نقش ساختارهای بلاغی در ترجمه (با تأکید بر زبان‏های عربی و فارسی)

محورهای موضوعی : ادبیات فارسی

محمد حسن تقیه ¹ (عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/10/13 تاریخ پذیرش : 1396/10/13 تاریخ انتشار : 1396/07/01

کلید واژه: translation, بلاغت, Literature, ترجمه, ساختار بلاغی, rhetoric, متون ادبی, صتاعات, rhetorical structure,

چکیده مقاله :

یک مترجم موفّق نباید تنها از یک دریچه و ساختار متن زبان مبدأ را به زبان مقصد ترجمه کند. تطبیق و پیاده کردن نکات دستوری و انتقال واژگانی به تنهایی نمی تواند ملاک و أساس کار قرار گیرد؛ زیرا نباید نقش دیگر عوامل برون و درون متنی را نیز در ترجمه نادیده گرفت. بنابراین به خوبی در می یابیم ترجمه خوب و روشمند بر یک پایه ساخته نمی شود بلکه ساختارها و عوامل گوناگونی دست به دست هم می دهند تا چارچوب و ساختار ترجمه شکل بگیرد. مترجم در ساختار یلاغی با چند چهره ای مفاهیم صناعات ادبی و صور خیال روبروست. از این رو در فرایند ترجمه انتقال نکته ها و چارچوب های بلاغت دشوارتر از دیگر ساختارهاست. مترجم هر چند توانایی بالایی در آفرینش ترجمه، بی مانند باشد ولی نخواهد توانست مخاطب زبان مقصد را کاملًا به دنیای ادبی فراهم شده برای مخاطب زبان اصلی ببرد. البته این گفته به معنای رها کردن و ذست کشیدن از ترجمه صناعت های ادبی نیست بلکه باید مترجم تلاش نماید تا شکاف میان مخاطبان دو زبان را کمتر کند و این مهم انجام شدنی است.

چکیده انگلیسی:

A successful interpreter not only of a valve and the source language to the target language translation of the text Sahtar. The implementation and application of the rules of grammar and lexical transfers alone can not be the criterion and basis. Because of other factors plays out within the text should not be ignored in translation. So well we can not translate well and methodically built on a foundation But the structure of the various factors that combine to form the framework and structure of the translation. Translator in the Ylaghy a few literary figures of concepts and imagery figure faces. The transition point in the translation process and framework of rhetoric more difficult than other structures. Translator though high ability in the creation of translation, the target language is quite unique, but the audience would not be able to provide the literary world for his original audience. Of course, this means abandoning the art of literary translation is not pulling out and had taken action. But should the interpreter try to reduce the gap between the two languages and the important audience it can be done.

منابع و مأخذ:

منابع و مآخذ

1ـ دهخدا، علی اکبر. لغت‏نامه دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1377.

2ـ فارسی، محسن. نهج‏البلاغه. تهران: انتشارات امیر کبیر، 1383.

3ـ فتوحی، محمود. نقش صناعات بلاغی در شکست و واسازی متن. سایت کاروند پارسی.

4ـ فرشیدورد، خسرو. نظری انتقادی درباره فنون بلاغت فارسی و عربی. زبان و ادبیات ارمغان، شماره 11، 1352.

5ـ فخررازی، محمدبن‏عمر. نَهایةُ الایجاز فی دِرایة الاعجاز. بیروت: چاپ احمد حجازی سقّا، 1412هـ /1992.

6ـ قلی‏زاده، حیدر. جایگاه نقش نحوی ـ بلاغی مفعول‏به. نشریه پژوهش‏های قرآنی، 1390.