در این تحقیق تأثیر عصاره لیموترش (Citrus limonum) بر ماندگاری فیله فیلماهی (Huso huso)طی دوره نگهداری در شرایط سرد مورد بررسی قرار گرفت. تأثیر سطوح مختلف عصاره طی یک دوره نگهداری دوازده روز بر شاخصهای فساد اکسیداتیو و تعداد باکتریهای (کل و سرمادوست) فیله ماهی در قالب ی چکیده کامل
در این تحقیق تأثیر عصاره لیموترش (Citrus limonum) بر ماندگاری فیله فیلماهی (Huso huso)طی دوره نگهداری در شرایط سرد مورد بررسی قرار گرفت. تأثیر سطوح مختلف عصاره طی یک دوره نگهداری دوازده روز بر شاخصهای فساد اکسیداتیو و تعداد باکتریهای (کل و سرمادوست) فیله ماهی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و سه تکرار برای هر تیمار انجام شد.
طبق یافتههای پژوهش، روند تغییرات شاخصهای فساد اکسیداتیو در هر تیمار طی دوره نگهداری بیانگر آنست که اثر غلظتهای مختلف عصاره لیموترش و اثر زمان نگهداری بر روی فیلههای ماهی از نظر آماری معنیدار بود. در بازههای زمانی مورد بررسی، تیمارهای آزمایشی بطور معنیداری (P<0/05) موجب تغییر شاخص اسیدتیوباربیتوریک شدند و سرعت افزایش بار میکروبی در تیمار شاهد به مراتب بیش از تیمارهای آزمایشی بود و استفاده از عصاره در غلظت 5/0 درصد تاثیر معنیداری بر تعداد باکتریهای طی دوره نگهداری ندارد در حالیکه استفاده از سطح 1 درصد عصاره بطور معنیداری (05/0< P) موجب کاهش تعداد باکتریهای سرمادوست شده است. با توجه به نتایج حاصله، استفاده از عصاره و زمان نگهداری فیلهها به طور معنیداری بر اغلب شاخصهای فساد باکتریایی و اکسیداتیو مؤثر است. یافتههای این پژوهش نشان داد بکارگیری عصاره لیموترش در غلظتهای 1 و 5/1درصد، بهترین اثربخشی را در نگهداری فیله ماهی داشته است و دارای آثار ضداکسیداسیونی و ضدباکتریایی است و میتوان از آن بعنوان یک عصاره زیست تخریبپذیر استفاده کرد.
پرونده مقاله
گسترش پرورش فیل ماهی(Huso huso) در مناطق کشور، تولید غذای تاسماهیان پرورشی توسط کارخانجات داخلی و تغییرات عمده قیمت غذاهای وارداتی، اهمیت انتخاب جیره مناسب را افزایش داده است. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد و کارایی زیستی و اقتصادی سه نوع جیره رایج ماهیان خاویاری تولید چکیده کامل
گسترش پرورش فیل ماهی(Huso huso) در مناطق کشور، تولید غذای تاسماهیان پرورشی توسط کارخانجات داخلی و تغییرات عمده قیمت غذاهای وارداتی، اهمیت انتخاب جیره مناسب را افزایش داده است. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد و کارایی زیستی و اقتصادی سه نوع جیره رایج ماهیان خاویاری تولید ایران در پرورش فیل ماهی دو ساله طی 45 روز انجام شد. 32 فیل ماهی با میانگین وزنی 61/336 ± 94/2156 گرم در 4 گروه پلاک گذاری و کشت شدند. چهار تیمار شامل سه نوع غذای ایرانی (تیمارهای 1، 2 و 3) و یک جیره خارجی[1] (تیمار 4) بطور پیش فرض فرمولاسیون متفاوت از نظر منابع و مقادیر پروتئین و چربی داشتند. غذادهی طبق دستورالعمل تولیدکنندگان بر پایه زیتوده کشت (زیست سنجی 15 روز یکبار) و دمای آب انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین مقادیر افزایش وزن بدن، ضریب چاقی و کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار 2 بود. تفاوت معنی داری بین شاخص های خونی گلبول های قرمز در بین تیمارها (به غیر از درصد هماتوکریت که در تیمار 4 بالاتر بود) مشاهده نشد. اما تفاوت در تعداد گلبول های سفید و شمارش افتراقی آنها در تیمارها معنی دار شد. ماهیانی که از تیمارهای 1 و 3 تغذیه کردند، دارای مقادیر کمتری از آنزیمهای کبدی در مقایسه با سایر تیمارها بودند. با در نظر گرفتن هزینههای مترتب به هر یک از جیرهها در مجموع تیمار 2 بر سایر تیمارها برتری داشت.
[1] اسکرتینگ، بیضا، فرادانه، ماناکوآ(براساس حروف الفبا) جهت خودداری از تبلیغ نام تجاری، سوگیری ناخواسته در مقایسه ها و توجه به معیارهای علمی، تیمارها براساس شماره نامیده می شوند)
پرونده مقاله
امروزه مکملهای غذایی مانند پربیوتیکها و محرکهای ایمنی بهعنوان یک جایگزین قوی برای آنتیبیوتیکها برای ارتقای سلامت و ایجاد مقاومت در برابر بیماریها در آبزیپروری بهکار میروند. این بررسی برای ارزیابی کارایی پربیوتیک تجاری ایمونوژن، با ترکیب اصلی 30 درصد (1و3- 1و6) چکیده کامل
امروزه مکملهای غذایی مانند پربیوتیکها و محرکهای ایمنی بهعنوان یک جایگزین قوی برای آنتیبیوتیکها برای ارتقای سلامت و ایجاد مقاومت در برابر بیماریها در آبزیپروری بهکار میروند. این بررسی برای ارزیابی کارایی پربیوتیک تجاری ایمونوژن، با ترکیب اصلی 30 درصد (1و3- 1و6) بتاگلوکان و 18 درصد مانان الیگوساکارید در جیره غذایی فیلماهیان جوان (Huso huso) بهمدت 8 هفته در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی در تابستان 1388 انجام گرفت. شاخصهای خونی و ایمنی فیلماهیان جوان در 5 تیمار ایمونوژن درجیره غذایی (0، 5/0، 1، 2 و 4 درصد) از نظر آماری مقایسه شد. سه گروه وزنی از فیلماهیان جوان با میانگین وزن 02/0±71/8 گرم، 01/0±15/25 گرم و 02/0±69/53 گرم در مخازن ذخیرهسازی و روزانه در 6 وعده تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تعداد نوتروفیل در ماهیانی که با جیرههای غذایی شامل 5/0، 1 و 4 درصد ایمونوژن تغذیه شدند، بهطور معنیداری (05/0P<) بالاتر از شاهد بود. میزان سطح ایمونوگلوبولین M در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/0 درصد ایمونوژن تغذیه شدند بالاتر از سایر تیمارهای تغذیهای بود، که اختلاف معنیداری را با سطوح 2 و 4 درصد ایمونوژن داشت (05/0P<). هیچ اختلاف معنیداری در بین 3 تیمار وزنی و 5 تیمار ایمونوژن از نقطه نظر سایر شاخصهای خونی مشاهده نگردید (05/0P>). بهنظر میرسد ایمونوژن در غلظت 5/0 درصد میتواند بهعنوان یک ماده غذایی مکمل در جیره غذایی فیلماهیان جوان برای تحریک واکنشهای ایمنی بهکار رود.
پرونده مقاله
هدف از این تحقیق استفاده از تاثیر کیتوزان روی شکل گیری ترکیبات هتروسایکلیک آروماتیک آمین(HAAs) در فیله فیل ماهی (Husohuso)سرخ شده بهمنظور جلوگیری از تشکیل ترکیبات مضر بعداز پخت بود. استفاده از افزودنی طبیعی مانند کیتوزان محلول در اسید(1و 5/0) درصد در محتوی رطوبت، pH چکیده کامل
هدف از این تحقیق استفاده از تاثیر کیتوزان روی شکل گیری ترکیبات هتروسایکلیک آروماتیک آمین(HAAs) در فیله فیل ماهی (Husohuso)سرخ شده بهمنظور جلوگیری از تشکیل ترکیبات مضر بعداز پخت بود. استفاده از افزودنی طبیعی مانند کیتوزان محلول در اسید(1و 5/0) درصد در محتوی رطوبت، pH و تغییرات وزنی طی پخت (سرخ شده) اثر معنی داری داشت(05/0 ≥ p).در فیله سرخ شدهمقادیرHAAsاز جملهPhIP (Nd -83/0 نانوگرم در گرم)،IQ (Nd - 50/0 نانوگرم در گرم)، MeIQ (71/0 – 82/0نانوگرم در گرم) و MeIQx(Nd - 90/0 نانوگرم در گرم) شناسایی شدند. میزان کل HAAs بین 82/0 نانوگرم در گرم تا 57/2 نانوگرم در گرم بود. میزان بازدارندگی کیتوزان محلول در اسیددر شکل گیری این ترکیبات هتروسایکلیک در فیله سرخ شدهفیل ماهی بین 35/37 تا 09/68 درصد بود. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که کیتوزان محلول در اسید می توانداز تولید ترکیبات مضر و جهش زا حاصل از پخت ممانعت نماید.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد