بازشناسی و تحلیل نابرابری های اجتماعی – فضایی اسکان در جامعه شهری تهران
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
صلاح الدین قادری
1
(گروه جامعه شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی تهران)
نگار رمضی
2
(دانشجوی دکتری علوم اجتماعی دانشگاه خوارزمی تهران)
نورالدین فراش
3
(دانشجوی دکتری جمعیت شناسی دانشگاه تهران)
کلید واژه: نابرابری اجتماعی, دو قطبی شدن, فضا, کلانشهر تهران.,
چکیده مقاله :
در شهر تهران، نابرابری های اجتماعی- فضایی به دلیل تعاملات پیچیده بازارهای زمین و مسکن از یک سو و ارتباط آنها با اشتغال، توزیع و کیفیت خدمات از سوی دیگر، یک موضوع جدی است. پژوهش حاضر از نظر هدف در حوزه پژوهش‌های کاربردی، از نظر جامعه آماری کل محدوده آماری شهر تهران در سطح مناطق 22 گانه و روش بررسی تحلیل ثانویه است. جهت نیل به هدف تحقیق در این مطالعه از "داده های آمارنامه شهر تهران (سال های 1400 و 1396) و اطلاعات مربوط به وضعیت اشتغال و گروه های شغلی از طرح گونه شناسی فرهنگی، اجتماعی و هویتی محلات شهر تهران و شناسایی الگوهای همسایگی و اجتماعات محلی (1396)"، استفاده شد. داده های مورد نیاز در قالب نقشه با استفاده از GIS و GeoDa مورد تجزیه‌و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس شاخص مورانز آی و لیسا نتایج نشان داد، نواحی شمالی و جنوبی شهر تهران از نظر وضعیت شاخص های اجتماعی شرایط نامتوازن و ناهمگونی را تجربه می کند. الگوی توزیع فضایی متغیرها در مناطق 22 گانه بیانگر این است که شهر تهران گرایش به دو قطبی شدن بخش شمال – جنوب دارد. نتایج دلالت بر آن دارد که فضای شهری تهران به صورت خوشه‌ای سرشار از عدم تعادل‌های اجتماعی و در حال تجربه‌ی نابرابری‌های اجتماعی- فضایی چشم گیری میان قشرهای مختلف جتماعی است و آنچه که در واقعیت وجود دارد روز به روز بر نابرابری فضایی افزوده می‌شود.
In the city of Tehran, socio-spatial inequalities are a serious issue due to the complex interactions of land and housing markets on the one hand and their relationship with employment, distribution and service quality on the other hand. In terms of the purpose of the present research, in the field of applied research, in terms of the statistical population, the entire statistical area of the city of Tehran is at the level of 22 regions and the method of secondary analysis. In order to achieve the purpose of research in this study, the data of Tehran city statistics (years 1400 and 1396) and information related to the employment status and occupational groups from the plan of cultural, social and identity typology of the neighborhoods of Tehran and identifying patterns of neighborhoods and communities Local (2016)", was used. The required data were analyzed in map format using GIS and GeoDa. Based on Moran's Eye and Lisa index, the results showed that the northern and southern areas of Tehran experience unbalanced and heterogeneous conditions in terms of social indicators. The pattern of spatial distribution of variables in 22 regions shows that Tehran has a tendency to polarize north-south. The results indicate that the urban space of Tehran is a cluster full of social imbalances and is experiencing significant social-spatial inequalities between different social strata and what exists in reality day by day. It adds to the spatial inequality.