تاثیر تربیت دینی مقطع ابتدایی مبتنی بر رویکرد محتوایی(p4c) بر تمایزیافتگی دانش آموزان مقطع ابتدایی
محورهای موضوعی : علوم تربیتیزینب اجلالی 1 , حسین مومنی مهموئی 2 , مرضیه عالی 3
1 - برنامه ریزی درسی،گروه علوم تربیتی، واحد تربت حیدریه،دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران
2 - برنامه ریزی درسی گروه علوم تربیتی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران
3 - استادیارمدعو گروه علوم تربیتی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران و استادیارفلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران
کلید واژه: تمایزیافتگی, تربیت دینی مقطع ابتدایی, رویکرد محتوایی(p4c),
چکیده مقاله :
پژوهش شبه تجربی حاضر با هدف تاثیر تربیت دینی مقطع ابتدایی مبتنی بر رویکرد محتوایی(p4c) بر تمایزیافتگی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام شد. جامعه آماری دانش آموزان مقطع ابتدایی کاشمر و روش نمونه گیری خوشه ای بود. بر این اساس دو کلاس درس انتخاب و به شکل تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل دسته بندی شدند. دادههای پیش آزمون و پس-آزمون با استفاده از پرسشنامه؛ تمایزیافتگی خود (DSI) جمعآوری شد. برای گروه آزمایش تربیت دینی مبتنی بر رویکرد محتوایی(p4c) یعنی محتوای تاملی شامل مضامین فلسفی (هستیشناسانه، شناخت شناسانه و ارزش شناسانه) مناسب برای کودکان ایران اسلامی در 10 جلسه ارائه و دادهها به کمک نرم افزار Spss24 تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد: تربیت دینی مبتنی بر رویکرد محتوایی(p4c) با توجّه به آزمون تمایزیافتگی اثر گروه با توجه به (39/12= F و 030/0= p) معنیدار است، یعنی تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل از نظر اجرای تربیت دینی مبتنی بر رویکرد محتوایی(p4c) بر تمایزیافتگی معنیدار است.
The purpose of this quasi-experimental research was to determine the effect of religious education based on the content approach (p4c) on the differentiation of sixth grade male students. For this purpose, in a quasi-experimental design of pre-test-post-test type, two sixth grade classes were selected by cluster sampling and randomly divided into two experimental and control groups. Both groups answered their differentiation questionnaire (DSI) as a pre-test. Then the experimental group was exposed to 10 sessions of religious education based on the content approach (p4c), i.e. reflective content including philosophical themes (ontological, epistemological and value-oriented) suitable for Iranian Islamic children, and the control group did not receive any training. Then both groups responded to the post-test and the data was analyzed with the help of Spss24 software. The results of covariance analysis showed that religious education based on the content approach (p4c) is significant according to the differentiation test of the group effect (F = 12.39 and p = 0.030) and religious education based on the content approach (p4c) on the differentiation of the effect has it.
_||_