گیاهان به‌عنوان منابع پایدار و دسترس در تهیه نانوذرات زیست سازگار در سال‌های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته‌اند. هدف از مطالعه حاضر بهینه‌سازی و مشخصه‌یابی و بیوسنتز نانو ذرات طلا با استفاده از عصاره آبی برگ گیاه آقطی (Sambucus ebulus L.) می‌باشد. پس از آماده کردن عصاره، 2 میلی‌لیتر از آن به 4 میلی‌لیتر از نمک طلا (HAuCl4.3H2O) با غلظت 1 میلی‌مولار اضافه شد که عصاره، یون‌های طلا (III) را به اتم‌های طلا در ابعاد نانومتریک کاهش داده و بلافاصله رنگ محلول به رنگ بنفش تغییر داد. به‌منظور دستیابی به نانوذرات طلا با شکل و اندازه یکنواخت، پارامترهای موثر بر سنتز، نظیر pH محیط واکنش، حجم عصاره، غلظت نمک طلا، دما و زمان واکنش مورد مطالعه قرار گرفت و تمامی پارامتر‌ها با استفاده از اسپکتروفتومتری فرابنفش- مرئی بهینه شدند. برای مشخصه یابی نانوذرات از تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و پراش پرتو ایکس (XRD) استفاده شد. در نهایت خواص آنتی باکتریایی نانوذرات بر روی 4 گونه باکتری بیماری‌زا استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، اشرشیا کلی و سالمونلا اینتریتیدیس) با روش دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت و به‌صورت قطر‌هاله عدم رشد گزارش شد. نتایج نشان دادند که نانو ذرات طلا کروی بوده و علاوه بر اینکه حداکثر جذب را در 534 نانومتر دارند، با میانگین اندازه بین 17-11 نانومتر از فعالیت آنتی‌باکتریایی نسبتاً خوبی نیز علیه باکتری‌های برخوردارند. پرونده مقاله

مطالعه حاضر به بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی فنول و فلاونوئید کل، ارزیابی عملکرد آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی سه عصاره متانولی، اتانولی و آبی پنج گونه مختلف گیاهان دارویی Pulicaria gnaphalodes (Vent.) Boiss.، Rhazya stricta L.، Salvadora persica L.، Teucrium polium L. و Hibiscus sabdariffa L. در منطقه سیستان و بلوچستان می پردازد. پس از جمع آوری گیاهان و تهیه عصاره ها به روش ماسراسیون، محتوای فنولی و فلاونوئیدی به‌ترتیب با روش های معرف فولین-سیوکالتیو و رنگ سنجی کلرید آلومینیوم، فعالیت آنتی اکسیدانی با دو روش DPPH و FRAP و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس، اشرشیاکلی و سالمونلا تیفیموریوم به روش دیسک دیفیوژن (انتشار دیسک) سنجیده شده است. نتایج نشان دادند که در تمامی گونه ها، عصاره متانولی دارای بیشترین ترکیبات ثانویه و فعالیت های آنتی‌اکسیدانی و آنتی باکتریایی بوده است. عصاره متانولی گونه Hibiscus sabdariffa L. دارای بیشترین میزان ترکیبات فنولی (mgGAE/g44/6±54/32) و فلاونوئیدی (mgGAE/g00/1±11/27) و فعالیت آنتی اکسیدانی (µg/ml21/1±34/17IC50= و mMFe2+/mg27/2±19/55) و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با قطر‌هاله عدم رشد 00/1±27 میلی متر بوده است. در مقابل عصاره آبی گونه Teucrium poliumL.دارای کمترین میزان ترکیبات فنولی (mgGAE/g11/1±33/4) و فلاونوئیدی (mgGAE/g08/0±03/2) و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (µg/ml02/2±71/220 IC50= و mM Fe2+/mg sample99/0±76/8) و فعالیت آنتی باکتریایی علیه باکتری انترکوکوس فکالیس با قطر‌هاله عدم رشد 50/1±4 میلی متر و اشرشیاکلی با قطر‌ هاله عدم رشد 57/0±4 میلی متر بوده است. به‌طورکلی بر اساس نتایج بدست آمده، گیاهان مورد مطالعه می توانند کاندیدای خوبی جهت درمان بیماری های ناشی از استرس‌های اکسیداتیوی و بیماری های ناشی از میکروب های بیماری زا قرار گیرند. پرونده مقاله

از آنجایی که تغذیه گیاهان با عنصر روی، یک راهکار برای بهبود رشد و نمو گیاهان و جبران کمبود روی در خاک است، در این تحقیق، به منظور بررسی اثر تغذیه‌ای نانو ذرات اکسید روی با اندازه 40 نانومتر بر ویژگی های مورفولوژیک، صمغ دانه و فراورده های فیتوشیمیایی برگ توده بومی گیاه گوار (Cyamopsis tetragonoloba L) از ایرانشهر، آزمایشی کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. سنجش میزان صمغ گوار به روش فنل-سولفوریک اسید، میزان فنل کل به روش معرف فولین-سیوکالتیو و میزان فلاونوئید کل به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلراید انجام گرفت. کشت بذر ها در در اوایل خردادماه 1397، در گلخانه‌ دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام شد. تیمارها شامل شش غلظت مختلف نانو ذرات اکسید روی 0 (شاهد)، 25، 50، 100، 200، 500 میلی‌گرم در لیتر بودند که به‌صورت محلول‌پاشی برگی در دو مرحله (20 و 27 روز پس از کشت بذرها) بر گیاهان گوار اعمال شدند. از میان صفات اندازه‌گیری شده، با افزایش غلظت نانو ذرات، کاهش تدریجی و معنی داری در تعداد دانه در غلاف مشاهده شد. در حالی که اثر غلظت نانو ذرات بر طول غلاف و طول ریشه معنی دار نبود، اما طول ساقه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، سطح برگ، تراکم روزنه ها، وزن خشک برگ، وزن 500-دانه، وزن خشک غلاف، با افزایش غلظت نانو ذرات تا تیمار 500 میلی‌گرم بر لیتر نانو ذرات اکسید روی، افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان دادند. در این تیمار، صمغ دانه، فنل کل و فلاونوئید کل به‌ترتیب به میزان 55/2، 10/2 و 34/1 برابر نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان دادند. بـر اساس نتایج بدست آمده می توان با هدف بهبود ویژگی های رشد و افزایش میزان صمغ دانه، فنل و فلاونوئید برگ گیاه گوار از نانو ذرات اکسید روی با ویژگی های به کار رفته در این پژوهش استفاده نمود و با افزایش صمغ گوار از کاربردهای دارویی آن بهره برد. پرونده مقاله