اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی (vannamei Litopenaeus)
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
ندا خسروی زاده
1
(گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جو ی، دانشگاه هرمزگان،)
ایمان سوری نژاد
2
()
سیدعلی جوهری
3
(روه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، ایران)
زهرا قاسمی لله وجه سری
4
(گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
کلید واژه: نانو سم شناسی, نانوذراتمس, آسیب بافتی, میگوی سفید غربی,
چکیده مقاله :
شناخت اثرات سمی نانومواد بر آبزیان در قالب علم نانو سم شناسی آبزیان دارایاهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مسبر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16 میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)انجام شد. آزمایش سم شناسی حادطبق استاندارد شماره 203 OECD،طی 96 ساعت انجام و تلفات میگو پس ازرویارویی با غلظت های 0/1، 3/2، 1، 3/2، 10، 32 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات مسِ با اندازه 40 نانومتر، هر 24 ساعت یکبار ثبت شد و داده ها با نرمافزار پروبیت آنالیز شدند. به دلیل عدم وجود نظم خاص در دادههای سمیت حادو در واقع سمیت غیر وابسته به غلظت این ماده در این گونه، امکان محاسبه غلظت کشنده میانی ( 50 LC)میسر نگردید. در آزمون سمیت مزمن میگوها به مدت 21 روز در معرض غلظتهای 0/1، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر قرار داده شدند. بافتشناسی آبشش عوارض زیادی از جمله نکروز شدید، کوتاه شدنطول تیغههای آبششی ثانویه، افزایش شدید سلولهای هموسیت و کاهشسلولهای پیلار را نسبت به گروه شاهد نشان داد. در بافت هپاتوپانکراسعوارضی مثل آکرومگالی (بزرگ شدن) هسته سلولها، نکروز برخی از سلولها،همچنین کاهش تعداد سلولهای عملکردی و تخریب دیواره توبولها نسبت بهگروه شاهد مشاهده گردید. در جمع بندی، قرار گرفتن در معرض نانوذرات مسموجب آسیب بافت های هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی شده ودر نهایت عوارض ایجاد شده می تواند باعث مرگ و میر در میگو شود
Identification of toxicity effects of nanomaterials in the field of aquatic nanotoxicology is ofgreat significance. This study was conducted to evaluate the effect of acute and chronic toxicityof copper nanoparticles (CuNPs) on survival rate and histopathology of hepatopancreas and gillsin PL5 of Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei). Acute toxicology test was doneaccording to OECD no. 203 during 96 h and mortalities were recorded every 24 h after exposureof shrimps to concentrations of 0.1‚ 0.32, 1, 3.2, 10, 32 and 100 mg/lit of CuNPs with averagesize of 40 nm. Data of mortalities were analyzed by probit software. Median lethal concentration(LC50) was not determined because there was no special order in acute toxicity data. In fact, nondose-dependent mortalities of this species exposed to CuNPs inhibited the calculation of LC50.In chronic toxicity test, shrimps were exposed to concentrations of 0.1, 0.5 and 1 mg/lit ofCuNPs for 21 days. Gill histology revealed many damages such as severe necrosis, shorteningof the length of the secondary gill lamellae, severe increase of hemocytes and decrease of pillarcells compared to control. Histopathological effects in hepatopancreas of CuNPs exposedshrimps were enlargement of the cell nucleus, necrosis of some cells, as well as reduction of thenumber of functional cells and destruction of the tubules wall in compare to the control. Inconclusion, exposure to CuNPs causes histopathological effects on hepatopancreas and gills ofPacific white shrimp which could finally result in the shrimp mortalities.
