به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر شاخص‌های جوانه‌زنی لاین‌های جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در آزمایشگاه پژوهش و زیست فناوری (بیوسنتر) دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر (شاهد)، 25 و 50 درصد) که با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول (PEG) 6000 اعمال شده بود و 10 لاین هاپلوئید مضاعف جو حاصل از دو واریته Nure وTremois بود. شاخص-های درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، شاخص طولی و شاخص وزنی قدرت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس بیانگر اثر معنی‌دار سطوح تنش خشکی و لاین‌ها و برهم‌کنش آنها بر تمامی مؤلفه‌های جوانه‌زنی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص طولی و وزنی قدرت) بود. نتایج نشان داد درصد و سرعت جوانه‌زنی با افزایش غلظت پلی اتیلن گلایکول به‌طور معنی‌داری کاهش یافت و بیشترین درصد (100 درصد) و سرعت جوانه‌زنی (38/32 جوانه در روز) از لاین شماره 2 و عدم تنش خشکی حاصل گردید. همچنین به منظور گروه‌بندی لاین‌ها براساس شاخص‌های جوانه‌زنی، از تجزیه خوشه‌ای به روش s Ward̕ استفاده گردید که لاین‌ها در 2 گروه مجزا قرار گرفتند. به‌طور کلی لاین شماره 2 با داشتن بالاترین درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی و شاخص طولی قدرت نسبت به سایر لاین‌های مورد بررسی متحمل‌ترین لاین بود. پرونده مقاله

آنغوزه (Ferula assafoetida L.) گیاه دارویی است که به‌دلیل وجود ترکیبات شیمیایی مختلف استفاده از آن از قدیم‌الایام در مناطق مختلفی از ایران معمول بوده است. هدف از این پژوهش معرفی این گیاه و شناخت ویژگی‌های اکولوژیک از قبیل موقعیت جغرافیایی، میزان پتاسیم، سدیم، فسفر، نیتروژن، اسیدیته و بافت رویشگاه آن و چگونگی توزیع تنوع گیاه از دیدگاه خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک میان سه جمعیت فاصله‌دار از استان‌های فارس، کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان بود. به این منظور، گیاه آنغوزه و نمونه‌های خاک از زیستگاه‌های طبیعی هر سه استان جمع‌آوری و ویژگی‌های مورفولوژیک مانند ارتفاع بوته، طول و عرض برگ، قطر ساقه، وزن خشک و تر و صفات فیزیولوژیک شامل میزان کلروفیل، کربوهیدرات‌ها، پروتئین، فسفر، پتاسیم، سدیم اندام هوایی گیاه مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد که رویشگاه خوزستان از لحاظ درصد رس، نیتروژن و فسفر دارای خاکی غنی نسبت به دو رویشگاه دیگر می‌باشد. همچنین نتایج بررسی‌های مورفولوژیک گیاه آنغوزه در این رویشگاه حاکی از بیشتر بودن میانگین صفات وزن تر و خشک، ارتفاع گیاه، طول و عرض برگ و قطر ساقه بود. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا در هر سه رویشگاه طول و عرض برگ، وزن خشک و تر و ارتفاع گیاه کاهش و قطر ساقه افزایش یافت. همچنین با افزایش ارتفاع از سطح دریا، صفاتی مانند فسفر، سدیم گیاه کاهش و صفاتی مانند پتاسیم، کربوهیدرات، کلروفیل و پروتئین برگ افزایش یافت. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثرات کود نانو (آهن، روی، منگنز)، زیستی بیومیک و تنش خشکی بر عملکرد اقتصادی کاسبرگ، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و غلظت برخی عناصر در گیاه چای ترش تحت تنش خشکی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال 1394 به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار های آزمایش شامل چهار سطح تنش خشکی (30، 50، 70 و 90 درصد رطوبت قابل دسترس) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح (عدم مصرف کود، نانو آهن، ترکیبات آهنی و نانو زیستی بیومیک) به‌عنوان عامل فرعی بودند. اثرات اصلی تنش خشکی، کود و برهمکنش آن ها بر کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیشترین وزن تر و خشک محلول پاشی کود نانو آهن و تنش خشکی 70 درصد ظرفیت زراعی بدست آمد. تیمار کود نانو آهن و 30 درصد رطوبت قابل دسترس، بیشترین فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را شامل شد. کاربرد کود نانو آهن باعث افزایش غلظت عناصر ماکرو و میکرو (آهن، روی،ازت، فسفر وپتاس) در گیاه شد و بیشترین مقدار غلظت عناصر آهن، روی، فسفر وپتاس در برهمکنش کود نانو آهن و تنش خشکی 70 درصد ظرفیت زراعی بدست آمد. به‌طورکلی می توان گفت تنش موجب تأثیرات مخرب بر گیاه شده و مصرف نانو آهن موجب افزایش تحمل گیاه به تنش شده و استفاده از گیاه چای ترش برای شرایط تنش مناسب می باشد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. آزمایش شامل 13 تیمار بود که عبارتند از: NPK، بیوفسفر، بیوفسفر+ 25 درصد NPK، بیوفسفر+50 درصد NPK، بیوفسفر+100 درصد NPK، نیتروکسین، نیتروکسین + 25 درصد NPK، نیتروکسین + 50 درصد NPK، نیتروکسین +100 درصد NPK، نیتروکسین + بیوفسفر، نیتروکسین+ بیوفسفر + 25 درصد NPK، نیتروکسین + بیوفسفر +50 درصد NPK و نیتروکسین + بیوفسفر+100 درصد NPK. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای مختلف کود شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر اغلب صفات مورد بررسی به استثنای تعداد برگ، تاریخ گلدهی و تعداد گلچه در طبق معنی‌دار بود. در اغلب صفات بیشترین میانگین از تیمار تلفیقی نیتروکسین+ بیوفسفر + 100 درصد NPK حاصل گردید هرچند اختلاف معنی‌داری با تیمار نیتروکسین+ بیوفسفر +50 درصد NPK نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین + بیوفسفر + 50 درصد NPK در مقایسه با تیمار تلفیقی نیتروکسین + بیوفسفر + 100 درصد NPK می‌تواند ضمن کاهش 50 درصدی مصرف کودهای شیمیایی، عملکرد مطلوبی نیز تولید کند. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان اظهار داشت که استفاده از 50 درصد مقدار توصیه شده کودهای شیمیایی به همراه کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر می‌تواند جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان توصیه گردد. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی نانو کلات آهن و تنش خشکی بر تغییرات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه ارقام خرفه، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی جهاد کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان اهر در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح تنش خشکی (90 (شاهد)، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی)، دو سطح نانو کلات آهن ( صفر (شاهد) و یک لیتر در هکتار) و دو رقم خرفه (تهران و کازرون) بود. نتایج نشان داد محلول پاشی آهن در شرایط تنش خشکی تأثیر معنی داری بر برخی صفات داشت، به طوری که بیشترین مقدار کلروفیل b در شرایط نرمال آبیاری و محلول پاشی نانو کلات آهن، بیشترین غلظت سدیم از برهم کنش 50 درصد ظرفیت زراعی و عدم محلول‌پاشی و بیشترین پتاسیم در شرایط خشکی 50 درصد ظرفیت زراعی و محلول پاشی نانو کلات آهن حاصل گردید. با توجه به معنی داری اثرات سه جانبه، بیشترین میزان پرولین، قند محلول و میزان آهن از رقم کازرون در شرایط خشکی 50 درصد ظرفیت زراعی با محلول پاشی نانو کلات آهن حاصل گردید. بیشترین میزان کلروفیل a ، کارتنوئیدها و آنتوسیانین ها از محلول پاشی نانو کلات آهن بر رقم کازرون در شرایط آبیاری نرمال به دست آمد. همچنین در شرایط تنش استفاده از نانو کلات آهن نسبت به شاهد موجب افزایش 66/32 درصدی عملکرد دانه گردید و رقم کازرون نسبت به رقم تهران برتری داشت به طوری که عملکرد دانه رقم کازرون 31/1 برابر رقم تهران بود. پرونده مقاله

به‌‌منظور بررسی تأثیر نانو ذرات نقره و وزن بنه بر صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک زعفران تحت شرایط اقلیمی منطقه سیستان آزمایشی در روستای دادی واقع در بخش تیمور آباد شهرستان ‌هامون به‌ صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی و ۳ تکرار بر دو وزن مختلف بنه زعفران (شامل کمتر از 8 گرم و بیشتر از ۸ گرم) و دو غلظت تیمار نانو نقره (صفر وppm ۵۰) طی دو سال متوالی، ۱۳۹3 تا 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از تیمار نانو ذرات نقره در هر دو سال تاثیر معنی‌دار بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی داشته و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش داد. همچنین تاثیر تیمار وزن بنه نیز بر تمامی صفات در طی این دو سال در بنه‌های بزرگتر از 8 گرم معنی‌دار شد. نتایج حاصل از تجزیه صفات کمی و رنگ زعفران به روش HPLCنشان داد که در سال‌های اول و دوم رنگیزه، طعم و عطر زعفران در نمونه‌ای که به محلول نانو ذرات نقره آغشته شده بود افزایش قابل ملاحظه‌ای نسبت به نمونه شاهد داشت. مقایسات نشان داد که در نمونه‌های بیشتر از ۸ گرم افزایش صفات نسبت به نمونه‌های کوچک‌تر معنی‌دار بود. نتایج این تحقیق نشان می‌هد که بنه گیاه زعفران با اندازه مطلوب درصورتی که در شرایط محیطی گرم و خشک تحت تأثیر محلول نانو نقره با غلظت‌های مناسب قرار گیرد می‌توان شاهد افزایش صفات کمی و کیفی و حتی بهبود صفات اقتصادی در این گیاه بود. پرونده مقاله

به منظور بررسی مقایسه ای ویژگی های مورفولوژیکی و فیتو شیمیایی اسانس گیاه دارویی گل گاوزبان ایتالیایی (Echium italicum L.) آزمایشی به صورت طرح آشیانه ای در سه رویشگاه سنندج، مریوان و دیواندره استان کردستان در سه ارتفاع مختلف از هر رویشگاه در سال 1393 انجام گرفت. برای اندازه گیری شاخص های مورد نظر سرشاخه های گلدار گیاه از رویشگاه های طبیعی در اوایل تابستان برداشت شد. متغیرهای مورفولوژیکی شامل: ارتفاع بوته، وزن تر و خشک، طول و عرض برگ های ساده و رزت، فاصله میانگره، قطر ساقه، تعداد گل، قطر ساقه، تعداد برگ و تعداد شاخه فرعی و متغیرهای فیزیولوژیک شامل: شاخص کلروفیل، اندازه‌گیری عناصر NPK خاک، گل و برگ، عملکرد اسانس که با استفاده از روش تقطیر با آب طرح کلونجراستخراج، شناسایی ترکیبات تشکیل دهنده اسانس بااستفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC/MS) و عملکرد موسیلاژ نیز با روش جداسازی توسط آب مقطر و رسوب دهی در اتانول 96 درصد مورد سنجش قرار گرفتند.داده ها به وسیله نرم افزار آماری SAS و با روش آنالیز LGM مقایسه میانگین ها انجام گرفت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش ارتفاع از سطح دریا و به دنبال آن کاهش درجه، ارتفاع بوته، فاصله ی میانگره، قطر ساقه، تعداد برگ و درصد موسیلاژ و همچنین اسانس گیاه کاهش، در حالی که شاخص کلروفیل افزایش یافته است. ارتفاع از سطح دریا تاثیر معنی داری بر عملکرد اسانس دارد و بالاترین میزان اسانس در پایین ترین ارتفاع برای هر رویشگاه بدست آمد ، همچنین اکوتیپ سنندج در ارتفاع 1557 متری از نظر عملکرد اسانس (097/0 درصد)، از سایر اکوتیپ ها برتر بود. از ترکیبات غالب اسانس می توان به بورنئول، کامفور،کانوئیک متیل استرو کاندینون و... اشاره کرد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر شاخص‌های جوانه‌زنی لاین‌های جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در آزمایشگاه پژوهش و زیست فناوری (بیوسنتر) دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر (شاهد)، 25 و 50 درصد) که با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول (PEG) 6000 اعمال شده بود و 10 لاین هاپلوئید مضاعف جو حاصل از دو واریته Nure وTremois بود. شاخص-های درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، شاخص طولی و شاخص وزنی قدرت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس بیانگر اثر معنی‌دار سطوح تنش خشکی و لاین‌ها و برهم‌کنش آنها بر تمامی مؤلفه‌های جوانه‌زنی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص طولی و وزنی قدرت) بود. نتایج نشان داد درصد و سرعت جوانه‌زنی با افزایش غلظت پلی اتیلن گلایکول به‌طور معنی‌داری کاهش یافت و بیشترین درصد (100 درصد) و سرعت جوانه‌زنی (38/32 جوانه در روز) از لاین شماره 2 و عدم تنش خشکی حاصل گردید. همچنین به منظور گروه‌بندی لاین‌ها براساس شاخص‌های جوانه‌زنی، از تجزیه خوشه‌ای به روش s Ward̕ استفاده گردید که لاین‌ها در 2 گروه مجزا قرار گرفتند. به‌طور کلی لاین شماره 2 با داشتن بالاترین درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی و شاخص طولی قدرت نسبت به سایر لاین‌های مورد بررسی متحمل‌ترین لاین بود. پرونده مقاله

In the current century, agriculture sustainability and the reduction of environmental pressure are two main objectives of the management of agro-ecosystems that is challenged by energy inefficiency. In this respect, the present study assessed one of the most important planting systems in Sistan region by emergy analysis approach. It analyzed all inputs of greenhouse cucumber production system in Sistan including renewable inputs (sunlight, wind, rain), non-renewable inputs (net topsoil loss), and purchased inputs (machinery, fossil fuels, electricity, plastic, utility, labor, N, K, P and micro fertilizers, and chemical herbicides) and services. In this study, an emergy analysis was performed on greenhouse cucumber production system of Sistan using the data collected from a 3000-m2 greenhouse in Zahak Agricultural Research Station (as an average representative of agricultural lands in Sistan Region). The results revealed that total emergy of greenhouse cucumber system was 1.094 × 1018 seJ, and diesel fuel and labor were the main emergy consumers with the emergy consumption rates of 7.9 × 1017 and 1.92 × 1017 seJ ha-1, respectively. Main emergy indices including emergy yield ratio, emergy investment ratio, environmental loading ratio, and sustainability index were found to be 1.00, 2089, 4.34 and 20.23, respectively. Therefore, it is imperative to consider the optimization of highly consumed inputs, the reduction of environmental impacts, and the increase in sustainability by making changes in greenhouse structures, enhancing energy use efficiency inside the greenhouse, and mechanizing the planting, cultivating and harvesting processes in order to develop greenhouse cucumber system in Sistan. پرونده مقاله

یکی از ارکان اساسی در کشاورزی پایدار استفاده از کود‌های زیستی در اکوسیستم‌های زراعی با هدف حذف یا کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی است. بدین منظور آزمایشی بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی زابل در سال 91-92 اجرا شد. تیمار‌های تنش خشکی 40، 60، 80 و 100 درصد ظرفیت زراعی به عنوان کرت‌های اصلی و منابع کودی شامل بدون کود (شاهد)، نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و بیوفسفر به مقدار 2 لیتر در هکتار به صورت بذرمال عنوان کرت‌های فرعی بودند. نتایج نشان داد که گیاهان تحت تیمار نیتروکسین بیشترین محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، وزن تازه و خشک گیاه را دارا بودند و پس از آن گیاهان در تیمار نیتروپلاس و بیوفسفر قرار داشتند. گیاهان آبیاری شده در 80 درصد ظرفیت زراعی در مقایسه با سایر گیاهان ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، وزن تازه و خشک بیشتری داشتند. درحالی‌که بیشترین محتوای نسبی آب برگ از تیمار آبیاری در 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد) به دست آمد. گیاهان تحت تنش خشکی شدید (آبیاری در 60 درصد ظرفیت زراعی) و عدم مصرف کود بیشترین درصد اسانس را دارا بودند. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می‌رسد که استفاده از کود‌ زیستی نیتروکسین همراه با 80 درصد رطوبت ظرفیت زراعی می‌تواند در شرایط کمبود رطوبت برای غلبه بر اثرات منفی تنش خشکی مفید واقع گردد. پرونده مقاله

هدف از این تحقیق ارزیابی پایداری زراعی-بوم شناختی و اجتماعی-اقتصادی نظام‌های تولید گلخانه‌ای استان سیستان و بلوچستان است. داده‌های این مطالعه با استفاده از پرسشنامه از 400 گلخانه‌ در چهار اقلیم مختلف در سال 1393 جمع آوری شد. حجم نمونه مورد مطالعه از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. چهار اقلیم مورد مطالعه شامل منطقه سیستان، زاهدان، مناطق میانی استان شامل شهرستان‌های میرجاوه، خاش و سراوان و مناطق جنوبی استان شامل شهرستان‌های ایرانشهر، نیکشهر و سرباز می‌باشند. میانگین امتیاز شاخص پایداری کل نظام گلخانه‌ای 8/59 بود. سکونت مالک در محل گلخانه و میزان تحصیلات مسئول فنی گلخانه به ترتیب با ضرایب رگرسیون 022/0، 292/1، 850/0، 004/0، 72/ و 94/1 بود. بررسی نقاط بحرانی نظام‌های گلخانه‌ای نشان داد، که برای بهبود پایداری آن‌ها مدیریت صحیح و اصولی گلخانه، به کار گرفتن نیروی فنی متخصص و استفاده از فناوری‌‌های نوین کشاورزی در جهت مکانیزه کردن گلخانه‌ها لازم است که در نهایت منجر به افزایش تولید و عملکرد محصولات گلخانه‌‌ای می‌شود. پرونده مقاله

خشکی و کمبود عنصر آهن در خاک‌های زراعی محدودیت عمده‌ای در تولید غلات از جمله جو تحت شرایط دیم بوده که باعث کاهش عملکرد و کیفیت محصول می‌گردد. به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی در بین ژنوتیپ‌های جو برای کارایی جذب روی، غلظت و میزان روی در بذر؛ همچنین بررسی ارتباط بین محتوی و غلظت آهن در بذر با عملکرد ژنوتیپ‌ها، تعداد 121 ژنوتیپ جو در طی سال‌های زراعی 1395 – 1394در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور اجرا شد. مشتمل بر ژنوتیپ‌های جو دریافتی از بانک ژن تحت شرایط مزرعه‌ای بررسی شدند. آزمایش در قالب طرح لاتیس مربع با دو تکرار اجرا شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، بین ژنوتیپ‌ها برای صفات غلظت و محتوی آهن در بذر اختلاف آماری معنی‌دار وجود داشت. ضمنا دامنه تغییرات این صفات بسیار زیاد بود که نشانگر وجود تنوع ژنتیکی بسیار خوب بین ژنوتیپ‌ها می‌باشد. با توجه به میزان بالای وراثت‌پذیری عمومی صفات غلظت و محتوای آهن در بذر، می‌توان گفت که اصلاح برای این صفات موثر بوده و می‌توانند در محیط‌های مختلف پایداری را نیز نشان دهند. با توجه به همبستگی مثبت و بالا ما بین غلظت و محتوای آهن در بذر (**63/0r =)، عموما ژنوتیپ‌هایی با غلظت آهن بیشتر، از محتوای آهن بالاتری نیز برخوردار بودند. در کل نتایج این تحقیق، ضمن آشکار کردن وجود تنوع ژنتیکی برای جذب و تجمع آهن در بین ژنوتیپ‌های جو، نشان داد ژنوتیپ‌های کارا در جذب و تجمع آهن در بذر می‌توانند با تعدیل اثرات تنش خشکی موجب افزایش عملکرد دانه تحت شرایط دیم گردند. پرونده مقاله

مدیریت عناصر خاک با استفاده از کود‌های زیستی از ارکان کشاورزی پایدار محسوب می‌شود. به منظورمطالعه مقادیر مختلف ورمی کمپوست و رژیم‌های آّبیاری آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح 90 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی و ورمی کمپوست در سه سطح صفر، 20 و 40 درصد حجمی گلدان در نظر گرفته شد. تجزیه واریانس نشان داد که بین سه سطح مختلف ظرفیت زراعی برای اکثر صفات اختلاف بسیار معنی داری در سطح 01/0 درصد مشاهده شد، بطوریکه بیشترین و کمترین مقدار برای صفات مورد بررسی به ترتیب از تیمار عدم تنش (شاهد) و آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار درصد اسانس (42/1 درصد) از آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین سطوح مختلف کود ورمی کمپوست نیز اختلاف بسیار معنی داری در سطح 01/0 درصد وجود دارد، به طوری که کاربرد 40 درصد حجمی گلدان ورمی کمپوست در شرایط عدم تنش بالاترین اجزای رشدی را حاصل کرداثر متقابل آبیاری و کود ورمی کمپوست نیز برای برخی از صفات در سطح 01/0 معنی دار شد. نتایج حاکی از آن بود که بیشترین مقدار صفت درصد اسانس (65/1 درصد) از تیمار آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی و 40 درصد حجمی گلدان حاصل شده است. برای پارامتر‌های وزن تر بوته، قطر ساقه و تعداد پنجه از برهمکنش تیمار‌ها اثر معنی داری مشاهده نشد پرونده مقاله

این تحقیق در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی سیستان در سال زراعی 94-93 به‌صورت طرح آلفالاتیس با دو تکرار تحت دو شرایط نرمال و محلول‌پاشی منگنز اجرا شد. محلول‌پاشی منگنز با غلظت یک کیلوگرم در هکتار در سه مرحله پنجه‌زنی، ساقه‌دهی و گل‌دهی بر روی 148 رقم جو بهاره انجام شد. نتایج نشان داد که در مراحل مختلف رشد، محلول‌پاشی منگنز موجب افزایش صفات کمی ارتفاع، وزن تر و خشک علوفه، تعداد پنجه در بوته، نسبت برگ به ساقه و کاهش صفت نسبت دانه به علوفه در مقایسه با تیمار نرمال گردید. محلول‌پاشی منگنز باعث افزایش صفات الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی، پروتئین خام، فیبر خام و لیگنین شوینده اسیدی و همچنین کاهش صفات کیفی قابلیت هضم ماده خشک، هیدرات‌های کربن محلول در آب و خاکستر خام در مقایسه با تیمار نرمال شد. ضرایب همبستگی ساده بین صفات نشان داد که بین کمیت و کیفیت علوفه رابطه معکوسی وجود دارد. در نتیجه عواملی که سبب افزایش کمیت علوفه می‌گردند، کیفیت آن را کاهش می‌دهند و بالعکس. در ادامه با استفاده از تجزیه به عامل‌ها، 14 متغیر در پنج عامل برای شرایط نرمال و چهار عامل برای شرایط محلول‌پاشی منگنز تعریف شدند که در مجموع به ترتیب 81/80 و 83/75 درصد از تغییرات داده‌ها را توجیه کردند. نتایج این تحقیق در مجموع قابلیت هضم ماده خشک، هیدرات‌های کربن محلول در آب، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی را از پارامتر‌های خوراکی علوفه معرفی کرد که می‌تواند در کیفیت علوفه و میزان تغذیه حیوان از علوفه تأثیرگذار باشد. پرونده مقاله

در این مطالعه، به‌منظور بررسی اثر کودهای نانو و نانو زیستی بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی بر روی شاخص‌های رشدی گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال 1394 به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل چهار سطح تنش 30، 50، 70 و 90 درصد رطوبت قابل دسترس گیاه به‌عنوان عامل اصلی و چهار سطح کود نانو کلات آهن، نانو کلات ترکیبی، نانو بیومیک و شاهد به عنوان عامل فرعی بودند. صفات موردمطالعه شامل ارتفاع بوته، وزن‌تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد شاخه جانبی، تعداد کاسه گل، وزن‌تر و خشک کاسبرگ بـود کـه بـر اسـاسنتایج، اثرات اصلی تنش خشکی، کود و برهم کنش آن ها بر کلیه صفات موردبررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. به بیشترین مقدار وزن‌تر و خشک کاسبرگ (3/37933، 94/5394 کیلوگرم در هکتار)، تعداد کاسه گل (92/79 عدد)، تعداد شاخه جانبی (17/9 عدد)، وزن‌تر و خشک رویشی (25/956، 33/238 گرم در بوته) با مصرف نانو کلات آهن و 90 درصد رطوبت قابل دسترس حاصل شد. تیمار نانو کلات ترکیبی و 90 درصد رطوبت قابل‌دسترس بیشترین وزن‌تر و خشک‌ریشه (94/34، 02/17 گرم در بوته) را حاصل نمودند. محلول‌پاشی با کود نانو کلات آهن نسبت به سایر تیمارها موجب تعدیل اثرات تنش خشکی و افزایش کمّیت کاسبرگ‌های چای ترش شد. پرونده مقاله

پرونده مقاله