پرایمینگ بذر

دسترسی آزاد مقاله

1 - تغییرات صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک شاهدانه ((Cannabis sativa L. متاثر از پرایمینگ بذر با فولیک اسید و پراکسید هیدروژن
شیرین کربلای قلیزاده تورج میرمحمودی نبی خلیلی اقدم

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذور شاهدانه با فولیک اسید و پراکسید هیدروژن بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک، آزمایشی در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل پراکسید هیدروژن در پنج سطح (صفر، 5/7، 15، 5/22، 30 میلی مول در لیتر) و فاک چکیده کامل

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذور شاهدانه با فولیک اسید و پراکسید هیدروژن بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک، آزمایشی در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل پراکسید هیدروژن در پنج سطح (صفر، 5/7، 15، 5/22، 30 میلی مول در لیتر) و فاکتور دوم فولیک اسید در پنج سطح (صفر، 5، 10، 20، 27 میلی مول در لیتر) بودند که به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. به منظور پیش تیمار کردن بذرها پس از تهیه محلول های مورد نظر، بذر شاهدانه به مدت 24 ساعت در اسید فولیک و 6 ساعت در پراکسید هیدروژن به صورت غوطه ور قرار گرفتند. در این مطالعه صفات کلروفیل a، b، کلروفیل کل، محتوی نسبی آب، ارتفاع بوته، طول ریشه، ضریب آلومتری، وزن تر و خشک بوته اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر پراکسید هیدروژن و اسید فولیک بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود، اما اثر متقابل بین دو تیمار تنها بر صفات محتوی نسبی آب و ضریب آلومتری معنی دار گردید. پرایمینگ بذر با سطح 15 میلی مول در لیتر پراکسید هیدروژن و 5 میلی مول در لیتر اسید فولیک بالاترین مقدار کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، ارتفاع ساقه، طول ریشه و وزن تر و خشک بوته را به خود اختصاص دادند. افزایش سطح پراکسید هیدروژن بیشتر از 15 میلی مول در لیتر، اثر منفی بر کلیه صفات مورد مطالعه نشان داد. همچنین، ترکیب تیماری 15 میلی مول در لیتر پراکسید هیدروژن و 5 و10 میلی مول اسید فولیک در مقایسه با دیگر تیمارها بالاترین محتوی نسبی آب و ضریب آلومتری را به خود اختصاص دادند. بنابراین، با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پرایمینگ بذر با سطح 15 میلی مول در لیتر پراکسید هیدروژن و 5 میلی مول در لیتر اسید فولیک جهت حصول صفات مطلوب مورفولوژیک و فیزیولوژیک شاهدانه در شرایط این آزمایش مناسب می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - بررسی شاخص های جوانه زنی بذر و میـزان جذب سدیم، کلر، کلسیم و پتاسیم بخش های مختلف گیاهچه ذرت شیرین هیبرید (KSC 403 (Zea Mays L var. Saccharata تحت تنش شوری و پرایمینگ
مجید نصراله الحسینی آتنا رحمانی سعید خاوری خراسانی

به منظور مطالعه اثرات پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی و میزان عناصر در مراحل اولیه رشد ذرت شیرین رقم KSC 403 آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 6 سطح پرایمینگ (بذرها بدون پرایمینگ، پرایمینگ با آب مع چکیده کامل

به منظور مطالعه اثرات پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی و میزان عناصر در مراحل اولیه رشد ذرت شیرین رقم KSC 403 آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 6 سطح پرایمینگ (بذرها بدون پرایمینگ، پرایمینگ با آب معمولی، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ باکلرید سدیم، کلرید پتاسیم، کلرید کلسیم آبدار) و پنج سطح تنش شوری (صفر، 4، 8، 12و 16 دسی زیمنس برمتر نمک کلرید سدیم) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تازه و وزن خشک گیاهچه، نسبت ریشه چه به ساقه چه و تعیین میزان سدیم، کلر، کلسیم و پتاسیم در بخش های مختلف گیاهچه (ساقه، ریشه و بذر) بود. نتایج آزمایش بیانگر آن است که با افزایش سطح تنش شوری تمامی پارامترهای اندازه گیری شده، کاهش یافتند. در این بین تیمار با پرایمینگ کلرید کلسیم آبدار نسبت به سایر تیمارها به تنش شوری پاسخ بهتری داد. نتایج نشان دادکه با افزایش میزان نمک کلرید سدیم، میزان جذب سدیم افزایش و میزان جذب کلسیم و پتاسیم کاهش می یابد.کاربرد کلرید کلسیم آبدار به دلیل تحریک سلولی و در اختیار قرار دادن کلسیم بیشتر در محیط رشد حاوی نمک، منجر به بهبود پارامترهای رشد گیاهچه می شود. تیمارکلرید کلسیم آبدار در تمام صفات به جز میزان سدیم و پتاسیم، بالاترین میزان را به خود اختصاص داد و بیان گر بهبود کارایی بذور تحت تاثیر تنش شوری در مجاورت کلسیم است و می تواند جهت بهبود در جوانه زنی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - بررسی صفات جوانه‌زنی بذر‌های دو گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniform با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک، تحت تنش خشکی
هادی کرمی قاسمعلی دیانتی تیلکی امید اسماعیا زاده

هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مر چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مرحله جوانه‌زنی، بسته به شدت و طول مدت تنش موجب عدم جوانه‌زنی می‌شود. تحقیق حاضر بر روی دو گونه مهم مرتعی A. desertroum وA. pectiniforme که از با ارزش‌ترین گونه‌های علوفه-ای برای بازسازی مراتع هستند انجام شد. تنش خشکی ایجاد شده توسط پلی‌اتیلن‌گلایکول در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 16- بار) و پرایمینگ با اسید آسکوربیک در چهار سطح (صفر، 3/0، 5/0 و 8/0 میلی‌مولار) به مدت 24 ساعت در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار بود. نتایج نشان داد بیشتر صفات مورد بررسی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و شاخص بنیه) در هر دو گونه به جز میانگین زمان جوانه‌زنی با افزایش غلظت اسید آسکوربیک و سطح تنش خشکی به طور معنی‌داری کاهش یافتند. این پژوهش نشان داد که آستانه تحمل در گونهA. pectiniforme پرایمینگ صفر میلی‌مولار (شاهد) در تنش خشکی صفر و 4- بار بالاترین میزان درصد جوانه‌زنی، شاخص بنیه و ارزش جوانه‌زنی دارد که تفاوت معنی‌داری بین دو سطح تنش خشکی وجود نداشت که با توجه به این نتایج می‌توان گفت آستانه تحمل به خشکی گونهA. pectiniforme ، 4- بار بود و نسبت به گونه A. desertroum تحمل بیشتری نسبت به تنش خشکی داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تأثیر اسمو‌هیدروپرایمینگ بر صفات جوانه‌زنی و رشد هتروتروفیک گیاهچه ذرت تحت تنش خشکی
احمد افکاری

به‌منظور بررسی اثرات پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درسال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سط چکیده کامل

به‌منظور بررسی اثرات پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درسال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 12- بار) و پنج پیش تیمار شامل پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظتهای 5 و 10 درصد، نیترات پتاسیم با غلظتهای 1 و 2%، آب به عنوان هیدروپرایمینگ و تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، مؤلفه‌های جوانه‌زنی شامل درصد، سرعت و شاخص میزان جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، نسبت وزن تر و خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه (R/S) کاهش اما متوسط مدت زمان جوانه‌زنی افزایش یافت. مقایسه میانگین‌ داده‌ها نشان داد که بیشترین طول ریشه‌چه، ساقه‌چه، گیاهچه و شاخص میزان جوانه‌زنی تحت پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% بدست آمد. حداکثر نسبت وزن تر و خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه (R/S) تحت اثر متقابل تنش × پرایمینگ به ترتیب با پرایم نمودن توسط پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% و پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظت 10% حاصل شد. حداکثر درصد و سرعت جوانه‌زنی تحت اثر متقابل تنش × پرایمینگ با پرایم نمودن توسط پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% حاصل گردید. با توجه به نتایج مشاهده شده، بذور تیمار شده با نیترات پتاسیم 1% بهترین و موثرترین تیمار در شرایط تنش در مورد شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - تاثیر نیترات پتاسیم بر شاخص‌های جوانه‌زنی ریحان سبز (Ocimum basilicum L) در شرایط تنش خشکی
علی منصوری حشمت امیدی

اسموپرایمینگ تکنیکی برای خیساندن بذور در محلول اسمزی با پتانسیل آب پایین برای کنترل مقدار آب قابل جذب توسط بذور می باشد. به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذور ریحان سبز با نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار در آ چکیده کامل

اسموپرایمینگ تکنیکی برای خیساندن بذور در محلول اسمزی با پتانسیل آب پایین برای کنترل مقدار آب قابل جذب توسط بذور می باشد. به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذور ریحان سبز با نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار در آزمایشگاه علوم و فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرایم بذور در سه سطح شاهد (بدون پرایم) ، غلظت های 2/0 درصد و 5/0 درصد نیترات پتاسیم و تیمار تنش خشکی ایجاد شده با پلی اتیلن گلایکول 6000 (PEG 6000) در چهار سطح (صفر، 3/0- ، 6/0- ، 9/0- مگاپاسکال به ترتیب از ترکیب صفر، 5/7، 15، 5/22 درصد وزن در حجم PEG 6000) بودند. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، میانگین مدت جوانه زنی، واریانس زمان جوانه زنی، همگنی زمان جوانه‌زنی، طول گیاهچه و طول ریشه چه می باشد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذور با نیترات پتاسیم، بر درصد جوانه زنی، صد جوانهzian, darian, خشکی بر طول گیاهچه در سطح 5% اثر معنی داری داشت ولی بر طول ریشه چه اثر معنی داری نداشت.سرعت جوانه زنی، طول گیاهچه و ریشه چه اثر معنی دار داشت و باعث افزایش این صفات شد. تنش خشکی ایجاد شده نیز بر تمامی صفات در سطح 1درصد اثر معنی دار داشت. اثر متقابل نیترات پتاسیم و خشکی نیز فقط بر طول گیاهچه ریحان سبز اثر معنی دار داشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که نیترات پتاسیم اثرات مثبتی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ریحان سبز دارد هرچند با توجه به نتایج این پژوهش نمی توان به طور قطع در مورد اثرات مثبت نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی نظر داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش‌تیمار رطوبتی بر شاخص‌های جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه شاهی (sativum Lepidium) در بسترهای مختلف
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار

به منظور بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش تیمار رطوبتی بر شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه شاهی در بسترهای مختلف، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکر چکیده کامل

به منظور بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش تیمار رطوبتی بر شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه شاهی در بسترهای مختلف، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور های این تحقیق شامل دو نوع بستر جوانه زنی (کاغذ و ماسه)، مدت زمان پیش تیمار رطوبتی در سه سطح (بلافاصله، 6 ساعت، 12 ساعت) و دمای پیش تیمار رطوبتی در دو سطح (15 و 25 درجه سانتی‌گراد) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین سرعت جوانه زنی (458/12) و ضریب سرعت جوانه زنی (897/24) در تیمار بستر ماسه با مدت زمان شش ساعت پیش‌تیمار رطوبتی با دمای 25 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. همچنین بیشترین مقادیر میانگین سرعت جوانه زنی (955/4) و متوسط زمان جوانه زنی (655/1) در تیمار بستر کاغذ در بلافاصله پیش تیمار رطوبتی با دمای 15 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. شش ساعت پیش تیمار با دمای 15 درجه سانتی‌گراد در بستر ماسه بیشترین ضریب یکنواختی جوانه زنی (788/109) را نشان داد. بیشترین مقادیر شاخص بنیه گیاهچه (10761)، طول ریشه چه (832/55 میلی متر)، طول ساقه چه (720/53 میلی متر) و طول گیاهچه (610/107 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با مدت زمان دوازده ساعت پیش تیمار رطوبتی وجود داشت. به همین ترتیب بیشترین مقادیر این شاخص ها (با میانگین های 11976، 998/63 میلی متر و 070/57 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با دمای 25 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. بیشترین ضریب آلومتری (195/1) نیز در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و در مدت زمان 12 ساعت پیش تیمار رطوبتی مشاهده شد. به طور کلی پیش تیمار رطوبتی بذر در مدت زما ن و دمای مناسب می تواند بهبود جوانه زنی و بنیه گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بهتر خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - تاثیر تیمار سرمایی و شیمیایی بر شکست خواب بذر پنیرباد (Withania somnifera)
ابراهیم گنجی مقدم ایسن قهرمانی مریم تاتاری سوسن خسروبار

پنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)به‌صورت بوته‌هایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا می‌باشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانه‌زنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در چکیده کامل

پنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)به‌صورت بوته‌هایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا می‌باشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانه‌زنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در شرایط زراعی است. علی‌رغم اینکه وجود خواب در گیاهان دارویی در طبیعت یک مزیت به حساب می‌آید. اما بر سر راه اهلی‌ سازی و زراعت آن‌ها یک صفت نامطلوب محسوب می‌شود که به نحوی باید آن را برطرف نمود. این تحقیق با هدف بهینه‌سازی روش‌های شکستن رکود بذر پنیرباد انجام گرفت. بدین منظور از دو آزمایش مستقل استفاده گردید. آزمایش اول به‌صورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمار سرمایی در 5 سطح (0، 10، 20، 30، 40 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد) و فاکتور دوم تیمار شیمیایی در 7 سطح، شامل اسید جیبرلیک در 3 سطح (500، 750 و 1000 پی‌پی‌ام) و نیترات پتاسیم در 3 سطح (1000، 2000 و 3000 پی‌پی‌ام) و تیمار شاهد آب مقطر می‌باشد. بذر‌ها در داخل لوله آزمایش در محیط موراشیک و اسکوگ کشت شدند. آزمایش دوم، در قالب طرحی مشابه آزمایش اول انجام گرفت. با این تفاوت که بذرها پس از اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی در داخل پتری دیش استریل شده که کف آن را با کاغذصافی پوشانده ایم کشت شد و در نهایت درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی ومیانگین سرعت جوانه‌زنی محاسبه شد. در آزمایش اول بیشترین(100درصد) و کمترین (15درصد) جوانه‌زنی در تیمار سرمادهی به مدت 10 روز + جیبرلیک اسید 750 پی‌پی‌ام و تیمار شاهد به ترتیب بود. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر متوسط زمان لازم برای جوانه زنی بذور در محیط درون شیشه ای سبب ایجاد اختلاف معنی دار در سطح احتمال یک درصد شده است. کمترین زمان لازم برای جوانه‌زنی بذور سرمادهی 10 روز + تیمار شیمیایی در مقادیر مختلف می‌باشد. در آزمایش دوم مشاهده می گردد که اعمال تیمارهای مختلف سبب اختلاف معنی داری در درصد جوانه‌زنی بذر شد. بیشترین درصد بذر جوانه‌زنی با میزان 85 درصد متعلق به تیماردوره سرمادهی 20 روز + نیترات پتاسیم 3000 پی پی ام می‌باشد. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر سرعت جوانه زنی بذور سبب ایجاد اختلاف معنی دار بین دوره های مختلف سرمادهی و تیمارهای شیمیایی و همچنین اثرات متقابل آنها در سطح احتمال یک درصد شد. کمترین زمان لازم برای جوانه زنی بذور در تیمار، دوره سرمادهی به‌مدت 10 روز + نیترات پتاسیم 2000 پی‌پی‌ام بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - اثر پیش تیمار بذر با آب و اشعه فرابنفش بر برخی از خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی گیاه نخود فرنگی (Pisum sativum L.)
بهنوش رسایی سعید جلالی هنرمند علی رسایی مجید عبدلی

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چکیده کامل

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای اعمال شده بر روی بذر شامل: (1) بذر خشک (شاهد)، (2) هیدروپرایمینگ به مدت 14 ساعت، (3) هیدروپرایمینگ + UV-A، (4) هیدروپرایمینگ + UV-AB و (5) هیدروپرایمینگ + UV-C بودند. نحوه اجرای تیمارهای 3، 4 و 5 بدین صورت بود که بذرها پس از قرارگیری در آب به مدت 12 ساعت (هیدروپرایم)، به ترتیب تحت تابش پرتوهای فرابنفش UV-A، UV-AB و UV-C به مدت 2 ساعت قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای پرایمینگ بر وزن تر، طول گیاه و میزان پراکسید هیدروژن در سطح یک درصد و بر شاخص سبزینگی و محتوای آب نسبی برگ در سطح پنج درصد معنی دار و بر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II غیرمعنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشانگر این مطلب بود که تیمارهای هیدروپرایمینگ و هیدروپرایمینگ + UV-A سبب بیشترین افزایش وزن تر، طول گیاه و شاخص سبزینگی برگ نخود فرنگی نسبت به شاهد (عدم پرایمینگ) شد. تیمار هیدروپرایمینگ + UV-AB سبب کاهش صفات فوق شد. به طور کلی می توان بیان کرد که پیش تیمار بذور با آب (هیدروپرایم) و هیدروپرایمینگ + اشعه UV-A تأثیر مثبتی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی داشت ولی کاربرد توأم آن ها به خصوص اشعه UV-AB کارایی چندانی ندارد و برای این گیاه مفید نبود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - اثر بستر جوانه‌زنی و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان سبز و بنفش (Ocimum basilicum L.)
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار محمدرضا داداشی

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار چکیده کامل

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور‌های این تحقیق شامل دو رقم ریحان (سبز و بنفش)، دو نوع بستر جوانه‌زنی (کاغذ و ماسه) و مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت، 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ضریب سرعت جوانه‌زنی (050/24) در رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی کاغذ و بدون پرایمینگ (شاهد) مشاهده شد. بیشترین مقادیر طول ساقه‌چه (667/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (000/69 میلی‌متر) مربوط به رقم ریحان بنفش و در مدت زمان پیش‌تیمار رطوبتی دوازده ساعت بود. بیشترین مقادیر سرعت جوانه‌زنی (625/9)، بنیه گیاهچه (222/742)، طول ریشه‌چه (778/43 میلی‌متر)، طول ساقه‌چه (444/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (222/74 میلی‌متر) در رقم ریحان بنفش در بستر جوانه‌زنی ماسه بدست آمد. همچنین رقم ریحان سبز در بستر کاغذ بالاترین ضریب یکنواختی جوانه‌زنی (328/54) را نشان داد. بیشترین مقدار نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه (700/1) مربوط به رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی ماسه وجود داشت. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (013/5508) در مدت زمان دوازده ساعت پیش‌تیمار رطوبتی بدست آمد. به همین ترتیب بیشترین مقدار درصد جوانه‌زنی (444/99) و متوسط جوانه‌زنی روزانه (040/9) در ریحان بنفش مشاهده شد. بیشترین مقدار ضریب آلومتری (005/1) مربوط به بستر جوانه زنی کاغذ مشاهده شد. به طور کلی پیش‌تیمار رطوبتی بذر می‌تواند بهبود جوانه‌زنی و بنیه‌گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بیشتر ریحان سبز و بنفش خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - بررسی صفات جوانه‌زنی بذر‌های دو گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniform با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک، تحت تنش خشکی
هادی کرمی قاسمعلی دیانتی تیلکی امید اسماعیا زاده

هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مر چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مرحله جوانه‌زنی، بسته به شدت و طول مدت تنش موجب عدم جوانه‌زنی می‌شود. تحقیق حاضر بر روی دو گونه مهم مرتعی A. desertroum وA. pectiniforme که از با ارزش‌ترین گونه‌های علوفه-ای برای بازسازی مراتع هستند انجام شد. تنش خشکی ایجاد شده توسط پلی‌اتیلن‌گلایکول در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 16- بار) و پرایمینگ با اسید آسکوربیک در چهار سطح (صفر، 3/0، 5/0 و 8/0 میلی‌مولار) به مدت 24 ساعت در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار بود. نتایج نشان داد بیشتر صفات مورد بررسی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و شاخص بنیه) در هر دو گونه به جز میانگین زمان جوانه‌زنی با افزایش غلظت اسید آسکوربیک و سطح تنش خشکی به طور معنی‌داری کاهش یافتند. این پژوهش نشان داد که آستانه تحمل در گونهA. pectiniforme پرایمینگ صفر میلی‌مولار (شاهد) در تنش خشکی صفر و 4- بار بالاترین میزان درصد جوانه‌زنی، شاخص بنیه و ارزش جوانه‌زنی دارد که تفاوت معنی‌داری بین دو سطح تنش خشکی وجود نداشت که با توجه به این نتایج می‌توان گفت آستانه تحمل به خشکی گونهA. pectiniforme ، 4- بار بود و نسبت به گونه A. desertroum تحمل بیشتری نسبت به تنش خشکی داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - تأثیر اسمو‌هیدروپرایمینگ بر صفات جوانه‌زنی و رشد هتروتروفیک گیاهچه ذرت تحت تنش خشکی
احمد افکاری

به‌منظور بررسی اثرات پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درسال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سط چکیده کامل

به‌منظور بررسی اثرات پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درسال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 12- بار) و پنج پیش تیمار شامل پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظتهای 5 و 10 درصد، نیترات پتاسیم با غلظتهای 1 و 2%، آب به عنوان هیدروپرایمینگ و تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، مؤلفه‌های جوانه‌زنی شامل درصد، سرعت و شاخص میزان جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، نسبت وزن تر و خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه (R/S) کاهش اما متوسط مدت زمان جوانه‌زنی افزایش یافت. مقایسه میانگین‌ داده‌ها نشان داد که بیشترین طول ریشه‌چه، ساقه‌چه، گیاهچه و شاخص میزان جوانه‌زنی تحت پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% بدست آمد. حداکثر نسبت وزن تر و خشک ریشه‌چه به ساقه‌چه (R/S) تحت اثر متقابل تنش × پرایمینگ به ترتیب با پرایم نمودن توسط پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% و پلی‌اتیلن‌گلایکول با غلظت 10% حاصل شد. حداکثر درصد و سرعت جوانه‌زنی تحت اثر متقابل تنش × پرایمینگ با پرایم نمودن توسط پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت 1% حاصل گردید. با توجه به نتایج مشاهده شده، بذور تیمار شده با نیترات پتاسیم 1% بهترین و موثرترین تیمار در شرایط تنش در مورد شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ذرت بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - تاثیر نیترات پتاسیم بر شاخص‌های جوانه‌زنی ریحان سبز (Ocimum basilicum L) در شرایط تنش خشکی
علی منصوری حشمت امیدی

اسموپرایمینگ تکنیکی برای خیساندن بذور در محلول اسمزی با پتانسیل آب پایین برای کنترل مقدار آب قابل جذب توسط بذور می باشد. به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذور ریحان سبز با نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار در آ چکیده کامل

اسموپرایمینگ تکنیکی برای خیساندن بذور در محلول اسمزی با پتانسیل آب پایین برای کنترل مقدار آب قابل جذب توسط بذور می باشد. به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار بذور ریحان سبز با نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار در آزمایشگاه علوم و فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرایم بذور در سه سطح شاهد (بدون پرایم) ، غلظت های 2/0 درصد و 5/0 درصد نیترات پتاسیم و تیمار تنش خشکی ایجاد شده با پلی اتیلن گلایکول 6000 (PEG 6000) در چهار سطح (صفر، 3/0- ، 6/0- ، 9/0- مگاپاسکال به ترتیب از ترکیب صفر، 5/7، 15، 5/22 درصد وزن در حجم PEG 6000) بودند. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، میانگین مدت جوانه زنی، واریانس زمان جوانه زنی، همگنی زمان جوانه‌زنی، طول گیاهچه و طول ریشه چه می باشد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذور با نیترات پتاسیم، بر درصد جوانه زنی، صد جوانهzian, darian, خشکی بر طول گیاهچه در سطح 5% اثر معنی داری داشت ولی بر طول ریشه چه اثر معنی داری نداشت.سرعت جوانه زنی، طول گیاهچه و ریشه چه اثر معنی دار داشت و باعث افزایش این صفات شد. تنش خشکی ایجاد شده نیز بر تمامی صفات در سطح 1درصد اثر معنی دار داشت. اثر متقابل نیترات پتاسیم و خشکی نیز فقط بر طول گیاهچه ریحان سبز اثر معنی دار داشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که نیترات پتاسیم اثرات مثبتی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ریحان سبز دارد هرچند با توجه به نتایج این پژوهش نمی توان به طور قطع در مورد اثرات مثبت نیترات پتاسیم در شرایط تنش خشکی نظر داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش‌تیمار رطوبتی بر شاخص‌های جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه شاهی (sativum Lepidium) در بسترهای مختلف
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار

به منظور بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش تیمار رطوبتی بر شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه شاهی در بسترهای مختلف، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکر چکیده کامل

به منظور بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش تیمار رطوبتی بر شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه شاهی در بسترهای مختلف، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور های این تحقیق شامل دو نوع بستر جوانه زنی (کاغذ و ماسه)، مدت زمان پیش تیمار رطوبتی در سه سطح (بلافاصله، 6 ساعت، 12 ساعت) و دمای پیش تیمار رطوبتی در دو سطح (15 و 25 درجه سانتی‌گراد) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین سرعت جوانه زنی (458/12) و ضریب سرعت جوانه زنی (897/24) در تیمار بستر ماسه با مدت زمان شش ساعت پیش‌تیمار رطوبتی با دمای 25 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. همچنین بیشترین مقادیر میانگین سرعت جوانه زنی (955/4) و متوسط زمان جوانه زنی (655/1) در تیمار بستر کاغذ در بلافاصله پیش تیمار رطوبتی با دمای 15 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. شش ساعت پیش تیمار با دمای 15 درجه سانتی‌گراد در بستر ماسه بیشترین ضریب یکنواختی جوانه زنی (788/109) را نشان داد. بیشترین مقادیر شاخص بنیه گیاهچه (10761)، طول ریشه چه (832/55 میلی متر)، طول ساقه چه (720/53 میلی متر) و طول گیاهچه (610/107 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با مدت زمان دوازده ساعت پیش تیمار رطوبتی وجود داشت. به همین ترتیب بیشترین مقادیر این شاخص ها (با میانگین های 11976، 998/63 میلی متر و 070/57 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با دمای 25 درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. بیشترین ضریب آلومتری (195/1) نیز در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و در مدت زمان 12 ساعت پیش تیمار رطوبتی مشاهده شد. به طور کلی پیش تیمار رطوبتی بذر در مدت زما ن و دمای مناسب می تواند بهبود جوانه زنی و بنیه گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بهتر خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - تاثیر تیمار سرمایی و شیمیایی بر شکست خواب بذر پنیرباد (Withania somnifera)
ابراهیم گنجی مقدم ایسن قهرمانی مریم تاتاری سوسن خسروبار

پنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)به‌صورت بوته‌هایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا می‌باشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانه‌زنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در چکیده کامل

پنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)به‌صورت بوته‌هایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا می‌باشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانه‌زنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در شرایط زراعی است. علی‌رغم اینکه وجود خواب در گیاهان دارویی در طبیعت یک مزیت به حساب می‌آید. اما بر سر راه اهلی‌ سازی و زراعت آن‌ها یک صفت نامطلوب محسوب می‌شود که به نحوی باید آن را برطرف نمود. این تحقیق با هدف بهینه‌سازی روش‌های شکستن رکود بذر پنیرباد انجام گرفت. بدین منظور از دو آزمایش مستقل استفاده گردید. آزمایش اول به‌صورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمار سرمایی در 5 سطح (0، 10، 20، 30، 40 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد) و فاکتور دوم تیمار شیمیایی در 7 سطح، شامل اسید جیبرلیک در 3 سطح (500، 750 و 1000 پی‌پی‌ام) و نیترات پتاسیم در 3 سطح (1000، 2000 و 3000 پی‌پی‌ام) و تیمار شاهد آب مقطر می‌باشد. بذر‌ها در داخل لوله آزمایش در محیط موراشیک و اسکوگ کشت شدند. آزمایش دوم، در قالب طرحی مشابه آزمایش اول انجام گرفت. با این تفاوت که بذرها پس از اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی در داخل پتری دیش استریل شده که کف آن را با کاغذصافی پوشانده ایم کشت شد و در نهایت درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی ومیانگین سرعت جوانه‌زنی محاسبه شد. در آزمایش اول بیشترین(100درصد) و کمترین (15درصد) جوانه‌زنی در تیمار سرمادهی به مدت 10 روز + جیبرلیک اسید 750 پی‌پی‌ام و تیمار شاهد به ترتیب بود. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر متوسط زمان لازم برای جوانه زنی بذور در محیط درون شیشه ای سبب ایجاد اختلاف معنی دار در سطح احتمال یک درصد شده است. کمترین زمان لازم برای جوانه‌زنی بذور سرمادهی 10 روز + تیمار شیمیایی در مقادیر مختلف می‌باشد. در آزمایش دوم مشاهده می گردد که اعمال تیمارهای مختلف سبب اختلاف معنی داری در درصد جوانه‌زنی بذر شد. بیشترین درصد بذر جوانه‌زنی با میزان 85 درصد متعلق به تیماردوره سرمادهی 20 روز + نیترات پتاسیم 3000 پی پی ام می‌باشد. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر سرعت جوانه زنی بذور سبب ایجاد اختلاف معنی دار بین دوره های مختلف سرمادهی و تیمارهای شیمیایی و همچنین اثرات متقابل آنها در سطح احتمال یک درصد شد. کمترین زمان لازم برای جوانه زنی بذور در تیمار، دوره سرمادهی به‌مدت 10 روز + نیترات پتاسیم 2000 پی‌پی‌ام بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - اثر پیش تیمار بذر با آب و اشعه فرابنفش بر برخی از خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی گیاه نخود فرنگی (Pisum sativum L.)
بهنوش رسایی سعید جلالی هنرمند علی رسایی مجید عبدلی

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چکیده کامل

به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر به صورت هیدروپرایمینگ و اشعه فرابنفش (UV) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی رقم دورین (cv. Dorian)، آزمایشی طی سال 1393 در آزمایشگاه هیدروپونیک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای اعمال شده بر روی بذر شامل: (1) بذر خشک (شاهد)، (2) هیدروپرایمینگ به مدت 14 ساعت، (3) هیدروپرایمینگ + UV-A، (4) هیدروپرایمینگ + UV-AB و (5) هیدروپرایمینگ + UV-C بودند. نحوه اجرای تیمارهای 3، 4 و 5 بدین صورت بود که بذرها پس از قرارگیری در آب به مدت 12 ساعت (هیدروپرایم)، به ترتیب تحت تابش پرتوهای فرابنفش UV-A، UV-AB و UV-C به مدت 2 ساعت قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای پرایمینگ بر وزن تر، طول گیاه و میزان پراکسید هیدروژن در سطح یک درصد و بر شاخص سبزینگی و محتوای آب نسبی برگ در سطح پنج درصد معنی دار و بر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II غیرمعنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشانگر این مطلب بود که تیمارهای هیدروپرایمینگ و هیدروپرایمینگ + UV-A سبب بیشترین افزایش وزن تر، طول گیاه و شاخص سبزینگی برگ نخود فرنگی نسبت به شاهد (عدم پرایمینگ) شد. تیمار هیدروپرایمینگ + UV-AB سبب کاهش صفات فوق شد. به طور کلی می توان بیان کرد که پیش تیمار بذور با آب (هیدروپرایم) و هیدروپرایمینگ + اشعه UV-A تأثیر مثبتی بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی نخود فرنگی داشت ولی کاربرد توأم آن ها به خصوص اشعه UV-AB کارایی چندانی ندارد و برای این گیاه مفید نبود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - اثر بستر جوانه‌زنی و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان سبز و بنفش (Ocimum basilicum L.)
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار محمدرضا داداشی

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار چکیده کامل

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور‌های این تحقیق شامل دو رقم ریحان (سبز و بنفش)، دو نوع بستر جوانه‌زنی (کاغذ و ماسه) و مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت، 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ضریب سرعت جوانه‌زنی (050/24) در رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی کاغذ و بدون پرایمینگ (شاهد) مشاهده شد. بیشترین مقادیر طول ساقه‌چه (667/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (000/69 میلی‌متر) مربوط به رقم ریحان بنفش و در مدت زمان پیش‌تیمار رطوبتی دوازده ساعت بود. بیشترین مقادیر سرعت جوانه‌زنی (625/9)، بنیه گیاهچه (222/742)، طول ریشه‌چه (778/43 میلی‌متر)، طول ساقه‌چه (444/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (222/74 میلی‌متر) در رقم ریحان بنفش در بستر جوانه‌زنی ماسه بدست آمد. همچنین رقم ریحان سبز در بستر کاغذ بالاترین ضریب یکنواختی جوانه‌زنی (328/54) را نشان داد. بیشترین مقدار نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه (700/1) مربوط به رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی ماسه وجود داشت. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (013/5508) در مدت زمان دوازده ساعت پیش‌تیمار رطوبتی بدست آمد. به همین ترتیب بیشترین مقدار درصد جوانه‌زنی (444/99) و متوسط جوانه‌زنی روزانه (040/9) در ریحان بنفش مشاهده شد. بیشترین مقدار ضریب آلومتری (005/1) مربوط به بستر جوانه زنی کاغذ مشاهده شد. به طور کلی پیش‌تیمار رطوبتی بذر می‌تواند بهبود جوانه‌زنی و بنیه‌گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بیشتر ریحان سبز و بنفش خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - Effect of Strengths and Exposure Durations of Magnetic Field on Seeds Germination of <i>Catharanthus roseus</i> cv. ‘Acillata’
Fatemeh Zaredost Davood Hashemabadi Maryam Jadid Soleimandarabi

Magnetic field improved germination parameters. The germination of Catharanthus roseus seeds is lost under salinity conditions. The effect of different strengths of magnetic field and exposure durations on the germination of C. roseus seeds under salinity conditions (19 چکیده کامل

Magnetic field improved germination parameters. The germination of Catharanthus roseus seeds is lost under salinity conditions. The effect of different strengths of magnetic field and exposure durations on the germination of C. roseus seeds under salinity conditions (19 mS cm-1) were investigated. The experiment was conducted with factorial arrangement based on a completely randomized design (CRD) with 3 magnetic field strengths (50, 100 and 150 mT) and 3 exposure durations (10, 20, and 30 minutes). It was found that exposure to magnetic field improved seed germination under salinity conditions, so that the highest germination percentages of (74.44 and 73.05%) were obtained from 20 and 30 minutes exposure to the 100 mT magnetic field, respectively, which resulted in 28% higher germination than control. Also, these treatments were found to be the best for germination rate and vigor indices I and II. The highest radicle length (2.37 cm) and plumule length (3.50 cm) were related to the 20 minutes exposure in 50 mT magnetic field and the 10 minutes exposure in the 100 mT magnetic field. The highest radicle dry weight of 0.24 g and plumule dry weight of 0.81 g was observed in treatment of 10 minute exposure to the100 mT magnetic field. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - اثر تکنیک های مختلف پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی و قدرت بذر آفتابگردان (Helianthus annuus)
سحر باصرکوچه باغ فرهاد فرح وش بهرام میرشکاری فرخ رحیم زاده خویی حمداله کاظمی اربط

به منظور مطالعه تأثیر تیمارهای مختلف بذر بر جوانه زنی آفتابگردان، آزمایشی در دو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه و با چهار تکرار در مرکز تحقیقات دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای م چکیده کامل

به منظور مطالعه تأثیر تیمارهای مختلف بذر بر جوانه زنی آفتابگردان، آزمایشی در دو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه و با چهار تکرار در مرکز تحقیقات دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تابش امواج اولتراسونیک با حداکثر 3 وات بر سانتی متر مربع و اشعه گاما و بتا با شدت ثابت2 میکروکوریل به مدت 10دقیقه، لیزر با طول موج 6328 آنگستروم و میدان مغناطیسی (با شدت 40 میلی تسلا) در سه تیمار زمان 5،10 و 15 دقیقه روی بذرهای خیس، هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت و شاهد بودند. نتایج نشان داد بیشترین درصد جوانه زنی نهایی مربوط به تیمار بذر با اشعه لیزر 10 دقیقه (برابر 33/98 %) اختصاص داشت. وقتی بذور بعد از هیدروپرایمینگ کشت شدند، طول گیاهچه نسبت به شاهد آب مقطر حدود 99% افزایش نشان داد. بیشترین شاخص ویگور به تیمار میدان مغناطیسی 5 دقیقه اختصاص یافت. وقتی بذور آفتابگردان بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 15 دقیقه کشت شدند، وزن خشک ساقه آن نسبت به تیمارشاهد با آب مقطر حدود 121% افزایش نشان داد. در حالی که کمترین آن مربوط به تیمار اشعه گاما (16/12گرم) محاسبه شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که افزایش محصول در تیمارهای تشعشات فیزیکی مشاهده شده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - تأثیر پرایمینگ بذر بر خصوصیات جوانه زنی بذر تریتیکاله در شرایط تنش شوری
حمیدرضا خزاعی احمد نظامی مجید دشتی حمید رضا مهرآبادی

در این مطالعه تأثیر پرایمینگ بذر بر ویژگی های جوانه زنی تریتیکاله (لاین ET-82-8) در شرایط تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل آبگیری بذر با استفاده از آب مقطر و نیز کلرید سدیم و پلی اتیلن گلیگول 6000 در پتانسیل های اسمزی 1-، 5/1- و2- مگاپاسکال به مدت 6، 12 و 24 چکیده کامل

در این مطالعه تأثیر پرایمینگ بذر بر ویژگی های جوانه زنی تریتیکاله (لاین ET-82-8) در شرایط تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل آبگیری بذر با استفاده از آب مقطر و نیز کلرید سدیم و پلی اتیلن گلیگول 6000 در پتانسیل های اسمزی 1-، 5/1- و2- مگاپاسکال به مدت 6، 12 و 24 ساعت بود. بذور معمولی هم به عنوان شاهد در نظرگرفته شدند. پس از کشت بذور تیمار شده در ظروف پتری، تیمارهای شوری با اضافه نمودن آب شور شده با کلرید سدیم با پتانسیل های اسمزی 5/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال در حرارت 20 درجه سانتی گراد اعمال گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد در شرایط بدون تنش شوری خیساندن بذر در آب مقطر به مدت 6 ساعت موجب افزایش معنی دار سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و بنیه بذر در مقایسه با بذور بدون پیش تیمار گردید، در حالی که درصد جوانه زنی و وزن ریشه چه و ساقه چه تحت تأثیر قرار نگرفت. آبگیری بذور به مدت 24 ساعت اثر منفی بر تمام صفات مورد بررسی در شرایط بدون تنش و تنش شوری داشت. با افزایش تنش شوری تا 1- مگاپاسکال، بذرهای تیمار شده با آب مقطر به مدت 6 ساعت از سرعت و بنیه بذر بیشتری نسبت به بذرهای شاهد برخوردار بودند. در شرایط تنش شوری متوسط یا تیمارپتانسیل اسمزی 1- مگاپاسکال آماده سازی اسمزی بذور با کلرید سدیم و پلی اتیلن گلیکول 6000 در مقایسه با بذور آبگیری شده، منجر به افزایش معنی داری در طول و وزن ساقه چه گردید. تفاوت در طول ریشه چه بین تیمارهای آماده سازی بذر معنی دار نبود. پرونده مقاله

فهرست مقالات پرایمینگ بذر

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی