عوامل همگرا و واگرا در روابط ایران و ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در ترکیه
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیجلال درخشه 1 , مجید دیوسالار 2
1 - (j.dorakhshah@yahoo.com) . دانشیار و عضو هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع
2 - (Mm.divsalar1979@gmail.com) . دانشجوی دکترای روابط بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان
الکلمات المفتاحية: ایران, ترکیه, آمریکا, اسرائیل, خاورمیانه, قدرت منطقهای, مسألهی هستهای, مسأله ی کردها,
ملخص المقالة :
مقالهی حاضر، روابط ایران و ترکیه را از زمان روی کار آمدن حزب اسلامگرای عدالت و توسعه در ترکیه از سال 2002 میلادی تا سال 2009 ، مورد بررسی قرار میدهد. به همین دلیل سعی شده است تا با تأکید بر متغیرهایی از قبیل تلاش دوکشور ایران و ترکیه برای تبدیل شدن به قدرت منطقهای، نگرش دو کشور به مسائل خاورمیانه، مسألهی هستهای ایران، مسألهی کردها در روابط دو کشور، عوامل مؤثر در بسط و فصل روابط و تأثیر روابط ترکیه با آمریکا و اسرائیل و تحول در روابط ترکیه با این کشورها و تأثیر این متغیرها بر روابط ایران و ترکیه، همکاری های اقتصادی که بخش اعظم روابط دو کشور در این حوزه متجلی است را مورد کنکاش قرار گیرد.