ارزیابی ویژگی های مخمرهای جدا شده از بستره‌های تخمیری که کمتر مورد مطالعه قرارگرفته‌اند، همواره احتمال مواجهه با جدایه‌های منحصر به‌فرد را در پی دارد. در این پژوهش، یکی از مخمرهای غالب خمیرترش باکویت جداسازی شد و جدایه با تکثیر توالی هدف 650 جفت بازی از ژن ITS آن و توالی‌یابی محصولات PCR شناسایی گردید. در ادامه، برخی از ویژگی‌های پروبیوتیکی جدایه مخمری شامل زنده مانی در شرایط شبیه‌سازی‌ شده دستگاه گوارش، اثر ضدباکتریایی، خوداتصالی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی و قابلیت همولیز خون مورد مطالعه قرار گرفت. توالی‌یابی محصولات PCR منجر به شناسایی رودوتورولا موسیلاژینوزا گردید. جدایه مخمری 07/85 درصد زنده‌مانی در شرایط شبیه‌سازی ‌شده دستگاه گوارش برخوردار بود. همچنین تأثیر بازدارنده جدایه مذکور روی اشریشیا کولای به شکل معنی‌داری (05/0P<) از سایر عوامل باکتریایی غذازاد بیشتر بود. علاوه بر این، جدایه مخمری، 60/84 درصد قابلیت خود اتصالی و 10/60 آب‌گریزی داشتند اما فاقد فعالیت همولیزی بودند. جدایه مخمری نسبت به تمام آنتی‌بیوتیک‌های مورد بررسی مقاومت نشان دادند. اما در برابر کتوکونازول نسبت به سایر عوامل ضدقارچ مورد مطالعه حساسیت داشتند. همچنین اثر بازدارنده جدایه ردوترولا موسیلاژینوزا بر آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس نایجر تأیید گردید. بر این اساس، جدایه رودوتورولا موسیلاژینوزا از قابلیت مناسبی برای استفاده به‌عنوان کشت پروبیوتیک به منظور تولید محصولات غذایی تخمیری برخوردار است. Manuscript profile

عسل طبیعی، منبع بسیار مناسبی برای جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک به شمار می‌آید. مطالعه ویژگی‌های پروبیوتیکی و ضد قارچی میکروارگانیسم‌های موجود در اکوسیستم‌های غذایی نظیر عسل طبیعی که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، همواره جالب توجه بوده است. در این پژوهش، پس از شناسایی مولکولی باکتری اسید لاکتیک غالب جدا شده از عسل طبیعی، ویژگی‌های پروبیوتیکی و اثر ضد قارچی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اثرات ضد باکتریایی (به روش لکه‌گذاری) و ضد قارچی (به روش کشت دو لایه) جدایه‌ لاکتیکی مذکور در برابر برخی از میکروارگانیسم‌های غذازاد بررسی شد. توالی‌یابی محصولات PCR منجر به شناساییEnterococcus faecium گردید. همچنین میزان زنده‌مانی جدایه مذکور در شرایط شبیه‌سازی شده دستگاه گوارش معادل 68/20 درصد و اثرات ضدباکتریایی و ضدقارچی آن بر روی Salmonella enterica و Aspergillus niger نیز به‌ترتیب با 06/31 و 35/32 درصد بازدارندگی به شکل معنی‌داری (05/0P<) نسبت به سایر عوامل میکروبی مورد مطالعه بیشتر بود. علاوه بر این، جدایه لاکتیکی از الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی مناسبی برخوردار بود و هیچ‌گونه فعالیت همولیزی نداشت. همچنین قابلیت خود اتصالی آن نیز معادل 32/34 درصد و میزان دگراتصالی جدایه مذکور باEscherichia coli ، S. enterica، Listeria monocytogenes و Bacillus cereus به‌ترتیب معادل 29/34، 35/21، 58/15 و 98/14درصد بود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان ازE. faecium جدا شده از عسل به عنوان کشت محافظت کننده در صنایع غذایی استفاده نمود. Manuscript profile