به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی نیتروژنه و فسفره بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سفید مطالعه ای در سال 1402 اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود زیستی نیتروکسین و فسفات بارور چکیده کامل
به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی نیتروژنه و فسفره بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سفید مطالعه ای در سال 1402 اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود زیستی نیتروکسین و فسفات بارور 2 و هر کدام در چهار سطح (0، 80، 100 و 120 درصد مقدار توصیه شده) بودند. نتایج نشان داد اثر تیمارهای کود نیتروژنه و فسفره بر همه صفات معنی دار بود. اثر متقابل کاربرد کودهای نیتروژنه و فسفره بر تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بود. مقایسه میانگین داده های آزمایش نشان داد که افزایش میزان کاربرد دو کود نیتروکسین و فسفات بارور 2 تا 120 درصد منجر به افزایش رشد و درنتیجه افزایش خصوصیات مورفولوژیکی گیاه از قبیل ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی در بوته شده است. از طرف دیگر با افزایش میزان کاربرد هر دو کود، اجزای عملکرد دانه نیز افزایش یافته به طوری که منجر به افزایش عملکرد نهایی دانه شده است. در سطح هر دو نوع کود نیتروکسین و فسفات بارور 2 کاربرد 120 درصد منجر به حصول بالاترین میزان وزن صد دانه به ترتیب به مقادیر 30 و 83/28 گرم گردید. بالاترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب به میزان 1824 و 5450 کیلوگرم در هکتار در تیمار کاربرد 120 درصد از کودهای نیتروکسین و فسفات بارور 2 به دست آمد و به دنبال آن منجر به حصول بالاترین میزان شاخص برداشت نیز گردید. براین اساس مشخص شد که جهت حصول بالاترین میزان عملکرد دانه در گیاه لوبیا سفید بایستی از مقادیر 120 درصد از دو کود نیتروکسین و فسفات بارور 2 استفاده نمود.
پرونده مقاله