در پژوهش حاضر کتلت ماهی با نام فیش کیک از کپور سرگنده با سه فرمولاسیون تهیه و براساس آزمایش‌های حسی، فرمول منتخب شامل 65 درصد گوشت ماهی تازه انتخاب شد. سپس محصول در بسته‌بندی های پلی‌اتیلنی تولید و جهت تعیین زمان ماندگاری در سردخانه 18- درجه سلسیوس نگه‌داری شد. آزمایش‌های تعیین ترکیب بیوشیمیایی (شامل ترکیبات غذایی و پروفایل اسیدهای چرب)، پارامترهای کیفی (همانند مواد ازته فرار، اندیس پراکسید و تیوباربیتوریک اسید)، آزمایش‌های میکروبی (تعداد کل باکتری‌ها و سرما دوست‌ها) در فواصل زمانی معین صفر، 30، 60 و 90 روز انجام گردید. نتایج نشان داد که در نمونه محصول از روز صفر تا روز 90، به ترتیب مقادیر مواد ازته فرار از 06/0 ± 97/11 به mg/100g 62/0 ± 82/16 (05/0>p)، پراکسید از 5/0± 13/1 به meqO2/Kg 06/0 ± 54/0 (05/0>p) و تیوباربیتوریک اسید از 01/0 ± 581/0 به 05/0 ± 74/0 mgMDA/kg (05/0>p) رسیدند. نتایج شمارش باکتریایی نیز نشان داد که به دلیل شرایط انجماد جمعیت کل باکتری‌ها از 03/0 ± 42/4 در روز صفر به 17/0 ± 20/3 logcfu/g(05/0>p) در روز 90 کاهش یافته و جمعیت باکتری‌های سرمادوست ابتدا افزایش و سپس از 02/0 ± 52/3 در روز سی‌ام، به 01/0 ± 29/3 logcfu/g در روز 90 رسید (05/0>p)؛ که هر دو در محدوده مجاز بودند. از طرفی اسیدهای چرب غیراشباع 97/76 درصد از کل اسیدهای چرب محصول را تشکیل دادند که پس از 90 روز نگه‌داری به 38/73 درصد کاهش یافت (05/0>p). بر اساس نتایج، کتلت ماهی کپور سرگنده در مدت 90 روز نگه‌داری در شرایط انجماد از لحاظ شاخص‌های شیمیایی، کیفی و میکروبی در حد مطلوبی قرار داشت. پرونده مقاله

هدف این مطالعه بررسی اثر تخلیه احشای ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) بر ویژگی‌های میکروبی، شیمیایی، حسی و هم‌چنین پروفایل اسیدهای چرب طی نگه‌داری در 18- درجه سلسیوس بود. برای این هدف، تعداد 42 قطعه ماهی به‌صورت تازه تهیه و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به‌صورت ماهی کامل و گروه دیگر بعد از تخلیه شکمی مجدداً شستشو و منجمد شدند. سپس محتوای پروتئین، چربی، رطوبت،خاکستر، شاخص پراکسید (PV)، شاخص تیوباربیوتیک اسید (TBA)، بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)، پروفایل اسید چرب، بار میکروبی و خصوصیات حسی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان طی 3 ماه نگه‌داری در حالت انجماد بررسی شد. بر اساس نتایج، در برخی زمان‌ها درصد رطوبت و شاخص‌های PV،TBAو TVB-N بین دو گروه اختلاف معنی‌دار داشت (05/0 >p). در ارزیابی پروفایل اسیدهای چرب 15 نوع اسیدچرب شناسایی شد که در هر دو گروه و طی زمان‌های نگه‌داری، بیشتر از نوع تک غیراشباع (MUFA) بود و بعد از آن به‌ترتیب اسیدهای‌چرب اشباع (SFA) و چند غیر‌اشباع (PUFA) قرار داشتند. طی نگه‌داری مقادیر برخی اسیدهای چرب بین دوگروه تفاوت نشان دادند. شمارش میکروبی نشان داد که تخلیه شکمی در جمعیت باکتری‌های سرماگرا تغییر معنی‌داری ندارد (05/0 <p)، اما در جمعیت کلی باکتری‌ها بین دو گروه اختلاف دیده شد (05/0 >p). هم‌چنین ارزیابی حسی حاکی از اختلاف در تمام شاخص‌ها بین دو گروه بود. اما تغییرات بافت و ظاهر عمومی در ماهی شکم خالی بیش از ماهی کامل بود در حالی‌که کیفیت بو و ظاهر آبشش ماهیان به خوبی حفظ شد. پرونده مقاله

فیله‌های ماهی کپور علفخوار خام، نمک‌سود و پخته‌شده توسط مایکروویو مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمک‌سود کردن موجب افزایش میزان چربی شد (p <0.05). همچنین روش‌ پخت با مایکروویو موجب افزایش برخی شاخص-های اکسایشی چربی شد، بطوریکه تیوباربیتوریک اسید TBA (از 223/0 به 256/1 mgMDA/Kg) و اسیدهای چرب آزاد FFA (از 21/1 به 99/ 1%) افزایش یافتند (p <0.05) اما اندیس پراکساید PV بدون تغییر ماند. علاوه بر این طی فرآیند نمک‌سود کردن اسیدهای چرب غیراشباع (UFA)، چندغیراشباع (PUFA) و مجموع ω-6 افزایش یافتند اما مجموع اسیدهای چرب بلندزنجیره EPA+DHA و نیز شاخص غیراشباعیت (PI) کاهش یافتند (p <0.05) که بیانگر اثرات نمک روی این شاخص‌ها بود، درحالیکه روی ω-3 بی‌تاثیر بود (P>0.05). از طرف دیگر روش‌ پخت توسط مایکروویو به دلیل فرآیند حرارتی به شدت موجب افت شاخص PI گردید (p <0.05). همچنین فرآیند پخت با مایکروویو موجب کاهش اسیدهای چرب PUFA و نیز شاخص PI گردید، ولی روی سایر ترکیبات مهم "فیله نمک‌سود کپور علفخوار" تاثیری نداشتبا این حال روش پخت پخت ماهی توسط مایکروویو، موجب فساد کیفی شاخص‌های چربی نشد. پرونده مقاله

شاخص‌های حسی (شامل رنگ، بو، بافت، طعم و مزه و پذیرش کلی) و جمعیت‌ میکروبی (شامل باکتری‌های مزوفیل کل و مجموع کپک و مخمر) بافت ماهی آمور تحت تاثیر فرآیند خشک کردن حرارتی مورد ارزیابی گرفت. نمونه‌های ماهی طی 4 تا 24 ساعت در حرارت 65 درجه سلسیوس در خشک‌کن آزمایشگاهی خشک و در شرایط معمولی با پوشش سلوفان، بسته‌بندی شده و در درجه حرارت 4 درجه سلسیوس نگهداری شدند. درجه حرارت و زمان فرآیند خشک‌کردن تا کاهش رطوبت به 40 درصد مورد کنترل قرار گرفت. نمونه‌های خام و فرآورده خشک‌شده مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اختلافی بین شاخص‌های حسی و شمارش میکروبی بعد از فرآیند خشک کردن دیده نشد (p>0.05). نتایج همچنین نشان داد جمعیت‌ میکروبی و شاخص‌های حسی طی نگهداری در سردخانه دچار تغییر شدند (p<0.05). بار باکتریایی ماهیان تازه خشک‌شده پائین‌تر از نمونه‌های نگهداری‌شده در سردخانه بود (p<0.05)، بطوری‌که شمارش باکتری‌ها و کپک و مخمر بطور معنی‌داری به ترتیب از 90/2 به 58/3 Log cfu/g و از 62/1 به 31/3 Log cfu/g در روز 30 نگهداری رسید. از میان شاخص‌های حسی نیز طعم و مزه و بافت بیشترین تغییرات حین نگهداری را نشان دادند (p<0.05). نهایتا فرآوده خشک‌ شده علیرغم افت شاخص‌های حسی و افزایش جمعیت میکروبی، کیفیت قابل قبولی را طی 30 روز نگهداری در درجه حرارت 4 درجه سلسیوس داشت. پرونده مقاله

در این مطالعه ساختار جمعیت زئوپلانکتون ها به همراه ویژگی های شیمیایی و فیزیکی آب نظیر دمای آب، عمق شفافیت آب(SD) ، فسفر کل(TP)، نیترات(NO3-)، نیتروژن کل(TN)، نسبت TN/TP و کلروفیل a بصورت ماهانه از فروردین ماه 1388 تا فروردین ماه 1389 (13 ماه) در سه ایستگاه مطالعاتی در دریاچه ولشت بررسی گردید. بدین منظور زئوپلانکتون ها، کلروفیلa و دیگر پارامترها در هر ایستگاه در سه تکرار جمع آوری گردید. در این مطالعه مجموعاً 71 جنس از زئوپلانکتون ها شناسایی گردید که متعلق به 9 شاخه،12 رده،21 راسته و 43 خانواده می باشد. میانگین تراکم کل زئوپلانکتون های دریاچه ولشت 10086 عدد در متر مکعب محاسبه گردید. بیشترین تراکم زئوپلانکتون ها در فروردین ماه 1388 با میانگین 24506 عدد در متر مکعب و حداقل آن در دی ماه با میانگین 846 عدد در متر مکعب مشاهده گردید. همچنین میانگین سالانه غلظت کلروفیل a دریاچه ولشت 87/2 میکروگرم در لیتر با حداکثر 47/6 در شهریور ماه و حداقل 13/1 میکروگرم در لیتر در اسفند ماه اندازه‌گیری شد. در این میان میزان غلظت کلروفیلa با میزان نیترات همبستگی منفی و با فراوانی گونه هایی متعلق به دو شاخه Ciliophora و Rhizopoda، همچنین با فراوانی گونه Chydorus sphaericus متعلق به گروه Cladocera از شاخه Arthropoda همبستگی منفی نشان داد. پرونده مقاله

رودخانه چشمه کیله در حوزه جنوبی دریای خزر به عنوان یک زیستگاه بسیار مهم و با ارزش برای مهاجرت و زاد آوری گونه های با ارزش شیلاتی نظیر ماهی آزاد( trutta caspius Salmo )و ماهی سفید ( Rutilus frisii kutum) از اهمیت بسیار بالائی برخوردار بوده است. در پژوهش حاضر به بررسی ساختار جمعیتی و زیتوده ای درشت بی مهرگان کفزی رودخانه چشمه کیله – تنکابن در سال 1390-1389 در چهار ایستگاه و بصورت ماهانه طی دوازده نوبت نمونه برداری با سوربر سطح 1/0 متر مربع و در سه تکرار صورت گرفت. نمونه های جمع آوری شده توسط فرمالین ۴ درصد تثبیت و در آزمایشگاه جداسازی و شمارش گردید. در بررسی کفزیان رودخانه 47 خانواده متعلق به 15 راسته و شش رده شناسایی شد که در میان آنها لارو حشرات آبزی بیشترین تنوع را داشته اند. نتایج نشان می دهد که بطور متوسط راسته هایEphemeroptera, Trichoptera Diptera, در ایستگاه های 1و2 و راسته های Diptera, Ephemeroptera و رده Oligochaeta ( راسته های Haplotaxida (Tubificida, Lumbricida, Lumbriculida, در ایستگاه 3 و 4 غالبیت داشتند. نتایج نشان داد که ایستگاه 1 با 07/9 گرم بر متر مربع بیشترین میزان زیتوده کفزیان و ایستگاه 4 با میانگین وزن 11/1 گرم بر متر مربع از کمترین میزان زیتوده کفزیان در کل سال را به خود اختصاص داده اند. حداکثر فراوانی کل جانداران در این مدت مربوط به ایستگاه 1 با 44 درصد و حداقل فراوانی مربوط به ایستگاه 4 با 16 درصد بود. آزمون کروسکال والیس راسته های شاخص بی مهرگان کفزی راستهPlecoptera, Trichoptera, Ephemeroptera و راسته های دیگر تحت عنوان Other، در طول سال نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار بین ایستگاه ها در سطح اطمینان 95 درصد(05/0>P) می باشد اما خانواده Chironomidae در چهار ایستگاه در طول سال اختلاف معنی داری بین ایستگاه ها نشان نداد. بالاترین میانگین شاخص های زیستی مارگالف و تنوع شانون وینر مربوط به ایستگاه 1 و پایین ترین امتیاز مربوط به ایستگاه 4 اختصاص داده شده است. بر اساس شاخص تنوع شانون وینر، روند تغییرات تنوع ماکرو بنتوزها در چهار ایستگاه بسیار جزیی و اندک بوده است. پرونده مقاله

پژوهش حاضر جهت بررسی امکان استفاده از پوشش خوراکی دو جزئی کازئینات سدیم و عصاره گیاه مرزنجوش روی چربی و شاخص های فساد اکسیداتیو ماهی کپور نقره ای در دمای یخچال انجام پذیرفت. این پوشش ها شامل: پوشش با کازیئنات سدیم و عصاره گیاه مرزنجوش با رقت 1 و 2 درصد و کازئینات سدیم فاقد عصاره بودند. همچنین جهت بررسی اثر پوشش ها، یک گروه به عنوان تیمار شاهد و فاقد پوشش در نظر گرفته شد. فیله ماهی ها در محلول آماده شده مربوط به هر تیمار غوطه ور شده و سپس در دمای اتاق قرار گرفته تا پوشش مناسب بر روی آنها ایجاد شود. اندازه گیری فراسنجه های شیمیایی مقدار FFA، TVN، TBA، PV و FAT در روزهای صفر، پنچ، ده و پانزدهم بر نمونه ها انجام شد. بر اساس داده های به دست آمده در مقادیر FFA، در روز صفر بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. ولی در روزهای پنجم، دهم و پانزدهم در بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0p <). برای مقادیر TVN نیز در روز صفر بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد اما در روزهای پنجم دهم و پانزدهم، بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0p <). برای مقادیر TBAهم در روز صفر بین تیمارها از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت اما این اختلاف در روز پنجم، دهم و پانزدهم بین تیمارها به صورت معنی داری مشاهده شد (05/0p <). همچنین در روز صفر برای مقادیر PV، بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود نداشت. در طی روزهای پنجم، دهم و پانزدهم بین تیمارهای اعمال شده اختلاف معنی دار مشاهده شد (05/0p < ). بر اساس داده ها، این روند برای مقادیر FAT، هم تکرار شد. پرونده مقاله