بیماری آلزایمر مهمترین دلیل زوال عقلی در جوامع بشری و افراد پیر است. از مهمترین نشانه های این بیماری پلاک های آمیلوییدی در ناحیه هیپوکامپ می باشد، التهاب و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد بیماری آلزایمر دارد. نرولیدول از متابولیت های بسیاری گیاهان است و دارای خواص آنتی اکسیدانتی و ضد التهابی می باشد. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف تاثیر نرولیدول بروی رت های آلزایمری شده توسط بتا آمیلویید، انجام شد. نعداد 48 سر رت نر ویستار به 8 گروه شامل کنترل، شم، مدل آلزایمری با استرپتوزوتوسین،حلال دارو،آلزایمر و تیمار با دونپزیل ،آلزایمر و تیمار با نرولیدول دوز 50، آلزایمر و تیمار با نرولیدول دوز 100 وگروه محافظتی (تیمار با نرولیدول قبل از القای آلزایمر) تقسیم شدند. وزن رت ها، فعالیت آنزیم کاتالاز، شمارش پلاک های امیلوئیدی و مطالعات هیستولوژیک با رنگ آمیزی فلوروسنتی صورت گرفت. استرپتوزوتوسین موجب افزایش پلاک های آمیلوئیدی، کاهش وزن و کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز شد. دونپزیل و نرولیدول به ویژه در دوز 100 و گروه محافظتی، موجب کاهش علایم آلزایمر ازطریق افزایش وزن، افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و کاهش پلاک های آمیلوئیدی شد. این یافته ها نشان دادند، نرولیدول می تواند در بهبود بیماری آلزایمر و آسیب های ناشی از آن موثر باشد و احتمالا می تواند در پیشگیری آلزایمر در افراد مستعد و با سابقه فامیلی آلزایمر موثر باشد. Manuscript profile

آلزایمر شایع ترین بیماری تخریب کننده عصبی سالمندان است. استرس اکسیداتیو و التهاب نقش مهمی در بروز آلزایمر دارند. خطر ابتلا به آلزایمر در افراد دیابتی بالا می باشد و مقاومت به انسولین در مغز افراد آلزایمری اتفاق می افتد. تجمع پلاک های آمیلوئیدی منجر به رگزایی و افزایش نفوذپذیری رگ ها می گردد. امروزه گیاهان داروئی به دلیل عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای شیمیایی موردتوجه قرار گرفته اند. در پژوهش حاضر اثر محافظتی فرآورده گیاهی آرتیمیسیا (آرتمیسینین) به همراه سلول های بنیادی اندومتریوم حاوی ژن آنتی آنژیوژنز (Thrombospondins-1 یا TSP-1) در بیماری آلزایمر القاء شده توسط استرپتوزوتوسین در مدل آزمایشگاهی رت نر دیابتی بررسی شد. 3 روز پس از القای آلزایمر و دیابت با استفاده از استرپتوزوتوسین، حیوانات سلول های بنیادی را ازطریق بینی دریافت کردند و سپس برای یک ماه آرتمیسینین را (50 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. وزن ابتدایی و انتهایی، میزان قند خون و اینترلوکین 6 سرم سنجیده شد و پلاک های آمیلوئیدی مغز با رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین بررسی شد. نتایج نشان داد که القای آلزایمر و دیابت منجر به کاهش معنی دار وزن بدن و افزایش قندخون، اینترلوکین 6 و پلاک های آمیلوئیدی مغز شد. تیمار با آرتمیسینین و سلول های بنیادی به طور مجزا و همزمان موجب بهبود این پارامترها گردید. نتایج نشان داد که می توان ازسلول های بنیادی آندومتر انسانی که حاوی ژن TSP-1 است به عنوان منبعی بالقوه از سلول های بنیادی در کنار آنتی اکسیدان طبیعی آرتیمیسینین جهت کاهش علائم بیماری آلزایمراستفاده نمود. Manuscript profile

سندروم تخمدان پلی¬کیستیک (PCOS) شایع¬ترین بیماری غدد درون¬ریز زنان درسنین باروری است. علت PCOS هنوز شناخته نشده است با این¬حال مطالعات نشان داده¬اند که مقاومت به انسولین نقش مهمی در پاتوژنز این سندروم دارد. علاوه بر مقاومت به انسولین نشان داده شده است که برخی زنان مبتلا به PCOS تغییراتی در عملکرد یاخته¬های بتا دارند. اوژنول دارویی با خواص ضدالتهابی و آنتی اکسیدانتی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر درمانی اوژنول بر بافت پانکراس در رت¬های ماده نژاد ویستار مبتلا به PCOS بود. در این مطالعه تجربی، تعداد 30 سر موش‌ صحرایی نژاد ویستار با وزن 20±200 گرم استفاده شد. برای القاء سندروم تخمدان پلی¬کیستیک استرادیول والرات با دوز mg/kg4 به صورت درون صفاقی به مدت 28 روز تزریق گردید. حیوانات به 5 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل و PCOS دریافت کننده غذای معمولی،گروه شم دریافت کننده حلال، و دو گروه تیمار با تزریق درون صفاقی اوژنول با دوز¬های 12 و 24 میلی‌گرم بر کیلوگرم. سپس پانکراس حیوانات خارج و بعد از طی مراحل تثبیت، آماده¬سازی و رنگ¬آمیزی به روش H&E مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. مطالعات بافتی پانکراس افزایش یاخته-های التهابی، افزایش یاخته¬های نکروزی و افزایش جزایر تخریب شده را در گروهPCOS نشان داد. تجویز اوژنول ویژگی¬های بافتی پانکراس را بهبود بخشید. درمان با اوژنول با دوز¬های 12 یا 24 میلی¬گرم بر کیلوگرم، به طور قابل¬توجهی تعداد یاخته¬های التهابی، یاخته¬های نکروزی و جزایر تخریب شده را کاهش داد(p≤0.05). یافته ها نشان داد که اوژنول می تواند در بهبود بیماری PCOS و کاهش اثرات مخرب آن موثر باشد. Manuscript profile