بیماری یون از جمله عفونت های مزمن باکتریایی در نشخوارکنندگان می‌باشد که با توجه به اسهال شدید و طولانی مدتی که ایجاد می‌کند، باعث تحلیل رفتن بدن دام می شود. هدف از این مطالعه، بررسی عیار سرمی آنتی بادی ضد مایکوباکتریوم اویوم زیرگونهپاراتوبرکلوزیس (عامل بیماری یون) به روش الایزا و برآورد میزان آلودگی به عامل مذکور در گاوهای شیری مجتمع دامپروری کشت و صنعت مغان بود. در این مطالعه از تعداد 738 رأس گاو شیری بالغ در مجتمع کشت و صنعت و دامپروری مغان که به طور تصادفی انتخاب شدند، خون گیری شده و نمونه های سرمی در آزمایشگاه به روش الایزا بررسی شدند. مطالعه حاضر نشان داد از تعداد 738 رأس گاو مورد آزمایش، 58 رأس دارای عیار سرمی علیه مایکوباکتریوم اویوم زیرگونهپاراتوبرکلوزیس با درصد S/P بیشتر از 60 درصد بودند (میزان شیوع 86/7 درصد) که 25 رأس مثبت (با درصد S/P بیشتر از 70 درصد) و 33 رأس مشکوک (با درصد S/P بیشتر از 60 تا 70 درصد) بودند. به دلیل این که چهره بیماری یون اغلب تحت بالینی بوده و دام در ظاهر سالم به نظر می رسد، به سبب دفع میکروب در مدفوع و ترشحات بدن خود بقیه گله را نیز آلوده می کند. بنابراین، انجام آزمون های غربالگری دوره ای در گله و همچنین تست دام های تازه وارد در کنار سایر اقدامات پیشگیرانه اکیداً توصیه می شود. پرونده مقاله

این مطالعه روی 29 رأس اسب مبتلا به گورم و 27 رأس اسب سالم (کشت منفی) در اسب داری های اطراف تبریز به منظور بررسی سطوح سرمی هاپتوگلوبین و آمیلوئیدA سرمی انجام پذیرفت. بیماری در اسب های مبتلا به گورم بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی تأیید شد. بعد از تأیید آزمایشگاهی از طریق کشت نمونه ها، از دام مربوطه نمونه خون از ورید وداج اخذ و پس از جداسازی سرم، مقادیر پروتئین های فاز حاد (هاپتوگلوبین و آمیلوئید A سرمی) اندازه گیری شد. میانگین میزان آمیلوئید A سرمی در اسب‌های‌ گروه بیمار mg/dl 95/569±13/2749 و در‌ گروه شاهدmg/dl 76/357±97/1602 بود. میانگین سطح سرمی هاپتوگلوبین در اسب‌های‌ مبتلاmg/dl 01/244±20/1258 و در گروه شاهد mg/dl 18/187±97/721 بود. میانگین هر دو پارامتر در اسب‌های‌ گروه بیمار به طور معنی داری بیشتر از گروه سالم بود (05/0>p). در گروه بیمار در بررسی همبستگی بین پارامترهای سرمی اندازه گیری شده ، مشخص گردید که ارتباط معنی داری بین آنها وجود ندارد (269/0r= و 05/0<p). نتیجه نهایی این که بیماری گورم در اسب ها باعث افزایش سطوح سرمی پروتئین های فاز حاد می شود و بنابراین در درمان اسب های مبتلا به گورم این موضوع باید لحاظ گردد. پرونده مقاله

با توجه به این که صنعت پرورش اسب به عنوان چهارمین صنعت از لحاظ درآمدزایی در جهان مطرح است و نیز با عنایت به تنوع گونه‌های اسب‌های اصیلدر جهان و ضرورت تعیین خلوص و نسب نزد صاحبان و پرورش‌دهندگان اسب، اهمیت تحقیقات آزمایشگاهی در این مورد مشخص می گردد. با توجه به تحقیقات گذشته در داخل و خارج کشور که به صورت موردی انجام شده، خلأ موجود در بررسی اسب های ایران از لحاظ تنوع مارکر‌های ژنتیکی مثل توالی تکراری کوتاه (short tandem repeats; STR) ضرورت پیدا می‌کند. دراینمطالعه، تنوعژنتیکی50رأس اسبنژادعربمورد بررسیقرار گرفت.برایاینمنظورازنشانگرهایریز‌ماهوارهپیشنهادی ISAG(International Society for Animal Genetics) استفادهشد.ایننشانگرهاشاملریز‌ماهواره‌هایVHL20، HTG4، HMS7 و AHT4می‌باشند.برای این منظور DNA ژنومی از نمونه خونی اسب ها توسط روش مایلر استخراج گردید و به وسیله واکنش زنجیره‌ای پلیمراز چندگانه توسط پرایمر فلورسنت تکثیر شد. داده‌ها نشان دادکهتنوعژنتیکیبالاییدرجمعیتاسب هایعربوجوددارد.تعدادآلل‌هایمشاهده شدهبرایهرجایگاهاز6تا9آلل متغیربودومارکرهای AHT4 و VHL20با9آللدارایبیشترینتعدادآللو همچنین HTG4بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی را دارا بود. همچنینجایگاه HMS7دارای7آللبودکهکمترینتعدادآللدرمیانجایگاه‌هایبررسی شدهراداشتوجایگاه VHL20دارایپایین‌ترینمقدار هتروزیگوسیتی بود.نتایجحاصلهازمطالعه حاضرنشان دهندهفراوانیبالایتنوعژنتیکیجمعیتاسب‌های عرببود. پرونده مقاله

رتینول یا ویتامین A یکی از با اهمیت‌ترین ویتامین‌های محلول در چربی است و به دلیل داشتن نقش ویژه‌ در بافت‌ها و اعضاء مختلف بدن، در شرایط کمبود آن نشانه های بالینی متنوعی مشاهده می‌گردد. به‌علاوه در مواردی که کمبود مرزی این ویتامین بدون حضور نشانه های بالینی مشهود مطرح است‎ ، کاهش بهره‌وری همچون رخداد ناباروری پدید می‌آید. در مطالعه حاضر مقادیر بتاکاروتن و ویتامین Aسرم گوسفندان شهرستان خلخال در سیستم پرورش باز و بسته مورد بررسی قرار گرفت . در طول تابستان 1397 مجموعاً از 200 رأس گوسفند (100 رأس نر و 100 رأس ماده) نمونه گیری انجام شد. برای اندازه گیری فاکتورهای فوق از روش اسپکتروفتومتری استفاده گردید. میانگین غلظت بتاکاروتن و ویتامین A سرم در سیستم پرورش باز به ترتیب 3/9±5/19 میکروگرم در دسی لیتر و 1/13±6/57 میکروگرم در دسی لیتر، همچنین در سیستم پرورش بسته این مقادیر به ترتیب برابر با 6/9±2/19 میکروگرم در دسی‌لیتر و 9/7±9/26 میکروگرم در دسی‌لیتر تعیین گردید. اختلاف بین مقادیر سرمی ویتامین A در دو گروه پرورش باز و بسته معنی‌دار بود (000/0p < /em>=) ولی اختلاف بین مقادیر سرمی بتاکاروتن در این دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت.غلظت مواد اندازه‌گیری شده در بین چهار گروه سنی مختلف و همچنین بین دو جنس مختلف اختلاف آماری معنی‌داری نشان نداد. نتیجه نهایی این که نقش سن، جنس و نوع تغذیه حیوان در این مقادیر سرمی از تنوع قابل توجهی برخوردار می‌باشد و می‌بایست در تفسیر نتایج آزمایشگاهی با احتیاط بیشتری عمل نمود. پرونده مقاله

گورم یک بیماری عفونی و واگیردار شایع در تک سمی ها است که توسط استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی ایجاد می گردد. بدین منظور مطالعه حاضر، روی 184 رأس اسب به منظور بررسی فراوانی حاملین باکتری مذکور در جمعیت اسب های اسبداری های شهرستان تبریز انجام گرفت. جهت بررسی حضور پادتن ضد پروتئین Mاسترپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی در سرم اسب های مورد آزمایش، نمونه‌های خون اخذ گردید. نمونه های سرمی جمع آوری شده به وسیله آزمایش الایزای غیرمستقیم از نظر وجود پادتن فوق مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی نسبی حاملین در نریان 3/53 درصد و مادیان 5/24 درصد بود. بین فراوانی حاملین و جنسیت، ارتباط معنی داری مشاهده شد (001/0p). همچنین شیوع سرمی حاملین در اسب های با سابقه بیماری تنفسی 95 درصد و بدون سابقه بیماری تنفسی 6/39 درصد بود. ارتباط معنی داری بین فراوانی حاملین و سابقه بیماری تنفسی وجود داشت (001/0p). شیوع سرمی در اسب های نژاد کرد 2/68 درصد، نژاد عرب 1/37 درصد، نژاد دوخون 64 درصد و نژاد تروبرد 80 درصد تعیین شد. بین فراوانی حاملین و نژاد ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0p). بین حاملین و سن اسب ها ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0p). نتایج آزمون کای اسکورنیز نشان داد که بیشترین نتایج مثبت مربوط به منطقه آرپادرسی نسبت به باسمنج و خسروشهر شهرستان تبریز می‌باشد (001/0p). مطالعه حاضر اولین بررسی در مورد بیماری گورم در منطقه شهرستان تبریز بود که نتایج آن نشان دهنده وجود حاملین پایدار عامل این بیماری، بدلیل احتمالی عدم رعایت بهداشت مناسب در باشگاه های سوارکاری منطقه مذکور می باشد. پرونده مقاله

گورم یکی از بیماری های عفونی و واگیردار اسب بوده که توسط استرپتوکوکوس اکوئی ایجاد می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقادیر سرمی ویتامین های E و C، عنصر سلنیوم، هموگلوبین و فعالیت سرمی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در اسب‌های سالم و مبتلا به بیماری گورم انجام گرفت. بدین منظور، ابتدا بیماری مذکور در تعداد 60 رأس اسب، بر اساس نشانه‌های بالینی و کشت باکتریایی تأیید شد. در ادامه برای به‌دست آوردن سرم اسب‌های بیمار مذکور و همچنین سرم تعداد 52 رأس اسب سالم با شرایط سنی و تغذیه‌ای و مدیریتی یکسان به عنوان گروه سالم، از ورید وداج آن ها نمونه خون اخذ شد. پس از جداسازی سرم، مقادیر سلنیوم، ویتامین های E وC ، هموگلوبین و فعالیت سرمی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز هر نمونه خون، جداگانه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین سطح سرمی سلنیوم، ویتامین های E و C و نیز فعالیت سرمی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در اسب‌های بیمار کاهش داشت که به غیر از ویتامین C این کاهش در بقیه موارد معنی‌دار بود (05/0p همچنین در اسب‌های بیمار میزان هموگلوبین سرم افزایش معنی‌داری داشت. در بررسی همبستگی بین مقدار سلنیوم سرم با میزان فعالیت سرمی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، ویتامین E و میزان هموگلوبین در اسب‌های مبتلا به گورم هم مشخص گردید که یک ارتباط مثبت بین آن ها وجود دارد، به طوری که با افزایش سلنیوم سرم، آنتی‌اکسیدان‌های مذکور نیز افزایش می‌یابد. در گروه بیمار ارتباط این شاخص اکسیدانی سرم با هر سه مورد شامل گلوتاتیون پراکسیداز، ویتامین E و هموگلوبین معنی‌دار بود (05/0p با توجه به این که مشخص شد در اسب‌های مبتلا به گورم، آنتی‌اکسیدان‌های سلنیوم، گلوتاتیون پراکسیداز و ویتامین E کاهش می‌یابد، در درمان و کنترل این بیماری باید به تأمین آنتی‌اکسیدان‌ها اهمیت داده شود. پرونده مقاله

لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشد که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در انسان و در تمام پستانداران اهلی و وحشی بروز می کند. این بیماری در حیوانات مختلف موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولیدمثلی و مرگ می گردد و مهمترینعوارض آن در اسبچشم ‌درددوره‌ای، سقط جنین و مرده‌زاییاست. هدف از این مطالعه، بررسی فاکتورهای خطر ایجادکننده بیماری لپتوسپیروز و ارتباط آن با میزان شیوع بالای این عفونت در اسب های منطقه گنبد بود. بر همین اساس تعداد 200 نمونه سرمی از بیناسب های منطقه گنبدجمع آوری گردید. سپس با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی و با استفاده از 7 نوعآنتی ژن زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل: پومونا، کنیکولا، ایکترهموراژیه، گریپوتیفوزا، هارجو، اتومنالیس وبالوم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی حاکی از آلودگی 12% نمونه های سرمی بود. عمده آلودگی مربوط به نمونه ها به اسب هایی اختصاص داشت که در محیط های باتلاقی و نیمه باتلاقی زندگی می کردند،به طوری که89%نمونه‌های مثبت را شامل می شد. در بین نمونه های مثبت 34/58%نمونه ها با سروتیپ کنیکولا واکنش مثبت نشان دادند. از سوی دیگر، 34/33%از نمونه های مثبت به اسب هایی تعلق داشت که جوندگان به خصوص موشدر محیط زندگی آنها به تعداد بسیار زیاد مشاهده شده بود. در مورد اسب هایی که بستر نگه‌داری آنها مرطوب و نیمه مرطوب بود، 67/66% از نمونه های مثبت را به خود اختصاص دادند ودر نهایت اینکه بیشترین فراوانی نمونه های مثبت دامی درمحدوده سنی 3 تا 6 سال قرار داشتند. به عبارتی دیگر با افزایش سن حیوانات، میزان شیوع این بیماری هم افزایش یافته است. پس باتوجه به نتایج به دست آمده، افزایش سن حیوانات، زندگی در محیط‌های باتلاقی با بستر مرطوب، وجود سگ نگهبان آلوده در کنار اسب ها ونیز وجود تعداد زیاد جوندگان در محیط را می توان به عنوان برخی فاکتورهای خطر رخداد شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز مورد اهمیت و تاکید قرار داد. پرونده مقاله