Searching Allegorical Tales with Animal Characters in Alluma' Fil-tasawwuf Abu Nasr Al-sarraj

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

habib  kargar ¹ (Islamic Azad University Saveh Branch)
Abbasali  vafaie ² (2. Professor of Allameh Tabatabaie, Tehran, Iran.)
Alireza  Shabanlu ³ (Assistant professor of humanities and cultural studies institute, Tehran, Iran)

Received: 2018-11-30 Accepted : 2018-11-30 Published : 2018-09-23

Keywords:

Abstract :

The tales that they are the base of allegory has had a very important role in Sufism training. An example of these tales is some ones that an animal is a character of the tale. In this study, these types of tales was considered in Alluma' Fil-tasawwuf book written by Abu Nasr Al-sarraj tusi(378). These kinds of Alluma' s tales are divisible to three general assortments: 1- real tales: these tales have taken place in the world or could have taken place. 2: fictional tales which were created by Sufism's fictions. 3: symbolic tales which the animal has a symbolic role in them. This type of tales is an endogenous event and it is the result of theosophist's subconscious. The main purpose of using all the stories in the texts of Sufism is to understand better the mystical material and to facilitate the teaching through the expression of the tale.

References:

1. ابن بابویه، محمد بن علی، (1377)، الخصال. ترجمۀ محمد باقر کمره ای. تهران: کتابچی. چ هشتم.


2. باخرزی، ابوالمفاخر یحیی، (1383)، اوراد الاحباب و فصوص الآداب. به کوشش ایرج افشار. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.


3. پورنامداریان، تقی، (1375)، رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی. چ چهارم.


4. تقوی، محمد، (1395)، حکایت‌های حیوانات در ادب فارسی. تهران: روزنه. چ دوم.


5. توکلی، حمیدرضا، (1391)، از اشارت‌های دریا: بوطیقای روایت در مثنوی. تهران: مروارید. چ دوم.


6. جرجانی، عبدالقاهر، (1374)، اسرار البلاغه. تهران:‌ انتشارات دانشگاه تهران. چ چهارم.


7. حسینی کازرونی، سید احمد، (1394)، تمثیل و ادبیات تمثیلی. فصلنامۀ تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادبیات فارسی. دوره 7. شماره 23. صص 13 – 24.


8. حسینی، حسن، (1376)، بیدل سپهری و سبک هندی. تهران: سروش. چ دوم.


9. داد، سیما، (1383)، فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران. مروارید. چ دوم.


10. رضوانیان، قدسیه، (1389)، ساختار داستانی حکایت‌های عرفانی (کشف المحجوب، اسرارالتوحید تذکره الاولیاء). تهران: انتشارات سخن.


11. سرّاج طوسی، ابونصر، (1380)، متن و ترجمۀ اللّمع فی التّصوّف. ترجمۀ قدرت الله خیاطیان و همکاران. کاشان: نشر فیض.


12. ___________، (1394)، ترجمۀ اللّمع فی التّصوّف. مترجمان: قدرت الله خیاطیان و محمود خورسندی. سمنان: انتشارات دانشگاه سمنان. چ دوم.


13. سهروردی، شهاب‌الدین یحیی، (1373)، مجموع مصنفات شیخ اشراق. ج سوم. به تصحیح و تحشیه و مقدمۀ سید حسین نصر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چ دوم.


14. شفیعی کدکنی، محمدرضا، (1387)، صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه. چ دوازدهم.


15. شمیسا، سیروس، (1378)، بیان. تهران: فردوس. چ هفتم.


16. __________، (1383)، انواع ادبی. تهران: انتشارات فردوس. چ دهم.


17. شوالیه، ژان و آلن گربران، (1384)، فرهنگ نمادها. جلد اول. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی. تهران: جیحون. چ دوم.


18. صائب، محمدعلی، (1378)، مجموعۀ رنگین گل: گزیدۀ اشعار صائب. انتخاب و توضیح محمد قهرمان. تهران: سخن. چ ششم.


19. غلامرضایی، محمد، (1388)، سبک‌شناسی نثرهای صوفیه (از اوایل قرن پنجم تا اوایل قرن هشتم). تهران انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.


20. فتوحی، محمود، (1384)، تمثیل: ماهیت، اقسام، کارکرد. مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم تهران. سال 12 و. شماره 47-49. صص 141-177.


21. _________، (1389)، بلاغت تصویر. تهران: سخن. چ دوم.


22. فرزاد، عبدالحسین، (1374)، لزوم بیان مسائل عرفانی در صورت قصه و تأثیر آن در علی اصغر محمدخانی، نامۀ شهیدی: جشن نامۀ استاد سید جعفر شهیدی. تهران: طرح نو. صص 483 – 495.


23. کادن، جان آنتونی، (1386)، فرهنگ ادبیات و نقد. ترجمۀ کاظم فیروزمند. تهران: نشر شادگان. چ دوم.


24. کزازی، جلال‌الدین، (1389)، زیباشناسی سخن پارسی (بیان). جلد اول. تهران: نشر مرکز. چ نهم.


25. مجتهدی، کریم، (1394)، سهروردی و افکار او: تأملی در منابع فلسفه اشراق. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چ دوم.


26. مولوی، جلال‌الدین محمّد، (1373)، مثنوی معنوی. به کوشش توفیق سبحانی. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.


27. یونگ، کارل گوستاو، (1383)، انسان و سمبول‌هایش. ترجمه محمود سلطانیه. تهران: جامی. چ چهارم.


28. ____________، (1396)، ناخودآگاه جمعی و کهن الگو. ترجمۀ محمد باقر اسمعیل‌پور و فرناز گنجی، تهران: جامی.