Designing Educational model of questioning for Social Studies and investigating the efficiency of the model an understanding concepts and critical thinking
Subject Areas : Creativity and innovation from psychological, epistemological, educational and pedagogical
Saeid
Mahmoodi bardezardi
1
(Educator and educator in university)
Eskandar
Fathiazar
2
(professor university of Tabriz)
Firooz
Mahmoodi
3
(professor university ofTabriz)
Rahim
Badri
4
(professor university of tabriz)
Keywords: critical thinking, questioning, Keywords: Educational model, understanding concepts,
Abstract :
Goal: The present study aims to design Educational model of questioning for Social Studies and to validate its efficiency in conceptual understanding and critical thinking of students grade six of primary school in educational year 95-96. Method: This research is a combinational one and consists of two parts: the first part is allocated to designing an appropriate model of questioning for Social Studies and the second part is related to validating the efficiency of this model in conceptual understanding and critical thinking. In qualitative section synthesis research is used to design models and in quantitative section which aims to test the efficiency of the designed model on scientific concept understanding and critical thinking of student in grade six of primary school, using and experiment we randomly chose 50 male students and divided them experimental group and control group. In order to compare critical thinking and scientific concept understanding of these two groups, Kernels test of critical thinking was used both in pre – test and post - test. The collected data were analyzed using co – variance analytical test. Results:The results in qualitative section led to designing a model with seven dimensions (fundamentals, principals, techniques, procedures, stages, questions, objective, and evaluation). The results in quantitative section indicated that the designed model improved critical thinking and understanding concepts in experiment group.
احدیان، محمد؛ رمضانی، عمران و محمدی، داوود. (1390). مقدمات تکنولوژی آموزشی شامل روشهای آموزشی دهه اخیر. تهران: انتشارات آییژ، چاپ نهم.
ادیبنیا، اسد. (1389). روشهای تدریس پیشرفته. شوشتر: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی (شوشتر).
بدری گرگری، رحیم و خانلری، مریم. (1392). تأثیر آموزش راهبرد «پرسشگری متقابل هدایت شده در گروه همتایان» بر تفکر انتقادی دانشآموزان دختر پایه سوم راهنمایی. تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 4 (2)، 1-17.
پاول، ریچارد. (2011). پرسشگری سقراطی و پرورش تفکر نقاد. ترجمه نسرین ابراهیمیلویه، تهران: انتشارات نامه الکترونیک.
حاج حسینی، منصوره. (1391). تأثیر روشهای آموزش گفتوگو محور (بحث گروهی و بحث سقراطی) برتفکر انتقادی دانشجویان. (رساله دکتری). دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه الزهراء (س)، تهران.
حبیبی کلیبر، رامین. (1393). اثربخشی آموزش راهبرد کمک خواهی بر درک مفاهیم ریاضی دانشآموزان دختر سال سوم راهنمایی. اندیشههای نوین تربیتی، 10 (4)، 33-50.
جهانی، جعفر. (1386). بررسی تأثیرات برنامهی آموزش فلسفه به کودکان در رشد منشهای اخلاقی دانشآموزان. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 2 (7)، 37-59.
درویشی ازگله، مختار و خورشیدی، زهرا. (1392). طراحی الگوی تدریس مفهوممحور در درس علوم و بررسی نقش آن بر مهارتهای تفکر (خلاق و انتقادی) دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی. تدریس پژوهی،1 (1)، 73-80.
رحمانی بلداجی، مریم. (1390). طراحی یک طرح درس مبتنی بر مدل استقرا برای آموزش مفاهیم نهان گرما و تغییر حالت مواد و بررسی میزان اثربخشی آن در افزایش مهارت پرسشگری دانشآموزان. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران.
رسولی، یوسف و عیسی‌مراد، ابوالقاسم. (1395). اثر بخشی روش تدریس بدیعه‌پردازی برخلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی،6 (1)، 157-174.
رشید، خسرو؛ یعقوبی، ابوالقاسم و کرد نوقابی، رسول.(1390). بررسی و مقایسه تأثیر چگونگی طرح پرسش شفاهی کلاسی بر یادگیری درس ریاضی و علاقه به این درس. روانشناسی تربیتی، 7(22)، 125- 154.
سلسبیلی، نادر. (1385). کاربرد رویکرد حل مسأله در طراحی و تدوین برنامه درسی مطالعات اجتماعی دوره راهنمایی. مطالعات برنامه درسی،1 (3)، 67-104.
شاکری، شیرین. (1390). طراحی الگوی آموزشی مفهوم گرما مبتنی بر کاوشگری سال اول دبستان. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، آموزش شیمی). دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران.
شعبانی، حسن. (1391). مهارت های آموزشی روشها و فنون تدریس. تهران: انتشارات سمت، چاپ بیست‌و‌هشتم.
شورت، ادموند سی. (1991). روششناسی مطالعات برنامه درسی(ترجمه محمود مهرمحمدی و همکاران). تهران: سمت.
صالحی، جواد. (1373). تأثیر آموزشروش پرسش و پاسخ هدایت شده بر عملکرد مسأله گشایی دانشآموزان. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
صالحی، لیلی؛ کیکاووسیآرانی؛ لیلا و صفرنواده، مریم.(1394). مقایسه روشهای آموزشی «یادگیری مبتنی بر حل مسأله» و «پرسش و پاسخ» از نظر گرایش دانشجویان رشته بهداشت محیط به تفکر انتقادی. راهبردهای آموزش در علوم پزشکی (راهبردهای آموزشی)، 29 (1)، 35-42.
صفوی، امان الله. (1394). کلیات روشها و فنون تدریس. تهران: انتشارات معاصر.
صفوی، امان الله. (1394). روشها، فنون و الگوهای تدریس. تهران: انتشارات سمت.
طباطبایی، زهرا و موسوی، مرضیه.(1390). بررسی تأثیر برنامۀ فلسفه برای کودکان در پرسشگری و تفکر انتقادی دانشآموزان پایههای سوم تا پنجم ابتدایی (11-9 ساله) دبستان علوی شهر ورامین. تفکر و کودک، 1(2)، 73-75.
غریبی، حسن (1390). اثربخشی آموزش راهبردی تفکر بر تفکر انتقادی، تحول اخلاقی و پرسشگری دانشآموزان پایه پنجم دبستان. (رساله دکتری). دانشگاه تبریز.
غریبی، حسن؛ ادیب، یوسف؛ فتحیآذر، اسکندر؛ هاشمی، تورج؛ بدریگرگری، رحیم و قلیزاده، زلیخا. (1392). اثربخشی آموزش راهبردی تفکر بر پرسشگری دانشآموزان پسر پایۀ پنجم ابتدایی شهر سنندج. تفکر و کودک، 4(1)، 74-92.
فتحی آذر، اسکندر. (1394). روشها و فنون تدریس. تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز، چاپ سوم.
قاسمی، بهجت. (1390). طراحی الگوی آموزشی برای آموزش مفهوم آب مبتنی بر تفکر خلاق در درس علوم اول ابتدایی. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، آموزش شیمی). دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران.
گنجی،کامران؛ یعقوبی، ابوالقاسم و لطفعلی، رضا.(1392). اثربخشی آموزش مهارتهای پرسشگری به معلمان بر تفکر انتقادی دانشآموزان متوسطه. روانشناسی تربیتی، 9 (27)، 1-29.
مرادی، مسعود؛ فردانش، هاشم؛ مهرمحمدی، محمود و موسیپور، نعمتالله. (1390). مبانی و ویژگیهای یک الگوی تدریس برای انواع دانش روش کاری. فصلنامه روانشناسی تربیتی، 20(7)، 95-129.
مصرآبادی، جواد و علیلو، اکبر. (1395). اثربخشی نقشه مفهومی بر یادداری و درک و کاربرد مفاهیم علوم تجربی. روان شناسی تربیتی، 12(40)، 151-171.
مهرمحمدی، محمود.(1392). باز اندیشی فرایند یادهی - یادگیری و تربیت معلم. تهران: انتشارات مدرسه، چاپ سوم.
نوشادی، ناصر و خادمی، محسن.(1390). ارزیابی برنامۀ درسی رشته مطالعات اجتماعی مراکز تربیت معلم ایران از منظر اندیشه انتقادی. نوآوری های آموزشی، 38 (9)، 107-134.
هارجی، اون؛ ساندرز، کرستین و دیکسون، دیوید. (1994). مهارتهای اجتماعی در ارتباطات میان فردی، (ترجمه خشایار بیگی و مهرداد فیروزبخت). تهران: انتشارات رشد.
یارمحمدی‌واصل، مسیب؛ نوشادی، بهناز و مقامی، حمیدرضا. (1395). مطالعه تأثیر آموزش روش کاوشگری بر تفکر انتقادی در درس علوم تجربی. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی،6 (2)، 159-174.
Alexander, R.J. (2005). Towards Dialogic Teaching: rethinking classroom talk, London: London Borough of Barking and Dagenham.
Berger, W. (2014). A More Beautiful Question: The Power of Inquiry to Spark Breakthrough Ideas. USA.Bloomsbury.
Brain. S., (1996). www.emich.eud/publie/ asking questioning. Html.
Cojocariu, V. M., & Butnaru, C. E. (2014). Asking question – critical thinking tools. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 128, pp 22-28.
Connor, c, o., Michaels, s. (2007). Commentary, When Is Dialogue, Dialogue, Human Development Boston University, USA. Qualitative Research Reports in Communication, 6 (1), pp 31-40.
Cory, F. T., Elizabeth, D. A. (2010). Beginning elementary teachers beliefs about the use of anchoring questions in science: A Longitudinal study. Science Education, 94, pp 365-387.
Dewaelsche, S. A. (2015). Critical thinking, questioning and student in engagement in Korean university English courses. Linguistics and Education, 32m pp 131- 147.
Edwards. S. & Bowman. M. A. (1997). Promoting student learning through questioning: a study of classroom questioning. Journal of excellence in college teaching. 7(2), 2-4.
Eggen, Paul. & Kauchak, Don. (2010). Educational Psychology (fifth edition). Pearson. USA.
Ronkowski. P. (1982). www.id.ucsb. Edu/ ic/ ta/ tips/ quest/.html.
Martin. A. M. & Hand. B. (2009). Factors affecting the implementation of argument in the elementary science classroom. A longitudinal case study. Research in Science Education, 39, 17-38.
McKutcheon, G. (1995). Development the Curriculum White Plains, NY: Longman.
Mercer, N. Littleton, K. (2007). Dialogue and the development children thinking. Routledge: London.
Satter. Bull. Kay; Montgomery. Diane; & Kimball. Sarah. L. (2002). Questioning Techniques; www.o ir. Uiue. Edu/ did/ booklets/ question.
Walshe, N. (2013). Exploring and developing childrens understandings of sustainable development with dialogic diaries: childrens Geografhies, 11 (1) pp 138-152.
Worthy, J. Chamberlain, k.Peterson, K. Sharp, C. Shih, P. (2012). The Importance of Read- Aloud and Dialogue in an Era of Narrowed Curriculum: An Examination of Literature Discussions in a second- Grade Classroom, Literacy Research and Instruction, 51(4) pp 48-57.
_||_