• فهرست مقالات SDSM

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر میزان تغذیه آب های زیرزمینی در حوزه آبخیز کرج
        بهارک معتمدوزیری هادی کیادلیری امیر اسحاقی علی اسکندری
        تغییر اقلیم، یکی از مهمترین چالش هایی است که اکوسیستم های طبیعی را تحت تأثیر قرار داده و دارای اثرات متفاوتی بر روی میزان دما، بارش، شدت و فراوانی خشکسالی و سیلاب و پارامترهای هیدرولوژیکی حوزه های آبخیز می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییر اقلیم بر روند تغی چکیده کامل
        تغییر اقلیم، یکی از مهمترین چالش هایی است که اکوسیستم های طبیعی را تحت تأثیر قرار داده و دارای اثرات متفاوتی بر روی میزان دما، بارش، شدت و فراوانی خشکسالی و سیلاب و پارامترهای هیدرولوژیکی حوزه های آبخیز می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییر اقلیم بر روند تغییرات دما، بارش و تشعشات خورشیدی و همچنین تعیین اثر تغییرات این متغیرها در میزان تغذیه حوزه آبخیز رودخانه کرج است. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از داده های دو مدل جهانی HadCM3 و CGCM1 و با کاربرد مدل ریزمقیاس نمایی SDSM، شبیه سازی متغیرهای اقلیمی برای سه دوره (2039-2010، 2069-2040 و 2098-2070) صورت گرفت. سپس با استفاده از مدل HELP، میزان تغذیه حوزه آبخیز کرج برآورد گردیده و اثر تغییرات متغیرهای هواشناسی بر روی میزان تغذیه آب های زیرزمینی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از شبیه سازی متغیرهای اقلیمی تحت سناریو منتخب A2 تغییر اقلیم، نشان داد که در سه دوره آتی نسبت به دوره پایه، مقدار دما، بارش و تشعشعات خورشیدی به ترتیب افزایش (1/5، 2/8 و 4/55 درصد)، کاهش (8/1، 15/1 و 18 درصد) و افزایش (0/5، 1/4 و 2/4 درصد) خواهند یافت. نتایج حاصل از شبیه سازی میزان تغذیه آب های زیرزمینی با استفاده از مدل HELP تحت سناریو منتخب A2 تغییر اقلیم، حاکی از این بود که میزان تغذیه در سه دوره آتی نسبت به دوره پایه، به ترتیب 9/6، 15/1 و 15/6 درصد کاهش پیدا می کند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که مدل HELP به عمق تبخیر و تعرق، حساسیت بالایی دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - چشم‌انداز اثرات تغییر اقلیم بر خشکسالی بر اساس گزارش پنجم IPCC (مطالعه موردی شهر ایلام)
        هادی رمضانی اعتدالی فریبا خدابخشی الهه کنعانی
        زمینه و هدف: فرایند تغییر اقلیم به‌ویژه تغییرات دما و بارش و تأثیر آن ها بر پدیده خشکسالی یکی از مهم‌ترین مسائل مطرح در قلمرو علوم محیطی است. مطالعه تغییرات اقلیمی و تأثیر آن برشدت و تواتر خشکسالی های دهه‌های آتی می‌تواند به برنامه‌ریزی جهت استفاده صحیح منابع آب و سازگا چکیده کامل
        زمینه و هدف: فرایند تغییر اقلیم به‌ویژه تغییرات دما و بارش و تأثیر آن ها بر پدیده خشکسالی یکی از مهم‌ترین مسائل مطرح در قلمرو علوم محیطی است. مطالعه تغییرات اقلیمی و تأثیر آن برشدت و تواتر خشکسالی های دهه‌های آتی می‌تواند به برنامه‌ریزی جهت استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تغییر اقلیم بر خشکسالی هواشناسی است. بدین منظور در پژوهش حاضر بر اساس روش کار ریزمقیاس گردانی SDSM بارش و دما طی دوره زمانی 2020-2100 با مدل بزرگ‌مقیاس CanESM2، پیش‌بینی و اثرات تغییر اقلیم بر خشکسالی هواشناسی استان ایلام با استفاده از دو شاخص SPI و RDI موردبررسی قرار گرفت.روش پژوهش: در این مطالعه، ابتدا داده های اقلیمی موردنیاز از طریق یکی از سایت‌های تولید داده گزارش پنجم به دست می آید. از 21 مدل CMIP5 جهت پیش‌بینی پارامترهای بارندگی و دمای متوسط در دوره آتی استفاده‌شده است. برای بررسی میزان عدم قطعیت ناشی از به‌کارگیری مدل های موردبررسی از روش وزن دهی میانگین های مشاهداتی استفاده شد. در ادامه با استفاده از مدل ریزمقیاس گردانی SDSM داده های هواشناسی تحت سه سناریوی RCP 4.5، RCP2.6 و RCP8.5 مدل جفت شده‌ی جوی- اقیانوسی CanESM2 تولید می شود. داده‌های تاریخی مدل از سال 1993 تا سال ۲۰۰۵ با به‌کارگیری داده‌های باز تحلیل NCEP برای واسنجی و طراحی روابط ریزمقیاس گردانی مورداستفاده قرار می‌گیرند و داده‌های سال ۲۰۰۶ تا ۲۱۰۰ نیز برای برآورد چشم‌انداز تغییرات اقلیمی دهه‌های آتی مورداستفاده قرار می‌گیرند. سری‌های زمانی SPI و RDI در سه مقیاس 3، ۶ و ۱۲ ماهه برای دوره تاریخی و آینده محاسبه شدند. مشخصه‌های شدت، مدت و فراوانی خشکسالی طبق تئوری ران با انتخاب سطح آستانه برای سری‌های زمانی SPI و RDI در مقیاس 3، ۶ و ۱۲ ماهه به دست آمد.یافته‌ها: بر طبق نتایج حاصل از بررسی عدم قطعیت مدل CanESM2 نسبت به سایر مدل ها بیشترین وزن را برای هردو متغیر دما و بارش به خود اختصاص داد. آنالیز وجود روند در داده‌های بارش و دما با آزمون نا پارامتری من - کندال نشان داد که دما در سناریو RCP8.5 دارای روند معنادار و مثبت (افزایشی) در سطح معناداری 01/0 است و بارش دارای روند کاهشی است. نتایج پایش خشکسالی نشان داد در دو شاخص SPI و RDI با افزایش مقیاس زمانی فراوانی دوره‌های خشک کاهش می‌یابد که این کاهش با افزایش شدت و مدت خشکسالی توأم است. شاخص RDI به دلیل در نظر گرفتن دمای متوسط در محاسبه دوره‌های خشک، مشخصه‌های خشکسالی را نسبت به SPI بالاتر نشان می‌دهد. بزرگ‌ترین خشکسالی در دوره تاریخی طبق شاخص SPI در مقیاس 12 ماهه دارای شدت 22/38-و مدت 26 ماه می‌باشد. بزرگ‌ترین خشکسالی در شاخص RDI در مقیاس ۱۲ ماهه دارای شدت 14/39- و مدت 26 ماه می‌باشد. منطقه مطالعاتی خشکسالی‌های شدیدتر و طولانی‌تری را در آینده طبق هر سه سناریو مدل گردش عمومی جو نسبت به دوره تاریخی تجربه خواهد کرد، به‌طوری‌که شدت خشکسالی‌های تولیدشده توسط سناریوهای RCP4.5 RCP2.6 و RCP8.5 بر اساس SPI ۱۲ ماهه به ترتیب 11، 52 و 65 درصد می‌باشد.نتایج: نتایج بررسی مدل SDSM و شاخص‌های خشکسالی SPI و RDI نشان داد که در شرایط اقلیمی آینده برای دوره زمانی 2020-2100 افزایش دما و کاهش بارندگی متحمل است. به‌طوری‌که دما 798/3 درجه سانتی‌گراد افزایش و بارش 8/6 درصد کاهش می‌باید. همچنین نتایج نشان داد منطقه مطالعاتی در آینده خشکسالی های شدیدتر و طولانی تری را نسبت به دوره تاریخی تحت هر سه سناریوهای RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 تجربه می کند. با افزایش مقیاس زمانی SPI شدت و مدت خشکسالی افزایش‌ می‌یابد. شاخص RDI از مشابهت رفتاری بالایی با SPI برخوردار بوده، اما شاخص RDI حساس به تغییرات محیطی است و نتایج بهتری را ارائه می‌دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر عملکرد محصولات و ارائه راهبرد تغییر الگوی کشت (مطالعه موردی: حوضه سیمینه‌رود)
        مصطفی رضایی زمان علی افروزی
        پیش‌بینی و ارزیابی اثرات تغییر اقلیم در برنامه‌ریزی‌های آتی مدیران می‌تواند بسیار مؤثر باشد. ابزارهای مختلفی برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تحقیق، مدل SWAT برای شبیه‌سازی و ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر محصولات در حوضه سیمینه‌رود استفاده شد و راه چکیده کامل
        پیش‌بینی و ارزیابی اثرات تغییر اقلیم در برنامه‌ریزی‌های آتی مدیران می‌تواند بسیار مؤثر باشد. ابزارهای مختلفی برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تحقیق، مدل SWAT برای شبیه‌سازی و ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر محصولات در حوضه سیمینه‌رود استفاده شد و راهبرد تغییر الگوی کشت به‌عنوان یک راهکار تطبیقی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مدل‌سازی شرایط تغییر اقلیم در منطقه از خروجی‌های مدل گردش عمومی جوی-اقیانوسی HadCM3 تحت دو سناریو انتشار A2 و B2 بهره گرفته شد. این خروجی‌ها با استفاده از مدل SDSM ریزمقیاس‌نمایی شدند و داده‌های کمینه و بیشینه دما و بارندگی برای سال‌های 2010 تا 2033 به‌دست آمدند و به‌عنوان ورودی برای مدل SWAT به‌کار برده شدند. سپس مقادیر تنش‌های آبی و دمایی، عملکرد محصولات و جریان ورودی به دریاچه ارومیه تحت شرایط تغییر اقلیم برآورد و به‌عنوان راهبرد مدیریت فعلی (BAU) نام‌گذاری شد. نتایج حاکی از افزایش متوسط تنش آبی و دمایی و کاهش عملکرد محصولات بود. پس از ارزیابی اثرات تغییر اقلیم در حوضه، تغییر الگوی کشت به گندم و جو به‌عنوان راهبردی تطبیقی مورد ارزیابی قرار گرفت که نشان‌دهنده کاهش 32 و 24 درصدی تنش آبی تحت هر دو سناریو انتشار A2 و B2 نسبت به‌شرایط مدیریت فعلی (BAU) بود. همچنین کالری تولیدی و ورودی به دریاچه افزایشی به‌ترتیب برابر 6/15 و 8/15 درصد تحت سناریو A2 و 8/11 و 1/12 درصد تحت سناریو B2 را نسبت به‌شرایط BAU نشان داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی نقش گرمایش جهانی بر نوسانات فراسنجهای باد و فشار تراز دریا در منطقه سیستان
        اسمعیل پودینه برومند صلاحی محمود خسروی محسن حمیدیان پور
        زمینه و هدف:تغییرپذیری زمانی بادهای محلی سیستان در دوره ی تشدید گرمایش جهانی موضوع پژوهش حاضر است. در دهه های اخیر، گرمایش جهانی سبب بروز تغییرات محسوس در دمای کره ی زمین و عاملی تأثیرگذار بر سایر فراسنج های جوی از جمله سرعت باد شده است. در مطالعه ی فراسنج های جوی، تخمی چکیده کامل
        زمینه و هدف:تغییرپذیری زمانی بادهای محلی سیستان در دوره ی تشدید گرمایش جهانی موضوع پژوهش حاضر است. در دهه های اخیر، گرمایش جهانی سبب بروز تغییرات محسوس در دمای کره ی زمین و عاملی تأثیرگذار بر سایر فراسنج های جوی از جمله سرعت باد شده است. در مطالعه ی فراسنج های جوی، تخمین میزان تأثیرگذاری گرمایش جهانی بر روی این پارامترها از اهمیت زیادی برخوردار است. روش بررسی: تغییرات مقادیر سرعت باد محلی سیستان و فشار تراز دریا در منطقه مورد مطالعه تحت شرایط دو سناریو A2 و B2 خروجی مدل جهانی Hadcm3 ریزگردانی شده و برای سه دوره زمانی 30 ساله تا 2099 میزان تغییرات این دو فراسنج تولید و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان دادند که به‌طور متوسط میزان سرعت باد محاسبه شده توسط سناریوی B2 برای دوره های زمانی 2010- 2039 و 2040-2069 و 2070-2099 میلادی به ترتیب به 67/0، 88/0 و 15/1 متر بر ثانیه نسبت به دوره پایه افزایش خواهد یافت. همچنین تغییرات متوسط سرعت باد تحت شرایط سناریوی A2 که یک سناریوی بدبینانه است به ترتیب 36/1 و 57/1 و 79/1 متر بر ثانیه برای دوره های زمانی 2010- 2039 و 2040-2069 و 2070-2099 میلادی نسبت به دوره پایه افزایش خواهد یافت. همچنین میزان فشار محاسبه شده توسط سناریوی B2 برای دوره های زمانی 2010- 2039 و 2040-2069 و 2070-2099 میلادی به ترتیب به 04/0، 10/0 و 16/0 نسبت به دوره پایه کاهش خواهد یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاهش فشار هوا و افزایش سرعت باد در منطقه مورد مطالعه در طی سال به‌صورت یکنواخت پراکنده نشده است به‌نحوی‌که طی فصول زمستان و بهار و تابستان افت فشار روند منظم تری نسبت به فصل پاییز دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - اثر تغییر اقلیم بر تغییرات تبخیر از سطح چاه نیمه های سیستان
        حسین بزی حسین ابراهیمی بابک امین نژاد
        زمینه و هدف : تبخیر یکی از روش های هرز منابع آب در نواحی جغرافیایی است و در مطالعات منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است .هدف از این مطالعه ارایه مدل موثر اقلیمی بر نوسانات تبخیر از سطح چاه نیمه های منطقه سیستان طی دهه های آتی در نتیجه تغییر اقلیم می باشد.روش بررسی : چکیده کامل
        زمینه و هدف : تبخیر یکی از روش های هرز منابع آب در نواحی جغرافیایی است و در مطالعات منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است .هدف از این مطالعه ارایه مدل موثر اقلیمی بر نوسانات تبخیر از سطح چاه نیمه های منطقه سیستان طی دهه های آتی در نتیجه تغییر اقلیم می باشد.روش بررسی : در تحقیق حاضر پایگاه داده ها شامل داده های تبخیر سد چاه نیمه و داده های شبکه ای بزرگ مقیاس تهیه شده است. از مدل SDSM برای شبیه سازی تبخیر دهه های آتی تحت سه سناریو RCP2.6 ،RCP4.5 و RCP8.5 استفاده شده است دوره پایه برای مدل سازی از سال 1983 تا 2005 (23 سال) می باشد.یافته ها : مقایسه برآورد تبخیر برای دو دوره زمانی آینده و تحت سناریوهای مختلف نشان داد که برای دوره زمانی 2100-2080 سناریو RCP2.6 و RCP8.5 مقادیر بیشتری برای تبخیر تخمین زدند. بررسی ورودی ها نشان داد که دما هوا، ارتفاع ژئوپتانسیل و شاخص های وزش باد بیشترین تاثیر را در تبخیر چاه نیمه های سیستان دارند.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان تبخیر در دوره 2100-2080 افزایشی، بیش از 300 میلی متر در سال تجربه خواهد کرد. بیشترین افزایش تبخیر در دوره گرم سال خواهد بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - پیش‌بینی اثرات تغییرات اقلیمی بر دما و بارش با استفاده از مدل‌های گردش عمومی جو، راهکاری برای کشاورزی پایدار (مطالعه‌ی موردی: شهرستان کرمانشاه)
        سمیره صی محمدی محسن توکلی کیومرث زرافشانی حسین مهدی زاده فرزاد امیری
        زمینه و هدف: نگرانی در مورد تغییرات آب و هوا و اثرات آن بر جنبه های مختلف زندگی انسان در تولید به طور کلی و کشاورزی به طورخاص در حال رشد است، لذا هدف اصلی این مطالعه بررسی و پیش بینی اثرات تغییرات اقلیمی بر دما و بارش در شهرستان کرمانشاه است. روش بررسی: واسنجی و اعتبارس چکیده کامل
        زمینه و هدف: نگرانی در مورد تغییرات آب و هوا و اثرات آن بر جنبه های مختلف زندگی انسان در تولید به طور کلی و کشاورزی به طورخاص در حال رشد است، لذا هدف اصلی این مطالعه بررسی و پیش بینی اثرات تغییرات اقلیمی بر دما و بارش در شهرستان کرمانشاه است. روش بررسی: واسنجی و اعتبارسنجی داده ها با استفاده از مدل HadCM3 برای داده های روزانه دما و بارش از سال 1961 تا 2001 انجام شد، بدین صورت که از داده های سال 1961 تا 1990 برای دوره واسنجی و از سال 1991 تا 2001 برای اعتبارسنجی استفاده شد. به منظور ریزمقیاس نمایی آماری داده های بزرگ مقیاس مدل گردش عمومی هوا از نرم افزار SDSM4.2 استفاده شد. یافته ها: اختلاف کم بین داده های مشاهداتی و شبیه سازی شده در دوره واسنجی و اعتبارسنجی نشان داد که انطباق قابل قبولی بین داده های مشاهداتی و شبیه سازی شده توسط مدل وجود دارد. لذا با توجه به این مورد، قابلیت و توانایی مدل در داده سازی مورد تأیید قرار گرفت. در این مطالعه از سناریوی انتشار A2 برای مدل سازی تغییرات اقلیمی در سه دوره سی ساله (2020، 2050 و 2070) استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: طبق مدل شبیه سازی شده، بارش روند کاهشی و دما روند افزایشی خواهد داشت، لذا نتایج این مطالعه می تواند برای مدل های بهینه تخصیص کاربری اراضی کشاورزی به کار رود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر متغیرهای هواشناسی و بارش‌های حداکثر تحت سناریوهای جدید انتشار RCP در حوضه آبریز
        محمدرضا گودرزی آتیه فاتحی فر
        زمینه هدف: امروزه با افزایش جمعیت و پیشرفت تکنولوژی، استفاده بی‌رویه از سوخت‌های فسیلی موجب افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر شده است. افزایش غلظت این گازها تغییرات اقلیمی را در پی خواهد داشت. در واقع تغییر اقلیم نه تنها تغییر در متوسط متغیرهایی چون دما و مجموع ب چکیده کامل
        زمینه هدف: امروزه با افزایش جمعیت و پیشرفت تکنولوژی، استفاده بی‌رویه از سوخت‌های فسیلی موجب افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر شده است. افزایش غلظت این گازها تغییرات اقلیمی را در پی خواهد داشت. در واقع تغییر اقلیم نه تنها تغییر در متوسط متغیرهایی چون دما و مجموع بارش، بلکه در افزایش رویدادهای حدی اثر گذار است. از اینرو تاثیر اثرات تغییرات اقلیمی بر پارامتر دما و بارش و همچنین بارش‌های حدی میتواند اهمیت بسیاری برای برنامه ریزی‌های آینده داشته باشد. روش بررسی: در این مطالعه جهت بررسی اثر تغییر اقلیم بر پارامترهای دما و بارش از مدل گردش عمومی جو CanESM2 طبق جدیدترن گزارش هیئت بین الدول تغییر اقلیم (AR5) و از سناریوهای انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 برای پیش بینی غلطت گازهای گلخانه‌ای در جو و از مدل آماری SDSM برای ریزمقیاس سازی داده‌های بزرگ مقیاس گردش عمومی برای شبیه‌سازی در دوره 2059-2030 میلادی استفاده شده است. سپس کارایی مدل با سه شاخص آماری ریشه میانگین‌مربع‌خطا (RMSE)، ضریب تعیین (R2)، و ضریب کارایی نش-ساتکلیفNSE) ) مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. یافته‌ها: نتایج تحقیق در مرحله اول ریزمقیاس سازی با مدل SDSM نشان از کارایی خوب مدل دارد. ضرایب R2 و NSE برای دوره واسنجی دما ایستگاه آذرشهر 99/0 و 99/0 برای بارش 95/0، 95/0 و بارش ایستگاه قرمزیگل 91/0، 86/0 می‌باشد. یافته‌ها افزایش دما حداقل و حداکثر بخصوص ماهای آپریل تا جولای در این حوضه را بیان می‌کند که بیشترین افزایش مربوط به RCP8.5 به میزان 26/0 درجه سانتی گراد می‌باشد. همچنین بارش در ایستگاه آذرشهر افزایش 44/7 درصدی تحت RCP2.6 و در ایستگاه قرمزیگل کاهش 57/7 درصدی را تحت RCP8.5 نشان می‌دهد. روند کاهشی بارش در سناریوها دیده می‌شود بطوری که در بدبینانه ترین سناریو (RCP8.5)، بیشترین کاهش نمایان شده است. نتایج حاکی از بررسی بارش‌های حدی نشان داد که با وجود تغییرات اقلیمی و کاهش بارش و افزایش دما و به تبع آن افزایش تبخیر و درنتیجه کمبود منابع آبی و خشکسالی نباید از سیل و بارش‌های حدی سیل آسا غافل ماند. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج افزایش مقدار بارش‌های حداکثر در آینده را نشان داده است. با این گونه شبیه سازی‌ها میتوان دریافت که تغییر اقلیم حتی در حوضه‌هایی که کاهش متوسط بارش سالانه را به همراه داشته اند، باعث افزایش مقدار و فرکانس بارش‌های حدی شده است. در پژوهش حاضر در ایستگاه‌هایی که مقادیر بارندگی در فصول مختلف افزایش می‌یابد، افزایش مقدار بارندگی خطر ناشی از وقود سیلاب را افزایش خواهد داد، لذا لازم است تا به مدیریت منابع آب و کنترل سیلاب حوضه توجه خاصی مبذول گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - تحلیل و پیش‌بینی امواج گرمایی شهرهای منتخب شمال غرب ایران با استفاده از ریزگردان SDSM و شاخص بالدی
        مجید رضایی بنفشه رقیه ملکی مرشت
        امواج گرمایی از مهم ترین بلایای آب و هوایی است که آثار زیست محیطی مخرب آن، شناخت و پیش بینی آن را الزامی می نماید. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی شرایط آتی امواج گرمایی شهرستان های اردبیل، تبریز و ارومیه طی سال های 2050-2020 با استفاده از ریزگردان SDSM و شاخص بالدی می باشد. ب چکیده کامل
        امواج گرمایی از مهم ترین بلایای آب و هوایی است که آثار زیست محیطی مخرب آن، شناخت و پیش بینی آن را الزامی می نماید. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی شرایط آتی امواج گرمایی شهرستان های اردبیل، تبریز و ارومیه طی سال های 2050-2020 با استفاده از ریزگردان SDSM و شاخص بالدی می باشد. بدین منظور داده های حداکثر دمای روزانه ی شهرهای منتخب از سال 2005-1961 پس از آماده سازی، وارد نرم افزار SDSM شده و با مدل CanESM2 تحت سناریوهای 8.5،2.6 و RCP 4.8 بررسی و با خروجی ها، روند حداکثر دمای سه ایستگاه مورد مطالعه طی 30 سال آتی بررسی و امواج گرمایی آن ها با استفاده از شاخص بالدی پیش بینی گردید. طبق نتایج حاصل از خطاسنجی مدل مورد مطالعه، شبیه سازی های صورت گرفته از دقت قابل قبولی برخوردار بودند. با توجه به این که هر کدام از شهرها، در یکی ازسناریوها کم ترین خطا را نشان داد، لذا پیش بینی امواج گرمایی هر ایستگاه، با استفاده از کم خطاترین سناریو صورت گرفت. براساس نتایج، میانگین حداکثر دما از اواخر زمستان تا اواخر بهار نسبت به دوره ی پایه کاهش و در اواسط تابستان افزایش جزئی خواهد داشت. در مجموع شاهد روند کاهشی در میانگین حداکثر دما در شهر اردبیل و روند افزایشی محسوس در شهرهای تبریز و ارومیه طی سال های 2050-2020 خواهیم بود. همچنین بررسی امواج گرمایی پیش بینی شده طی سی سال آینده نشان داد که امواج یک روزه در دو شهر اردبیل و ارومیه روند افزایشی جزئی و در شهر تبریز تقریباً بدون روند خواهد بود. امواج گرمایی دو روزه در شهر تبریز و ارومیه روند کاهشی و در اردبیل افزایشی خواهد داشت. روند امواج گرمایی سه روزه در اردبیل و ارومیه کاهشی و در تبریز افزایشی خواهد بود. بیشترین تداوم امواج گرمایی، چهار روزه بود که در ارومیه پیش بینی شد. بیشترین رخ داد امواج گرمایی دو و سه روزه در هر سه شهر در فصول سرد سال خواهد بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - بررسی کارائی مدل ریزمقیاس نمائی آماری (SDSM) در پیش‌بینی پارامترهای دمائی در سه اقلیم متفاوت (مطالعه موردی: مشهد و شیراز و رامسر)
        مریم خسرویان غلامعباس فلاح قالهری علیرضا انتظاری رسول سروستانی
        روش های ریزمقیاس نمائی آماری، به منظور پیش بینی متغیرهای اقلیمی مانند دما، به دلیل اهمیت این فاکتورها، در برنامه ریزی و مدیریت محیطی کاربرد وسیعی دارند. در این پژوهش کارائی مدل ریزمقیاس نمائی آماری (SDSM) در پیش بینی پارامترهای دمائی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های چکیده کامل
        روش های ریزمقیاس نمائی آماری، به منظور پیش بینی متغیرهای اقلیمی مانند دما، به دلیل اهمیت این فاکتورها، در برنامه ریزی و مدیریت محیطی کاربرد وسیعی دارند. در این پژوهش کارائی مدل ریزمقیاس نمائی آماری (SDSM) در پیش بینی پارامترهای دمائی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده‌های دمای کمینه، بیشینه و میانگین ایستگاه های سینوپتیک مشهد، شیراز و رامسر، داده‌های NCEP و داده های مدل HadCM3 (داده‌های نسل سوم مدل جهانی اقلیم تحت سناریو A2 و B2) برای دوره پایه (1990-1961 میلادی) می‌باشد. از 15 سال اول داده‌ها (1975-1961) برای واسنجی و از 15 سال دوم (1976-1990) برای ارزیابی نحوه عملکرد مدل استفاده شده است. به کمک داده‌های HadCM3(A2) و HadCM3(B2)، دما برای سه دوره (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) پیش بینی و با دوره پایه مقایسه شده است. معیارهای آماری ارزیابی کارائی مدل مانند میانگین خطای مطلق و مجذور میانگین مربعات خطا و تحلیل نتایج خروجی مدل HadCM3، نشان داد که این مدل در منطقه خشک بیابانی سرد نسبت به مناطق نیمه خشک و خیلی مرطوب از کارائی بالاتر و دقت قابل قبولی برای پیش بینی دما برخوردار است. همچنین پیش بینی ها نشان می دهد که دما در هر سه ایستگاه برای سال های مورد نظر افزایش می یابد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - Investigating the effect of climate change on Increasing thetemperature and potential evapotranspiration using SDSM model in Ahvaz city
        الهه ذرتی‌پور امیر سلطانی محمدی فاطمه برادران
        Climate change due to increasing the concentration of greenhouse gases (especially CO2) in the atmosphere causes changes in the rainfall regime, runoff rate, wind speed and solar radiation of atmosphere. In the present research, the maximum and minimum temperature param چکیده کامل
        Climate change due to increasing the concentration of greenhouse gases (especially CO2) in the atmosphere causes changes in the rainfall regime, runoff rate, wind speed and solar radiation of atmosphere. In the present research, the maximum and minimum temperature parameters were simulated during the base period of 1979-2088 and two future periods of 1979-2070 and 2070-2090 using daily weather data of Ahvaz synoptic station and Hadcm3 model data, under A2 and B2 scenarios The determination of coefficient (R2) and Root Mean Square Error (RMSE) were used to evaluate the ability of the model to simulate climatic parameters. In addition, potential evapotranspiration (ETp) values were calculated and predicted for the aforementioned periods with the Hargreaves-Sammani method. The results showed that the maximum temperature, minimum temperature, and potential evapotranspiration would increase under scenario A2 and B2 at Ahvaz station in the future. The maximum and minimum temperatures for the future period (2020-2049) were 33.47 and 19.042 oC under scenario A2, 33.49 and 19.036 oC under scenario B2 and for the future period (2070-2099) were 34.13 and 19.95 oC under A2 scenario and 33.80 and 19.95 oC under scenario B2. The average of potential evapotranspiration simulated for the future period (2020-2049) was as much as 10.97 and 10.95 mm per day under the scenario A2 and B2 and this amount for the future period (2070-2099) was as much as equal to 11.33 and 11.26 mm per day under scenario A2 and B2. The highest increase for all three periods and under both scenarios was observed in June. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - پیش‌بینی تغییرات اقلیمی با استفاده از مدل‌های گردش عمومی جو و مقیاس‌کاهی مدل‌های SDSM و LARS-WG تحت سناریوهای واداشت تابشی در حوضه آبریز دز
        علی اکبر عرب سلغار جهانگیر پرهمت مسعود گودرزی
        تغییرات اقلیمی از بزرگ‌ترین چالش هایی است که بشر در قرن حاضر با آن مواجه است. بنابراین پیش بینی تغییرات اقلیمی جهت پیش آگاهی از وضعیت آینده و در نظر گرفتن تمهیدات لازم جهت تعدیل و سازگاری با تغییرات اقلیمی از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این پژوهش به پیش بینی تغییرا چکیده کامل
        تغییرات اقلیمی از بزرگ‌ترین چالش هایی است که بشر در قرن حاضر با آن مواجه است. بنابراین پیش بینی تغییرات اقلیمی جهت پیش آگاهی از وضعیت آینده و در نظر گرفتن تمهیدات لازم جهت تعدیل و سازگاری با تغییرات اقلیمی از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این پژوهش به پیش بینی تغییرات اقلیمی در حوضه آبریز دز از زیرحوضه های کارون بزرگ پرداخته شد. بدین منظور از دادههای دو مدل جهانی HadGEM2 و CanESM2 تحت سه سناریوی RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 و کاربست دو مدل مقیاس کاهی LARS-WG و SDSM بهره گرفته شد و تغییرات اقلیمی در سه دوره آینده نسبت به دوره پایه (2018-1989) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو مدل مقیاس کاهی از دقت مناسبی برخوردارند. نتایج حاصل از پیش بینی نیز نشان داد که در دوره های آتی میزان بارش بین 3/6- تا 7/15 درصد نسبت به دره پایه در تغییر خواهد بود. بیشترین تغییرات کاهشی و افزایشی نیز به ترتیب مربوط به نواحی شرقی و جنوب غربی حوضه خواهد بود. همچنین دمای بیشینه حوضه بین 3/1 تا 9/3 درجه سلسیوس و دمای کمینه نیز بین 5/1 تا 5/3 درجه سلسیوس در نوسان خواهد بود که بیشترین و کمترین تغییرات آن ها نیز به ترتیب مربوط به نواحی جنوب شرقی و شمال غربی حوضه خواهد بود. لذا با توجه افزایش دما و بارش و همچنین کوهستانی بودن حوضه مورد مطالعه لازم است راهکارهای مقابله با سیلاب و مهار و مدیریت آن مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - چشم اندازآینده تغییرات دما و بارش در سواحل جنوبی دریای خزر
        مریم کثیری مسعود گودرزی غلامرضا جانباز قبادی صدرالدین متولی
        دما و بارش به دلیل تغییرات قابل ملاحظه زمانیومکانیاز مهم ترین عناصر اقلیمی در بررسی تغییرات اقلیمی هستندو چشم انداز تغییرات آن‌ها در برنامه ریزی ها و مخاطرات محیطیاز اهمیت زیادیبرخوردار است. لذا در این پژوهش به بررسی چشم انداز آیندهتغییرات دما و بارش درسواحل جنوبی دریای چکیده کامل
        دما و بارش به دلیل تغییرات قابل ملاحظه زمانیومکانیاز مهم ترین عناصر اقلیمی در بررسی تغییرات اقلیمی هستندو چشم انداز تغییرات آن‌ها در برنامه ریزی ها و مخاطرات محیطیاز اهمیت زیادیبرخوردار است. لذا در این پژوهش به بررسی چشم انداز آیندهتغییرات دما و بارش درسواحل جنوبی دریای خزر پرداخته شد. بدین منظور از داده های مدل جهانی CanESM2به صورت شبکه ایتحت تاثیر سه سناریوی RCP2.6،RCP 4.5 و RCP 8.5با کاربست مدل ریزمقیاس گردانی SDSM بهره گرفته شد و تغییرات دما و بارش به صورت ماهانه و دوره ایدر سه دوره آینده (2050-2021، 2080-2051 و 2100-2081) نسبت به دوره پایه (2018-1989) مورد بررسی قرار گرفت. جهت واسنجی و صحت سنجی مدل SDSM از داده های مشاهداتی ایستگاهی و داده های NCEP و همچنین شاخص های MAE، MSE، RMSE و R2 استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل SDSM توانایی لازم جهت شبیه سازی تغییرات دما و بارش در منطقه مورد مطالعه را دارد. بر اساس نتایج حاصل از خروجی مدل CanESM2، مقدار دمای حداقل و حداکثر در همه ادوار مورد بررسی و در هر دوره نسبت به دوره قبل افزایش خواهد یافت که میزان آن به طور متوسط برای دمای حداقلو حداکثر به ترتیببرابر با 2 و 2/2 درجه سلسیوس نسبت به دوره پایه خواهد بود. بیشترین تغییرات دمایی نیز مربوط به نواحی غربی منطقه مورد مطالعه می باشد. چشم انداز تغییرات بارش نیز نشان داد که به جز ایستگاه گرگان در سایر ایستگاه های مورد مطالعه میزان بارش در همه ادوار آینده نسبت به دوره پایه کاهش پیدا خواهد کرد که میزان آن به طور متوسط در طول دوره آینده (2100-2021) برابر با 6/3 درصد خواهد بود. بیشترین تغییرات آن نیز مربوط به نواحی مرکزی و سپس غربی منطقه مورد مطالعه است. همچنین سناریوRCP8.5بیشترین تغییرات دما و بارش را نشان داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - پیش‌نگری دماهای بیشینه با استفاده از مدل‌های جهانی اقلیم تحت سناریوهای RCP و ریزمقیاس گردانی مدل‌های LARS-WG و SDSM در غرب کشور
        محمد لطفی غلامعلی کمالی امیرحسین مشکوتی وحید ورشاویان
        افزایش دما و گرمایش جهانی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که بشر در قرن بیست و یکم با آن مواجه است. بنابراین پیش‌نگری دماهای بیشینه جهت اطلاع از میزان تغییرات و در نتیجه ارائه تمهیدات لازم جهت سازگاری و تعدیل اثرات سوء ناشی از آن از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این پژوهش چکیده کامل
        افزایش دما و گرمایش جهانی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که بشر در قرن بیست و یکم با آن مواجه است. بنابراین پیش‌نگری دماهای بیشینه جهت اطلاع از میزان تغییرات و در نتیجه ارائه تمهیدات لازم جهت سازگاری و تعدیل اثرات سوء ناشی از آن از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این پژوهش به پیش‌نگری دماهای بیشینه در سه استان کردستان، کرمانشاه و ایلام در غرب کشور پرداخته شد. بدین منظور از داده‌های دو مدل جهانی HadGEM2 و CanESM2 تحت سه سناریوی RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 و همچنین دو مدل ریزمقیاس گردانی LARS-WG و SDSM بهره گرفته شد و تغییرات دماهای بیشینه به‌صورت ماهانه و سالانه در دوره آتی (2050-2021) نسبت به دوره پایه (2018-1989) در 17 ایستگاه هواشناسی مورد بررسی قرار گرفت. جهت واسنجی و صحت‌سنجی مدل‌های SDSM و LARS-WG از شاخص‌های MAE، MSE، RMSE و R2 استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که هر دو مدل در شبیه‌سازی دماهای بیشینه منطقه مورد مطالعه از توانایی بالایی برخوردارند. با این وجود مدل SDSM از دقت بیشتری نسبت به مدل LARS-WG برخوردار است که کمترین و بیشترین دقت آن به ترتیب مربوط به ایستگاه‌های بیجار و تازه‌آباد با RMSE برابر با 02/0 و 18/0 است. نتایج حاصل از پیش‌نگری دماهای بیشینه نیز نشان داد که بر اساس هر دو مدل مورد بررسی میزان دمای بیشینه در دوره آینده نسبت به دوره پایه افزایش می‌یابد که این میزان به‌طور متوسط مدل‌های مورد بررسی بین 8/0 تا 9/1 درجه سلسیوس در سطح منطقه مورد مطالعه خواهد بود. بیشترین میزان آن نیز بر اساس سناریوی RCP8.5 برآورد شده است. از نظر مکانی نیز بیشترین تغییرات مربوط به نواحی شمالی و شرقی منطقه مورد مطالعه و کمترین تغییرات مربوط به نواحی غربی منطقه مورد مطالعه است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        14 - ارزیابی عملکرد مدل‌های BNU-ESM ﻭ MIROC-ESM در گرمایش جهانی با نگرشی ﺑﺮ فراسنج‌های اقلیمی و خشکسالی‌های آینده (مطالعه موردی :حوضه آبریز گرگان‌رود، استان گلستان)
        علیرضا دنیائی
        ﺩﺭ پژوهش ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﻗﻠﻴﻢ ﺑﺮ فراسنج‌های اقلیمی نظیر ﺩﻣﺎ، ﺑﺎﺭﺵ ﻭ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲﻫﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭ حوضه آبریز گرگان‌رود با استفاده ﺯ ﺧﺮﻭﺟﻲ ﺩﻭ ﻣﺪﻝ ﮔﺮﺩﺵ عمومی MIROC-ESM ﻭ BNU-ESM ﺗﺤﺖ ﺳﻪ ﺳﻨﺎﺭﻳﻮ RCP 2.6، RCP4.5 ﻭ RCP8.5 ﺑﺮﺍی ﺩﻭ دوره آینده نزدیک 2025 ﺗﺎ 2060 ﻭ دور 2061 ﺗﺎ 2095 مورد ارزی چکیده کامل
        ﺩﺭ پژوهش ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺛﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﻗﻠﻴﻢ ﺑﺮ فراسنج‌های اقلیمی نظیر ﺩﻣﺎ، ﺑﺎﺭﺵ ﻭ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲﻫﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭ حوضه آبریز گرگان‌رود با استفاده ﺯ ﺧﺮﻭﺟﻲ ﺩﻭ ﻣﺪﻝ ﮔﺮﺩﺵ عمومی MIROC-ESM ﻭ BNU-ESM ﺗﺤﺖ ﺳﻪ ﺳﻨﺎﺭﻳﻮ RCP 2.6، RCP4.5 ﻭ RCP8.5 ﺑﺮﺍی ﺩﻭ دوره آینده نزدیک 2025 ﺗﺎ 2060 ﻭ دور 2061 ﺗﺎ 2095 مورد ارزیابی قرار گرفت، به‌گونه‌ایکه ﺧﺮﻭﺟﻲ ﻣﺪﻝ MIROC-ESM ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪﻝ SDSM ﻭ ﺧﺮﻭﺟﻲ ﻣﺪﻝ BNU-ESM ﺗﻮﺳﻂ ﺭﻭﺵ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺭﻳﺰﻣﻘﻴﺎﺱ ﮔﺮﺩﻳﺪ و ﺍﺯ ﺷﺎﺧﺺ‌ﻫﺎی ﺁﻣﺎﺭی R2، RMSE ﻭ NSE ﺑﻪﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ عملکرد دو ﺭﻭﺵ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪ. جهت ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ نیز، ﺍﺯ ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺎﺭﺵ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ (SPI) ﻃﻲ دوره ﮔﺬﺷﺘﻪ (1961 ﺗﺎ 2020) ﻭ ﺩﻭ دوره آینده ﺩﺭ ﻣﻘﻴﺎﺱ ﺯﻣﺎﻧﻲ سالانه ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ گردید. نتایج نشان داد که ﻣﺪﻝ SDSM ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﺩﻭ فراسنج ﺩﻣﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ، ﺩﺍﺭﺍی ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ می‌باشد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺩﻣﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ دوره آینده نزدیک و دور نشان از تاثیر گرمایش جهانی بر اقلیم آینده حوضه آبریز گرگان‌رود داشته؛ به‌گونه‌ایکه ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﻨﺎﺭﻳﻮﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺪﻝ، ﺩﻣﺎی ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﺎﻻﻧﻪ کاهشی پیش‌بینی ﻣﻲشود. ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ SPI ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺪﻝ MIROC-ESM ﻭ BNU-ESM ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ دوره آینده نزدیک و دور ﺗﺤﺖ ﻫﺮ ﺳﻪ ﺳﻨﺎﺭﻳﻮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دوره ﭘﺎﻳﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ ﻫﻮﺍﺷﻨﺎﺳﻲ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. نتایج حاصل از ﻣﺪﻝهای ﮔﺮﺩﺵ عمومی جو نشان داد که ﻣﺪﻝ MIROC-ESM ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺑﺎﺭﺵ، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺩﻣﺎ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﻝ BNU-ESM برآورد ﻣﻲنماید. پرونده مقاله