عوامل همگرا و واگرا در روابط ایران و ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در ترکیه
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
جلال درخشه
1
((j.dorakhshah@yahoo.com) . دانشیار و عضو هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع)
مجید دیوسالار
2
((Mm.divsalar1979@gmail.com) . دانشجوی دکترای روابط بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان)
کلید واژه: ایران, ترکیه, آمریکا, اسرائیل, خاورمیانه, قدرت منطقهای, مسألهی هستهای, مسأله ی کردها,
چکیده مقاله :
مقالهی حاضر، روابط ایران و ترکیه را از زمان روی کار آمدن حزب اسلامگرای عدالت و توسعه در ترکیه از سال 2002 میلادی تا سال 2009 ، مورد بررسی قرار میدهد. به همین دلیل سعی شده است تا با تأکید بر متغیرهایی از قبیل تلاش دوکشور ایران و ترکیه برای تبدیل شدن به قدرت منطقهای، نگرش دو کشور به مسائل خاورمیانه، مسألهی هستهای ایران، مسألهی کردها در روابط دو کشور، عوامل مؤثر در بسط و فصل روابط و تأثیر روابط ترکیه با آمریکا و اسرائیل و تحول در روابط ترکیه با این کشورها و تأثیر این متغیرها بر روابط ایران و ترکیه، همکاری های اقتصادی که بخش اعظم روابط دو کشور در این حوزه متجلی است را مورد کنکاش قرار گیرد.
The present article examines the relations of Iran and Turkey from the time of coming into power of the Islamist party of Justice and Development in Turkey from 2002 till 2009. For this purpose the paper lays emphasis on variables such as the quest of the two country to become a regional power، the attitude of the two countries towards the Middle East، nuclear issue of Iran، the Kurdish problem in relations of the two countries، the important factors in expansion of the relations of the two countries، the impact of the United States and Israel relations with Turkey on Iran، the economic cooperation between the two countries and the interaction of these variable on each other. The question، which is raised by the article، is that، what are the factors contributing to integration and disintegration between Iran and Turkey?
