بررسی وضعیت پایداری اجتماعی در شهر کرمانشاه
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهریاسماعیل جهانی دولت آباد 1 , چنور محمدی 2
1 - دانشیار گروه تاریخ و جامعه شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران(نویسندۀ مسؤول)
2 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
کلید واژه: شهر کرمانشاه, پایداری اجتماعی, حس تعلق مکانی, مشارکت و اعتماد,
چکیده مقاله :
با توجه به اهمیت یافتن مفهوم توسعه ی پایدار در دهه های اخیر و نیز با توجه به اینکه توسعه ی پایدار شهری، بویژه در بعد اجتماعی، در روابط میان افراد تجسم می یابد، بنابراین بررسی و شناسایی بسترهای تحقق توسعۀ پایدار در شهرها نیازمندِ واکاوی و مطالعۀ مقولاتی در تعاملات انسانی، از جمله انسجام اجتماعی، یکپارچگی، مشارکت، اعتماد و همکاری شهروندان است که به تعبیری می توان مقولات یاد شده را در قالب مفهوم پایداری اجتماعی ترسیم نمود. بر همین اساس، در پژوهش حاضر به بررسی وضعیت پایداری اجتماعی در شهر کرمانشاه پرداخته ایم. در بعد نظری، مدل مفهومی این پژوهش بر هفت مؤلفۀ اصلیِ پایداری اجتماعی، شاملِ حس تعلق مکانی، مشارکت و اعتماد، تعامل و کنش متقابل، عدالت و دسترسی به امکانات و خدمات، بهره مندی اقتصادی، مسکن و احساس امنیت، استوار می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایش بوده و جامعه آماری آن شاملِ کلیۀ شهروندان بالای 15 سالِ ساکن در مناطق هشت گانه شهر کرمانشاه (۹۴۶۶۵۱ نفر) می باشد، که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایِ متناسب با حجم نهابتاً 385 نفر از هشت منطقه شهر به عنوان نمونۀ نهایی انتخاب شده است. ابزار گرداوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته می یاشد و تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS (میانگین مؤلفه ها، تی تک نمونه ای و فریدمن)، مدل تصمیم گیری چند معیاره WASPAS و روش CVصورت گرفته است. نتایج مقایسه میانگین شاخص های پایداری اجتماعی از نظر شهروندان در شهر کرمانشاه نشان می دهد میانگین شاخص های؛ حس تعلق مکانی ( 27/3) ، تعامل و کنش متقابل (21/3)، شاخص عدالت و دسترسی به امکانات و خدمات (17/3)، شاخص کیفیت مسکن (15/3 )، احساس امنیت (10/3) و شاخص مشارکت و اعتماد (39/3 )، بر حسب نتایج آماری، به طور معنادار بیشتر از مقدار متوسط سه است، اما در شاخص بهره مندی اقتصادی (73/2) به طور معنادار کمتر از مقدار متوسط سه می باشد و از نظر شهروندان اصلاً وضعیت مطلوبی ندارد. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان می دهد؛ شاخص مشارکت و اعتماد با مقدار 87/4 در رتبه اول و بیشترین اهمیت را در پایداری اجتماعی داشته است. با توجه به نتایج مدل WASPAS ؛ مناطق یک با 3567/0 ، شش با 3554/0 ، دو با مقدار 3547/0 ، هشت با 3542/0، چهار با 3525/0، پنج با 3523/0 ، هفت با 3506/0 ، سه با 3497/0 به ترتیب در رتبه های اول تا هشتم قرار گرفته اند. در کل با توجه به نتایج مدلWASPAS ؛ تمامی مناطق در مقولۀ نیمه برخوردار قرار می گیرند. همچنین بیشترین نابرابری در بین مؤلفه ها مربوط به میزان همدلی میان اهالی محلات شهری با مقدار 091/0 می باشد.
Given that the concept of sustainable development has become very important in recent decades and also since urban sustainable development, particularly in its social dimension, is exemplified in interpersonal relations among individuals, studying the contexts in which it can be achieved can be of enormous significance. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. The research population consisted of the citizens over 15 years old in Kermanshah city, using the Cochran's formula, 385 individuals were selected as the sample. The data collection tool was a researcher-made questionnaire and the analysis was performed with SPSS software (mean components, one-sample t-test and Friedman), WASPAS multi-criteria decision model and CV method. The results of comparing the veiws of citizens in Kermanshah showed that the average of the components of urban sustainable development were as follows: sense of spatial belonging (3.27), social interaction (3.21), justice and access to facilities and services (3.17), housing quality (3.15), sense of security (3.10) and participation and trust (3.39), economic benefits (2.73). The results of the Friedman test also showed that participation and trust had the highest impact. Finally according to the results of the WASPAS model; Areas one, six, two, eight, four, five, seven, and three had more impact, respectively.. Given the results of the WASPAS model, it could be argued that all geographic areas are in the semi-previlaged sphere and the most inequality relates to the sense of philanthropy among the residents.
- Bramley, G., & Power, S. (2009). Urban form and social sustainability: the role of density and housing type. Environment and Planning B: Planning and Design, 36(1), 30-48.
- Doğu, F. U., & Aras, L. (2019). Measuring Social Sustainability with the Developed MCSA Model: Güzelyurt Case. Sustainability, 11(9), 2503.
- Gates Rick and Lee Mario. (2005).Difition Social sustainability, Vancouver City Council.
- Gonzalez-Garcia, S., Manteiga, R., Moreira, M. T., & Feijoo, G. (2018). Assessing the sustainability of Spanish cities considering environmental and socio-economic indicators. Journal of Cleaner Production, 178, 599-610.
- Hale, J., Legun, K., Campbell, H., & Carolan, M. (2019). Social sustainability indicators as performance. Geoforum, 103, 47-55.
- Kyttä, M., Broberg, A., Haybatollahi, M., & Schmidt-Thomé, K. (2016). Urban happiness: context-sensitive study of the social sustainability of urban settings. Environment and Planning B: Planning and Design, 43(1), 34-57.
- Knight, J. (2014). Economic causes and cures of social instability in China. China & World Economy, 22(2), 5-21.
- Kay, A. C., & Friesen, J. (2011). On social stability and social
change: Understanding when system justification does and does not
occur. Current Directions in Psychological Science, 20(6), 360-364.
_||_