میگوی سفید

دسترسی آزاد مقاله

1 - خواص ضد فشارخون و ضد اکسیدان پنج نوع پروتئین آبکافت حاصل ازضایعات میگوی سفید هندی(Penaeus indicus)
علی طاهری سمیرا جلالی نژاد سیدامیرعلی انوار

امروزه بیماری فشار خون و بیماری های ناشی از رادیکال های آزاد از اصلی ترینمشکلات کشورهای صنعتی می باشند و داروهای با خواص ضد فشار خون وضد اکسیدانی در درمان این بیماری ها بسیار م ؤثرند . لذا در تحقیق حاضرخاصیت ضداکسیدانی، ضد فشار خون، بازیافت نیتروژن، درجه آبکافت وپروفیل چکیده کامل

امروزه بیماری فشار خون و بیماری های ناشی از رادیکال های آزاد از اصلی ترینمشکلات کشورهای صنعتی می باشند و داروهای با خواص ضد فشار خون وضد اکسیدانی در درمان این بیماری ها بسیار م ؤثرند . لذا در تحقیق حاضرخاصیت ضداکسیدانی، ضد فشار خون، بازیافت نیتروژن، درجه آبکافت وپروفیل اسید آمینه 5 نوع مختلف (با آنزیم آلکالاز، پپسین، آلفا کیموتریپسین،نئوتراز و فلاووروزایم ) پروتئین آبکافت ضایعات فرآوری میگوی سفید هندیبررسی شد . برای سنجش خاصیت ضد فشار خون از سنجش مهار آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین I و برای سنجش خاصیت ضد اکسیدان از سنجش مهار رادیکال آزاد DPPH استفاده شد . آلکالاز بیشترین بازیافت نیتروژن و درجه آبکافت را به ترتیب با مقادیر 1/6 ±75%,1/4 ±64/2%نشان داد. بیشترین فعالیت ضد اکسیدانی برای آلکالاز و آلفا- کیموتریپسین به ترتیب 1/2 ± 45/1%بود. بیشترین فعالیت مهار آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین Iنیز برای آلکالاز و آلفا - کیموتریپسین با LC 50 0.85±0.02 میلی گرم بر میلی لیترو 0.04±0.9 میلی گرم بر میلی لیتر بدست آمد . تمامی پروتئین های تولیدی نسبت به هضم با آنزیم های گوارشی مقاوم بودند و ترکیب اسیدهای آمینه میزانبالای اسیدهای آمینه آبگریز را نشان داد . مطابق با نتایج این تحقیق پروتئینآبکافت ضایعات میگوی سفید هندی که با آلکالاز و آلفا کیموتریپسین تولیدشده فعالیت ضد فشار خون و ضد اکسیدانی بالایی دارد و می تواند به عنوانپپتیدهای زیست فعال در تغذیه انسانی جهت بهبود بیماری های ناشی از فشارخون و عوامل اکسیدانی به کار رود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی
بابک قائدنیا منصور بیات ایرج سهرابی‌حقدوست عباسعلی مطلبی ابوالفضل سپهداری

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی می باشد. در این مطالعه میگوهای سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با وزن (گرم 76/1 ± 79/11) با جیره‌های غذایی حاوی مقادیر 0، 20، 50، 100، 200، 400، چکیده کامل

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافتی ناشی از تغذیه با جیره‌های حاوی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 در میگوی سفید هندی می باشد. در این مطالعه میگوهای سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) با وزن (گرم 76/1 ± 79/11) با جیره‌های غذایی حاوی مقادیر 0، 20، 50، 100، 200، 400، 800 و ppb 1600 آفلاتوکسین B1 (AFLB1) بمدت 8 هفته تغذیه شدند. تغییرات آسیب شناسی بافتی در هپاتوپانکراس، بافت عضله و روده میانی در پایان هفته چهارم و هشتم بررسی شد. تغییرات بافت‌شناسی در هپاتوپانکراس، شامل تغییر شکل مقطع ستاره‌ای توبول‌های هپاتوپانکراس و کاهش سلول‌های پوششی و تغییرات دژنراتیو و آتروفی سلول‌های ترشحی پوششی این توبول‌ها، نکروزه شدن بافت هپاتوپانکراس و تجمع سلول‌های فیبروبلاست در دیواره توبولهای هپاتوپانکراس مشاهد شد. در بافت عضله، جدا شدن دستجات عضلانی از یکدیگر و ایجاد فاصله بین آنها مشاهد گردید که تایید کننده کاهش وزن و لاغری در تیمارهای ppb 800 می‌باشد. در بافت روده میانی نکروزه و کنده شدن مخاط روده در میگوهای تغذیه شده با جیره های ppb 1600 آفلاتوکسین B1، در پایان هشتم مشاهده گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی (vannamei Litopenaeus)
ندا خسروی زاده ایمان سوری نژاد سیدعلی جوهری زهرا قاسمی لله وجه سری

شناخت اثرات سمی نانومواد بر آبزیان در قالب علم نانو سم شناسی آبزیان دارایاهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مسبر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16 میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)انجام شد. آزمایش سم چکیده کامل

شناخت اثرات سمی نانومواد بر آبزیان در قالب علم نانو سم شناسی آبزیان دارایاهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مسبر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16 میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)انجام شد. آزمایش سم شناسی حادطبق استاندارد شماره 203 OECD،طی 96 ساعت انجام و تلفات میگو پس ازرویارویی با غلظت های 0/1، 3/2، 1، 3/2، 10، 32 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات مسِ با اندازه 40 نانومتر، هر 24 ساعت یکبار ثبت شد و داده ها با نرمافزار پروبیت آنالیز شدند. به دلیل عدم وجود نظم خاص در دادههای سمیت حادو در واقع سمیت غیر وابسته به غلظت این ماده در این گونه، امکان محاسبه غلظت کشنده میانی ( 50 LC)میسر نگردید. در آزمون سمیت مزمن میگوها به مدت 21 روز در معرض غلظتهای 0/1، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر قرار داده شدند. بافتشناسی آبشش عوارض زیادی از جمله نکروز شدید، کوتاه شدنطول تیغههای آبششی ثانویه، افزایش شدید سلولهای هموسیت و کاهشسلولهای پیلار را نسبت به گروه شاهد نشان داد. در بافت هپاتوپانکراسعوارضی مثل آکرومگالی (بزرگ شدن) هسته سلولها، نکروز برخی از سلولها،همچنین کاهش تعداد سلولهای عملکردی و تخریب دیواره توبولها نسبت بهگروه شاهد مشاهده گردید. در جمع بندی، قرار گرفتن در معرض نانوذرات مسموجب آسیب بافت های هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی شده ودر نهایت عوارض ایجاد شده می تواند باعث مرگ و میر در میگو شود پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - شناسایی تک یاخته‌های خانواده میکروسپوریده جنس پلیستوفورآ (Plistophora sp.) در پیش مولدین میگوی سفید غربی استان بوشهر
محمد خلیل‌پذیر، الهام اکبرپور، نصیر نیامیمندی، محمدعلی نظاری .

هدف از این مطالعه شناسایی انگل تک یاخته میکروسپوریدیا (Microsporidea) در میگوهای پیش مولد سفید غربی (Litopenaeus vannamei) پرورشی از طریق مطالعات بافت شناسی همراه با بررسی ضایعات آسیب‌شناسی ناشی از تهاجم انگل به ارگان‌های مختلف بود. این مطالعه طی بهمن تا اسفند ماه 1392 چکیده کامل

هدف از این مطالعه شناسایی انگل تک یاخته میکروسپوریدیا (Microsporidea) در میگوهای پیش مولد سفید غربی (Litopenaeus vannamei) پرورشی از طریق مطالعات بافت شناسی همراه با بررسی ضایعات آسیب‌شناسی ناشی از تهاجم انگل به ارگان‌های مختلف بود. این مطالعه طی بهمن تا اسفند ماه 1392 با نمونه گیری از 450 قطعه پیش مولد پرورشی با میانگین وزنی 92/0±81/27 گرم در استخرهای گلخانه مراکز مولدسازی استان بوشهر صورت پذیرفت. براساس علائم بالینی قسمت سر و سینه و عضلات پشتی ـ شکمی تعدادی از میگوها سفید و شیری رنگ شده بود، که با توجه به مشاهدات ریزبینی لام مرطوب و مقاطع بافتی، اسپورهای پوشش‌دار متعلق به انگل تک یاخته میکروسپوریدیا جنس پلیستوفورآ (Plistophora sp.) جداسازی شد. همچنین مطالعات آسیب شناسی حاکی از بزرگ شدگی هسته سلول‌های اپی‌تلیال مجاری، تغییر شکل سلول‌های ترشحی ـ کیسه‌ای، نکروز سلول‌های زایا و گشاد شدگی مجاری همراه با نکروز سلول‌های عضلانی و کاهش توسعه تخمدان بود. نتایج نشان داد که میانگین وزن و طول میگوهای آلوده در مقایسه با میگوهای عاری از آلودگی بطور معنی‌داری کاهش یافته بود (05/0<P). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - جداسازی و غربالگری باکتریوفاژهای دریایی به منظور کاربرد در پیشگیری از بروز بیماری ویبریوزیس در میگوی سفید غربی: DOR: 20.1001.1.17359880.1400.14.3.4.5
سمیرا زارعی نیما بهادر مریم میربخش محمد خلیل پذیر

زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزی‌پروری با آن مواجه است، بیماری‌های عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتی‌بیوتیک‌ها برای غیرفعال‌کردن باکتری به‌ عنوان عوامل اصلی بیماری‌زا در صنعت آبزی‌پروری می باشد چکیده کامل

زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزی‌پروری با آن مواجه است، بیماری‌های عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتی‌بیوتیک‌ها برای غیرفعال‌کردن باکتری به‌ عنوان عوامل اصلی بیماری‌زا در صنعت آبزی‌پروری می باشد. هدف از تحقیق حاضر غربالگری گونه های ویبریو در سواحل استان بوشهر و کنترل این عامل بیماری زای میگو با استفاده از فاژ بود.روش کار: جهت انجام این مطالعه آب در سال 1398 و از مناطق نزدیک به سواحل استان بوشهر نمونه برداری شد. باکتری های عامل ویبریوزیس با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و توالی یابی مولکولی تعیین شد. انتخاب باکتری هدف با توجه به نتایج پروفایل آنتی بیوگرام باکتری های غالب و پاتوژن ها انجام گردید. جهت تعیین تیتر فاژ محیط کشت TCBS به کار برده شد و شمارش پلاگ ها 24 ساعت پس از گرمخانه گذاری در دمای 30 درجه سانتی گراد انجام گرفت.یافته ها: از آب های آلوده به فاضلاب بوشهر، 5 باکتری(Vibrio alginolyticus strain SeqID، Vibrio xuii strain Z-03Phage، Vibrio alginolyticus SZ/10 gene، Vibrio rotiferianus strain SRPR-Phage، Vibrio harveyi strain Z05) جداسازی شد. با توجه به نتایج تعیین پروفایل آنتی بیوگرام، قطر هاله ی عدم رشد و آزمون بیوشیمایی باکتری گونه های مورد مطالعه، باکتری Vibrio alginolyticus strain SeqID به عنوان گونه ی باکتری غالب انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز مولکولی 16srDNA سویه جداسازی شده باکتری با 100% شباهت با باکتری ویبریو آلجینولایتیکوس بود، براساس نتایج دامنه میزبانی، فاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage قادر به تشکیل پلاگ بود.نتیجه گیری: باکتریوفاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage جداسازی شده اثر باکتری کشی با دامنه ای وسیع در برابر باکتری های ویبریوی شناسایی شده از سواحل بوشهر داشت که نشان می دهد این باکتریوفاژ می تواند کاندیدی مناسبی برای استفاده در فاژ درمانی بر علیه بیماری ویبریوز باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - بررسی ترکیبات آروماتیک حلقوی و فلزات سنگین در میگوهای سفید (Metapenaeus affinis) عرضه‌شده شهر تهران
سحر عاطفی صدرینی عبدالله جمشیدی حسن جلال

10.30495/jfh.2020.1891310.1259

فلزات سنگین به‌راحتی می‌توانند باعث آلودگی زیست‌محیطی آبزیان به‌خصوص میگوها شوند. با توجه به ارزش غذایی بالای میگو و همچنین اهمیت بررسی سلامت این ماده غذایی، این تحقیق باهدف تعیین میزان برخی فلزات سنگین (روی، سرب، ارسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم) چکیده کامل

فلزات سنگین به‌راحتی می‌توانند باعث آلودگی زیست‌محیطی آبزیان به‌خصوص میگوها شوند. با توجه به ارزش غذایی بالای میگو و همچنین اهمیت بررسی سلامت این ماده غذایی، این تحقیق باهدف تعیین میزان برخی فلزات سنگین (روی، سرب، ارسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم) و ترکیبات آروماتیک حلقوی در این ماده غذایی، در زمستان سال 1397 در شهر تهران انجام شد. 120 عدد نمونه میگوی بسته‌بندی‌شده از 10 بسته هم‌وزن و دارای تاریخ تولید و با سایز مشابه که توسط 5 شرکت مختلف بسته‌بندی‌شده بودند، به‌صورت تصادفی نمونه گیری شد. جهت اندازه‌گیری فلزات سنگین از دستگاه جذب اتمی و از کروماتوگرافی گازی-جرمی برای تعیین هیدروکربن‌های حلقوی آروماتیک استفاده شد. تمامی فلزات سنگین، غلظتی کمتر از استاندارد مشخص‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت داشتند. بیشترین میانگین غلظت فلزات سنگین به ترتیب مربوط به روی (ppb 4/6193)، مس (ppb 1597) و آرسنیک (ppb496) و کمترین میانگین غلظت نیز مربوط به عنصر کادمیوم (ppb8/4) بود. ترکیبات نفتالین (ppb 2/1)، آسنفتیلن (ppb14/0)، کرایسن (ppb6/7) و آسنافتن (ppb32/5) در نمونه های میگوی جمع‌آوری‌شده وجود داشتند که مقادیر آن‌ها به‌جز آسنفتیلن از حد استاندارد تعیین‌شده (ppb 7/0) بالا‌تر بود. نمونه‌های دریایی و پرورشی ازنظر غلظت فلزات سنگین و میزان هیدروکربن‌های آروماتیک اختلاف معنی‌داری نداشتند. به‌طورکلی مصرف میگوهای فوق ازنظر وجود فلزات سنگین برای انسان خطری ندارد؛ اما با توجه به امکان انتقال هیدروکربن‌های آروماتیک از طریق زنجیره غذایی به انسان، آلودگی به این ترکیبات می‌تواند به‌عنوان یک هشدار برای مصرف زیاد میگو تلقی شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - بررسی مقایسه‌ای میزان فلزات سنگین وانادیوم و نیکل در عضلات میگوی سفید هندی (Fenneropenaeusindicus) نر و ماده موجود در بازار شیراز در سال 1390
آمنه کارگر امید طبیعی مهرداد چراغی بهاره لرستانی

تحقیق حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین وانادیوم (V) و نیکل (Ni) در عضلات جنس نر و ماده میگوی سفید هندی (Fenneropenaeusindicus) خوراکی در شهرستان شیراز صورت پذیرفت. بدین منظور در پاییز 1390 با مراجعه به بازار عمده عرضه آبزیان تعداد 120 نمونه میگو به صورت تصادفی از س چکیده کامل

تحقیق حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین وانادیوم (V) و نیکل (Ni) در عضلات جنس نر و ماده میگوی سفید هندی (Fenneropenaeusindicus) خوراکی در شهرستان شیراز صورت پذیرفت. بدین منظور در پاییز 1390 با مراجعه به بازار عمده عرضه آبزیان تعداد 120 نمونه میگو به صورت تصادفی از سطح شهر شیراز تهیه شد. آماده‌سازی و آنالیز نمونه ها مطابق با استاندارد توصیه شده صورت پذیرفت و میزان فلزات سنگین با دستگاه جذب اتمی مدل Varian V10-ES تعیین و با مقادیر توصیه شده استاندارهای جهانی مورد مقایسه قرارگرفت. در این تحقیق میانگین غلظت وانادیوم در عضله جنس نر و ماده به ترتیب 64/0± 06/1 و 54/0± 76/0 میلی گرم بر کیلوگرم و میانگین غلظت نیکل در عضله جنس نر و ماده به ترتیب 173/1± 1/8 و 79/0± 1/9 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه گیری گردید. از سویی دیگر مقایسه نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد که تفاوت معنی‌داری در بین تجمع فلز سنگین نیکل در بافت عضله دو جنس نر و ماده میگوی سفید هندی وجود دارد (05/0p<). همچنین میانگین غلظت فلزات اندازه گیری شده در بافت عضله بالاتر از مقادیر توصیه شده استاندارد WHOو FAO تشخیص داده شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - بررسی مقاومت به استرس شوری در پست لاروهای میگوی سفید غربی vannamei) (Litopenaeus تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با عصاره سیر
مریم جوادزاده علیرضا سالارزاده مازیار یحیوی محمود حافظیه

بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی ن چکیده کامل

بررسی استرس شوری بر میزان بقاء در پست لاروهای تغذیه شده با عصاره سیر در میگوی سفید غربیvannamei) (Litopenaeus مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار، هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلی گرم (0013/0گرم)در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و در سایر تیمارها با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با عصاره سیر به ترتیب با غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر تغذیه گردیدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به استرس وارده از لحاظ درصد بقاء نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشته اند (05/0>P)، در بین تیمارها، تیمار دوم یعنی پست لارهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با غلظت 200 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر، از میزان بازماندگی مطلوب تری (6/81 درصد) در مقایسه با سایر تیمارهای غنی شده با عصاره سیر برخوردار بوده و اختلاف معنی داری را در مقایسه با سایر تیمارها نشان داده اند(05/0>P). میزان بقاء بعد از تیمار 2، تیمار 3 (غلظت 400 میلی گرم عصاره سیر بر لیتر ) و شاهد از درصد بقاء بیشتری نسبت به بقیه تیمارها (به جز تیمار2) برخوردار و کمترین میزان بقا به ترتیب در تیمارهای تغذیه شده با غلظت های 600 ، 800 و 1000 میلی گرم بر لیتر به دست آمده و فقط تیمار دوم از نظر بقاء نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی دار آماری را نشان داد (05/0>P). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - بررسی اثر غلظت آلژنیک اسید(ارگوسان) بر رشد و بقای پست لاروهای میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus)
امیر هوشنگ بحری قباد آذری تاکامی فلورا محمدی زاده

محرک های ایمنی یکی از راه های مهم برای جلوگیری از بیماری به شمار می روند. در این تحقیق اثر آلژنیک اسید بر روی فاکتورهای رشد از قبیل طول کل، افزایش وزن خشک و میزان بقا در مرحله پست لاروی PL15میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) بررسی گردید. اثر آلژنیک اسید 5/0 درصد(تی چکیده کامل

محرک های ایمنی یکی از راه های مهم برای جلوگیری از بیماری به شمار می روند. در این تحقیق اثر آلژنیک اسید بر روی فاکتورهای رشد از قبیل طول کل، افزایش وزن خشک و میزان بقا در مرحله پست لاروی PL15میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) بررسی گردید. اثر آلژنیک اسید 5/0 درصد(تیمار 1)، 1 درصد(تیمار 2) و 2 درصد(تیمار 3)، بعلاوه یک تیمار شاهد، جهت مقایسه مورد آزمایش قرار گرفت. با در نظر گرفتن 4 تیمار و 3 تکرار برای هر یک از آنها،12 سطل یکسان استفاده شد که به مقدار 10 لیتر آبگیری و با تراکم 100 پست لارو مرحله زوآ یک در لیتر ذخیره سازی گردید و لارو های مورد آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی، تغذیه شدند. دوره آزمایش از مرحله زوآ یک تاPL15بودکه در پایان روز 25 جهت زیست سنجی و تعیین میزان بقا بررسی شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پست لاروی PL15 در تیمار های آزمایشی که از محرک ایمنی استفاده شد طول کل(mm) به ترتیب (15/17 ،42/17 و 45/17 )بوده و با تیمار شاهد86/16 که محروم از اضافه شدن محرک به جیره پایه بودند، اختلاف معنی داری را نشان دادند(05/0 < P).اما در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0 > P).در خصوص وزن خشک(mg) نیز در تیمار های آزمایشی به ترتیب مقادیر(85/2 ،93/2 و 92/2)در مقایسه با تیمار شاهد 75/2 بدست آمد و همچنین میزان بقا به درصد نیز در پایان عملیات در تیمارهای آزمایشی نزدیک به هم(33/78 ،33/76 و 67/79 )در مقابل مقدار33/60 برای تیمار شاهد محاسبه گردید که مطالعات اخیر حاکی از آن بود که تیمار های آزمایشی در هر 3 غلظت نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند(05/0 < P). هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین آنها مشاهده نشد(05/0 > P). به هر حال استفاده از این فراورده در حداقل میزان در یک برنامه غذایی مطلوب در مرحله پست لاروی، می تواند ایمنی و به تبع آن رشد و بقای پست لاروها را جهت معرفی به استخرهای پرورشی بالا برد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannami) بر روند شاخص های رشد و بقاء دراستخرهای پرورش میگوی سایت گواتر
ابوالقاسم حسن دوست امیرهوشنگ بحری مازیار یحیوی

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)بر روند شاخص های رشد و بقاء در 9 استخر یک هکتاری طی ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه 1390 در مزرعه شرکت تعاونی 647 عطا در سایت گواتر شهرستان چابهار اجرا گردید، پس از آماده سا چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)بر روند شاخص های رشد و بقاء در 9 استخر یک هکتاری طی ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه 1390 در مزرعه شرکت تعاونی 647 عطا در سایت گواتر شهرستان چابهار اجرا گردید، پس از آماده سازی و آبگیری استخرها ؛ پست لاروها در مرحلهPL15 در سه تراکم 15، 20 و 25 عدد در متر مربع (به ترتیب تیمار1، 2 و 3 نام گذاری) و هر کدام با 3 تکرار ذخیره سازی شدند. فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب شامل دما، اکسیژن و pH به صورت روزانه در دو نوبت (صبح و عصر) و فاکتور شوری و شفافیت نیز در یک نوبت اندازه گیری گردید. تغذیه پست لاروها در طی دوره پرورش براساس احتیاجات آنها در مراحل مختلف سنی، وزنی و شرایط محیطی با استفاده از غذای کنسانتره داخلی صورت گرفت، عملیات زیست سنجی میگوها بوسیله سینی غذادهی و تور سالیک هر 10 روز یک بار اندازه گیری، محاسبه و ثبت گردید. مدیریت پرورش نیز برای همه استخرها یکسان اعمال شد. نتایج به دست آمده از بررسی اثر تراکم در 115 روز پرورش بر شاخص های رشد بین تیمارهای 1، 2 و 4 از نظر تولید نهایی و میانگین وزنی، اختلاف معنی داری را در هر سه تیمار در سطح اعتماد 95 درصد نشان داد (05/0>P)، همچنین از نظر درصد بقاء بین تیمار 1 و 2 با تیمار 3 اختلاف معنی داری مشاهده گردید(05/0>P). نتایج کلی میانگین وزنی در 115 روز پرورش در تیمار 1و 135 روز پرورش در تیمارهای2و3 به ترتیب 23/0±93/17 و 07/0±68/16 و 12/0±64/15 گرم و میزان تولید نهایی به ترتیب 1/78 ± 2460، 38/76 ±3033،50±3200 کیلو گرم و میانگین رشد روزانه 002/0± 18/0، 002/0 ±14/0، 001/0±13/0 گرم در روز به دست آمد، همچنین بیشترین درصد بقاء و کمترین ضریب تبدیل غذایی که به ترتیب72/1 ±44/91 و06/0 ±3/1 محاسبه گردید مربوط به تیمار 1 و کمترین درصد بقاء و بیشترین ضریب تبدیل غذایی نیز به ترتیب با 78/0±86/81 و03/0± 57/1مربوط به تیمار 3 به دست آمد. نتایج حاصل از بررسی اقتصادی در تراکم های مختلف نشان داد، تیمار 1 دارای بالاترین میانگین وزنی و کمترین ضریب تبدیل غذایی، از نظر اقتصادی بهتر از سایر تیمارها بود. همچنین با افزایش تراکم ذخیره سازی، سود اقتصادی کاهش یافت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - مقایسه رشد بقاء و تولید نهایی میگوی سفید هندی در سیستم پرورش تک گونه ای و توام با میگوی ببری سبز در منطقه تیاب هرمزگان
اسماعیل تازیکه حجت اله فروغی فرد غلامعباس زرشناس علی اکبر صالحی احمدرضا تورجی

این پژوهش با هدف بررسی میزان رشد، بقاء و تولید نهایی میگوی سفید هندی در سیستم پرورش تک گونه ای و توام با میگوی ببری سبز اجرا شد. این طرح در مزرعه پرورش میگوی پرشیان پران واقع در منطقه تیاب جنوبی استان هرمزگان در سال 1382 انجام گرفت. بدین منظور شش استخر 5/0 هکتاری از مزر چکیده کامل

این پژوهش با هدف بررسی میزان رشد، بقاء و تولید نهایی میگوی سفید هندی در سیستم پرورش تک گونه ای و توام با میگوی ببری سبز اجرا شد. این طرح در مزرعه پرورش میگوی پرشیان پران واقع در منطقه تیاب جنوبی استان هرمزگان در سال 1382 انجام گرفت. بدین منظور شش استخر 5/0 هکتاری از مزرعه انتخاب گردیده که در سه استخر آن پرورش تک گونه‌ای میگوی سفید هندی و در 3 استخر دیگر پرورش توام میگوی سفید هندی و ببری سبز انجام گردید. به طوری که استخرهای تحت تیمار، پس از آماده ‌سازی، آبگیری و غنی سازی گردیدند و ذخیره سازی بچه میگو در‌آنها بر اساس 18 قطعه در متر مربع با سن پانزده روز(PL15) و در کشت توام نیز به همین صورت و با نسبت 80 : 20 (20 درصد میگوی ببری سبز و 80 درصد میگوی سفید هندی) انجام گرفت. تغذیه بر اساس احتیاجات آن در مراحل مختلف سنی ، وزنی و شرایط محیطی با استفاده از غذای کنسانتره وارداتی صورت گرفت. نمونه‌برداری از میگوها در طی دوره پرورش برای زیست سنجی و برآورد میانگین وزن و محاسبه جیره غذایی روزانه و ارزیابی مدیریت اعمال شده همزمان با اندازه‌گیری و ثبت برخی از پارامترهای محیطی آب هر 14-10 روز یکبار انجام شد. نتایـج نشـان داد کـه میانگین رشد وزنی میگوی سفید هندی در کشت توام، در برداشت نهایی به میزان 02/1 ± 51/13 گرم و در کشت تک گونه‌ای به میزان 34/0 ± 44/ 11 گرم بدست آمده که از میزان بالاتری برخوردار گردیده که آنالیز واریانس داده‌ها نیز اختلاف معنی‌داری در سطح اعتماد 95 درصد نشان داده است (05/0 P<). میانگین میزان تولید نهایی میگوی سفید هندی در تیمار کشت توام و کشت تک‌ گونه‌ای به ترتیب به میزان 1042 و 1666 کیلوگرم در هکتار بدست آمد، همچنین بر اساس نتایج حاصله میانگین میزان بقاء در کشت تک گونه‌ای 81 درصـد و در کـشت تـوام 54 درصد بـدست آمـده که از لحاظ آماری اختلاف معنی‌دار بود (05/0 P<). این امر می تواند ناشی از عدم بکارگیری غذای اختصاصی میگوی ببری سبز در کشت توام باشد که علاوه بر خارج شدن غذا از دسترس میگو و افزایش هزینه تولید منجر به ایجاد شرایط استرس زای محیطی گردیده که در نهایت موجب کاهش بقاء میگو شده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - بررسی تاثیر آرتمیای غنی شده با زئولیت بر فاکتورهای رشد و بقاء میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
ندا بازماندگان فلورا محمدی زاده علیرضا سالارزاده

این تحقبق در بهار 1392 در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان به مدت 15 روز انجام شد. با توجه به اولویت پرورش میگوی سفید غربی در کارگاه های تکثیر و پرورش، برای کاهش هزینه های غذایی از آرتمیا به عنوان حامل ماده غنی ساز زئولیت استفاده شد.تراکم میگوی سفید غربی 300 عدد چکیده کامل

این تحقبق در بهار 1392 در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان به مدت 15 روز انجام شد. با توجه به اولویت پرورش میگوی سفید غربی در کارگاه های تکثیر و پرورش، برای کاهش هزینه های غذایی از آرتمیا به عنوان حامل ماده غنی ساز زئولیت استفاده شد.تراکم میگوی سفید غربی 300 عدد پست لارو PL1 در 15 لیتر آب بود.فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب شامل دما، شوری، اکسیژن و pH به صورت روزانه ثبت شد که تعویض آب روزانه به میزان 10 درصد انجام شد. پست لاروهای میگو روزانه در 4 نوبت غذادهی شدند که در صبح و عصر از آرتمیای غنی سازی شده و در ظهر و شب با غذای کنسانتره تغذیه شدند.در این آزمایش 5 تیمار در سطح زئولیت 0، 1، 2، 3، 4 گرم در هر لیتر آب با سه تکرار انتخاب شد هوادهی توسط هواده مرکزی شبانه روزی انجام شد و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب نیز در تیمارهای مختلف یکسان بود. نتایج این آزمایش نشان داد با افزایش زئولیت در تیمارها، شاخص های رشد مانند میانگین افزایش وزن و طول و درصد رشد نسبی و درصد بقا، اختلاف معنی داری دارد (P<0.05). بازماندگی پست لاروهای تغذیه شده با آرتمیای غنی سازی شده با زئولیت کاهش یافت ولی اختلاف معنی داری را نشان نداد(P>0.05). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - بررسی توزیع و تراکم ماکروبنتوزها در مزارع پرورش میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در منطقه گمیشان استان گلستان
مسعود سقلی مازیار یحیوی سعید یلقی

این تحقیق به منظور بررسی تراکم ماکروبنتوز ها در استخرهای پرورش میگوی سفید غربی در منطقه گمیشان استان گلستان در 2 استخر هر یک به مساحت 1 هکتار و عمق متوسط 5/1 متر انجام شد. نمونه برداری از رسوبات از 5 قسمت (خروجی، میانی، ورودی و کناره ها) با استفاده از دستگاه گرب با سطح چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی تراکم ماکروبنتوز ها در استخرهای پرورش میگوی سفید غربی در منطقه گمیشان استان گلستان در 2 استخر هر یک به مساحت 1 هکتار و عمق متوسط 5/1 متر انجام شد. نمونه برداری از رسوبات از 5 قسمت (خروجی، میانی، ورودی و کناره ها) با استفاده از دستگاه گرب با سطح مقطع 262 سانتی متر مربع طی دوره پرورش بطور ماهانه (از تیر تا مهر) در مرکز آموزش و ترویج آبزیان گمیشان در سال 1389 انجام شد. نمونه های جمع آوری شده با محلول رزبنگال(1 گرم بر لیتر) رنگ آمیزی و با الکل اتیلیک 70% تثبیت شدند، در آزمایشگاه نمونه ها از الک 500 میکرون جهت نگهداری ماکروبنتوزها عبور و شستشو داده شده و با استفاده از استریو میکروسکوپ و میکروسکوپ تمام موجودات توسط کلید های شناسایی اختصاصی دریای خزر شناسایی و شمارش شدند. فاکتورهای دما، pH، شوری هر ده روز یکبار اندازه گیری گردید. موجودات ماکروفون شناسایی شده در استخر های پرورش میگوی سفید غربی مربوط به رده های شکم پایان، دوکفه ای ها، پرتاران، حشرات و سخت پوستان بودند. به طور کلی بیشترین فراوانی در استخر 6 با 67 درصد و استخر 16 با 58 درصد متعلق به گروه پرتاران و کمترین فراوانی در استخر 6 با 2 درصد و استخر 16 با 5 درصد متعلق به گروه سخت پوستان بود. همچنین کمترین فراوانی ماکروبنتوزها در استخر 6 و 16 در کناره راست و بیشترین تراکم در استخر 6 در ورودی و استخر 16 در قسمت کناره چپ به دست آمد. نتایج حاصل از انجام آزمون تستT در خصوص مقایسه فراوانی کل ماکروبنتوزها، بین استخرهای 6 و 16 اختلاف معنی داری را از خود نشان نداد(05/0˃P). مقایسه ماکروبنتوزها طی ماه های مختلف نشان داد که تراکم آنها از تیر ماه تا مهر ماه یک کاهش نسبی را از خود نشان داده که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار است (05/0˂P). فاکتورهای مورد مقایسه (دما، شوری و pH) در دو استخر، اختلاف معنی دار نداشتند (05/0<P)، در حالی که در ماه های مختلف و در صبح و عصر تفاوتی معنی دار مشاهده شد (05/0 ˂P). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - تاثیر آرتمیای غنی سازی شده با پروبیوتیک EM بر روی رشد، بازماندگی و اختلاف اندازه پست لارو میگوی سفید هندی (Penaeus indicus)
سلمان سالمی دل آرام نخبه زارع مازیار یحیوی

این تحقیق به مدت دو ماه و در کارگاه تکثیر میگو هرمز لارو شهرستان سیریک در سال 1391 صورت گرفت. تیمارها شامل: تیمار شاهد، بدون پروبیوتیک و به همراه تعویض آب؛ تیمار1، پروبیوتیک به آب اضافه شده و به همراه تعویض آب، تیمار 2، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با پروبیوتیک و به همراه تع چکیده کامل

این تحقیق به مدت دو ماه و در کارگاه تکثیر میگو هرمز لارو شهرستان سیریک در سال 1391 صورت گرفت. تیمارها شامل: تیمار شاهد، بدون پروبیوتیک و به همراه تعویض آب؛ تیمار1، پروبیوتیک به آب اضافه شده و به همراه تعویض آب، تیمار 2، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با پروبیوتیک و به همراه تعویض آب، تیمار3، پروبیوتیک به آب اضافه شده و بدون تعویض آب، تیمار 4، تغذیه از آرتمیای غنی سازی شده و بدون تعویض آب بود. برای هر تیمار سه تکرار و در مجموع 22500 عدد پست لارو میگوی سفید هندی (P.indicus) مورد استفاده قرار گرفت. تغذیه پست لاروها به مدت 8 روز که روزانه 6 وعده در ساعت های 4، 8، 12، 16، 20 و 24 و در ساعت های 8 و 20 از ناپلیوس آرتمیا استفاده شد. نتایج نشان داده است که بالاترین وزن نهایی و طول نهایی در تیمار 2 به دست آمده ولی اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نداشته است (P>0.05). همچنین بالاترین نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار 2 بوده که اختلاف معنی داری با سایر تیماها داشته است (P<0.05). بیشترین اختلاف اندازه مربوط به تیمار شاهد بوده ولی اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نداشته است (P>0.05). بیشترین میزان بازماندگی مربوط به تیمار 2 و 4 بوده که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشته است (P<0.05). استفاده از پروبیوتیک EM باعث بهبود رشد، درصد بازماندگی و کاهش اختلاف اندازه بین پست لاروهای میگوی سفید هندی (P.indicus) شده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - اندازه گیری و مقایسه میزان فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در عضله و پوسته میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) خلیج فارس (بحرکان)، استان خوزستان
سید محمد رضا رضوی حبیب وهاب زاده عباسعلی زمینی ابوالفضل عسکری ساری محمد ولایت زاده

تحقیق حاضر در سال 1390 به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین سرب، جیوه و کادمیوم در عضله و پوسته میگوی سفید هندی دریایی انجام گرفت. 3 کیلوگرم نمونه میگوی دریایی با میانگین وزن 78/0±18/13 گرم تهیه شد. جهت سنجش فلزات سنگین از روش هضم مرطوب و تعیین غلظت فلزات سنگین به روش چکیده کامل

تحقیق حاضر در سال 1390 به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین سرب، جیوه و کادمیوم در عضله و پوسته میگوی سفید هندی دریایی انجام گرفت. 3 کیلوگرم نمونه میگوی دریایی با میانگین وزن 78/0±18/13 گرم تهیه شد. جهت سنجش فلزات سنگین از روش هضم مرطوب و تعیین غلظت فلزات سنگین به روش جذب اتمی به کمک دستگاه Perkin Elmer 4100 آزمایشگاه کیمیا پژوه البرز (شهرکرد) انجام شد. میزان فلزات سنگین در عضله میگو پایین تر از پوسته بود. میزان فلزات سنگین در عضله و پوسته میگوی سفید هندی بصورت سرب < کادمیوم < جیوه اندازه گیری شده است. در این تحقیق غلظت جیوه، کادمیوم و سرب در عضله و پوسته کیتینی میگوی سفید هندی اختلاف معنی داری داشت (05/0P<). میانگین میزان جیوه در عضله و پوسته به ترتیب 002/0±034/0 و 003/0±045/0 میلی گرم بر کیلوگرم و میانگین میزان کادمیوم در عضله و پوسته به ترتیب 005/0±101/0 و 007/0±120/0 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه گیری گردید. همچنین میانگین میزان سرب در عضله و پوسته به ترتیب 005/0±133/0 و 004/0±164/0 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه گیری شد. میزان کادمیوم در عضله در مقایسه با آستانه استاندارد سازمان بهداشت جهانی بالاتر بود. میزان جیوه و سرب در مقایسه با آستانه استانداردهای جهانی سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و داروی آمریکا بالاتر و از آستانه مجاز استانداردهای وزارت کشاورزی ـ شیلات انگلستان و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا پایین تر بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - بررسی تاثیر زمان، درجـه حـرارت و غلظت متـابی سولفیت سـدیم بر میــزان جذب SO2باقیمانده در عضله میگوی سفید هندی پرورشی(Fenneropenaeus indicus) تیمار شده در آب دریا
مجید محمد نژاد شموشکی بهزاد رسولی محسن خلیلی

ملانوزیس عامل بروز لکه هایی سیاه رنگ بر روی سطح بدن میگو در مرحله پس از صید می باشد که سبب کاهش ارزش محصول در بازار می گردد. این تحقیق به بررسی روش های متفاوت اثرگذاری متابی سولفیت سدیم بر روی میگو پرداخته است. میگو بلافاصله پس از صید به زمان 30 ثانیه درون مخلوطی از آب چکیده کامل

ملانوزیس عامل بروز لکه هایی سیاه رنگ بر روی سطح بدن میگو در مرحله پس از صید می باشد که سبب کاهش ارزش محصول در بازار می گردد. این تحقیق به بررسی روش های متفاوت اثرگذاری متابی سولفیت سدیم بر روی میگو پرداخته است. میگو بلافاصله پس از صید به زمان 30 ثانیه درون مخلوطی از آب و یخ قرار گرفت و قبل از این که به درون حوضچه های متابی سولفیت زنی وارد گردد، نمونه برداری انجام و در جعبه های یخ به صورت یک لایه میگو و یک لایه یخ قرار داده شد، سپس جهت انجام آزمایش از منطقه تیاب به پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس واقع در بندرعباس منتقل گردید.میانگین طول و وزن میگوهای مورد آزمایش، 90/0±5/11 سانتیمتر و 62/0±2/12 گرم اندازه گیری شد. میزان جذب متابی سولفیت سدیم باقیمانده در بافت عضله میگو و pH آن، با توجه به تغییرات اعمال شده در مورد زمان های مختلف(5/0، 1، 2، 4 و 6 دقیقه)، دماهای مختلف(0، 5، 15 و c°25) و محلول هایی با غلظت های مختلف(25/1، 5 و 10 درصد) در آب دریا (شوری 38 در هزار) مورد اندازه گیری قرار گرفت. تعیین میزان باقیمانده 2SO در عضله میگو توسط روش تیتراسیون و با محلول آیدین انجام پذیرفت. بطور کلی نتایج حاصله نشان داد که درجه حرارت محلول، مدت زمان ماندگاری میگو در محلول و غلظت محلول متابی سولفیت، تقریبا به یک نسبت و در حد عالی از جذب 2SO اثرگذار بوده اند. همچنین از زمان 5/0 تا مدت زمان 4 دقیقه، میزان جذب 2SO روندی افـزایشی داشته ولی طی زمـان بعدی(6 دقیقه)، میـزان جـذب آن کاهش یافـته است. pH در تمــامی تیمارها با میـزان جـذب 2 SOنسبت عکس داشته است. قرار دادن میگو در محلولی با غلظت 5 درصد متابی سولفیت سدیم در آب شور، برای مدت زمان 4 دقیقه و در دمای صفر درجه سانتی گراد، سبب جذب دی اکسید گوگرد توسط میگو به میزان 51/7±251 میلی گرم بر کیلوگرم گردید، که مقداری از آن با توجه به یخ پوشی میگو، در طول مسیر حمل ونقل به دلیل ذوب شدن یخ و محلول بودن متابی سولفیت سدیم در فاز مایع از بافت میگو خارج شده و نهایتاً به حدود مورد انتظار، یعنی 100 تا 150 میلی گرم بر کیلوگرم خواهد رسید، که به پرورش دهندگان توصیه می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - ارزیابی اقتصادی پرورش میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)دراستان هرمزگان
حجت الله فروغی فرد عیسی کمالی

این تحقیق به منظور ارزیابی اقتصادی پرورش میگو در استان هرمزگان در طی سالهای 84-1383 اجرا شد. بدین منظور در سایت های پرورش میگو به تمامی مزارع فعال مراجعه و مزارعی که مدیران آنها در سر مزرعه حضور داشتند انتخاب و اطلاعات مورد نیاز شامل وضعیت پرسنلی از لحاظ علمی وتخصصی وضع چکیده کامل

این تحقیق به منظور ارزیابی اقتصادی پرورش میگو در استان هرمزگان در طی سالهای 84-1383 اجرا شد. بدین منظور در سایت های پرورش میگو به تمامی مزارع فعال مراجعه و مزارعی که مدیران آنها در سر مزرعه حضور داشتند انتخاب و اطلاعات مورد نیاز شامل وضعیت پرسنلی از لحاظ علمی وتخصصی وضعیت اشتغال زایی، وضعیت هزینه‌ها، میزان تولید و مشکلات عمده و وضعیت سود و زیان جمع آوری گردید. نتایج حاصله نشان دادند که در سایت پرورش میگوی سایه خوش تنها حدود 1/7 درصد مزارع فعال بوده اند.همچنین در سایت های پرورش میگوی تیاب جنوبی و تیاب شمالی که حدود 10 سال از بهره‌برداری آنها می‌گذرد به ترتیب حدود 62 درصد و2/40 درصد مزارع به صورت فعال و بقیه یا ساخته نشده و یا غیر فعال می‌باشند. در تمامی مزارع مورد بررسی در هر سه منطقه پرورش میگو بیشترین سهم هزینه ها متعلق به هزینه غذا بوده است. میانگین قیمت تمام شده هر کیلو میگو در مزارع مستقردر منطقه تیاب جنوبی معادل 1792 ± 20822 ریال، در منطقه تیاب شمالی معادل 3179 ±23940 ریال و منطقه سایه خوش معادل 4798 ± 23531 ریال بوده است. قیمت تمام شده هر کیلو میگو در مزارعی که از غذای دست ساز استفاده نموده اند معادل 3156 ±15820 به دست آمد. از عمده‌ترین مشکلات پرورش دهندگان میگو می‌توان به، بالا بودن قیمت غذا و پایین بودن کیفیت آنها و در نتیجه بالا بودن هزینه تولید و همچنین پایین بودن قیمت محصول نهایی اشاره نمود.در مجموع نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند گر چه مناطق پرورش میگو در مناطق تیاب شمالی و جنوبی از نظر دسترسی به پاره‌ای تسهیلات شهری و تاسیسات زیر بنایی ( از قبیل جاده دسترسی ، دسترسی به آب شیرین و غیره) نسبت به منطقه سایه خوش در موقعیت بهتری قرار دارند اما چنانچه مشکلات پرورش دهندگان میگو به طور اساسی مرتفع نگردد آینده این صنعت امیدوار کننده نخواهد بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی(Litopenaeus vannamei) در سیستم پرورشی نیمه متراکم مرکز میگوی گمیشان در استان گلستان
کریم گلشاهی محمود سقلی میثم صالحی

این تحقیق در سه استخر یک هکتاری با تراکم 32 عدد پست لارو در متر مربع در مرکز آموزش و ترویج میگوی گمیشان در تابستان سال 1389 به منظور تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) و همچنین تاثیر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیائی آب بر روی رشد این گونه در طول دورة پرو چکیده کامل

این تحقیق در سه استخر یک هکتاری با تراکم 32 عدد پست لارو در متر مربع در مرکز آموزش و ترویج میگوی گمیشان در تابستان سال 1389 به منظور تعیین مدل رشد میگوی سفیدغربی (Litopenaeus vannamei) و همچنین تاثیر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیائی آب بر روی رشد این گونه در طول دورة پرورش 114روزه ، انجام گردید. پارامترهای زیستی و غیرزیستی ثبت شده در طی دوران پرورش از قبیل وزن کل، دمای آب، میزان شفافیت، شوری، عمق، pHو اکسیژن محلول آب استخرها بودند، که متغیرهای مستقل غیر زیستی همبستگی های متفاوتی را در روش رگرسیون چندگانه پس رو با متغیر وابسته رشد میگوها نشان دادند. در این میان افزایش درجه حرارت، کاهش شوری و ثبات در pH در رشد میگوی سفیدغربی بیشترین تأثیرگذاری را داشتند. مدل رشد می تواند برای پیش بینی تولید، و در نتیجه سوددهی، مکان های آبزی پروری جدید و یا راهکارهای جدید تولید استفاده گردد. متوسط درصد بازماندگی، برداشت در هکتار، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه در سه استخر یک هکتاری مرکز میگوی گمیشان به ترتیب 61/3 ± 83 درصد، 55/38 ± 33/3827 کیلوگرم، 23/0 ± 26/14 گرم، 011/0 ± 3/1 و 01/0 ± 0147/0 بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - اثرات پرورش دو بار در سال بر شاخص های رشد میگوی سفید غربی( Litopenaeus vanname) در استان بوشهر
رضا قربانی واقعی غلامحسین فقیه عباسعلی زنده بودی قاسم غریبی

پرورش 2 بار در سال میگوی سفید غربی، با 2 تیمار و 2 تکرار در هر تیمار در استخرهای خاکی هریک با مساحت 4/ 0 هکتار،در مرحله اول با تراکم 20 پست لارو 18 با میانگین وزن 001 / 0 008 / 0گرم در هر متر مربع و در مرحله دوم با تراکم 20 میگویجوان با میانگین وزن 20 / 0± 96 / 1 چکیده کامل

پرورش 2 بار در سال میگوی سفید غربی، با 2 تیمار و 2 تکرار در هر تیمار در استخرهای خاکی هریک با مساحت 4/ 0 هکتار،در مرحله اول با تراکم 20 پست لارو 18 با میانگین وزن 001 / 0 008 / 0گرم در هر متر مربع و در مرحله دوم با تراکم 20 میگویجوان با میانگین وزن 20 / 0± 96 / 1 گرم در استخرهای خاکی ایستگاه تحقیقاتی حله وابسته به پژوهشکده میگوی کشور انجام گرفت.از یک استخر به مساحت 25 / 0 هکتار، جهت پرورش پست لاروهای 16 با تراکم 96 عدد در هر متر مربع، قبل از رهای سازی میگودر استخرهای پرورش مرحله دوم، استفاده گردید. در هر استخر، دو دستگاه هواده چرخ پارویی نصب گردید. برداشت استخرهایمرحله اول پس از 96 روز انجام شد. دومین مرحله پرورش و انتقال بچه میگوها در دومین هفته از شهریور ماه انجام و پس از 65روز، صید میگوها صورت گرفت. در مرحله اول پرورش در مدت 96 روز میانگین وزن نهایی، طول نهایی، میانگین رشد در روز،ضریب تبدیل غذایی، درصد بازماندگی و تولید نهایی میگو )به ازای 1 هکتار( به ترتیب 83 / 0± 51 / 14 گرم، 00 / 0± 08 / 12 سانتی متر،0/151±0/161 گرم، 099 / 0± 03 / 1،60 / 9± 73 درصد و در مجموع در این مرحله، 97 / 179 ± 2132 کیلوگرم و در مرحله دوم پرورشو در مدت 65 روز، شاخص های ذکر شده به ترتیب 43 / 0± 56 / 14 گرم، 02 / 0± 48 / 12 سانتی متر، 102 / 0± 224 / 0 گرم، 48 / 0± 1/ 1،92±3/4 درصد و 78 ± 2675 کیلوگرم اندازه گیری شدند. در مجموع به دلیل ذخیره سازی میگوهای با وزن بالا، در مرحله دومپرورش، شاخ صهای رشد از وضعیت مطلو بتری نسبت به مرحله اول برخوردار م یباشند. در تعیین ضریب تعیین کنندگی )مربعضریب همبستگی r2 ( وزن و طول با افزایش روزهای پرورش در مراحل اول و دوم پرورش در تمام موارد اعداد بزرگتر از 97 / 0 بود.لذا نقش افزایش تعداد روزهای پرورش بر وزن، بیش از 97 % بود. همچنین در تعیین ضریب همبستگی بین روزهای پرورش و میزانوزن، مشخص گردید که همبستگی خیلی قوی بین آنها )حداقل 97 / 0 و حداکثر 99 / 0( وجود داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - عملکرد تولیدمثلی مولدین میگوی سفید غربی (Penaeus vannamei Boone, 1931) تحت تاثیر سیستم‌های پرورشی مختلف
محمد حسین خانجانی

10.22034/ascij.2021.684786

عملکرد مولدین میگوی سفید غربی تحت تاثیر شرایط محیطی مختلف، نوع تغذیه، اندازه و مکان پرورش متفاوت می باشد. در مطالعه حاضر عملکرد تولید مثلی مولدین میگوی سفید غربی در دو سیستم پرورشی معمولی ( تعویض آب) و تعویض آب محدود مورد بررسی قرار گرفت. مولدین ماده با میانگین وزن 8/6 چکیده کامل

عملکرد مولدین میگوی سفید غربی تحت تاثیر شرایط محیطی مختلف، نوع تغذیه، اندازه و مکان پرورش متفاوت می باشد. در مطالعه حاضر عملکرد تولید مثلی مولدین میگوی سفید غربی در دو سیستم پرورشی معمولی ( تعویض آب) و تعویض آب محدود مورد بررسی قرار گرفت. مولدین ماده با میانگین وزن 8/6 ± 6/38 گرم از مرکز تکثیر آبزی پرور چابهار واقع در کنارک تهیه و در مخازن 2000 لیتری مورد آزمایش قرار گرفتند. دو تیمار در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی برای مطالعه حاضر در نظر گرفته شد. شامل: تیمار کنترل (سیستم پرورش معمولی) که روزانه 90 درصد آب مخازن تعویض و تیمار با تعویض آب محدود (روزانه 2 تا 3 درصد) از کف مخازن تعویض آب صورت می گرفت. نتایج نشان داد تفاوت معنی داری در عملکرد رشد مولدین بین دو سیستم پرورش وجود ندارد (05/0p > )، اما ضریب بقاء در سیستم پرورش با تعویض آب محدود (57/97 درصد) بالاتر بود. تعداد تخم در هر مرحله تخم ریزی برای میگوهای تحت سیستم پرورشی معمولی و تعویض آب محدود به ترتیب 47500 و 60800 بدست آمد که اختلاف معنی داری بود (05/0 >p ). همچنین تعداد تخم تبدیل شده به ناپلیوس در سیستم تعویض آب محدود نسبت به سیستم معمولی بیشتر بدست آمد. بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد عملکرد تولید مثلی مولدین میگوی سفید غربی در سیستم پرورشی با تعویض آب محدود نسبت به سیستم معمولی بهتر می باشد. پرونده مقاله

فهرست مقالات میگوی سفید

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی