زمینه و هدف: توسعه چه در مقیاسی کوچک باشد و چه در سطحی وسیع اجرا شود، تغییراتی را در اجتماع محلی ایجاد می­کند و تأثیر مستقیمی بر روی زندگی مردم دارد. اقدامات توسعه­ای زمانی به اهداف خود دست می­یابند که جنبه­های اجتماعی در کنار ملاحظات اقتصادی قرار گیرند. به این ترتیب هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیرات اجتماعی توسعه صنعتی تهران در ابعاد مختلف می­باشد.

روش بررسی: روش تحقیق این پژوهش با توجه به ماهیت و اهداف آن، توصیفی – تحلیلی و یک بررسی کاربردی است. برای بررسی فرضیات تحقیق از روش آماری t تک نمونه ای و همچنین برای وزن دهی ابعاد از متد AHP و نرم افزار Expert choice، استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش در بخش پيمايشي، تمامي شهروندان بالاي ١٨ سال ساكن در شهر تهران بود. حجم نمونه آماري پژوهش (384نفر) با استفاده از فرمول کوکران به صورت تصادفی ساده تعیین و به تناسب جمعیت مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: یافته ­های پژوهش بر اساس تحلیل آزمون t تک نمونه­ای نشان داده شد که از 6 بعد مورد بررسی مربوط به شاخص اجتماعی اثرات توسعه صنعتی، 4 بعد آلودگی محیط زیست (59/3)، حاشیه نشنی (41/3)، اسکان غیررسمی (48/3) و مصرف گرایی (38/3) به دلیل آنکه مقدار میانگین شان بیشتر از 3 (حد وسط) و سطح معناداری کمتر 05/0 بوده از توسعه صنعتی متاثر شده و با توسعه صنعتی رابطه معناداری دارند اما دو بعد دیگر نابرابری اجتماعی و شهرنشینی به دلیل بزرگتر بودن سطح معناداریشان از 05/0 دارای رابطه معناداری با توسعه صنعتی نیستند.

بحث و نتیجه گیری: توسعه صنعتی در تهران باعث افزایش مهاجرت، حاشیه‌نشینی، آسیب­های اجتماعی، آلودگی محیط زیست و افزایش جرم و جنایت در بخش‌های حاشیه‌نشینی شهر تهران شده است.