استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژن، علیرغم افزایش عملکرد محصولات کشاورزی باعث صدمه جدی به محیط زیست میشود، لذا لزوم دستیابی به کودهای زیستی بیش از پیش احساس میشود. با توجه به اینکه سویههای باکتری بومی توان ماندگاری بیشتری داشته و کارایی بهتری دارند، تحقیق حاضر بر روی چکیده کامل
استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژن، علیرغم افزایش عملکرد محصولات کشاورزی باعث صدمه جدی به محیط زیست میشود، لذا لزوم دستیابی به کودهای زیستی بیش از پیش احساس میشود. با توجه به اینکه سویههای باکتری بومی توان ماندگاری بیشتری داشته و کارایی بهتری دارند، تحقیق حاضر بر روی 95 جدایه باکتری همزیست با گیاه عدس موجود در کلکسیون میکروبی موسسه تحقیقات خاک و آب انجام شد. آزمون کارآیی همزیستی به همراه تست آلودهسازی گیاه با باکتری صورت گرفت. بذرهای عدس رقم بیلهسوار در لولههای آزمایش حاوی محلول غذایی فاقد منبع نیتروژن و آگار،کشت و در سه تکرار با هریک از جدایههای باکتری تلقیح شد. سپس گیاهان در گلخانه قرار گرفتند و پس از گذشت 2 ماه وزن خشک اندام هوایی، طول ساقه، تعداد گره اندازهگیری و کارآیی همزیستی جدایهها با استفاده از وزن خشک اندام هوایی محاسبه شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تیمارهای باکتریایی بر روی وزن خشک و طول اندام هوایی، تعداد گره تشکیل شده در ریشه و کارآیی همزیستی در سطح یک درصد تأثیر معنیدار داشت. تمام جدایههای باکتری توانایی ایجاد گره بر روی گیاه عدس داشتند. 3/87 درصد از جدایههای استفاده شده، کارآیی همزیستی خیلی خوب و خوب و 7/12 درصد همزیستی متوسط و ضعیف داشتند. جدایههایBK11-1 و GL10-1با کارآیی همزیستی 4/250 و 16/247 دارای بیشترین کارایی همزیستی بودند. با در نظر گرفتن پراکندگی استانی، 19 جدایه که تأثیر بیشتری در وزن خشک اندام هوایی و کارآیی همزیستی داشتند، بهعنوان جدایه برتر انتخاب شدند.
پرونده مقاله
وجود کربنات کلسیم فراوان و واکنش خاک قلیایی در اغلب خاکهای کشور، فراهمی زیستی برخی از عناصر برای گیاهان را کاهش داده است. استفاده از اصلاح کنندههایی مانند گوگرد و ماده آلی میتواند باعث بهبود وضعیت عناصر غذایی در خاک شود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طر چکیده کامل
وجود کربنات کلسیم فراوان و واکنش خاک قلیایی در اغلب خاکهای کشور، فراهمی زیستی برخی از عناصر برای گیاهان را کاهش داده است. استفاده از اصلاح کنندههایی مانند گوگرد و ماده آلی میتواند باعث بهبود وضعیت عناصر غذایی در خاک شود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار بر روی خاک سایهانداز درختان گردو اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل باکتری تیوباسیلوس در دو سطح (بدون تلقیح و با تلقیح)، گوگرد در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) و ماده آلی در سه سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار) بودند. نتایج نشان داد تیمار گوگرد بر روی pH خاک در سطح یک درصد و بر روی فسفر و آهن قابل جذب در سطح 5 درصد معنیدار شد. بیشترین مقدار فسفر (06/9 میلیگرم بر کیلوگرم) و آهن قابل جذب (34/6 میلیگرم بر کیلوگرم) در تیمار 2000 کیلوگرم گوگرد در هکتار مشاهده شد. تیمار ماده آلی بر روی pH و روی قابل جذب خاک در سطح 5 و بر روی فسفر و آهن قابل جذب در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود. با افزایش سطح ماده آلی، pH کاهش یافت. بیشترین مقدار فسفر، آهن و روی قابل جذب در تیمار 10 تن در هکتار ماده آلی مشاهده شد. تلقیح با باکتری تیوباسیلوس باعث کاهش pH خاک و افزایش فسفر قابل جذب خاک شد. بر اساس نتایج، مصرف توأم گوگرد، تیوباسیلوس و ماده آلی میتواند باعث افزایش قابلیت جذب عناصر فسفر، آهن و روی در سایه انداز درختان گردو شود.
پرونده مقاله