• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ردیابی ویروس لکه سفید در منابع وحشی سایت پرورش میگو بویرات استان بوشهر
        رضا سلیقه زاده رضا موسائی بهنام پدرام
        بیماری های میگو یکی از محدودیت های عمده برای افزایش تولید میگو هستند و عامل بیماری لکه سفید مهم ترین ویروس بیماری‌زا در میگوها می باشد که سبب بروز خسارت جبران ناپذیری به صنعت پرورش میگو شده است. از این رو هدف از انجام مطالعه حاضر، ردیابی ویروس لکه سفید در منابع وحشی سای چکیده کامل
        بیماری های میگو یکی از محدودیت های عمده برای افزایش تولید میگو هستند و عامل بیماری لکه سفید مهم ترین ویروس بیماری‌زا در میگوها می باشد که سبب بروز خسارت جبران ناپذیری به صنعت پرورش میگو شده است. از این رو هدف از انجام مطالعه حاضر، ردیابی ویروس لکه سفید در منابع وحشی سایت پرورش میگوی بویرات استان بوشهر بود. مطالعه حاضر در مجتمع پرورش میگوی بویرات استان بوشهر با نمونه برداری از منابع وحشی در مراحل آماده سازی، پرورش و برداشت از استخرها انجام شد. از 20 نمونه منبع وحشی جمع آوری شده شامل سه نمونه میگوی هرز، یک نمونه ماهی حسون، یک نمونه ماهی گمگام، ده نمونه خرچنگ گلی، دو نمونه خرچنگ آبی و دو نمونه پست لارو میگوی وانامی استخراج DNA صورت پذیرفت و تشخیص ویروس لکه سفید با آزمایش PCR انجام گردید. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر حاکی از آن بود که بیشترین موارد مثبت به ترتیب مربوط به مرحله پرورش (3/83 درصد) و مرحله برداشت (6/28 درصد) بود و در مرحله آماده سازی فراوانی بیماری صفر درصد بود. در مجموع 35 درصد موارد (میگوی هرز، خرچنگ آبی کوچک و خرچنگ گلی کوچک) به بیماری لکه سفید آلوده بودند. بیشترین فراوانی آلودگی به ویروس مذکور به ترتیب در میگوی هرز (100 درصد)، خرچنگ آبی کوچک (100 درصد)، و خرچنگ گلی کوچک (3/33 درصد) بود. در مجموع بین تمامی گونه های مورد مطالعه، 25 درصد آلودگی به بیماری لکه سفید مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر، جهت جلوگیری از آلودگی در استخرهای پرورش میگو استفاده از روش های مدیریتی مختلف جهت جلوگیری از ورود منابع وحشی به استخرها توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های سودوموناس آئروژینوزا بدست آمده از موارد ورم پستان گاو در شهر تبریز
        سامان مهدوی
        باکتری پســودوموناس آئروژینوزا از مهمترین پاتوژن‌های فرصت‌طلب بوده که موجب بروز ورم پســتان‌های تحت بالینی مقاوم به درمان در گاوهای شیری می‌باشد. بررسی الگوی ژنتیکی ایزوله‌ها، در مدیریت عفونت‌های ناشی از این باکتری ضروری است. هدف از این مطالعه، بررسی تنوع ژنتیکی جدایه ه چکیده کامل
        باکتری پســودوموناس آئروژینوزا از مهمترین پاتوژن‌های فرصت‌طلب بوده که موجب بروز ورم پســتان‌های تحت بالینی مقاوم به درمان در گاوهای شیری می‌باشد. بررسی الگوی ژنتیکی ایزوله‌ها، در مدیریت عفونت‌های ناشی از این باکتری ضروری است. هدف از این مطالعه، بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های سودوموناس آئروژینوزا بدست آمده از موارد ورم پستان گاو در شهر تبریز بود. در این مطالعه توصیفی مقطعی، از 200 راس گاو مبتلا به ورم پستان در گاوداری‌های شهر تبریز نمونه‌گیری انجام شد. پس از انجام آزمایشات بیوشیمیایی اختصاصی و رنگ آمیزی، موارد مثبت جهت آزمایشات مولکولی مورد استفاده قرار گرفتند. از مجموع 200 مورد گاو مبتلا به ورم پستان، 90 ایزوله (%45) پسودوموناس آئروژینوزا شناسایی شد. نتایج حاصل از RAPD-PCR نشان داد که 80 ایزوله (9/%88) از نمونه‌های تحت مطالعه، با هر دو پرایمر مورد استفاده، قابل تایپ بودند و 10 ایزوله (%10) با پرایمرهای مورد استفاده تایپ نشدند. ایزوله‌های تایپ شده در 14گروه مجزا قرار داشتند و هر کدام حاوی چندین نمونه پسودوموناس آئروژینوزا بودند. گروه‌های I و VII بیشترین ایزوله را داشتند و گروه‌های IX، X و XII دارای کمترین ایزوله بودند. نتایج نشان داد که RAPD-PCR، روش ابزار ژنوتیپ‌بندی با قدرت افتراق بالا در مطالعات اپیدمیولوژی و پلی‌مورفیسم سویه‌های پسودوموناس آئروژینوزا می‌باشد. با توجه به داده‌های این مطالعه، کنترل منابع عفونت در ورم پستان ناشی از این باکتری، جهت کنترل و پیشگیری از انتقال این باکتری تأکید می‌شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی مولکولی ژن فلاژلین flaB2 در سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا
        پژواک خاکی مجید اسمعیلی زاد مجید تبیانیان سهیلا مرادی سپیده حق نظری
        چکیده: لپتوسپیروزیس یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات می باشد که توسط لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می گردد. FLaB2 پروتئین تاژک پری پلاسمی می باشد که در طی عفونت در میزبان بیان می شوند. این پروتئین در بین تمام سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا حفظ شده است. هدف از این چکیده کامل
        چکیده: لپتوسپیروزیس یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات می باشد که توسط لپتوسپیراهای بیماریزا ایجاد می گردد. FLaB2 پروتئین تاژک پری پلاسمی می باشد که در طی عفونت در میزبان بیان می شوند. این پروتئین در بین تمام سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا حفظ شده است. هدف از این تحقیق بررسی مولکولی ژن کد کننده فلاژلین flaB2 به روش PCR در سرووارهای بیماریزای لپتوسپیرا در ایران می باشد. در این تحقیق 20 سرووار بیماریزا و دو سرووار غیر بیماریزای لپتوسپیرا استفاده گردید. 22 سرووار فوق در محیط کشت اختصاصی EMJH کشت داده شدند و DNA ژنومیک با استفاده از روش استاندارد فنل کلروفرم تخلیص گردید. جهت تکثیر ژن flaB2 پرایمرهای اختصاصی طراحی و حساسیت و ویژگی آن در PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج PCR روی ژن flaB2 با تولید قطعه ای به طول 1050 جفت باز نشان داد که در همه 20 سرووار بیماری زای لپتوسپیرا ژن flaB2 وجود دارد، این ژن در لپتوسپیراهای غیربیماریزای L. biflexa مشاهده نگردید. یافته ها نشان می دهد که ژن کدکننده flaB2 فقط در سرووارهای بیماری زا وجود دارد. بنابراین شناسایی مولکولی ژن flaB2 برای تشخیص سرووارهای بیماری زا از غیربیماری زا لپتوسپیرا از اهمیت بالایی برخوردار است. کلمات کلیدی : لپتوسپیروزیس، لپتوسپیرا ، سرووار، flaB2، PCR پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی میزان شیوع درماتوفیتوزیس در سگ‌های ارجاعی به کلینیک‌های دامپزشکی شهرستان بابلسر استان مازندران
        فاطمه زهرا غریب حسین امیرسلیمانی عیسی غلامپور عزیزی
        درماتوفیت‌ها به عنوان عوامل قارچی که اغلب ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند، شناخته می‌شوند. آسیب‌های ناشی از درماتوفیتوزیس می‌تواند برای حیوانات و صاحبان آن‌ها ناخوشایند باشد. عوامل درماتوفیتی می توانند انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست باشند. در این مطالعه به بررسی شیوع این چکیده کامل
        درماتوفیت‌ها به عنوان عوامل قارچی که اغلب ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند، شناخته می‌شوند. آسیب‌های ناشی از درماتوفیتوزیس می‌تواند برای حیوانات و صاحبان آن‌ها ناخوشایند باشد. عوامل درماتوفیتی می توانند انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست باشند. در این مطالعه به بررسی شیوع این بیماری در سگ های شهرستان بابلسر پرداخته شد. بدین منظور، طی مدت 6 ماه از صد قلاده سگ ارجاعی به کلینیک‌های سطح شهر نمونه ‌برداری گردید که پس از کشت و مشاهده میکروسکوپی، میزان آلودگی با عوامل درماتوفیتی 13% تعیین شد. شایع‌ترین عامل درماتوفیت، میکروسپوروم کنیس با 61% آلودگی بود که به شکل معنی داری(P<0.05) بیشتر از سایر عوامل درماتوفیتوزیس مشاهده شد. سایر درماتوفیت‌های جداشده شامل میکروسپوروم جیپسئوم، میکروسپوروم نانوم و تریکوفایتون وروکوزوم بودند. همچنین میزان ابتلاء در سگ‌های بالای یک سال، به شکل معنی ‌داری دو برابر بوده است(P<0.05) اما اختلاف معنی ‌داری از نظر آلودگی بین دو جنس مشاهده نشد. نهایتاً میزان آلودگی در شهرستان بابلسر نسبت به پژوهش‌های قبلی که میزان شیوع عوامل درماتوفیت را بررسی کرده بودند، در سطح پایین ‌تری بوده اما با این حال، رعایت نکات بهداشتی و مراقبت‌های بیشتر از حیوان در تمامی سنین، توصیه می‌شود. با کاهش آلودگی و عفونت درماتوفیت در دام های اهلی می توان به کنترل این عفونت در جوامع انسانی امیدوار بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - مطالعه فراوانی گله های گاوهای هلشتاین دارای آنتی بادی ضد نئوسپوراکنینوم در شیر مخزن در گرمسار و شاخص های تولید مثلی مرتبط با آن
        محمدصالح متقی مجید محمدصادق مرتضی گرجی دوز
        به منظور تعیین شیوع سرواپیدمیولوژیک نئوسپورا کنینوم در گرمسار از 72 گله بزرگ گاو شیری در شهرستان گرمسار(حدوداً 10 درصد از کل مزارع دامپروری این شهرستان) نمونه شیر مخزن برای انجام آزمایش ELISA (الایزا ) تهیه شد. همچنین از 11 قلاده سگ متعلق به گله‌های با نتایج الایزا مثبت چکیده کامل
        به منظور تعیین شیوع سرواپیدمیولوژیک نئوسپورا کنینوم در گرمسار از 72 گله بزرگ گاو شیری در شهرستان گرمسار(حدوداً 10 درصد از کل مزارع دامپروری این شهرستان) نمونه شیر مخزن برای انجام آزمایش ELISA (الایزا ) تهیه شد. همچنین از 11 قلاده سگ متعلق به گله‌های با نتایج الایزا مثبت خونگیری بعمل آمد و به آزمایشگاه ارسال شد تا به وسیله کیت الایزا مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که در 55 دامپروری (%4/75 نتایج آزمایش الایزا مثبت شد. در میان 11 قلاده سگ گله‌های آزمایش شده با الایزای سرم خون نمونه 9 قلاده نتایج مثبت نشان دادند. در میان 11 قلاده سگ گله‌ آزمایش شده با الایزای سرم خون ، نمونه 9 قلاده نتیجه مثبت نشان داد. منطقه جغرافیایی، تعداد گاوهای گله، زایمان تا آبستنی، میزان گیرایی تلقیح و درصد دام آبستن در گله در بین گله های آلوده و سالم تفاوتی نداشت (P>0.05). میانه تعداد گوساله‌های ماده در گله‌های الایزا منفی 2 راس و در الایزا مثبت 3 راس بود (P=0.01). همچنین میانه تولید شیر هر گاو در گله‌های منفی 8/27 کیلوگرم و در گله‌های مثبت 9/26 کیلوگرم بود (P=0.026) . میان حضور سگ در گله و مثبت بودن نتیجه مثبت آزمایش الایزای شیر مخزن گله ارتباط معنی دار یافت شد. (P=0.00, r=0.47). از این تحقیق نتیجه گیری شد در شهرستان گرمسار %4/75 از مخازن شیر گله های بررسی شده نتیجه الایزای مثبت داشتند و میزان تولید شیر در این گله ها کمتر و حضور سگ بیشتر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - بررسی آلودگی به انگل چشمی در ماهیان سد شهید کاظمی بوکان
        داریوش آزادیخواه علی رهبر
        بیماری های انگلی در سیستم های طبیعی و پرورشی ماهی همواره مشکلات فراوانی را برای صاحبان مزارع به همراه داشته است. یکی از شایع ترین بیماری های انگلی در ماهیان آلودگی به انگل چشمی دیپلوستوموم اسپاتاسئوم در منابع طبیعی و مزارع پرورش می باشد. این انگل جزو انگل‌های دو‌میزبانه چکیده کامل
        بیماری های انگلی در سیستم های طبیعی و پرورشی ماهی همواره مشکلات فراوانی را برای صاحبان مزارع به همراه داشته است. یکی از شایع ترین بیماری های انگلی در ماهیان آلودگی به انگل چشمی دیپلوستوموم اسپاتاسئوم در منابع طبیعی و مزارع پرورش می باشد. این انگل جزو انگل‌های دو‌میزبانه بوده و چرخه‌زندگی پیچیده‌ای داشته و در ماهیان آب‌های شیرین در سراسر دنیا بسیار شایع می باشد. شکل عفونی و بیماریزای این انگل با آلوده کردن چشم ماهیان ایجاد آب مروارید می‌کند که بعد از بروز بیماری مشکلات متعددی را برای ماهیان ایجاد می‌کند. در این بررسی آلودگی به متاسرکر انگل دیپلوستوموم اسپاتاسئوم 60 نمونه از ماهیان صید شده از دریاچه سد بوکان استان آذربایجان غربی از بهار تا زمستان 1400 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که 3/43 درصد ماهیان (26 ماهی) به این انگل آلوده بودند که این حاکی از آلودگی بالای ماهیان این منبع آبی دارد. میانگین شدت آلودگی در ماهیان 56/1±47/9 بوده و تعداد متاسرکر انگل در چشم ماهیان بین 14-1 عدد بود. از لحاظ آماری بین شدت آلودگی دیپلوستوموم اسپاتاسئوم درفصول مختلف سال ارتباط معنی داری مشاهده گردید(p<0.05) و مقایسه فصول نشان داد که بیشترین میزان آلودگی با 3/73 درصد آلودگی در فصل تابستان و کمترین میزان با 3/3 درصد در زمستان بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - مقایسه خاصیت آنتی باکتریایی رنگدانه پرودیجیوزین باکتری سراشیا مارسسنس و رنگدانه کاروتنوئیدی رودوترولا بر روی سودوموناس آئروژینوزا و آسنیتوباکتر بومانی
        بهاره رحیمیان ظریف زهرا کامیابی منصور بیات
        شناسایی ترکیب های ضد میکروبی جدید، راهی برای مقابله با گسترش روز افزون مقاومت باکتری ها است که رنگدانه های باکتریایی، یکی از ترکیب های ضد میکروبی می باشند. بیشترین عامل ایجاد عفونتهای مقاوم به درمان در انسان و حیوان، باکتریهایی مثل سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر می چکیده کامل
        شناسایی ترکیب های ضد میکروبی جدید، راهی برای مقابله با گسترش روز افزون مقاومت باکتری ها است که رنگدانه های باکتریایی، یکی از ترکیب های ضد میکروبی می باشند. بیشترین عامل ایجاد عفونتهای مقاوم به درمان در انسان و حیوان، باکتریهایی مثل سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر می باشد. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه خاصیت آنتی باکتریایی پیگمان پرودیجیوزین از باکتری سراشیا مارسسنس و پیگمان کاروتنوئیدی رودوترولا گلوتینیس، بر روی سودوموناس آئروژینوزا و آسنیتوباکتر، می باشد. بعد از جداسازی باکتریها و شناسایی با استفاده از تستهای افتراقی، استخراج پیگمان سراشیا مارسسنس(PTCC:1111 ) و رودوترولا (5256PTCC:)، از طریق کروماتوگرافی صورت گرفت. جهت ارزیابی اثر رقت های مختلف پیگمان ها بر روی باکتری ها از میکروپلیت های ۹۶ خانه ای استریل استفاده شد و حداقل غلظت ممانعت کنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) به روش میکرو دایلوشن براث تعیین شد. چاهک گذاری با حجم های مختلف از رنگدانه ها صورت گرفت. از 50 نمونه گرفته شده، 26 نمونه لحاظ وجود دوباکتری مثبت شدند که همگی آنها نسبت به آنتی بیوتیک کولیستین حساس و نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین، ایمی پنم، سفتازیدیم، آمیکاسین و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. پس از تاثیر هر دو رنگدانه برروی سودوموناس آئروژینوزا بیشترین MBC مشاهده شده 25 میکرولیتر ، و پس از تاثیر رنگدانه پرودیجیوزین بر روی باکتری آسنیتوباکتر ، بیشترین MBC، 25/6 میکرولیتر و این مقدار برای رنگدانه کاروتنوئیدی 25 میکرولیتر بوده است. در چاهک گذاری نیز بیشترین میانگین قطر هاله عدم رشد مربوط به دو رنگدانه بر علیه این دو باکتری، در حجم 200 میکرولیتر مشاهده شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - بررسی وجود افلاتوکسین B1 در غذای خشک سگ و گربه عرضه‌شده در استان اصفهان به روش الایزا
        پیمان کیهانی پرتو رییسی ابراهیم رحیمی
        آفلاتوکسین‌ها سموم طبیعی می‌باشند که انواع مختلفی از غذای انسان و حیوانات را آلوده می‌کنند و باعث تهدید سلامت انسان و دام می‌گردند. هدف از این مطالعه بررسی وجود افلاتوکسین B1 در غذای خشک سگ و گربه عرضه‌شده در استان اصفهان به روش الایزا بود. بدین منظور با مراجعه با پت‌شا چکیده کامل
        آفلاتوکسین‌ها سموم طبیعی می‌باشند که انواع مختلفی از غذای انسان و حیوانات را آلوده می‌کنند و باعث تهدید سلامت انسان و دام می‌گردند. هدف از این مطالعه بررسی وجود افلاتوکسین B1 در غذای خشک سگ و گربه عرضه‌شده در استان اصفهان به روش الایزا بود. بدین منظور با مراجعه با پت‌شاپ‌های شهرستان اصفهان 48 نمونه خوراک سگ از 12 برند و 48 نمونه از 12 برند خوراک گربه جمع‌آوری گردید. از هر برند مقدار 200 گرم نمونه یکنواخت شده برداشته و به آزمایشگاه انتقال داده شد و مطابق دستورالعمل کیت آماده تجاری AFB1 شرکت سازنده (Euroclone, Italy) آزمون شد. نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که در تمامی نمونه‌های بررسی‌شده حضور آفلاتوکسین B1 با دامنه‌ی غلظت 24 تا 38 نانوگرم بر گرم قابل‌تشخیص بود و تمامی برندها مقدار بالاتری از حد مجاز آفلاتوکسین ( ng/g20) را از خود نشان دادند. در میان برندهای غذای سگ، اختلاف معناداری بین برندهای خارجی و داخلی در میزان افلاتوکسین مشاهده نگردید اما در مقایسه میزان آفلاتوکسین برندهای خارجی و داخلی گربه مشاهده گردید که میزان آن در برندهای داخلی بیشتر از برندهای خارجی می‌باشد. طبق نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه، ازآنجایی‌که این مایکوتوکسین سلامت حیوانات را متأثر می‌سازد و سبب بروز اختلالات جدی در آن‌ها می‌گردد و با توجه به اینکه در تمامی برندهای بررسی‌شده در این مطالعه میزان آن از حد مجاز بالاتر بوده است، نظارت دائمی برای آفلاتوکسین B1 توسط صنایع تولیدکننده خوراک سگ و گربه و همچنین کنترل واردات خوراک ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - جداسازی، شناسایی مولکولی، ردیابی ژن magA و ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های کلبسیلا در تلفات جنینی شترمرغ در اصفهان
        مجید غلامی آهنگران امیرحسین آقاخانی لنبانی راضیه فرهنگ اصفهانی آسیه احمدی
        تلفات جنینی در شترمرغ می تواند باعث کاهش سودآوری صنعت پرورش شترمرغ شود. عوامل زیادی در کاهش جوجه درآوری نقش دارند. در این میان عوامل عفونی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در بین عوامل عفونی نقش کلبسیلا در تلفات جنینی و به ویژه در شترمرغ کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا چکیده کامل
        تلفات جنینی در شترمرغ می تواند باعث کاهش سودآوری صنعت پرورش شترمرغ شود. عوامل زیادی در کاهش جوجه درآوری نقش دارند. در این میان عوامل عفونی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در بین عوامل عفونی نقش کلبسیلا در تلفات جنینی و به ویژه در شترمرغ کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا در مطالعه اخیر 200 نمونه سواب از جنین های تلف شده شترمرغ جمع آوری شد و با روش‌های میکروبیولوژی و بیوشیمیایی به شناسایی موارد آلوده به کلبسیلا پرداخته شد. سپس با روش PCR با پرایمرهای اختصاصی به شناسایی و تعیین گونه کلبسیلا و ژن حدت magA پرداخته شد. نتایج نشان داد از مجموع 200 نمونه سوآب جمع آوری شده 60 مورد آلوده به عوامل عفونی باکتری های گرم منفی (30%) بودند و از مجموع موارد آلوده به باکتری های گرم منفی 20 مورد آلوده به کلبسیلا تشخیص داده شد (33%). از مجموع موارد آلوده به کلبسیلا 15 مورد گونه نومونیا (75%) و 5 مورد گونه اکسی توکا (25%) شناسایی شد. هیچ کدام از سویه های کلبسیلا حامل ژن magA نبودند. در این مطالعه سویه های کلبسیلا بیشترین حساسیت را نسبت به ایمیپنم (100%) و بیشترین مقاومت را نسبت به انروفلوکساسین (70%) نشان دادند. بطور کلی، با توجه به آلودگی جنین های تلف شده به کلبسیلا به نظر می رسد این باکتری سهم 10 درصدی در تلفات جنینی شترمرغ داشته باشد لذا جلوگیری از آلودگی های سطحی و رعایت اصول ضدعفونی در جوجه کشی شترمرغ در کاهش تلفات جنینی ناشی از آلودگی های سطحی و از جمله کلبسیلا نقش عمده ای دارد. پرونده مقاله