بررسی تاثیر زمان، درجـه حـرارت و غلظت متـابی سولفیت سـدیم بر میــزان جذب SO2باقیمانده در عضله میگوی سفید هندی پرورشی(Fenneropenaeus indicus) تیمار شده در آب دریا

محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیست

مجید محمد نژاد شموشکی ¹ ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز )
بهزاد رسولی ² ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز )
محسن خلیلی ³ ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز )

تاریخ دریافت : 1394/07/09 تاریخ پذیرش : 1394/07/09 تاریخ انتشار : 1390/04/01

کلید واژه: زمان, متابی سولفیت سدیم, میگوی سفید هندی, درجه حرارت, دی اکسید گوگرد,

چکیده مقاله :

ملانوزیس عامل بروز لکه هایی سیاه رنگ بر روی سطح بدن میگو در مرحله پس از صید می باشد که سبب کاهش ارزش محصول در بازار می گردد. این تحقیق به بررسی روش های متفاوت اثرگذاری متابی سولفیت سدیم بر روی میگو پرداخته است. میگو بلافاصله پس از صید به زمان 30 ثانیه درون مخلوطی از آب و یخ قرار گرفت و قبل از این که به درون حوضچه های متابی سولفیت زنی وارد گردد، نمونه برداری انجام و در جعبه های یخ به صورت یک لایه میگو و یک لایه یخ قرار داده شد، سپس جهت انجام آزمایش از منطقه تیاب به پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس واقع در بندرعباس منتقل گردید.میانگین طول و وزن میگوهای مورد آزمایش، 90/0±5/11 سانتیمتر و 62/0±2/12 گرم اندازه گیری شد. میزان جذب متابی سولفیت سدیم باقیمانده در بافت عضله میگو و pH آن، با توجه به تغییرات اعمال شده در مورد زمان های مختلف(5/0، 1، 2، 4 و 6 دقیقه)، دماهای مختلف(0، 5، 15 و c°25) و محلول هایی با غلظت های مختلف(25/1، 5 و 10 درصد) در آب دریا (شوری 38 در هزار) مورد اندازه گیری قرار گرفت. تعیین میزان باقیمانده 2SO در عضله میگو توسط روش تیتراسیون و با محلول آیدین انجام پذیرفت. بطور کلی نتایج حاصله نشان داد که درجه حرارت محلول، مدت زمان ماندگاری میگو در محلول و غلظت محلول متابی سولفیت، تقریبا به یک نسبت و در حد عالی از جذب 2SO اثرگذار بوده اند. همچنین از زمان 5/0 تا مدت زمان 4 دقیقه، میزان جذب 2SO روندی افـزایشی داشته ولی طی زمـان بعدی(6 دقیقه)، میـزان جـذب آن کاهش یافـته است. pH در تمــامی تیمارها با میـزان جـذب 2 SOنسبت عکس داشته است. قرار دادن میگو در محلولی با غلظت 5 درصد متابی سولفیت سدیم در آب شور، برای مدت زمان 4 دقیقه و در دمای صفر درجه سانتی گراد، سبب جذب دی اکسید گوگرد توسط میگو به میزان 51/7±251 میلی گرم بر کیلوگرم گردید، که مقداری از آن با توجه به یخ پوشی میگو، در طول مسیر حمل ونقل به دلیل ذوب شدن یخ و محلول بودن متابی سولفیت سدیم در فاز مایع از بافت میگو خارج شده و نهایتاً به حدود مورد انتظار، یعنی 100 تا 150 میلی گرم بر کیلوگرم خواهد رسید، که به پرورش دهندگان توصیه می گردد.