امروزه مدل های شبیه ساز رشد گیاهان زراعی عامل مهم ارزیابی عملکرد گیاهان محسوب می‌شوند. یکی از انواع این مدل‌ها، مدل AquaCrop است. بدین منظور آزمایشی در سال 1400-1399 بر روی گندم رقم هامون به منظور شبیه سازی برخی پارامترهای رشد در سیستان انجام گرفت. داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مدل عبارتند از: موقعیت مکانی، اطلاعات هواشناسی، اطلاعات خاکشناسی، عملیات زراعی (مدیریتی) که برای واسنجی و اعتبار یابی مدل مورد استفاده قرار گرفت. پس از جمع آوری داده‌ها شبیه سازی عملکرد پتانسیل و عملکرد قابل دسترس و تعیین شکاف عملکرد گندم با استفاده از مدل AquaCrop انجام شد. عملکرد واقعی مزارع گندم از مرکز تحقیقات کشاورزی منطقه حاصل گردید. در این تحقیق با استفاده از مدل عملکرد پتانسیل گندم در منطقه شبیه سازی شد و با محاسبه عملکرد قابل حصول و واقعی بدست آمده از نتایج، شکاف عملکرد منطقه برای گندم تعیین شد. نتایج نشان داد که عملکرد پتانسیل (عملکرد شبیه سازی شده توسط مدل تحت شرایط اپتیمم)، قابل حصول (عملکرد بدست آمده در آزمایش مزرعه‌ای و شرایط مطلوب ) و واقعی (میانگین عملکرد بدست آمده توسط کشاورزان منطقه) به ترتیب 5830، 3640 و 2750 کیلوگرم در هکتار است. در بین عوامل محدود کننده مورد بررسی مشخص شد که آبیاری مهمترین عامل محدود کننده عملکرد گندم در منطقه محسوب می‌شودو همچنین مشاهده گردید که عوامل مدیریتی منجر به 2/15درصد کاهش عملکرد گندم نسبت به عملکرد پتانسیل شده است. لذا می‌توان نتیجه‌گیری کرد که با شناسایی عوامل مؤثر در شکاف عملکرد، می‌توان با بهینه سازی آن‌ها، عملکرد گندم در منطقه سیستان را به میزان قابل توجهی افزایش داد. پرونده مقاله

این تحقیق جهت بررسی اثر تنش خشکی بر روی عملکرد و کیفیت هشت رقم سویا در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان زهک اجرا شد. این آزمایش به‌صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.کرت اصلی شامل دو سطح آبیاری کامل (شاهد) و تنش خشکی (قطع آب در فاز زایشی) و کرت فرعی شامل ارقام سویا PE، HT، V292، سحر، M7، DPX کتول، M9، ویلیامز بود. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی بر کلیه صفات مورد آزمایش از جمله ارتفاع بوته، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، دمای کانوپی، وزن هزار دانه، عملکرد کوانتومی و عملکرد دانه معنی‌دار شد و روی تعداد دانه در غلاف و شاخص برداشت تاثیر معنی داری نداشت .. تیمار رقم نیز به طور معنی‌داری بر کلیه صفات کمی و کیفی در گیاه سویا تاثیرگذار بود، به‌طوری که بیشترین عملکرد دانه از رقم PE بدست آمد در حالی‌که تأثیر آن روی صفات فنولوژیکی، طول غلاف و دمای کانوپی معنی‌دار نبود. بر همکنش تنش خشکی و رقم بر صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد کوآنتومی و عملکرد دانه معنی‌دار و بر بقیه ویژگی‌های مورد بررسی معنی‌دار نشد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار آبیاری کامل (شاهد)، و رقم PE مشاهده گردید. پرونده مقاله

مطالعه حاضر به بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی فنول و فلاونوئید کل، ارزیابی عملکرد آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی سه عصاره متانولی، اتانولی و آبی پنج گونه مختلف گیاهان دارویی Pulicaria gnaphalodes (Vent.) Boiss.، Rhazya stricta L.، Salvadora persica L.، Teucrium polium L. و Hibiscus sabdariffa L. در منطقه سیستان و بلوچستان می پردازد. پس از جمع آوری گیاهان و تهیه عصاره ها به روش ماسراسیون، محتوای فنولی و فلاونوئیدی به‌ترتیب با روش های معرف فولین-سیوکالتیو و رنگ سنجی کلرید آلومینیوم، فعالیت آنتی اکسیدانی با دو روش DPPH و FRAP و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس، اشرشیاکلی و سالمونلا تیفیموریوم به روش دیسک دیفیوژن (انتشار دیسک) سنجیده شده است. نتایج نشان دادند که در تمامی گونه ها، عصاره متانولی دارای بیشترین ترکیبات ثانویه و فعالیت های آنتی‌اکسیدانی و آنتی باکتریایی بوده است. عصاره متانولی گونه Hibiscus sabdariffa L. دارای بیشترین میزان ترکیبات فنولی (mgGAE/g44/6±54/32) و فلاونوئیدی (mgGAE/g00/1±11/27) و فعالیت آنتی اکسیدانی (µg/ml21/1±34/17IC50= و mMFe2+/mg27/2±19/55) و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با قطر‌هاله عدم رشد 00/1±27 میلی متر بوده است. در مقابل عصاره آبی گونه Teucrium poliumL.دارای کمترین میزان ترکیبات فنولی (mgGAE/g11/1±33/4) و فلاونوئیدی (mgGAE/g08/0±03/2) و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (µg/ml02/2±71/220 IC50= و mM Fe2+/mg sample99/0±76/8) و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری انترکوکوس فکالیس با قطر‌هاله عدم رشد 50/1±4 میلی متر و اشرشیاکلی با قطر‌ هاله عدم رشد 57/0±4 میلی متر بوده است. به‌طورکلی بر اساس نتایج بدست آمده، گیاهان مورد مطالعه می توانند کاندیدای خوبی جهت درمان بیماری های ناشی از استرس‌های اکسیداتیوی و بیماری های ناشی از میکروب های بیماری زا قرار گیرند. پرونده مقاله

سابقه و هدف: قارچ فوزاریوم گرامینه‌آروم عامل بیماری اسکب در گندم و سایر غلات دانه ریز است. زیرالنون (Zearalenone) و داکسی‌نیوالنول (Deoxynivalenol) مهمترین مایکوتوکسین های این قارچ هستند. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر اسانس‌های هل، سقز و میخک بر مهار رشد فوزاریوم گرامینه‌آروم و بیان برخی از ژن‌های موثر در زیست‌ساخت داکسی‌یوالنول انجام شد.مواد و روش‌ها: پس از کشت فوزاریوم گرامینه‌آروم در محیط Potato Dextrose Broth، حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) رشد قارچ تحت اثر اسانس‌ها با استفاده از روش میکروتیتر پلیت اندازه‌گیری شد. همچنین بیان ژن‌های TRI5، TRI6 و TRI14 با تکنیک Real-time PCR ارزیابی شد.یافته‌ها: اسانس هل کمترین مقدار MIC (100 میکرولیتر بر میلی‌لیتر) و اسانس‌های سقز و میخک بیشترین مقدار MIC 200 میکرولیتر بر میلی‌لیتر) را داشتند. اسانس هل با کمترین مقدار غلظت قارچ‌کشی (MFC) (200 میکرولیتر بر میلی‌لیتر) بالاترین خاصیت قارچ‌کشی روی فوزاریوم گرامینه‌آروم را داشت و اسانس‌های سقز و میخک بیشترین مقدار MFC (400 میکرولیتر بر میلی‌لیتر) را داشتند. میزان بیان ژن‌های TRI5، TRI6 و TRI14 به طور معنی‌داری توسط اسانس هل کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که اسانس هل دارای خاصیت قارچ‌کشی و مهارکنندگی بر رشد قارچ فوزاریوم گرامینه‌آروم است و موجب کاهش میزان بیان ژن‌های TRI5، TRI6 و TRI14 موثر در تولید داکسی‌نیوالنول می گردند. پرونده مقاله

ویروس پالامپور پیچیدگی برگ گوجه فرنگی از بیماری‌های مهم ویروسی است که از برخی از مناطق کشور گزارش شده است. در این تحقیق تنوع ژنتیکی جدایه‌های این ویروس از منطقه سیستان و سفیدبالک ناقل آن بیمیزیا تاباسی با استفاده از تعیین ترادف بخشی از ژنوم آن‌ها تجزیه و تحلیل شد. برگ بوته‌های دارای علائم این ویروس و حشرات بالغ بیمیزیا تاباسی از شهرستان‌های منطقه سیستان در فصل پاییز 1398 جمع‌آوری شدند. ردیابی ویروس با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن پروتئین پوششی در سه محصول خربزه، بادمجان و فلفل انجام شد. ترادف‌های نوکلئوتیدی ژن پروتین پوششی سه جدایه این ویروس از منطقه سیستان که از خربزه، بادمجان و فلفل جدا شده بودند یکسانی نوکلئوتیدی 99-92 درصد را با سایر جدایه‌های ویرس که قبلاً گزارش شده بودند نشان دادند. درخت تبارزایی ترسیم شده براساس ترادف ژن پروتئین پوششی نشان داد که جدایه‌های منطقه سیستان با جدایه‌های ایرانی گروه‌بندی می‌شوند. بادمجان و فلفل میزبان‌های جدیدی برای ویروس در ایران بودند. تجزیه و تحلیل تبارزایی بر اساس ترادف نوکلئوتیدی ژن زیر واحد شمارة 1 سیتوکروم اکسیداز میتوکندریایی نشان داد که نمونه‌های بیمیزیا تاباسی جمع‌آوری شده از منطقه سیستان به همراه سایر نمونه‌های بیمیزیا تاباسی ایرانی در گروه بیوتیپB قرار می‌گیرند. نمونه‌های سفید بالک شهرستان‌های زابل، زهک و هیرمند به ترتیب دارای یکسانی نوکلئوتیدی 100، 75/97 و 68/99 درصد با برخی از نمونه‌های سفید بالک استان فارس بودند. در این تحقیق جدایه‌های ویروس از منطقه سیستان با جدایه‌های ایرانی گروه‌بندی شدند و نمونه‌های بیمیزیا تاباسی جمع‌آوری شده از منطقه سیستان متعلق به بیوتیپ B بودند. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر منابع کودی مختلف (بیولوژیک و شیمیایی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد و برخی صفات زراعی دو رقم سیر آزمایشی به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی سیستان در سال 1394 انجام شد. منابع مختلف کودی در 7 سطح شامل (نیتروکسین، نیتروکارا، فسفات بارور 2، کود شیمیایی NPK، کود شیمیایی+ نیتروکسین، کود شیمیایی+ نیتروکارا و کود شیمیایی+ فسفات بارور 2) به عنوان فاکتور اصلی و ارقام سیر در دو سطح شامل رقم همدانی و رقم چینی به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد منابع کودی مختلف (بیولوژیک و شیمیایی) بر صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، عملکرد سیر، قطر سیر و تعداد سیرچه معنی‌دار بودند. همچنین نتایج نشان داد رقم تأثیر معنی‌داری بر صفات ارتفاع بوته، عملکرد سیر، وزن سیر، تعداد سیرچه، قطر سیرچه و وزن سیرچه داشت. به طوری که مقایسه میانگین اثر کود نشان داد بیشترین ارتفاع بوته (16/50 سانتی‌متر) و عملکرد سیر (7/8350 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار کود شیمیایی+ نیتروکسین و کمترین ارتفاع بوته (50/30 سانتی-متر) و عملکرد سیر (6636 کیلوگرم در هکتار) نیز مربوط به تیمار کود شیمیایی NPK بود. همچنین مقایسه میانگین اثر رقم نشان داد بیشترین ارتفاع بوته (52/43 سانتی‌متر) و عملکرد سیر (3/8342 کیلوگرم در هکتار) برای رقم همدانی و کمترین ارتفاع بوته (90/39 سانتی‌متر) و عملکرد سیر (4/6949 کیلوگرم در هکتار) برای رقم چینی حاصل شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثرات، روش های مختلف کاشت و زمان های برداشت بر روی خصوصیات زراعی و عملکرد سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید، آزمایش مزرعه ای در سال 94-1393 در محل مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان واقع در شهرستان ایرانشهر انجام شد. آزمایش به صورت طرح استریپ پلات درقالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجراگردید. که دو عامل روش های مختلف کاشت شامل کشت جوی و پشته ای، دستپاش و ردیفی به فاصله 50 سانتی متر و زمان های مختلف برداشت شامل 50، 60 و 70 روز بعد از کاشت به ترتیب در نوارهای عمودی و افقی قرارگرفتند. صفات مورفولوژیک گیاه نظیر، وزن تر و خشک برگ و ساقه، درصد نیتروژن، فسفروپتاسیم و درصد پروتئین اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر روش های مختلف کاشت بر وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه از نظرآماری معنی دار بود، لیکن تفاوت معنی داری در درصد نیتروژن، فسفر، پتاسیم و پروتئین مشاهده نگردید. حداکثر وزن تر و خشک علوفه به ترتیب با میانگین های 3/108 و 23/27 تن در هکتار به ترتیب مربوط به روش های کشت جوی و پشته ای و ردیفی بود. زمان برداشت نیز به طورمعنی داری وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، درصد نیتروژن و پروتئین را تحت تاثیر قرار داد. با توجه به نتایج آزمایش، تیمار کشت جوی و پشته ای و ردیفی و زمان برداشت 70 روز پس از کاشت جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید درشرایط ایرانشهر توصیه می گردد. پرونده مقاله

به منظور بررسی تحمل به شوری واریته‌های بهاره کلزا، تعداد 15 دورگ حاصل از تلاقی 5 لاین و 3 تستر به همراه والدین‌شان (جمعا 23 ژنوتیپ) در دو شرایط آبیاری معمولی و شوری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 99-1398 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان مورد بررسی قرار گرفتند. معنی‌دار بودن اثر تیمار بر روی تمامی صفات مورد مطالعه (جمعا هشت صفت) در دو شرایط آبیاری حاکی از وجود تنوع ژنتیکی کافی بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی بود که تجزیه لاین × تستر را موجه ساخت. تجزیه دورگ‌ها به اجزاء خود بر مبنای تجزیه لاین × تستر نشان داد که اثرات لاین‌ها، تسترها، و نیز اثر لاین × تستر از نظر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود و لاین‌ها در ترکیب با تسترهای مختلف واکنش‌های متفاوتی داشتند. برآوردهای بیشتر از یک برای نسبت میانگین مربعات ترکیب‌پذیری عمومی به میانگین مربعات ترکیب‌پذیری خصوصی نشان داد که عمل افزایشی ژن‌ها نقش بیشتری در کنترل ژنتیکی آن‌ها دارد. مقادیر بالا و دامنه کم تغییرات وراثت‌پذیری عمومی نشان داد که واریانس ژنتیکی نسبت به واریانس محیطی بیشتر است. پایین‌ترین مقدار وراثت‌پذیری خصوصی مربوط به وزن هزار دانه (74/%58) و بیش‌ترین مقدار آن (89/%89) مربوط به عملکرد دانه در شرایط آبیاری معمولی بود. تلاقی‌هایSPN179 × Dalgon و RGS003 × SPN179 به ترتیب در شرایط آبیاری معمولی و تنش شوری با بالاترین مقادیر ترکیب‌پذیری خصوصی از نظر صفت عملکرد دانه بهترین دورگ‌ها بوده و قابل توصیه می‌باشند. پرونده مقاله

پرونده مقاله

به منظوربررسیاثرسطوحمختلفتنشکمبودآبوبرگ زداییبربرخیخصوصیاتکمیوکیفیگیاهداروییکلپوره،تحقیقیبهصورتطرح خرد شدهدرقالبطرحبلوک هایکاملتصادفیدرشهرستانایرانشهردربهار1394 اجراشد. عواملموردآزمایششاملتنشکمبودآبدرچهارسطح (3/0-،5-،10-و15- بار) وتنشبرگ زداییدرسهسطح (50،25، صفردرصدبرگ زدایی) بود. سطوحکمبودآببه عنوانتیماراصلیوسطوحبرگ زداییبه عنوانتیمارفرعیدرنظرگرفتهشد. برایاعمالسطوحکمبودآبابتدابااستفادهازصفحاتفشاری،درصدرطوبتخاکدرپتانسیل هایمختلفآبتعیینشد،سپسمیانگینیازخاکمزرعهراروزانهتوزینومیزانآبازدسترفتهبهآناضافهگردید. نتایجنشاندادکهدرجهحرارتکانوپی،درصدبرگ هایخشکرادرکلپورهبه طورمعنی داریافزایـشداد. تنشبرگ زدایینیـزعددکلروفیل متررادرکلپـورهکاهشداد. همبستگی منفی ومعنی داریبیننسبتوزنخشکبهساقهوسطوحمختلفکمبودآبدراینگیاهمشاهدهشد. باافزایشسطوحبرگ زداییروندتغییراتوزنخشکریشهبهاندام هایهواییافزایشیبود،همچنیننسبتوزنخشکریشهبهاندام هایهواییهمبستگیمثبت و معنیداریباسطوحمختلفکمبودآبنشانداد. باافزایشتنشکمبودآبوتنشبرگ زدایی،خصوصیاتکیفی (اسانس)کلپورهروندکاهشیداشت. به طور کلیمی توانگفتکلپورهجزوحساس ترینگیاهانبهایندوتنشاست . پرونده مقاله

مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر آرایش کاشت بر برخی صفات فنولوژیکی و مورفولوژیکی آفتابگردان در سال زراعی 94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان زهک به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل فاصله بین ردیف های کاشت در چهار سطح 30، 40، 50 و 60 سانتی متر و فاصله بین بوته ها روی ردیف کاشت به عنوان عامل دوم در چهار سطح 10، 15، 20 و 25 سانتی متر در نظر گرفته شدند. اثر فاصله بین ردیف های کاشت بر کلیه صفات مورفولوژیکی و فنولوژیکی مورد مطالعه به غیر از تعداد برگ در بوته و تعداد روز تا شروع گلدهی معنی دار بود. اثر فاصله روی ردیف کاشت بر کلیه صفات مورد بررسی معنی داری بود. اثرات متقابل فاصله بین و روی ردیف تنها در تعداد برگ معنی دار بود. با افزایش تراکم رسیدگی فیزیولوژیکی و روز تا شروع گلدهی افزایش و طول دوره گلدهی کاهش یافت. قطر ساقه و طبق و نیز ارتفاع گیاه با افزایش فاصله بین ردیف و روی ردیف روند صعودی پیدا کرد. تراکم مطلوب کشت با مدنظر قرار دادن فاصله بین ردیف 60 سانتی متر و روی ردیف 25 سانتی متر برای دست یابی به حداکثر عملکرد در این منطقه قابل توصیه می باشد. پرونده مقاله