در این پژوهش به بررسی اثر اضافه کردن نانوذرات تیتانیا به پلی‎اورتان پرداخته شده‎ است و اثرات مکانیکی و شیمیایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نانوذرات اضافه شده به ترتیب با درصد وزنی 1/0، 5/0، 1 و 2 درصد وزنی بوده و اثر ساختارهای آناتاز و روتایل بررسی شده‎ا چکیده کامل
در این پژوهش به بررسی اثر اضافه کردن نانوذرات تیتانیا به پلی‎اورتان پرداخته شده‎ است و اثرات مکانیکی و شیمیایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نانوذرات اضافه شده به ترتیب با درصد وزنی 1/0، 5/0، 1 و 2 درصد وزنی بوده و اثر ساختارهای آناتاز و روتایل بررسی شده‎اند. پس از مخلوط کردن نانوذرات تیتانیا با رنگ پلی‎اورتان، مواد حاصله را به مدت h 2 با همزن آلتراسونیک، h 3 با همزن معمولی و سپس به مدت یک ساعت با همزن آلتراسونیک مخلوط کرده و در آخر گاززدایی می‎شود. به خاطر کاهش میزان آگلومره، از پراکنده‎ساز متناسب با دستورالعمل شرکت سازنده استفاده شده ‎است. نانوکامپوزیت به دست آمده به ضخامت µm 90 روی نمونه‎ها اعمال می‎شود. نمونه‎ها جهت آزمون‎های مقاومت به اشعه UV و مقاومت شیمیایی و مکانیکی تحت آزمایش قرار می‎گیرند. نتایج به دست آمده نشان دهنده ‎این مطلب است که با اضافه کردن 1/0 درصد نانوذرات روتایل بهترین خواص فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به اشعه UV حاصل می‎شود. از میکروسکوپ نوری برای بررسی مقدار پراکندگی نانوذرات و از میکروسکوپ AFM برای بررسی مورفولوژی سطح، استفاده گردید. سختی سطح نمونه‎ها و مقاومت به خراش، مقاومت به سایش و همچنین مقاومت به خوردگی آنها نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده افزایش مقاومت به اشعه UV، پایداری بیشتر به ثابت ماندن رنگ، افزایش استحکام، سختی، مقاومت به خوردگی، مقاومت به خراشیدگی و افزایش طول عمر است و باعث کاهش هزینه‎های نگهداری و تعمیرات پوشش و همچنین کاهش آسیب به محیط زیست می‎شود.
پرونده مقاله
در این پژوهش، خواص لایه پسیو فولاد زنگنزن دوپلکس SAF 2205 در محلول اسید سولفوریک و درجه حساس شدن آنها (پس از 1 و 5 ساعت عملیات حرارتی) با استفاده از آزمون راکتیواسیون پتانسیوکینتیک الکتروشیمیایی دو حلقه (DLEPR) مورد ارزیابی قرار گرفت که همخوانی خوبی با نتایج حاصل از آز چکیده کامل
در این پژوهش، خواص لایه پسیو فولاد زنگنزن دوپلکس SAF 2205 در محلول اسید سولفوریک و درجه حساس شدن آنها (پس از 1 و 5 ساعت عملیات حرارتی) با استفاده از آزمون راکتیواسیون پتانسیوکینتیک الکتروشیمیایی دو حلقه (DLEPR) مورد ارزیابی قرار گرفت که همخوانی خوبی با نتایج حاصل از آزمون اچ هیدروکسید سدیم برای طبقهبندی ساختار فولادهای زنگنزن دوپلکس داشت. همچنین، آزمون پلاریزاسیون پتانسیودینامیک به منظور تعیین محدوده پتانسیل پسیو در نمونههای آنیل محلولی و حساسشده صورت پذیرفت. پلاریزاسیون سیکلی اعمالی در شاخه آندی آلیاژ حساسشده با زبری سطح مختلف، سودمندی یکنواختی و کمبودن زبری سطح بر افزایش مقاومت لایه پسیو را نشان داد. به منظور ارزیابی دانسیته عیوب نقطه ای لایه پسیو فولاد زنگنزن، آنالیز موت-شاتکی انجام شد تا غلظت دهندههای الکترون در سطح تعیین گردید. نتایج نشان داد که کاهش زبری سطح، کاهش درجه حساس شدن و افزایش تعداد سیکل های پلارزاسیون باعث کاهش دانسیته عیوب سطحی تا 44 درصد خواهد شد. از همین رو، هر چه درجه حساسشدن و زبری سطح بیشتر باشد، لایه پسیو آلیاژ در اثر تشکیل فاز سیگما و کاهش میکروپیلهای موجود در سطح معیوبتر خواهد بود.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش تولید نانو پودر کامپوزیت نیکل-کاربید وانادیم که به عنوان یک هارد متال شناخته میشود از مواد اولیه اکسیدی و عامل احیایی منیزیم به روش مکانوشیمیایی میباشد. با توجه به دمای آدیاباتیک واکنش (T=3964 K)، این واکنش از نوع سنتز خود پیشرونده یا MSR میباشد. موا چکیده کامل
هدف از این پژوهش تولید نانو پودر کامپوزیت نیکل-کاربید وانادیم که به عنوان یک هارد متال شناخته میشود از مواد اولیه اکسیدی و عامل احیایی منیزیم به روش مکانوشیمیایی میباشد. با توجه به دمای آدیاباتیک واکنش (T=3964 K)، این واکنش از نوع سنتز خود پیشرونده یا MSR میباشد. مواد اولیه طبق واکنش استوکیومتری با نسبت (1:1:6:2) به ترتیب برای اکسید نیکل، اکسید وانادیم، منیزیم و گرافیت مخلوط شدند. آسیا کاری نمونهها در یک آسیا سیارهای پر انرژی با نسبت وزنی پودر به گلوله 1:20 تحت آتمسفر گاز آرگون انجام شد. پس از 40 دقیقه آسیا کاری احتراق در محفظه آسیا اتفاق افتاد. با توجه به نتایج پراش پرتو ایکس پس از احتراق محصولات مورد نظر یعنی نیکل، کاربید وانادیم و اکسید منیزیم که یک محصول جانبی واکنش میباشد به طور کامل تولید شده است. جهت حذف فاز اکسید منیزیم از HCl با غلظت 9% استفاده گردید. اندازه بلورک و کرنش از روش ویلیامسون- هال محاسبه و به ترتیب برای نیکل و کاربید وانادیم اندازه بلورک و کرنش شبکه 40 نانو متر، 0.00595 و 54 نانو متر، 0.00615 به دست آمد.
پرونده مقاله
پلاکهای استخوانی فلزی سالهاست است که جهت تثبیت شکستگی استخوان در درمانهای جراحی ارتوپدی استفاده میشود. اختلاف سفتی پلاکهای فلزی و استخوان منجر به ایجاد پوکی استخوان در ناحیه زیر پلاک و افزایش احتمال شکستگی مجدد آن میشود، علاوه بر این خوردگی و سایش پلاکهای فلزی من چکیده کامل
پلاکهای استخوانی فلزی سالهاست است که جهت تثبیت شکستگی استخوان در درمانهای جراحی ارتوپدی استفاده میشود. اختلاف سفتی پلاکهای فلزی و استخوان منجر به ایجاد پوکی استخوان در ناحیه زیر پلاک و افزایش احتمال شکستگی مجدد آن میشود، علاوه بر این خوردگی و سایش پلاکهای فلزی منجر به رهایش محصولات خوردگی ناخواسته در بدن میشود. برای رفع این مشکل میتوان از کامپوزیتهای پلیمر- سرامیکی تخریبپذیر استفاده کرد. هدف از این تحقیق ساخت پلاک استخوانی غیرفلزی و تخریبپذیر از جنس پلیکاپرولاکتون-بغدادیت (Ca3ZrSi2O9) جهت تثبیت و ترمیم بافتهای استخوانی آسیب می باشد. پلیکاپرولاکتون پلیمری نیمه بلورین است که در شرایط محیطی بدن بسیار زیستسازگار است ولیکن نسبت به سایر پلیمرهای زیستسازگار نرخ تخریب کمتر و انرژی شکست بالاتری دارد. بغدادیت بیوسرامیکی با خواص زیستفعالی بالا است لذا افزایش نانوذرات بغدادیت به پلیکاپرولاکتون ضمن بهبود افزایش زیستفعالی، سرعت تخریب کامپوزیت فوق را افزایش میدهد. در این تحقیق ابتدا پودر بغدادیت به روش سل- ژل تهیه شد و سپس مقادیر 0،10 و 20 درصد وزنی نانو پودر بغدادیت به محلول پلیکاپرولاکتون حلشده در کلروفوم اضافه شده و با روش ریختهگری انحلالی، فیلمهای کامپوزیتی پایه پلیمری تهیه شد. از آزمونهای پراش پرتوایکس(XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و عبوری (TEM) بهمنظور فازشناسی، بررسی ریزساختار و مورفولوژی و از آزمون غوطهوری در محلول شبیهسازیشده بدن (SBF) جهت بررسی خواص زیستفعالی پلاکهای تولیدی استفاده شد. نتایج آزمونها بیانگر زیستفعالی بالای پلاکهای فوق است.
پرونده مقاله
کامپوزیتهای دما بالای دیبورید زیرکونیم-کاربید سیلیسیم تقویت شده با مقادیر متفاوت افزودنی نانو گرافیت (0، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد وزنی) با روش تفجوشی پلاسمای جرقهای تولید و برای تعیین تاثیر نانو ورقههای گرافیتی روی رفتار چگالش کامپوزیت بررسی شدند. تفجوشی پلاسمای جرقها چکیده کامل
کامپوزیتهای دما بالای دیبورید زیرکونیم-کاربید سیلیسیم تقویت شده با مقادیر متفاوت افزودنی نانو گرافیت (0، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد وزنی) با روش تفجوشی پلاسمای جرقهای تولید و برای تعیین تاثیر نانو ورقههای گرافیتی روی رفتار چگالش کامپوزیت بررسی شدند. تفجوشی پلاسمای جرقهای در دمای 1900 درجه سانتی گراد به مدت زمان 7 دقیقه و با اعمال فشار 40 مگاپاسکال، به ساخت کامپوزیت چگال دیبورید زیرکونیم-کاربید سیلیسیم تقویت شده با 5 درصد وزنی نانوگرافیت (با چگالی نسبی 6/100 درصد) منجر شد. زدایش ناخالصیهای اکسیدی به واسطه واکنشهای احیایی آنها با گرافیت و تشکیل فازهای زیر میکرونی رخ داد. همچنین تشکیل فاز درجای کاربید زیرکونیم از دلایل افزایش چگالی این کامپوزیتها شناخته شد.
پرونده مقاله
اکسید روی (ZnO)نیمه هادی اکسیدی است که خواص فوتوکاتالیستی داشته و قابلیت تجزیه مواد آلی و تصفیه پساب های صنعتی را دارا می باشد. در این تحقیق نانوذرات اکسیدروی دوپ شده با درصدهای متفاوت نقره (Ag) به روش سل-ژل پکینی برای بررسی خواص فوتوکاتالیستی سنتز گردید. نانو ذرات به د چکیده کامل
اکسید روی (ZnO)نیمه هادی اکسیدی است که خواص فوتوکاتالیستی داشته و قابلیت تجزیه مواد آلی و تصفیه پساب های صنعتی را دارا می باشد. در این تحقیق نانوذرات اکسیدروی دوپ شده با درصدهای متفاوت نقره (Ag) به روش سل-ژل پکینی برای بررسی خواص فوتوکاتالیستی سنتز گردید. نانو ذرات به دلیل داشتن نسبت سطح به حجم بالا می توانند خواص فوتوکاتالیستی بهتری از خود نشان دهند. همچنین افزودن فلزات نجیب به نیمه هادی می تواند مانع از باز ترکیبی جفت الکترون –حفره گردد. نمونه های سنتز شده حاوی 0/6، 1/8، 3/1 و 6/2 درصد وزنی نقره بودند. نمونه های بدست امده توسط طیف سنج UV-Vis، پراش اشعه X (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ گسیل میدانی (FESEM)، و طیف سنجی فوتولومینسانس(PL) مشخصه یابی گردیدند. در نهایت از نمونه های سنتز شده نسبت به زمان تست فوتوکاتالیستی در برابر متیلن آبی به انجام شد. با توجه به نتایج مشاهده گردید با دوپ نمودن نقره اندازه ذرات اکسید روی کاهش می یابد همچنین با افزودن نقره به نانوذرات ZnO تا حدود 1/8 درصد وزنی کاهش محسوسی در شدت فوتولومینسانس نمونه ها در محدوده فرابنفش ایجاد شده که نشان دهنده کاهش نرخ بازترکیبی الکترون-حفره و به دنبال ان افزایش نرخ فوتوکاتالیستی نمونه ها می باشد. تکرارپذیر بودن خصلت رنگبری فوتوکاتالیست سنتز شده بوسیله تکرار سه سیکل فوتوکاتالیستی بر روی نمونه دوپ شده با 1/8 درصد وزنی نقره انجام شد، مشاهده گردید که راندمان کاتالیست سنتز شده کاهش چشمگیری نداشته و این نشان دهنده پایداری فوتو کاتالیست سنتز شده است.
پرونده مقاله
در این تحقیق، مخزن از فولاد ساده کربنی بررسی گردید. مخزن حاوی اسید سولفوریک 98 درصد و72 درصد توسط آزمون پلاریزاسیون، پتانسیل مدار باز و پتانسیواستاتیک مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نویز الکتروشیمیایی قبل، حین و پس از حفاظت آندی انجام گرفت و نتایج حاصل توسط آنالیز آماری چکیده کامل
در این تحقیق، مخزن از فولاد ساده کربنی بررسی گردید. مخزن حاوی اسید سولفوریک 98 درصد و72 درصد توسط آزمون پلاریزاسیون، پتانسیل مدار باز و پتانسیواستاتیک مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نویز الکتروشیمیایی قبل، حین و پس از حفاظت آندی انجام گرفت و نتایج حاصل توسط آنالیز آماری در دامنههای زمانی بررسی شد. پارامترهایی نظیر مقاومت نویز، مقادیر چولگی، کشیدگی جریان و پتانسیل و ضریب خوردگی موضعی محاسبه شدند. با آنالیز در دامنه فرکانسی، منحنیهای دانسیته طیف توان به دست آورده شد. مشاهده شد که مقادیر چولگی و کشیدگی جریان و پتانسیل میتوانند برای تعیین انحراف و یا عدم انحراف از توزیع نرمال داده های نویز الکتروشیمیایی، به کار برده شوند. همچنین مشخص شد که با استفاده از منحنیهای دانسیته طیفی توان میتوان اثرات منفی نویزهای اضافی را حذف نمود و اطلاعات کاملی در مورد پروسه خوردگی به دست آورد. مقاومت نویز بدست آمد ولیکن مقاومت نویز میتواند برای تعیین شدت خوردگی به طور کیفی به کار رود. در این تحقیق، نتیجه گرفته شد که روش نویز الکتروشیمیایی، روشی کارآمد برای مطالعه پدیده های خوردگی، از قبیل خوردگی حفره ای و بررسی سیستم حفاظت آندی در حین حفاظت از مخازن و مبدل ها در محیط اسید سولفوریک میباشد. مشخص شد که برای مخزن فولاد ساده کربنی در اسید سولفوریک 98% در زمان حفاظت مقدار شیب ناحیه ROLL-OFF برابر با 4/2 و برای اسید سولفوریک رقیق 4/4 اندازه گیری شد و مشخص شد در این ناحیه حفاظت آندی به مراتب برای فولاد کربنی در محلول اسید سولفوریک 72% مناسب تر است.
پرونده مقاله
تولید هیدروژن با استفاده از تجزیه آب تحت نور خورشید یک روش امیدوار کننده برای تولید سوخت پاک و تجدیدپذیر میباشد. با استفاده از نیمه هادیهای مثبت و منفی به ترتیب به عنوان فتوکاتد و فتوآند میتوان آب را به عناصر تشکیل دهنده آن یعنی هیدروژن و اکسیژن تجزیه نمود. از هماتیت چکیده کامل
تولید هیدروژن با استفاده از تجزیه آب تحت نور خورشید یک روش امیدوار کننده برای تولید سوخت پاک و تجدیدپذیر میباشد. با استفاده از نیمه هادیهای مثبت و منفی به ترتیب به عنوان فتوکاتد و فتوآند میتوان آب را به عناصر تشکیل دهنده آن یعنی هیدروژن و اکسیژن تجزیه نمود. از هماتیت میتوان به عنوان فتوآند برای این منظور استفاده نمود. در این تحقیق هماتیت با استفاده از روش رسوبدهی الکتروشیمیایی ایجاد شده است. جهت تعیین فاز از تفرق اشعه ایکس استفاده شد که الگوی پراش بیانگر هماتیت با ساختار بلوری رومبوئدرال میباشد. مورفولوژی سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان دهندهی دو لایهی پایینی همراه با ترک و لایه بالایی بصورت ذرات میباشد. مقدار جریان تحت نور با استفاده از پتانسیل روبشی خطی تحت قطع و وصل نور مرئی تعیین شدند که در پتانسیل V6/0 نسبت به الکترود Ag/AgCl به مقدار μA.cm-2 5/2 بدست آمد. منحنی نایکوئیست هماتیت در پتانسیل V0 و V6/0 با استفاده از طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی بدست آمد و مدار معادل آنها شبیه سازی گردید و مقدار پارامترهای مربوطه بدست آمدند. همچنین با استفاده از منحنی مات-شاتکی مقدار پتانسیل فلت باند و مقدار دانسیته حامل بار به ترتیب به مقدار V 35/0- نسبت به مرجع Ag/AgCl و cm-3 1018×4/8 بدست آمدند.
پرونده مقاله
در این پژوهش از گرمایش دیالکتریک بوسیله تابشدهی امواج ماکروویو جهت سنتز درجای نانوکامپوزیت پلییورتان/ نقره است، که بوسیله توزیع و انحلال نمک نیترات نقره در زمینه پلییورتان و احیای کاتیون نقره حبس شده در مایسلهای اتیلنگلیکول در بین زنجیرههای پیشپلیمر محلول انجام چکیده کامل
در این پژوهش از گرمایش دیالکتریک بوسیله تابشدهی امواج ماکروویو جهت سنتز درجای نانوکامپوزیت پلییورتان/ نقره است، که بوسیله توزیع و انحلال نمک نیترات نقره در زمینه پلییورتان و احیای کاتیون نقره حبس شده در مایسلهای اتیلنگلیکول در بین زنجیرههای پیشپلیمر محلول انجام پذیرفت. کاهش زمان و تعداد فرآیندهای سنتز و درنتیجه کاهش هزینههای تولید نسبت به سایر روشهای سنتز نانو نانوکامپوزیت پلیمری، از مزایای این تکنیک است. در حین انجام واکنشهای شیمیایی امواج ماکروویو با شدت و فرکانس ثابت در مدت زمانهای 30، 60، 90، 120 ثانیه توسط آون ماکروویو به پیشپلیمر محلول اعمال گردید. با تکمیل واکنشهای شیمیایی نانوذرات نقره در بستر پلییورتان سنتز شد. به منظور بررسی اثر امواج ماکروویو و سنتز نانو ذرات نقره بر پیوندهای شیمیایی پلییورتان از نظر ساختاری، مورفولوژی، پراکندگی نانوذرات نقره در زمینه پلییورتان و توزیع اندازه ذرات از آزمونهای طیف سنجی نورمرئی - فرابنفش (Uv-Vis)، آزمون تفرق سنجی اشعه ایکس ( XRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری ( TEM) ، طیفسنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه ( FTIR) استفاده شد. نانوذرات فرآوری شده دارای مورفولوژی کروی و شبه کروی و توزیع اندازه ذراتی در محدوده 10 تا 60 نانومتر و ساختار کریستالی fcc و پراکندگی یکنواختی در بستر پلییورتان میباشند. ضمنا طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه از نانوکامپوزیتهای تهیه شده نشانگر عدم تاثیر منفی سنتز نانو ذرات نقره بر روی پیوندهای شیمیایی پلییورتان در این پژوهش بود.
پرونده مقاله
در میان روش های مختلفی که برای تخریب آلاینده های شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است، فرایندهای اکسایش پیشرفته (مانند فرایند فتوکاتالیتیکی) به دلیل ویژگی های خاص خود مورد توجه قرار گرفته اند. در این پژوهش، پوشش کامپوزیتی ZnFe2O4-10wt% TiO2 به روش پاشش شعله ای تولید شده چکیده کامل
در میان روش های مختلفی که برای تخریب آلاینده های شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است، فرایندهای اکسایش پیشرفته (مانند فرایند فتوکاتالیتیکی) به دلیل ویژگی های خاص خود مورد توجه قرار گرفته اند. در این پژوهش، پوشش کامپوزیتی ZnFe2O4-10wt% TiO2 به روش پاشش شعله ای تولید شده است. پودرهای تیتانیا (TiO2 با 75% آناتاز و 25% روتیل) و فریت روی (ZnFe2O4) سنتز شده توسط فرایند آلیاژسازی مکانیکی با یکدیگر مخلوط (با نسبت وزنی 1 به 9) و بر روی زیرلایه ای از فولاد زنگ نزن 316 پوشش داده شدند. برای ارزیابی ساختار، مورفولوژی و شدت جذب نور پوشش، به ترتیب دستگاه های پراش پرتو ایکس(XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و اسپکتروفتومتر UV-VIS-NIR مورد استفاده قرار گرفته اند. فعالیت فتوکاتالیتیکی پوشش ایجاد شده، توسط رنگ زدایی محلول رنگی متیلن بلو با غلظت mg/Lit 5 مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج ارزیابی ها نشان داده است که پوشش کامپوزیتی حاصل از فرایند پاشش شعله ای، دارای جذب نور و فعالیت فتوکاتالیتیکی نسبتا مناسبی در تخریب فتوکاتالیتیکی رنگ متیلن بلو (تحت تابش نور مرئی) است.
پرونده مقاله
در این پژوهش، شرایط ایجاد پوشش کامپوزیتی YSZ/Al بر روی سوپرآلیاژ اینکولوی 825 به روش رسوبدهی الکتروفورتیک مورد مطالعه قرار گرفته است. پایداری سوسپانسیون ذرات YSZ و Al در استون و در حضور پراکندهساز ید با اندازهگیری اندازه ذرات موجود در سوسپانسیون و پتانسیل زتا مطالعه چکیده کامل
در این پژوهش، شرایط ایجاد پوشش کامپوزیتی YSZ/Al بر روی سوپرآلیاژ اینکولوی 825 به روش رسوبدهی الکتروفورتیک مورد مطالعه قرار گرفته است. پایداری سوسپانسیون ذرات YSZ و Al در استون و در حضور پراکندهساز ید با اندازهگیری اندازه ذرات موجود در سوسپانسیون و پتانسیل زتا مطالعه شد. بر اساس نتایج به دست آمده، سوسپانسیون حاوی g/l 2/1 ید به منظور رسوبدهی الکتروفورتیک همزمان دو پودر انتخاب شد. میانگین اندازه ذرات YSZ و Al در این سوپانسیون به ترتیب برابر 6/111 نانومتر و 658/2 میکرومتر و مقدار پتانسیل زتا برای دو پودر به ترتیب برابر 2/50 و 16 میلیولت اندازهگیری شد. به منظور بررسی تاثیر ولتاژ اعمالی و زمان بهینه رسوبدهی بر روی کیفیت رسوب تشکیل شده، رسوبدهی در ولتاژها و زمانهای رسوبدهی مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که رسوب تشکیل شده در ولتاژ 6 ولت و زمان رسوبدهی 3 دقیقه دارای سطح یکنواخت و عاری از ترک بود. تصویر به دست آمده از آنالیز SEM نشان داد که این پوشش دارای ضخامت 63/19 میکرومتر است.
پرونده مقاله