امروزه فضای شهرهای جهان سوم منجمله ایران تبدیل به فضایی مشکل زا شده و کیفیت زندگی در متن این فضا را تنزل داده است. همچنین برنامه ریزی و مدیریت شهری نیز نتوانسته است جهت توسعه این فضاها موثر باشد بطوریکه زایش و مشکل زایی این فضاها ادامه دار گشته است. یکی از مسائل برنامه چکیده کامل
امروزه فضای شهرهای جهان سوم منجمله ایران تبدیل به فضایی مشکل زا شده و کیفیت زندگی در متن این فضا را تنزل داده است. همچنین برنامه ریزی و مدیریت شهری نیز نتوانسته است جهت توسعه این فضاها موثر باشد بطوریکه زایش و مشکل زایی این فضاها ادامه دار گشته است. یکی از مسائل برنامه ریزی شهری در این شهرها، فراهم نبودن بستر لازمه جهت اجرا و تحقق، طرحها و برنامه های نوین توسعه شهری می باشد. بطوری که این طرحها و برنامه ها همواره با عبارت عدم تحقق روبرو می گردند. این موارد فرایند مدیریت و برنامه ریزی شهری در این شهرها را از توسعه محور بودن به سمت ساماندهی محور بودن سوق داده است. چرا که به علت فضای مشکل زا و فراهم نبودن زمینه، برنامه ریزی شهری نمی تواند به تحقق طرحهای توسعه شهری منجر گردد و تنها می تواند به ساماندهی مشکلات شکل گرفته در متن فضایی موجود بپردازد. یکی از این طرحهای نوین توسعه شهری، طرحهای راهبردی می باشند که در زمان مدرنیته مطرح شده است. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که طرحهای راهبردی نیز نمی توانند در متن فضایی شهرهای ایران، محقق گشته و به اهداف خویش برسند. روش کار در این پژوهش روش گرند تئوری یا نظریه ای می باشد، نوشتار حاضر سعی در تبیین این مسئله دارد. یافته های نوشتار با رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیک نیز نشان می دهد که عدم سازگاری زمانی – فضایی و محتوایی، مهمترین عامل عدم تحقق طرحهای راهبردی در شهرهای ایران می باشد. بطوریکه تحت تأثیر این عدم سازگاری، متن فضایی شهرهای ایران زمینه لازمه را جهت خوانش و انتقال معنا (تحقق) طرحهای راهبردی، دارا نمی باشند. با توجه به تئوری زمینه ای، متن فضایی سازگار جهت تحقق طرحهای راهبردی، از طریق وارد شدن به دوران موسوم به مدرنیته، فراهم می گردد. در حالیکه متن فضایی شهرهای ایران، تحت تاثیر زمانه گذار بین سنت و مدرنیته شکل گرفته و این زمانه در مرحله بعد پدیدار عدم سازگاری فضایی و محتوایی را شکل می دهد که سبب فراهم نبودن زمینه جهت تحقق طرحهای راهبردی برای توسعه شهرهای ایران می گردد.
پرونده مقاله
با ورود جریانات مدرنیسم به شهرهای ایران و به موازات فرایند توسعه روند جهانی شدن، فضاهای تجاری ساختار جدیدی به خود پیدا کرده و به صورت مالها(مراکزخرید بزرگ مقیاس) جایگزین فضای تجاری گردیدهاند.هم‎چنین رفتار کاربران فضایی با توجه به تغییر نقش فضاهای شهری دگرگون شده ا چکیده کامل
با ورود جریانات مدرنیسم به شهرهای ایران و به موازات فرایند توسعه روند جهانی شدن، فضاهای تجاری ساختار جدیدی به خود پیدا کرده و به صورت مالها(مراکزخرید بزرگ مقیاس) جایگزین فضای تجاری گردیدهاند.هم‎چنین رفتار کاربران فضایی با توجه به تغییر نقش فضاهای شهری دگرگون شده است و رفتار مصرفی به عنوان یکی از رفتارهای جامعه در نظر گرفته شده است. لذا؛ شناسایی مؤلفههای شکلگیری فضاهای شهری در مراکزخرید بزرگ مقیاس با تأکید بر رفتار مصرفی دوران معاصر هدف اصلی این مقاله میباشد. ماهیت موضوع و اهداف تحقیق، رویکرد حاکم بر این پژوهش "توصیفی-تبیینی" و "بنیادی"است. روش انجام پژوهش به صورت کیفی میباشد. با توجه به جمع آوری داده ها از روش پیمایشی استفاده شده است که برای گردآوری داده ها از مصاحبه به عنوان ابزار اصلی بهره برده شده است. جامعه آماری نیز شامل کلیه کاربران استفاده کننده از فضا در مگامال اکباتان تهران در نظر گرفته شده است. حجم نمونه نیز با توجه به سطح اشباع نظری30 نفر در قالب فوکوس گروههای 5-6 نفر به صورت تصادفی بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تفاوت رفتاری نسبت به گذشته و نیز نسبت به اسلوبهای رفتار در دیگر بازارهای سنتی را یکی دیگر از ویژگیهای مگامالها و مالها در نظر گرفت به طوریکه که تأثیرات فضای مالها بر سرشت و کیفیت حرکات و ژستهای پرسهزنی جوانان قابل رویت و فضایی است که به وسیله حجم انبوه ویترینها، تبلیغاتهای تجاری، مشوق مصرف و غیره بازتولیدگر و ساماندهنده این نوع اعمال قدرت درون پرسهزنیها و قوانین نامکتوب میباشد.
پرونده مقاله
در طی یکی دو دهه اخیر با افزایش بحرانها، تابآوری شهرها و مناطق در مقابل مخاطرات طبیعی و انسانی موردتوجه ویژهای قرارگرفته است. هدف این پژوهش تحلیل فضایی مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری شهری کلانشهر تهران (پایتخت سیاسی و اقتصادی ایران) در قالب شاخصهای اکولوژیکی و شناسا چکیده کامل
در طی یکی دو دهه اخیر با افزایش بحرانها، تابآوری شهرها و مناطق در مقابل مخاطرات طبیعی و انسانی موردتوجه ویژهای قرارگرفته است. هدف این پژوهش تحلیل فضایی مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری شهری کلانشهر تهران (پایتخت سیاسی و اقتصادی ایران) در قالب شاخصهای اکولوژیکی و شناسایی مهمترین عوامل اثرگذار بر آنهاست. در این پژوهش ابتدا شاخصهایی در 7 دسته شامل مخازن انتقال آب، مراکز جمعآوری زباله، مراکز تصفیه آب و فاضلاب، کاربری سبز و پارکها، اراضی قهوهای و بایر، خطوط گسل، و آلودگی هوا در محیط نرمافزار جیآیاس با استفاده از ابزارهای همپوشانی وضعیت تابآوری مناطق را نشان داد. بحث آیندهپژوهی این مقاله متشکل از دو بخش است.در بخش اول، بهمنظور ایجاد پایگاهی از عوامل اولیه موجود درباره مؤلفههای تابآوری فضایی ، از تکنیک پویش محیطی (بررسی مقالات و منابع چاپی، مصاحبه با متخصصان و پایش همایشها و کنفرانسها) و بررسی پیشینه ادبیات استفادهشده است.در بخش دوم از کارشناسان و نخبگان خواسته شد که مهمترین مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری اکولوژیکی زیستمحیطی را ظرف ۱۰ سال آینده مشخص نمایند. که نهایتاً بهصورت دلفی 18 متغیر تعیین گردیدند و از نرمافزار میک مک برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده میشود.یافتهها نشان داد تحلیل فضایی تابآوری شهر تهران در بعد اکولوژیکی زیستمحیطی با در نظر گرفتن نمودار تحلیل اثر ـ وابستگی در وضعیت ناپایدار قرار دارد. بر اساس یافته ها، متغیرهای پهنههای گسل و شدت زلزله، خشکسالی، استقرار منابع تولیدی و صنعتی (نیروگاه و صنایع)، همجواری کانونهای خطر، کیفیت خاک، کیفیت و کمیت ذخایر آبی، آلودگیهای زیستمحیطی، تهدیدات با منشأ ژئومورفولوژیک (زمینلغزش، فرونشست و..) دارای بیشترین ضریب تأثیرگذاری بر بعد اکولوژیکی تابآوری شهر تهران دارد.
پرونده مقاله