به طورکلی شهرهای هوشمند برای بهبود زندگی شهری به فناوری اطلاعات و ارتباطات متکی هستند که مفاهیم شهر هوشمند بهعنوان تلاش برای بهبود عملکرد شهری و تمایل به ارائه راهکارها و راهحلها برای مشکلات شهری بهمنظور ارائه کیفیت بالاتر زندگی انسان شناخته میشود. همانطور که در د چکیده کامل
به طورکلی شهرهای هوشمند برای بهبود زندگی شهری به فناوری اطلاعات و ارتباطات متکی هستند که مفاهیم شهر هوشمند بهعنوان تلاش برای بهبود عملکرد شهری و تمایل به ارائه راهکارها و راهحلها برای مشکلات شهری بهمنظور ارائه کیفیت بالاتر زندگی انسان شناخته میشود. همانطور که در دوران کووید-19 شاهد آن بودیم دولتها برای کارآمدتر کردن فاصله اجتماعی در سراسر جهان به یک قرنطینه اجباری شهری روی آوردهاند. در این شرایط تحرکات جسمانی محدود و فعالیتهای روزمره بهصورت منظم از طریق دورکاری انجام میشد که به اهمیت هوشمند سازی شهری میتوان پی برد. در این پژوهش به تحقق شهر هوشمند با زیرساخت های دولت الکترونیک و مجازی و هوشمند شدن خدمات دولت با کاربست مؤلفه اصلی پویایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط هوشمند، حکمروایی هوشمند و مردم هوشمند در دوران شیوع کووید-19 در شهر مشهد پرداخته شد. این پژوهش، ازنظر روش جز پژوهشهای کمی- کیفی، به لحاظ هدف جز پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت، توصیفی و تحلیلی است. بهمنظور ایجاد پایگاهی از عوامل اولیه موجود درباره عوامل مؤثر بر شهر هوشمند از تکنیک پویش محیطی و بررسی پیشینه ادبیات استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و پیمایشی استفاده شده که از روش پرسشنامه بهره گرفته است. نتایج نشان داد که مؤلفههای مردم هوشمند، حکمروایی هوشمند و اقتصاد هوشمند دارای بیشترین همبستگی با مفهوم شهر هوشمند را داشتهاند. درواقع با ارتقای مؤلفههای نامبرده مفهوم شهر هوشمند تا حد زیادی محقق میشود. درنهایت میتوان گفت تأثیرگذارترین مؤلفه مردم هوشمند میباشد و با توجه به نتایج بهدستآمده از آزمون های آماری شیوع بیماری کووید-19 در شهر مشهد باعث افزایش مؤلفه مردم، حکمروایی و اقتصاد هوشمند شده است.
پرونده مقاله
در طی یکی دو دهه اخیر با افزایش بحرانها، تابآوری شهرها و مناطق در مقابل مخاطرات طبیعی و انسانی موردتوجه ویژهای قرارگرفته است. هدف این پژوهش تحلیل فضایی مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری شهری کلانشهر تهران (پایتخت سیاسی و اقتصادی ایران) در قالب شاخصهای اکولوژیکی و شناسا چکیده کامل
در طی یکی دو دهه اخیر با افزایش بحرانها، تابآوری شهرها و مناطق در مقابل مخاطرات طبیعی و انسانی موردتوجه ویژهای قرارگرفته است. هدف این پژوهش تحلیل فضایی مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری شهری کلانشهر تهران (پایتخت سیاسی و اقتصادی ایران) در قالب شاخصهای اکولوژیکی و شناسایی مهمترین عوامل اثرگذار بر آنهاست. در این پژوهش ابتدا شاخصهایی در 7 دسته شامل مخازن انتقال آب، مراکز جمعآوری زباله، مراکز تصفیه آب و فاضلاب، کاربری سبز و پارکها، اراضی قهوهای و بایر، خطوط گسل، و آلودگی هوا در محیط نرمافزار جیآیاس با استفاده از ابزارهای همپوشانی وضعیت تابآوری مناطق را نشان داد. بحث آیندهپژوهی این مقاله متشکل از دو بخش است.در بخش اول، بهمنظور ایجاد پایگاهی از عوامل اولیه موجود درباره مؤلفههای تابآوری فضایی ، از تکنیک پویش محیطی (بررسی مقالات و منابع چاپی، مصاحبه با متخصصان و پایش همایشها و کنفرانسها) و بررسی پیشینه ادبیات استفادهشده است.در بخش دوم از کارشناسان و نخبگان خواسته شد که مهمترین مؤلفههای اثرگذار بر تابآوری اکولوژیکی زیستمحیطی را ظرف ۱۰ سال آینده مشخص نمایند. که نهایتاً بهصورت دلفی 18 متغیر تعیین گردیدند و از نرمافزار میک مک برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده میشود.یافتهها نشان داد تحلیل فضایی تابآوری شهر تهران در بعد اکولوژیکی زیستمحیطی با در نظر گرفتن نمودار تحلیل اثر ـ وابستگی در وضعیت ناپایدار قرار دارد. بر اساس یافته ها، متغیرهای پهنههای گسل و شدت زلزله، خشکسالی، استقرار منابع تولیدی و صنعتی (نیروگاه و صنایع)، همجواری کانونهای خطر، کیفیت خاک، کیفیت و کمیت ذخایر آبی، آلودگیهای زیستمحیطی، تهدیدات با منشأ ژئومورفولوژیک (زمینلغزش، فرونشست و..) دارای بیشترین ضریب تأثیرگذاری بر بعد اکولوژیکی تابآوری شهر تهران دارد.
پرونده مقاله