سیاست خارجی ترامپ در خاورمیانه
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
عبدالرضا یوسفی میانجی
1
,
حسین دهشیار
2
,
نوذر شفیعی
3
,
رحمت حاجی مینه
4
1 - دانشجوی مقطع دکتری روابط بین الملل ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
3 - استاد و مدیر گروه روابط بین الملل دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
4 - گروه ارتباطات و علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: سیاست خارجی, آمریکا, خاورمیانه, رئالیسم تهاجمی, ترامپ,
چکیده مقاله :
پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 ، یک رویداد غیرمنتظره بود . هدف اصلی این مقاله بررسی سیاست خارجی ترامپ در خاورمیانه می باشد..پرسش اصلی این مقاله عبارتست از : عوامل تعیین کننده و مولفه های سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه چه می باشد ؟ در پاسخ به این سوال ، به بررسی عوامل گوناگون سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نظریه رئالیسم تهاجمی ضمن ماهیت بنیادی – نظری ،از ماهیت کاربردی برخوردار است. این نظریه پاسخ مناسبی به رفتار بازیگران نظام بین الملل داده است. .طبق یافته ها ونتایج این پژوهش سیاست خارجی ترامپ بدنبال حفظ موقعیت موجود خود در منطقه و پیشگیری از ظهور هژمون منطقه ای است که می تواند ثبات موازنه قدرت را بر هم بزند و هژمونی آمریکا در دنیا را به چالش بکشد ، می باشد. این مطالعه از نوع نظری – بنیادی بوده و به روش توصیفی – تحلیلی و منابع کتابخانه ای صورت پذیرفته است .
Trump's victory in the 2016 presidential election was an unexpected event. The main purpose of this article is to examine Trump's foreign policy in the Middle East. The main question of this article is: What are the determining factors and components of US foreign policy in the Middle East? In response to this question, various factors of US foreign policy in the Middle East have been examined. The research findings show that the theory of aggressive realism, while fundamental-theoretical in nature, has a practical nature. This theory has given a good answer to the behavior of the actors of the international system. According to the study, Trump's foreign policy seeks to maintain its position in the region and prevent the emergence of a regional hegemon that could destabilize the balance of power and challenge US hegemony in the world. This study is theoretical-fundamental and has been done by descriptive-analytical method and library resources.
Anderson, E. W., & Anderson, L. D. (2013). An atlas of Middle Eastern affairs. Routledge.
Anderson, P. (2015). American foreign policy and its thinkers. Verso Books.
Baker, P., Cooper, H., & Gordon, M. R. (2015). Obama Looks at Adding Bases and Troops in Iraq, to Fight ISIS. The New York Times. Brzezinski, Z. (2003). Hegemonie Quicksand. The National Interest, (74), 5-16.
Carlsnaes, W., Risse, T., & Simmons, B. A. (Eds.). (2002). Handbook of international relations. Sage. Cherkaoui, M. (19 July 2016); Donald Trump: The Rise of Right-wing Politics in America, addresshttp: //studies.aljazeera.net/ en/reports/2016/07/ clone. of. donald-trump-rise-wing-politics-america-1.html
Chomsky, N. (2005). The Imperial Presidency. AK Press. Canadian Dimension, 39, 1–12.
Collin, P. H. (Ed.). (1998). Dictionary of government and politics. Routledge.
Diller, D. C. (Ed.). (1991). The Middle East: Revised to Include a Persian Gulf Crisis Supplement (7th ed., p. 109). Washington, DC: Congressional Quarterly Inc. [Paper reference 1]
Dufour, J. (2007). The worldwide network of US military bases. Global Research, 1.https://ips-dc.org/why_the_us_supports_israel)
Elman, C. (2007), Realism, in Martin Griffiths, ed. International Relations Theory for the Twenty First Century, London: Routledge.18.
Eisenstadt, M., & Pollock, D. (2012). Friends with Benefits: Why the US-Israeli Alliance Is Good for America. Foreign Affairs, 7. Graham, M. (2004), Guide to International Relations and Diplomacy, Continuum: 592.
Holland, S., & Lubell, M. (2017). Trump Recognizes Jerusalem as Israel’s Capital, Reversing Longtime US Policy. Reuters.com.https://www.reuters.com/article/us-usa-trump-israel/trump-recognizes-jerusalem-as-israels-capital-reversing-longtime-u-s-policy-idUSK BN1E01PS
Haass, R. (2017). World order 2.0: The case for sovereign obligation. Foreign Aff., 96, 2.
Haass, R. (2019). How a world order ends: And what comes in its wake. Foreign Aff., 98, 22.
Hafeznia, M. R., Mokhtari Hashi, H., & Roknaldin Eftekhari, A. (2012). Geopolitical Challenges of Regional Integration Case study: Economic Cooperation Organization (ECO). Geopolitics Quarterly, 8(25), 1-41.
Hagelin, B., Wezeman, P. D., Wezeman, S. T., & Chipperfield, N. (2002). International arms transfers. Sipri Yearbook, 373-402.
Hughes, G. (2012). My Enemy's Enemy: Proxy Warfare in International Politics. Apollo Books.
Iskandar, M. (1974). The Arab oil questions. Beirut: Middle East Economic Consultants.
Parkinson, J., & Nissenbaum, D. (2015). ‘US, allies training Kurds on using sophisticated weaponry against Islamic State. Wall Street Journal, 21.
Mearsheimer, J. J. (2001). The tragedy of great power politics. WW Norton & Company.
Mearsheimer, J. J. (2018). The great delusion: Liberal dreams and international realities. Yale University Press. Milbank, D. (2004). Bush Defends Assertions of Iraq-Al Qaeda Relationship. Washington Post, 18, A9.
Nancy, A., Y. (2014), ‘Syrian rebels describe US-backed training in Qatar’, PBS Frontline.
Posen, B. R. (2003). Command of the commons: the military foundation of US hegemony. International security, 28(1), 5-46.
Rustow, D. A. (1982). Oil and turmoil: America face OPEC and the Middle East.
Sandars, C. T. (2000). America's Overseas Garrisons: The Leasehold Empire. Oxford University Press on Demand.
Sylvan, D., & Majeski, S. (2003, February). An agent-based model of the acquisition of US client states. In Proceedings International Studies Association Convention.
Thomas, M., H. (2004), Warfare: That Fatal Knot, University Press of the Pacific (27 July 2004) https://www.nytimes.com/2016/04/28/us/politics/transcript-trump-foreign-policy.html. Accessed.
Walt, S. M. (2018). The Hell of Good Intentions: America's Foreign Policy Elite and the Decline of US Primacy. Farrar, Straus and Giroux.
_||_