• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - مقایسه آپوپتوز در تومور مقاربتی قابل انتقال سگ‌سانان (TVT) قبل و بعد از شیمی درمانی با سولفات وین‌کریستین
        یوسف دوستار داریوش مهاجری رامین کفاش الهی
        تومور مقاریتی قابل انتقال یک نئوپلاسم شایع در سگ‌سانان می باشد و با آمیزش جنسی و به صورت توده‌های متعدد نئوپلاستیک دردستگاه تناسلی خارجی در هردو جنس اتفاق می‌افتد. تومور مقاربتی قابل انتقال سگ‌سانان دارای کاریوتایپ ویژه و غیرمعمول بوده و خاستگاه سلول مشخص نیست ولی به نظ چکیده کامل
        تومور مقاریتی قابل انتقال یک نئوپلاسم شایع در سگ‌سانان می باشد و با آمیزش جنسی و به صورت توده‌های متعدد نئوپلاستیک دردستگاه تناسلی خارجی در هردو جنس اتفاق می‌افتد. تومور مقاربتی قابل انتقال سگ‌سانان دارای کاریوتایپ ویژه و غیرمعمول بوده و خاستگاه سلول مشخص نیست ولی به نظر می رسد با توجه به ننایج ایمنوفنوتایپینگ، منشأ آنها هیستیوسیت ها باشند. در این مطالعه تعداد 10 قلاده سگ که دارای تومور قابل انتقال مقاربتی بودند انتخاب گردید. شیمی درمانی نیز با تزریق وریدی تک دز سولفات وین‌کریستین (025/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن) انجام شد. نمونه برداری از تومور، قبل و بعد از شیمی‌درمانی جهت تهیه مقاطع بافتی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تانل، برای ارزیابی آپوپتوز انجام شد. در آسیب شناسی بافتی، قبل از شیمی درمانی سلول های نئوپلاستیک به صورت توده های یک دست قابل مشاهده بودند. بعداز شیمی درمانی کاهش سلول‌های نئوپلاستیک از طریق وقوع آپوپتوز قابل مشاهده بود. آنالیز آماری داده‌ها اختلاف معنی‌داری را از نظر میزان وقوع آپوپتوز، قبل و بعد از شیمی درمانی نشان داد (003/0p<). این مطالعه نشان داد که سولفات وین‌کریستین‌ توانائی القاء آپوپتوز را در سلول‌های نئوپلاستیک تومور مقاربتی قابل انتقال سگ‌سانان دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه تأثیر برخی از پروبیوتیک‌ها بر سرعت رشد سالمونلا پاراتیفی در شیر در شرایط رشد توأمان
        حمید میرزائی افشین جوادی یوسف انگوری
        هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر پروبیوتیک‌های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس ‌کازئی، بیفیدوباکتریوم ‌آنگولاتوم و بیفیدوباکتریوم ‌بیفیدوم بر سرعت رشد سالمونلا پاراتیفی در شرایط رشد توأمان در شیر می‌باشد. برای این منظور، ابتدا به داخل 500 میلی‌لیتر شیر استریل، cfu/m چکیده کامل
        هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر پروبیوتیک‌های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس ‌کازئی، بیفیدوباکتریوم ‌آنگولاتوم و بیفیدوباکتریوم ‌بیفیدوم بر سرعت رشد سالمونلا پاراتیفی در شرایط رشد توأمان در شیر می‌باشد. برای این منظور، ابتدا به داخل 500 میلی‌لیتر شیر استریل، cfu/ml108×5/1 باکتری سالمونلا پاراتیفی فعّال‌ شده اضافه و بعد از همگن‌سازی در 5 ارلن‌مایر استریل به‌طور مساوی توزیع شد. ارلن اول به‌عنوان کشت انفرادی لحاظ گردید و به ارلن‌های دوم تا پنجم به ترتیب cfu/ml108×5/1 از باکتری‌های پروبیوتیک فوق‌الذّکر تزریق و بعد از 24 و 48 ساعت گرمخانه‌گذاری در دمای 37 درجه سانتی‌گراد، pH و تعداد سالمونلا پاراتیفی موجود در هر میلی‌لیتر از آن‌ها به‌ترتیب با استفاده از pHمتر و کشت مخلوط در محیط سالمونلا شیگلا آگار (SSA ) محاسبه گردید. این عملیّات 10 بار تکرار و میانگین pH و سالمونلا پاراتیفی موجود در هر میلی‌لیتر از کشت انفرادی و کشت‌های توأمان با پروبیوتیک‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0α= در 24 و 48 ساعت گرمخانه‌گذاری، رشد توأمان لاکتوباسیلوس‌ کازئی، لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم ‌بیفیدوم به‌طور معنی‌دار رشد سالمونلا پاراتیفی را مهار کردند (01/0p<). لکن در همین شرایط تاّثیر مهاری رشد توأمان بیفیدوباکتریوم آنگولاتوم معنی‌دار نبود. در ضمن در 24 و 48 ساعت اول گرمخانه‌گذاری، رشد توأمان پروبیوتیک‌های لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس ‌کازئی و بیفیدوباکتریوم ‌بیفیدوم، pH نمونه‌های شیر را در مقایسه با نمونه شاهد به‌طور معنی‌دار کاهش دادند (01/0p<). در مجموع می‌توان گفت که مصرف محصولات حاوی بیفیدوباکتریوم ‌بیفیدوم، لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس ‌کازئی می‌تواند در جلوگیری از بروز عفونت با سالمونلا پاراتیفی واقع شود. البتّه انجام مطالعات بیشتر در این زمینه به‌ویژه در شرایط بدن موجود زنده ضرورت دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - مقایسه میزان سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی در گوسفندان قزل به ظاهر سالم و مبتلا به پنومونی تب‌دار
        محمد مشایخی میرهادی خیاط نوری امیررضا عبادی فرامرز پناهی شادباد
        هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط بین اثرات کمبودهای تحت بالینی ویتامین A، اسید آسکوربیکو روی با بیماری پنومونی در گوسفندان می باشد. این مطالعه مقایسه ای روی چهارصد رأس گوسفند مبتلا به پنومونی تب دار و یک صد رأس گوسفند به ظاهر سالم انجام گرفت. تمامی گوسفندان از نژاد چکیده کامل
        هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط بین اثرات کمبودهای تحت بالینی ویتامین A، اسید آسکوربیکو روی با بیماری پنومونی در گوسفندان می باشد. این مطالعه مقایسه ای روی چهارصد رأس گوسفند مبتلا به پنومونی تب دار و یک صد رأس گوسفند به ظاهر سالم انجام گرفت. تمامی گوسفندان از نژاد قزل با سن 6 ماه تا 2 سال و وزن 60-35 کیلوگرم انتخاب شدند. نمونه گیری در طول فصل تابستان و پائیز در شهرستان میاندوآب انجام شد. روش انتخاب مبتلایان به پنومونی تب دار با انتخاب گوسفندانی انجام می گرفت که به تازگی علایم تنفس سطحی و سریع، دیسپنه، سرفه، ترشحات بینی و صداهای غیرطبیعی ریوی را نشان می دادند. مبتلایانی که بیش از یک روز بی اشتها یا تب داشتند، در این مطالعه قرار نگرفتند. گوسفندانی که هیچ گونه علایم بیماری خاصی را نشان نمی دادند، پس از معاینه عمومی به عنوان گروه به ظاهر سالم انتخاب شدند. پس از خون گیری از ورید وداج، نمونه ها برای اندازه گیری مقادیر سرمی روی، ویتامین A و اسید آسکوربیک به آزمایشگاه ارسال گردید. در تجزیه و تحلیل آماری نتایج، میانگین مقادیر سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی در گروه کنترل به ترتیب برابر با 26/0±94/46 میکروگرم بر دسی لیتر، 05/0±83/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 86/1±25/183 میکروگرم بر دسی لیتر بود که این میزان در مقایسه با عیار سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان مبتلا به پنومونی به ترتیب برابر با 19/0±45/42 میکروگرم بر دسی لیتر، 02/0±47/1 میلی گرم بر دسی لیتر و 77/1±59/134 میکروگرم بر دسی لیتر اختلاف معنی دار (000/0=p) داشت. بنابراین چنین می توان نتیجه گیری کرد که بین کمبود تحت بالینی میزان سرمی ویتامین A، اسید آسکوربیک و روی گوسفندان و پنومونی یک ارتباط معنی دار وجود دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام متعاقب تزریق عضلانی مدروکسی پروژسترون استات در سگ ماده
        مهرداد نشاط قراملکی میر هادی خیاط نوری بهرنگ اسلامی سیامک مشهدی رفیعی
        پروژستین ها به طور کلی برای جلوگیری از بارداری به روش هورمونی در انسان و حیوانات کاربرد فراوان دارند.فرآورده‌های پروژسترون و مدروکسی پروژسترون استات دردرمان سندرم ناراحتی قبل از قاعدگی و همچنین بعد از قاعدگی در انسان برای کاهش اثرات مخرب استروژن تراپی نیز به کار می‌روند چکیده کامل
        پروژستین ها به طور کلی برای جلوگیری از بارداری به روش هورمونی در انسان و حیوانات کاربرد فراوان دارند.فرآورده‌های پروژسترون و مدروکسی پروژسترون استات دردرمان سندرم ناراحتی قبل از قاعدگی و همچنین بعد از قاعدگی در انسان برای کاهش اثرات مخرب استروژن تراپی نیز به کار می‌روند. تجویز پروژسترون در سگ‌ها معمولاً برای کنترل و به تأخیر انداختن فحلی صورت می‌گیرد. استفاده از این دارو در هنگام آنستروس مانع افزایش ترشح گنادوتروپین بیش از حد پایه شده و از برگشت چرخه‌ فحلی جلوگیری می‌کند.تجویز پروژسترون در سگ‌های ماده بی خطر نیست و می تواند در مواردی باعث ایجاد مشکلاتی همچون هایپرپلازی کیستیک آندومتروپیومترگردد. در مطالعه پیش رو تأثیر تزریق مدروکسی پروژسترون استات بر تغییرات الکتروکاردیوگرام قلب سگ ماده بررسی شده است. برای انجام این تحقیق ابتدا پس از یکسان سازی محیطی و تغذیه ای و بررسی‌های لازم سگ های ماده به دو گروه 6 تایی تقسیم شدند. داروی مدروکسی پروژسترون استات به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای گروه اول و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای گروه دوم در نظر گرفته شد. از تمامی سگ‌های گروه اول و دوم در زمان صفر الکتروکتردیوگرام اخذ گردید و بلافاصله داروی مدروکسی پروژسترون استات به صورت عضلانی به حیوانات تزریق شد. زمان تزریق دارو ثبت شده و یک ECG دیگر در زمان های نیم ساعت و دو ساعت پس از تزریق دارو از هر حیوان در هر دو گروه اخذ گردید. پس از ارزیابی اطلاعات به دست آمده مشاهده شد که تجویز مدروکسی پروژسترون استات در دوز 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن سبب افزایش ضربان قلب و در نتیجه کاهش فاصله PR، کاهش فاصله RR به میزان معنی‌داری در محدوده نرمال گردیده است و همچنین تجویز این دارو در دوز 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش ضربان قلب در نتیجه افزایش فاصله PR، افزایش فاصله‌ QT و فاصله RR به میزان معنی‌دار در حد نرمال شد. گمان می‌رود این مشاهدات ناشی از اثرات وابسته به دوز مدروکسی پروژسترون استات و خاصیت وازودیلاتوری آن بر عروق باشد که قلب را مجبور به نشان دادن واکنش های جبرانی همانند افزایش تعداد ضربان کرده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - مطالعه اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی عصاره گیاه اسطوخودوس (Lavandula stoechas) در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی
        علی رضایی بهبود جعفری محمد جلیل زاده هدایتی
        گیاه اسطوخودوس از خانواده نعناع در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو روییده در جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدار زیاد وجود دارد. اثرات فارماکولوژی متعدد آن عبارتند از: اثر ضد دردی، ضد التهابی، ضد افسردگی، خواب آور، آرام بخش و تسکین دهنده، شل کننده عضلات، ضد ت چکیده کامل
        گیاه اسطوخودوس از خانواده نعناع در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو روییده در جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدار زیاد وجود دارد. اثرات فارماکولوژی متعدد آن عبارتند از: اثر ضد دردی، ضد التهابی، ضد افسردگی، خواب آور، آرام بخش و تسکین دهنده، شل کننده عضلات، ضد تشنج، ضد باکتری، ضد اسپاسم. به منظور مطالعه اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی عصاره اسطوخودوس در مقایسه با دیازپام در گروه های مختلف (36 سر موش صحرایی در شش گروه) موش های صحرایی ماده نژاد ویستار با شرایط سنی و وزنی برابر دوزهای 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از عصاره گیاهی، 2/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دیازپام و همچنین دی متیل سولفوکساید (DMSO) به عنوان دارونما با حجم برابر، 30 دقیقه قبل از ارزیابی اثرات تسکینی، پیش بیهوشی (مدت خواب القاء شده با کتامین با دوز 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) و ارزیابی اثرات ضد اضطرابی با استفاده از (Elevated plus maze) و (Rotrod test) به صورت داخل صفاقی تزریق شد و به گروه ششم هیچ دارویی تجویز نشد. نتایج به دست آمده بیانگر افزایش معنی دار مدت خواب القاء شده با کتامین و همچنین افزایش معنی دار مدت زمان سپری شده در بازوهای باز در گروه های تیمار با دوزهای بالا و پایین عصاره بود (p<00.1). نتایج حاصله نشان داد که عصاره اسطوخودوس در دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دارای اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - تأثیر بنتونیت سدیم، دیواره‌ سلولی مخمر و اسید هیومیک در کاهش اثرات آفلاتوکسین بر آسیب‌بافتی کلیه و فراسنجه‌های خونی در جوجه‌های گوشتی
        حسن قهری امیرحسین سلیمان‌نژاد داریوش مهاجری افشین ذاکری
        هدف از انجام این آزمایش بررسی تغییرات آسیب‌شناختی کلیه و فراسنجه‌های خونی مرتبط با آن در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌ حاوی سطوح پایین آفلاتوکسین و مواد جاذب سموم قارچی بود. این آزمایش از سن 7 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار آزمایشی و چهار تکرار و با در ن چکیده کامل
        هدف از انجام این آزمایش بررسی تغییرات آسیب‌شناختی کلیه و فراسنجه‌های خونی مرتبط با آن در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌ حاوی سطوح پایین آفلاتوکسین و مواد جاذب سموم قارچی بود. این آزمایش از سن 7 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار آزمایشی و چهار تکرار و با در نظر گرفتن دوازده قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی جمعاً روی 432 قطعه جوجه‌ گوشتی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره‌ شاهد، 2) جیره‌ حاوی آفلاتوکسین، تیمارهای شماره 3 تا 7 ) به ترتیب، جیره‌های حاوی آفلاتوکسین به‌اضافه‌ 2/0، 4/0، 6/0، 8/0 و 0/1 درصد اسید هیومیک، 8 و 9) به ترتیب جیره‌ حاوی آفلاتوکسین همراه با 5/0 درصد بنتونیت سدیم و 1/0 درصد دیواره‌ سلولی مخمر بود. در سن 35 روزگی نمونه‌ خونی اخذ و جهت تعیین میزان کلسیم، فسفر، ازت اوره‌ای و کراتینین مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین از هر تیمار آزمایشی، 12 قطعه به‌طور تصادفی انتخاب و جهت انجام آزمایشات آسیب‌شناختی مورد استفاده قرار گرفتند. جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌ حاوی ppb254 آفلاتوکسین، ضایعات کلیوی مشخصی را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند. نتایج آزمایش به ترتیب بیانگر کاهش و افزایش معنی‌دار (01/0p<) در میزان ازت اوره‌ای و فسفر خون در جوجه‌های تغذیه شده با جیر‌ه‌ حاوی آفلاتوکسین (ppb254) می‌باشد. افزودن اسید هیومیک و دیواره‌ سلولی مخمر سبب کاهش اثرات جیره آلوده با آفلاتوکسین بر میزان فراسنجه‌های سرم خون و ضایعات آسیب‌شناختی کلیه گردید. نتایج این آزمایش بیانگر تأثیر جیره‌ حاوی ppb254 آفلاتوکسین بر ضایعات آسیب‌شناختی و بیوشیمیایی سرم خون بوده و استفاده از دیواره سلولی مخمر و اسید هیومیک می‌تواند سبب کاهش اثرات مذکور در جوجه‌های گوشتی گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - جستجوی آنتی‌بادی ضد هرپس ویروس تیپ 1 گاوی در شیر گاوان منطقه ارومیه و ماکو به روش الایزا
        احمد قره خانی احمد مرشدی
        برای تعیین میزان آلودگی به هرپس ویروس تیپ 1 گاوی (BHV-1) در گاوهای شیری منطقه ارومیه و ماکو و مقایسه نتایج به دست آمده، یک مطالعه مقطعی انجام شد. انتخاب نمونه ها به طور تصادفی و در سه گروه سنی (3 تا 4 سال، 5 تا 6سال و 7 سال به بالا) صورت گرفت. در هر شهرستان 22 گله انتخا چکیده کامل
        برای تعیین میزان آلودگی به هرپس ویروس تیپ 1 گاوی (BHV-1) در گاوهای شیری منطقه ارومیه و ماکو و مقایسه نتایج به دست آمده، یک مطالعه مقطعی انجام شد. انتخاب نمونه ها به طور تصادفی و در سه گروه سنی (3 تا 4 سال، 5 تا 6سال و 7 سال به بالا) صورت گرفت. در هر شهرستان 22 گله انتخاب و از هر گله، 10 رأس گاو جدا و از هر رأس، یک نمونه شیر اخذ گردید. نمونه ها با استفاده از آزمون الایزای غیر مستقیم برای جستجوی پادتن های ضد هرپس ویروس 1 گاوی مورد آزمایش قرار گرفتند. با تعیین OD نمونه ها و درصد الایزا مثبت و الایزا منفی، نتایج به دست آمده مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ویرایش 16، آزمون های من ویتنی، مربع کای، کروسکال والیس و نرم افزارS-Plus 2000 ، جهت پی بردن به تفاوت بین میانگین میزان آلودگی در دو منطقه و تفاوت مجموع میانگین میزان آلودگی در بین گروه های سنی با سطح اطمینان 95 درصد استفاده گردید. نتایج نشان داد میزان آلودگی در منطقه ماکو 08/34 درصد و در منطقه ارومیه 04/13 در صد بوده که حاکی از بالا بودن میزان آلودگی در منطقه ماکو است به طوری که تفاوت آماری معنی داری را بین میزان آلودگی در این دو منطقه شاهد هستیم (005/0p =). به علاوه، در بررسی مجموع میانگین میزان آلودگی در بین گروه های سنی در دو منطقه، نسبت موارد آلوده در گروه سنی اول (32 درصد) به طور معنی داری از دو گروه سنی دیگر (14 درصد) و (6 درصد) بیشتر برآورد گردید (05/0>p). پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - ارزیابی اثرات استفاده از گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و سلول‌های خون در جوجه‌های گوشتی
        عباس حیدری علی نوبخت علی رضا صفامهر سامان مهدوی
        این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجه‌های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 288 قطعه جوجه‌ گوشتی سویة‌ راس- 308 (مخلوط نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 3 چکیده کامل
        این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجه‌های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 288 قطعه جوجه‌ گوشتی سویة‌ راس- 308 (مخلوط نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه جوجه) از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی شامل: 1) شاهد (جیره بدون استفاده از گیاهان دارویی)، 2) جیرة‌ حاوی 5/1 درصد گزنه، 3) جیرة‌ حاوی 5/1 درصد پونه، 4) جیرة حاوی 5/1 درصد کاکوتی، 5) جیرة‌ حاوی 5/1 درصد گزنه و پونه، 6) جیرة‌ حاوی 5/1 درصد گزنه و کاکوتی، 7) جیرة حاوی 5/1 درصد پونه و کاکوتی و 8) جیرة‌ حاوی 5/1 درصد گزنه، پونه و کاکوتی بودند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از سطوح مختلف گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی دارای اثرات معنی‌داری بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون می‌باشد (05/0>p). بر این اساس، بالاترین مقدار خوراک مصرفی (15/89 گرم) در گروه شاهد و کمترین مقدار آن (11/80 گرم) در گروه آزمایشی 6، کمترین درصد چربی بطنی (03/3) در گروه آزمایشی 5، بالاترین درصد سینه (54/33) در گروه آزمایشی 7، کمترین میزان کلسترول خون (97/100 میلی گرم بر دسی‌لیتر) در گروه آزمایشی 3 و پایین‌ترین سطح تری‌گلیسرید خون (27/38 میلی گرم بر دسی‌لیتر) در گروه آزمایشی 8 مشاهده گردید. نتیجه گیری می‌شود که استفاده از گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی و مخلوط‌های آنها دارای اثرات مثبتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون در جوجه‌های گوشتی می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - تأثیر استفاده از عصاره‌ شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra) بر سطح ایمنی، پارامترهای بیوشیمیایی و عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار
        محمد صدقی ابولقاسم گلیان پریسا سلیمانی
        این آزمایش به منظور بررسی سطوح مختلف عصاره شیرین بیان بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، وزن مخصوص، ضریب تبدیل غذایی، کیفیت پوسته و فاکتورهای خونی مرغ های تخم گذار انجام شد. 128 قطعه مرغ تخم گذار در سن 58 هفتگی به مدت 12 هفته با چهار جیره حاوی سطوح 0، 2، 4 و 6 گرم بر کیلو چکیده کامل
        این آزمایش به منظور بررسی سطوح مختلف عصاره شیرین بیان بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، وزن مخصوص، ضریب تبدیل غذایی، کیفیت پوسته و فاکتورهای خونی مرغ های تخم گذار انجام شد. 128 قطعه مرغ تخم گذار در سن 58 هفتگی به مدت 12 هفته با چهار جیره حاوی سطوح 0، 2، 4 و 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان تغذیه شدند. آزمایش در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. درصد تولید تخم مرغ مرغ هایی که با جیره حاوی 4 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان تغذیه شدند، در مقایسه با گروه کنترل، بیشتر (06/0>p) و پوسته تخم مرغ آنها نسبت به مرغ های تغذیه شده با 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان ضخیم تر بود (05/0>p). درصد چربی حفره بطنی و کلسترول سرم پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 6 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان در مقاسیه با جیره کنترل، به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). افزودن 2، 4 و 6 گرم عصاره شیرین بیان در کیلوگرم جیره، باعث افزایش تیتر SRBC کل و IgG شد.مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، وزن تخم مرغ، وزن پوسته خشک، وزن مخصوص، درصد آلبومن و زرده و وزن اندام های داخلی مرغ های تغذیه شده با تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت. این مطالعه نشان داد که تغذیه مرغ ها با جیره حاوی 4 گرم بر کیلوگرم عصاره شیرین بیان باعث افزایش تولید تخم مرغ و کیفیت پوسته می شود. مصرف جیره حاوی 6 گرم بر کیلو گرم عصاره شیرین بیان، احتمالا چربی حفره بطنی را کاهش می دهد. پرونده مقاله