand relationships”, Journal of Service Theory and Practice, Vol. 28(2), PP. 130–146.

 

Sternberg, R. J. (1986). “A triangular theory of love”, Psychological Review, Vol. 93(2), PP. 119-135.

 

Strandberg, C., & Styven, M. E. (2019). “What’s love got to do with it? Place brand love and viral videos”, Internet Research, Vol. 30(1), PP. 23–43.

 

Swanson, K. (2015). “Place brand love and marketing to place consumers as tourists”, Journal of Place Management and Development, Vol. 8(2), PP. 142–146.

 

Swanson, K. (2017). “Destination brand love: managerial implications and applications to tourism businesses”, Journal of Place Management and Development, Vol. 10 (1), PP. 88–97.

 

Tranfield, D., Denyer, D., Marcos, J., & Burr, M. (2004). “Co-producing management knowledge”, Management Decision, Vol. 42 (3/4), PP. 375–386.

 

Tranfield, D., Denyer, D., & Smart, P. (2003). “Towards a methodology for developing evidence-informed management knowledge by means of systematic review”, British Journal of Management, Vol. 14(3), PP. 207–222.

 

Trivedi, J., & Sama, R. (2020). “Determinants of consumer loyalty towards celebrity-owned restaurants: The mediating role of brand love”, Journal of Consumer Behaviour, Vol. 20(3), PP. 748–761.

 

Tsai, S. P. (2014). “Love and satisfaction drive persistent stickiness: investigating international tourist hotel brands”, International Journal of Tourism Research, Vol. 16(6), PP. 565–577.

 

Tsai, S. P. (2011). “Strategic relationship management and service brand marketing”, European Journal of Marketing, Vol. 45(7/8), PP. 1194–1213.

 

Tussyadiah, I. P. (2014). “Toward a Theoretical Foundation for Experience Design in Tourism”, Journal of Travel Research, Vol. 53(5), PP. 543–564.

 

Wang, Y. C. (2015). “A Three-Component Trıangular Theory of Hotel Brand Love”, Submitted to the Faculty of Tte Graduate College of The Oklahoma State University in Partial Fulfillment of The Requirements for the Degree of Doctor of Phılosophy.

 

Williams, D. R., & Vaske, J. J. (2003). “The measurement of place attachment: Validity and generalizability of a psychometric approach”, Forest Science, Vol. 49(6), PP. 830–840.

 

Woosnam, K. M., Stylidis, D., & Ivkov, M. (2020). “Explaining conative destination image through cognitive and affective destination image and emotional solidarity with residents”, Journal of Sustainable Tourism, Vol. 28(6), PP. 917–935.

 

Yadav, R., Paul, J., & Mittal, A. (2021). “Impact of nation brand experience on nation brand loyalty, and positive WOM in a changing environment: the role of nation brand love”, International Marketing Review, https://doi.org/10.1108/IMR-05-2021-0173.

 

Yang, J., & Mundel, J. (2022). “Effects of brand feedback to negative eWOM on brand love/hate: an expectancy violation approach”, Journal of Product & Brand Management, Vol. 31(2), PP. 279-292.

 

Yıldız, T., & Türk, B. (2020). “Experience, Personality, and love effect on loyalty for coffee houses”, Journal of Social and Humanities Sciences Research, Vol. 7(61), PP. 3033-3041.

 

Yoon, Y., & Uysal, M. (2005). “An examination of the effects of motivation and satisfaction on destination loyalty: A structural model”, Tourism Management, Vol. 26(1), PP. 45–56.

 

Yuksel, A., Yuksel, F., & Bilim, Y. (2010). “Destination attachment: Effects on customer satisfaction and cognitive, affective, and conative loyalty”, Tourism Management, Vol. 31(2), PP. 274-284.

 

Zhang, P., Guo, S., Zeng, L., & Li, X. (2022). “Formation Mechanisms of Rural Summer Health Destination Loyalty: Exploration and Comparison of Low- and High-Aged Elderly Leisure Vacation Tourists”, Behavioral sciences, 12, 367.

 

Zhang, H., Xu, H., & Gursoy, D. (2020). “The effect of celebrity endorsement on destination brand love: A comparison of previous visitors and potential tourists”, Journal of Destination Marketing & Management, Vol. 17(3), PP. 1-14.

 

Zhang, H. M., Fu, X. X., Cai, L. P & Lu, L. (2014). “Destination Image and Tourist Loyalty: A Meta-Analysis”, Tourism Management, Vol. 40(1), PP. 213-223.

 

 

 

25

 

---

[1] .Destination Love (DL)

[2] .Brand Love (BL)

[3] .Carroll & Ahuvia

[4] .Lovemarks

[5] .Place brand love

[6] .Thematic content analysis

[7] .Place attachment

[8] .Sense of place

[9] .Place bonding

[10] .Hotel brand love

[11] .City brand love

[12] .Destination brand hate

[13] .Heritage destination love

[14] .Destination satisfaction

[15] .Destination experience

[16] .Destination image

[17] .Destination loyalty

[18] .Destination revisit intentions

[19] .Destination word of mouth advertising

---