به‌منظور افزایش خصوصیات کمی و کیفی خرمای زاهدی، پژوهشی با هدف بررسی کاربرد محلول‌پاشی مواد آلی و عناصر کم‌مصرف در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار در شهرستان جهرم طی دو سال متوالی انجام شد. زمان اعمال تیمارها در ابتدا و انتهای مرحله کیمری روی خوشه‌ها بود. تیمارها شامل اسیدآمینه (500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر)، جلبک ‌دریایی (250 و 500 میلی‌گرم در لیتر)، عناصر کم‌مصرف شامل روی، آهن، منگنز و مس (1000 و 1500 میلی‌گرم در لیتر)، چهار تیمار ترکیبی از اسیدآمینه، جلبک‌‌ دریایی و عناصر کم‌مصرف، و تیمار شاهد (آب‌ مقطر) بود. تیمارها بر همه صفات به‌جز قطر میوه، TSS و pH اثر معنی‌داری داشتند. بیشترین درصد وزنی خارک، رطب و خرما به ترتیب در استفاده از تیمار ترکیبی اسیدآمینه 1000 میلی‌گرم در لیتر + عناصر کم‌مصرف 1500 میلی‌گرم در لیتر (1/10 درصد)، اسیدآمینه 1000 میلی‌گرم در لیتر + جلبک 500 میلی‌گرم در لیتر (30 درصد) و تیمار جلبک دریایی 500 میلی‌گرم در لیتر (98 درصد)، بالاترین درصد ضایعات در تیمار اسیدآمینه 1000 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین تعداد میوه در خوشه در تیمار ترکیبی جلبک 500 میلی‌گرم در لیتر + عناصر کم‌مصرف 1500 میلی‌گرم در لیتر (994 میوه) مشاهده شد. در سایر صفات کمی ‌به ویژه عملکرد، تیمار ترکیبی اسیدآمینه 1000 میلی‌گرم در لیتر + جلبک 500 میلی‌گرم در لیتر + عناصر کم‌مصرف 1500 میلی‌گرم در لیتر بهتر از بقیه تیمارها بود. در بررسی صفات کیفی، بیشترین شاخص‌ طعم در تیمار اسیدآمینه 500 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. پرونده مقاله

ارزیابی خصوصیات جوانه زنی بذر یکی از مطالعات پایه و مقدماتی در زمینه گیاهان دارویی است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر نوع محیط کشت و ماده آلی بر بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شهرستان جهرم انجام شد. فاکتور اول بستر کشت شامل ترکیب کمپوست، خاک زراعی و ورمی کمپوست، خاک زراعی + کمپوست و ورمی کمپوست + خاک زراعی (نسبت های مساوی) و فاکتور دوم ماده آلی در سه سطح شاهد، اسیدهیومیک و میکروارگانیسم های مؤثر(EM) هر دو به نسبت 5 درهزار بود. براساس نتایج تأثیر محیط کشت، ماده آلی و برهم کنش محیط کشت و ماده آلی بر همه خصوصیات جوانه زنی بذر بادرنجبویه معنی دار بود. بیش ترین درصد، سرعت و میانگین جوانه زنی روزانه، شاخص بنیه و جوانه زنی بذر با کاربرد EM به دست آمد. محیط کشت حاوی خاک+ کمپوست و خاک + ورمی کمپوست به تنهایی بالاترین میزان صفات جوانه زنی را دارا بود. برهم کنش محیط کشت و ماده آلی نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی بذر(100 درصد)، در محیط کشت حاوی خاک + کمپوست با استفاده از EM به دست آمد. بیش‌ترین سرعت و شاخص جوانه زنی در محیط کشت حاوی خاک + کمپوست با استفاده از EM مشاهده شد. بنابراین جهت افزایش جوانه‌زنی و بهبود کیفیت گیاهچه گیاه دارویی بادرنجبویه کاربرد ماده آلی EM و ترکیب محیط کشت خاک+ کمپوست را می توان توصیه نمود. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر نوع بستر کشت، ماده آلی و شوری بر میزان اسانس و مواد موثره بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول بستر کشت در سه سطح ترکیب کمپوست + خاک زراعی، ورمی کمپوست + خاک زراعی و کمپوست + ورمی کمپوست + خاک زراعی و فاکتور دوم ماده آلی در دو سطح اسیدهیومیک (HA) و میکروارگانیسم های موثر ((EM (هر دو به نسبت 5 در هزار) و فاکتور سوم شوری در 3 سطح (شاهد، 40 و 80 میلی‌مولار کلریدسدیم) بود. در بررسی اسانس به روش کروماتوگرافی گازی (GC) وجود 34 ترکیب مشخص شد. عمده ترین ترکیب های اسانس از قبیل ترانس-کاروئول، کارواکرول استات، ایزوبورنئول، ایزوپولگل و گاما-3-کارن در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی‌‎کمپوست و بیش ترین میزان 8،3،1-پارامنتاتری ان، سیترونلول و گاما-ترپینن در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست مشاهده گردید. با افزایش شوری میزان ترانس-کاروئول، کارواکرول استات، گاما-ترپینن، ایزوبورنئول، سیترونلول افزایش و گاما-3-کارن، ایزوپولگل و 8،3،1-پارامنتاتری ان کاهش معنی داری یافتند. در شوری 80 میلی‌مولار در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی کمپوست بالاترین درصد ترکیبات ترانس-کاروئول (21/85)، ایزوبورنئول (12/90)، کارواکرول استات (11/78)، در محیط کشت کمپوست بالاترین درصد ترکیبات سیترونلول (11/12) و گاما-ترپینن (9/87)، در تیمار شاهد در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست بالاترین درصد ترکیبات 8،3،1-پارامنتاتری ان (9/93) و در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی‌کمپوست بالاترین درصد ایزوپولگل (8/98) و گاما-3-کارن (8/47) مشاهده شد. کاربرد هیومیک اسید توانست ترکیبات اصلی در بادرنجبویه را افزایش دهد. پرونده مقاله

گیاهان دارویی و فرآورده‌های آن‌ها به دلیل عواملی چون ارزش بالای اقتصادی و کم هزینه بودن تولید آنها، نداشتن اثرهای تخریبی بر محیط زیست و کم عوارض بودن در مقایسه با کودهای شیمیایی در سال‌های اخیر از ارزش و جایگاه ویژه‌ای برخوردار شده‌اند. به‌همین دلیل، این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره گیاهان دارویی گلدر، کلپوره و درمنه بر عملکرد و اجزای عملکرد گوجه‌فرنگی رقم سانسید 6189 تحت شرایط مزرعه‌ای انجام شد. این پژوهش بدر قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 8 تیمار شامل: گلدر (5 و 10 درصد)، کلپوره (5 و 10 درصد)، درمنه (5 و 10 درصد)، گلدر 5 + کلپوره 5 + درمنه 5 و تیمار شاهد (عرف منطقه) در شهرستان کهنوج استان کرمان اجرا شد. نتایج نشان داد که حداکثر وزن تر و خشک بوته در تیمار شاهد (1150 و 200 گرم) مشاهده شد. بیش‌ترین میزان عملکرد و عملکرد بازارپسند در هکتار (به ترتیب 53/8 و 44/7 تن)، سفتی (4/40 کیلوگرم‌ بر سانتی‌مترمربع)، کلروفیل a، b و کل و کاروتنوئید برگ (به ترتیب 25/3، 4/95 و 30/2 و 4/36 میلی‌گرم) و همچنین کلروفیل a و کلروفیل کل میوه (به ترتیب 0/208 و 0/210 میلی‌گرم) مربوط به تیمار گلدر 5 + کلپوره 5 + درمنه 5 بود. بیش‌ترین تعداد میوه در بوته (7/35) در تیمار درمنه 5 درصد، طول میوه (5/84 سانتی‌متر) در درمنه 10 درصد و قطر میوه (5/84 سانتی‌متر) در گلدر 10 درصد مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده تیمار ترکیبی عصاره گیاهان دارویی گلدر، کلپوره و درمنه سبب حصول بیش‌ترین میزان عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت میوه در زمان برداشت شدند. پرونده مقاله

آزمایشی با هدف بررسی اثر تیمارهای کیتوزان، اسید سالیسیلیک، ژل آلوئه‌ورا و موسیلاژ پنیرک بر فاکتورهای کیفی نارنگی انشو و تعیین بهترین غلظت آنها، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کیتوزان (0/5، 1 و 1/5 درصد)، اسید سالیسیلیک (1، 1/5 و 2 میلی‌مولار)، ژل آلوئه‌ورا (15، 30 و 45 درصد) و موسیلاژ پنیرک (15، 30 و 45 درصد) به صورت غوطه‌وری و سپس نگهداری به مدت 45 روز (دوره انبارمانی با 4 سطح 0، 15، 30 و 45 روز) در انبار بودند. pH آب میوه، اسید قابل تیتراسیون، کاهش وزن میوه، محتوای اسید آسکوربیک و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی از شاخص‌های مورد اندازه‌گیری بودند. با توجه به نتایج موثرترین تیمار در حفظ صفات فوق تیمار اسید سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار بوده است. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر اسید جیبرلیک، میدان مغناطیسی و دما بر ماندگاری توت فرنگی، پژوهشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل اسید جیبرلیک، میدان مغناطیسی و تنش دمایی هرکدام در سه سطح بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارها بر تمام صفات مورد مطالعه معنیدار بود. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیشترین کلروفیل a (95/14 میلیگرم بر گرم)، کلروفیل کل (54/28 میلیگرم بر گرم) در تیمار 100 میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی 10 میلیتسلا و دمای 2 درجه و بیشترین کلروفیل b (26/9 میلیگرم بر گرم) و آنزیم پلی‌فنل‌اکسیداز (52/57 میلیگرم بر گرم) در تیمار50 میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی ده میلیتسلا و دمای 8 درجه ، بیشترین آنزیم کاتالاز (51/33 میلیگرم بر گرم) در تیمار 100 میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی بیست میلیتسلا و دمای 8 درجه سانتیگراد، پراکسیداز (6/53 میلیگرم بر گرم) در تیمار مصرف 100 میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی بیست میلیتسلا و دمای بیست درجه و بیشترین اسیدیته قابل تیتراسیون (89/0 درصد) و ph (9/6) در تیمار عدم مصرف جیبرلیک اسید، عدم استفاده از میدان مغناطیسی و دمای 20 درجه حاصل شد. از لحاظ اثر متقابل سهگانه، بهترین تیمار مؤثر بر افزایش مدت زمان نگهداری توت فرنگی، تیمار مصرف 50 میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید و میدان مغناطیسی 10 میلیتسلا و دمای 8 درجه سانتیگراد بود. پرونده مقاله

In order to improve the quality of cut rose ‘Dolce Vita’, an investigation was performed with 20 treatments, 3 replications, and 2 plants in each replicate in a greenhouse with the open soilless culture system. The treatments included control (distilled water), putrescine (Put) at the rates of 1, 2 or 3 mM, spermidine (Spd) at the rates of 0.5, 1 or 1.5 mM, spermine (Spm) at the rates of 1, 2 or 4 mM, calcium sulfate (CS) at the rates of 2.5 or 5 mM, and the combined treatments of Put + CS and Spd + CS. The traits such as stem height, flower length and diameter, stem fresh weight, vase life, and leaf mineral uptake including N, P, K, Ca, Fe and Zn were measured. According to the results, the combined application of polyamines (PAs) with CS had a significant influence on increasing the parameters such as stem height, flower length and diameter, stem fresh weight, and vase life. The rose flowers treated with Put 2 mM + CS 2.5 mM, Spd 0.5 or 1 mM + CS 5 mM showed the highest vase life (16.2, 16 and 16 days, respectively) compared to other treatments. The combined application of PAs and CS enhanced the uptake of minerals when compared to their individual application. The plants sprayed with Spd and CS exhibited the highest Ca uptake. Generally, the results showed that PAs and CS increased quantitative and qualitative characteristics of rose flower ‘Dolce Vita’ in soilless culture system due to the increased uptake of minerals. It can be inferred that the foliar application of PAs and CS sulfate can be effective in improving the quantitative and qualitative traits of this cultivar. پرونده مقاله

Bougainvillea (Bougainvilleaspectabilis) is used for planting in the landscape because of their beautiful and colorful flowers. The easiest and cheapest technique to propagate this plant is by cuttings; however the cuttings of this plant are not easily rooted and require the special treatments, including the use of auxin. For this purpose, an experiment was performed in Completely Randomized Design with 15 treatments and four replications and the characteristics such as root and shoot length, root and shoot number, root fresh and dry weight, and the rooted cuttings percent were evaluated. The results showed a statistically significant difference among the used treatments. The use of 400 mg/L indolic-3-butyric acid (IBA) for 24 hrs dipping led to improve rooting parameters particularly the rooted cuttings percent. However, the use of 1000 mg/L IBA for 20 s quick dipping also had satisfactory results, which can be introduced as a suitable treatment due to the reduction of application time and labor costs. Adding substances similar to ascorbic acid (AsAc) and hydrogen peroxide (H2O2) also improved some traits such as the root length, root fresh weight and the number of shoots. In general, the use of high concentrations of IBA (2000 mg/L), which are used by quick dipping with the use of pre-treatment with AsAc and H2O2 can lead to improve rooting traits in bougainvillea cuttings. When the cost of the plant growth regulators is important, the use of the low-concentration of IBA (400 mg/L) by long-term dipping (24 hrs) can be effective for Bougainvillea cuttings. پرونده مقاله

امروزه منابع گیاهی به عنوان جانشین مواد شیمیایی در داروها و مواد غذایی مورد توجه روز ‌افزون قرار گرفته اند. بدون شک استفاده از عصاره و اسانس گیاهان می تواند جایگزین بسیار مناسبی باشد. چرا که ثابت شده است اسانس برخی گیاهان دارای خاصیت ضد میکروبی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضد قارچی اسانس‌های روغنی گیاهان دارویی آویشن، زیره، مرزه و میخک در غلظت‌های مختلف ‌روی گونه ای از قارچ پنی‌سیلیوم جداسازی شده از میوه پرتقال صورت گرفت. اثر ضد قارچی اسانس‌های یاد شده با روش آمیختگی با محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار، درغلظت‌های 250، 500 و750 میکرولیتر در لیتر بررسی شد. میزان رشد قطر کلنی قارچ پس از 8 روز در حرارت 25 درجه سلیسیوس اندازه گیری گردید و داده‌ها توسط نرم افزار MSTAT-C آنالیز شدند. در این مطالعه، اسانس همه گیاهان در تمام غلظت ها با اختلاف معنی دار در سطح یک درصد نسبت به شاهد خاصیت بازدارندگی رشد قارچ از خود نشان دادند. اما فعالیت ضد قارچی اسانس‌ها با گذشت زمان با کاهش همراه بود. اسانس آویشن در تمام غلظت ها و اسانس میخک در غلظت های 500 و 750 میکرولیتر بالاترین اثر ضد قارچی را داشتند. نتایج نشان داد که اسانس های آویشن و میخک اثر بازدارندگی مناسبی بر قارچ پنی سیلیوم دارند. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر شیوه کاشت مستقیم و نشایی بر عملکرد و اجزای عملکرد 7 رقم پیاز، آزمایشی در سال 1390 به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب اجرا شد. فاکتور اول شامل شیوه کاشت در دو سطح مستقیم و نشایی و فاکتور دوم شامل رقم در هفت سطح 602، 611، مارس، مگا، پریماورا، استراتوس و ارلی‌وایت بود. خزانه‌گیری جهت تولید نشاء در نیمه شهریور انجام و نشاءها در نیمه دوم آبان به زمین اصلی منتقل شدند. کشت مستقیم بذر در اول آبان صورت گرفت. در کشت مستقیم 50 روز پس از کشت بذر اقدام به تنک نشاءها شد و فواصل بوته‌ها 10 سانتی‌متر تنظیم شد. نتایج نشان داد درصد بولتینگ، ارتفاع بوته و شاخص شکل سوخ در پیازهای نشایی بیشتر از پیازهای کشت مستقیم بود. در مورد صفات روز تا سوخ‌دهی و روز تا برداشت نیز پیازهای نشایی در کلاس پایین‌تری نسبت به کشت مستقیم قرار داشتند یعنی زودرس‌تر بودند. عملکرد سوخ در همه ارقام در سیستم کشت نشایی بیشتر از کشت مستقیم بذر بود ولی این اختلاف فقط در ارقام 602، مگا و استراتوس معنی‌دار بود. در بین ارقام مورد بررسی، ارقام 611 و پریماورا زودرس‌تر از بقیه بودند. کمترین عملکرد سوخ در ارقام 611 و مارس مشاهده شد و بقیه ارقام اختلاف معنی‌داری با هم نداشتند. به‌طور کلی کشت نشایی پیاز در شرایط این آزمایش، موجب افزایش عملکرد و نیز زودرسی محصول گردید. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد پنج رقم و یک توده محلی پیاز روزکوتاه تحت تأثیر سن نشاء، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب اجرا شد. عامل اصلی به سن نشاء شامل 50، 60 و 70 روزه و و عامل فرعی به رقم شامل GVS 36388، GVS 36612، GVS 36812، مینه‌روا، پریماورا و توده محلی بلوچی اختصاص یافت. صفات مورد بررسی عبارت از طول و قطر سوخ، شاخص شکل سوخ، متوسط وزن سوخ، درصد وزنی چندقلویی و بولتینگ و عملکرد کل و قابل فروش و همچنین تعداد روز تا شروع برداشت سوخ بودند. براساس نتایج بیش‌ترین عملکرد قابل فروش سوخ در رقم پریماورا (503/34 تن در هکتار) و کم‌ترین آن در توده محلی بلوچی (107/16 تن در هکتار) به دست آمد. به‌طور کلی، سن نشاء 60 روزه بهتر از 50 و 70 روزه بود و این برتری در صفات طول و قطر و متوسط وزن و عملکرد قابل فروش سوخ و در همه ارقام کاملاً مشهود بود. از طرفی ارقام پریماورا و مینه‌روا با متوسط وزن سوخ و عملکرد بیشتر و درصد چندقلویی و بولتینگ کمتر، از پتانسیل نسبی بهتری نسبت به بقیه برخوردار بودند. به‌طور کلی با توجه به پتانسیل تولید سوخ در توده محلی بلوچی و همچنین بالا بودن قیمت بذر ارقام وارداتی و خروج ارز از کشور، در دستور کار قرار دادن توده محلی بلوچی جهت اصلاح صفات نامطلوب بولتینگ و چندقلویی می‌تواند کمک شایان توجهی به تأمین بذر مرغوب این رقم محلی نماید. پرونده مقاله

اثر تنظیم کننده های رشد و خاکپوش بر میزان عناصر برگی، آنزیمها و تجمع نیترات در پیاز خوراکی تحت تنش کم آبی، بررسی گردید. عامل اصلی تنش کم آبی در سه سطح (100 ، 80 و 60 درصد نیاز آبی) و عامل فرعی خاکپوش در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد)و اسید سالیسیلیک (صفر و 5/0میلی مولار)، متیل جاسمونات (5 و 5/7 میکرو مولار) و 24- اپی براسینولاید (5/0 و 1 میکرو مولار)[ اختصاص یافت. برهمکنش معنی داری بین تنش کم آبی و تنظیم کنندهای رشد در میزان عنصر برگی نیتروژن، آنزیمهای کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید، اسیدهای آمینه متیونین، ایزولوسین و پرولین، نشت یونی و میزان کلروفیل و کاروتنوئید مشاهده شد و اثر تنظیم کننده ها در شرایط تنش شدید کم آبی موثر بود. ،برهمکنش کم آبی و خاکپوش علاوه بر صفات مذکور بر صفات اسید آمینه والین و تیروزین و فسفر و پتاسیم برگ و اثر تنظیم کننده های رشد بر صفات اسید آمینه والین و تیروزین و فسفر و پتاسیم برگ معنی دار بود و این اثر تحت شرایط تنش شدید کم آبی بسیار موثر بود. تیمار براسینولاید بیشترین اثر را بر کاهش نیترات نشان داد بطوریکه تحت شرایط غیر تنش، ملایم و شدید براسینواستروئید 1 میکرومولار به ترتیب باعث کاهش 26 و 23 و 31 درصدی نیترات شد. خاکپوش تحت شرایط عدم تنش ، تاثیری بر کاهش نیترات ندارد ولی تحت شرایط تنش شدید کم آبی ، استفاده از خاکپوش 13 درصد نیترات سوخ را در مقایسه با شاهد کاهش داد. پرونده مقاله

مریم‌گلی ایرانی (Salvia mirzaianii L.) گیاهی دارویی متعلق به خانواده نعناعیان بوده که از گذشته‌های دور به علت داشتن خواص دارویی فراوان و همچنین متابولیت‌های مختلف شامل ترپنوئیتدها، انواع ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها، اسیدهای چرب و استرول‌ها مورد توجه بوده و در صنایع دارویی، غذایی، بهداشتی و آرایشی کاربردهای فراوانی دارد. به‌منظور بررسی اثر اسید هیومیک، این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بولک‌های کامل تصادفی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس انجام شد. بیشترین میزان وزن‌تر (96/1 گرم)، وزن خشک برگ(5/0 گرم) و تعداد گل‌آذین( 35 عدد) و وزن گل‌آذین (8/1 گرم ) در اثر استفاده از 15 میلی‌لیتردرلیتر هیومیک‌اسید به دست آمد. مقدار و نوع ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس با دستگاه GC و MS/GC تعیین و درمجموع 62 ترکیب از اسانس مریم‌گلی ایرانی جدا شد. مهم‌ترین ترکیبات کل موجود در اسانس مریم‌گلی ایرانی، 5-نئو سدرانول (11/20 درصد)، لینالیل استات (52/16)، آلفاترپینیل استات ( 28/14 درصد)، لینالول (22/5) و بی‌سیکلوگرماکرون (68/4 درصد) بود. با افزایش غلظت هیومیک‌اسید درصد 5-نئو سدرانول، آلفاترپینیل استات، بی سیکلوگرماکرن و لینالیل استات به ترتیب برابر 5/37، 5/32،7/22 و 59/20 درصد نسبت به شاهد افزایش معنی‌دار یافت. مجموع ترکیبات فنلی موجود در عصاره گیاه در اثر استفاده از 15 میلی‌لیتردرلیتر هیومیک‌اسید به‌طور معنی‌دار و به میزان 8/72 درصد نسبت به شاهد بدون کود افزایش یافت. در این تیمار بیشترین ترکیب فنلی موجود در عصاره مریم‌گلی ایرانی، رزمارینیک اسید به میزان 64/421 میلی‌گرم‌‌درلیتر بود. استفاده از هیومیک‌اسید باعث افزایش معنی‌دار میزان آنتی‌اکسیدان در عصاره گیاه شد. پرونده مقاله