در این پژوهش ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی برش‌های هویج اسمز شده، در طی مرحله خشک‌کردن تکمیلی با هوای داغ مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های برش خورده هویج ابتدا تحت پیش تیمار اسمزی بهینه‌شده، قرار گرفتند، شرایط بهینه در مرحله‌ی آبگیری اسمزی، محلول چای ترش با غلظت 60 درصد ساکارز، مدت‌زمان 60 دقیقه و نسبت 20:1 در نظر گرفته شد. در مرحله خشک‌کردن هوای داغ، متغیر مستقل دماهای (60، 70 و 80 درجه سانتی گراد) و متغیرهای وابسته میزان رطوبت، چروکیدگی، میزان آبگیری مجدد، میزان ترکیبات فنلی، بافت و ارزیابی حسی بودند. اثر دما بر تمام پاسخ ها معنی دارد بود. با افزایش دما، میزان رطوبت کاهش و به 11/0 رسید. با افزایش دما، میزان چروکیدگی، آبگیری مجدد و بافت افزایش یافت. بیشترین میزان ترکیبات فنلی (ppm400) و ارزیابی حسی مربوط به دمای 70 درجه سانتی گراد بود. در پایان نقطه بهینه بر اساس حداکثر میزان آبگیری مجدد، حفظ بیشترین میزان ترکیبات فنلی و ویژگی‌های حسی، حداقل میزان رطوبت، چروکیدگی و سفتی بافت تعیین و دمای 70 درجه سانتی گراد انتخاب شد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی خواص ضدمیکروبی عصارة آزاد و ریزپوشانی شده گیاه پونه‌سای بینالودی (Nepeta binaludensis) در مدل غذایی (دوغ) انجام پذیرفت. بدین منظور، ابتدا عصارة گیاه با کمک فرآیند میدان پالس الکتریک (ولتاژ 6000 ولت و تعداد پالس 60) استخراج شد. سپس، تاثیر عصارة آزاد (2/0 و6/0درصد) و ریزپوشانی شده با 4 نوع ترکیب مختلف دیواره (دیوارة حاوی ترکیب مالتودکسترین 7 (97/26 درصد) با صمغ عربی (36/29 درصد) و مالتودکسترین 20 (69/43 درصد) ، دیواره حاوی ترکیب 1 درصد آلژینات‌سدیم و 1 درصد کیتوزان، دیوارة حاوی ترکیب ا درصد آلژینات‌سدیم و ا درصد اینولین و دیوارة حاوی 2 درصد آلژینات‌سدیم) با دو غلظت (1و 3 درصد) در مقایسه با نگهدارندة سنتزی سوربات‌پتاسیم (با غلظت 1/0 درصد) بر ویژگی‌های حسی و تغییرات میزان ترکیبات فنلی و میکروبی (تعداد کل کپک و مخمر) محصول غذایی دوغ طی 28 روز نگهداری در دمای یخچال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد عصارة آزاد و ریزپوشانی شده قادر به کنترل رشد کپک و مخمر با حفظ خصوصیات حسی و فنلی در دوغ بودند و کمترین میزان رشد کپک و مخمر بعد از 28 روز نگهداری در دمای یخچال به ترتیب در نمونه‌های حاوی ترکیب دیوارة ادرصد آلژینات‌سدیم وا درصد اینولین (غلظت 1 و 3 درصد) و دیواره حاوی ترکیب 2 درصد آلژینات‌سدیم (غلظت 3 درصد) مشاهده شد که تفاوت آماری معنی‌داری با نمونة حاوی 1/0 درصد سوربات‌پتاسیم نداشتند. پرونده مقاله

این تحقیق با هدف به‌کارگیری هم‌زمان پیش تیمارهای فراصوت و آبگیری اسمزی به منظور از دست دادن رطوبت و بهبود انتقال جرم اسلایس های پیاز زرد (Allium cepa L.) مورد بررسی قرار گرفت. پیش تیمارها شامل فراصوت درشدت های(۵۰ و۱۰۰ درصد) در دمای 25 درجه سانتی گراد و زمان ثابت( 15دقیقه)، غلظت محلول اسمزی کلرید سدیم (3 ،10 و15درصد) و زمان فرآیند اسمز (30، 60، 90 و 120 دقیقه) بودند. دمای محلول اسمزی 50 درجه سلسیوس و نسبت نمونه به محلول اسمزی 1به 10 بود. به ‌منظور بررسی تأثیر زمان بر سینتیک انتقال جرم ، ثابت‌های مدل ریاضی و نقاط تعادل نهایی جهت از دست دادن آب و جذب مواد جامد از مدل ریاضی آزوارا و برای پیش بینی سرعت خروج و نفوذ مواد در آبگیری اسمزی اسلایس‌های پیاز از قانون دوم فیک استفاده شد. نتایج نشان داد که غلظت محلول اسمزی، زمان آبگیری و میزان شدت فراصوت بر انتقال جرم به‌طور لگاریتمی تأثیر معنی‌داری داشت. فرآیند فراصوت موجب انتقال جرم بیشترمواد جامد شد. ضریب نفوذ موثر مواد جامد در شدت 50 درصد بین 9-10 40/1 تا 9-10×76/1 متر مربع بر ثانیه و ضریب نفوذ آب بین 9-10×99/1 تا 9-10×50/2 مترمربع بر ثانیه متغیر بود. این ضریب در شدت 100 درصد برای نفوذ مواد جامد بین 9-10 89/1 تا 9-10×52/2 متر مربع بر ثانیه و نفوذ آب بین 9-10×42/2 تا 9-10×76/2 مترمربع بر ثانیه بود. پرونده مقاله