اشرشیاکلای و سالمونلا از باکتری‌های گرم‌‌منفی بوده و شاخص آلودگی به مدفوع در مواد غذایی می‌باشند و وجود هر یک از ان‌ها در مواد غذایی پروسس شده نشان دهنده عدم رعایت بهداشت بوده و استافیلوکوکوس اورئوس از باکتری‌های گرم‌مثبت است که بیشترین میزان مسمومیت را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای و سالمونلا در شیرینی‌های خامه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های به دست آمده می‌باشد. در این مطالعه تعداد 120 شیرینی‌ خامه‌ای از مراکز عرضه این محصول در نقاط مختلف شهرستان اصفهان به صورت تصادفی نمونه‌گیری شده و به آزمایشگاه تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد در کنار فلاسک یخ، جهت عدم آلودگی ثانویه انتقال داده شد. جهت جستجوی میکروارگانیسم‌ها از روش استاندارد استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده در نرم‌افزار آماری-SPSS نسخه 26 و از آزمون کای‌اسکوئر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان آلودگی به اشرشیاکلای و سالمونلا در تمام نمونه‌ها منفی بود، اما استافیلوکوکوس اورئوس در 4 مورد از شیرینی‌های خامه‌ای تائید شد. نمونه‌ها نسبت به تتراسایکلین، استرپتومایسین و آمی‌کاسین بیشترین حساسیت را داشته و به پنی‌سیلین و آمپی‌سیلین بیشترین مقاومت را داشتند. در این بررسـی مشـخص گردیـد کـه درصـد بالایی از شـیرینی‌هـای خامـه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان از بابـت آلـودگی و کیفیـت بهداشـتی بـا استانداردهای موجود در جامعه تا حدودی منطبق‌اند اما همچنان بایـد جهـت ارتقـای سـلامت جامعـه، در رساندن کیفیت بهداشتی آنها به سطح استاندارد تلاش نمود. Manuscript profile

ماهی و میگو منابع بسیار خوبی از مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و پروتئین هستند، لذا بخش مهمی از رژیم غذایی مردم را تشکیل می دهند؛ با این حال، موادغذایی دریایی می توانند مخاطراتی را برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع انواع ویبریو در ماهی و میگوهای صید شده در شهرستان قشم، ایران می باشد. در این مطالعه تعداد 250 عدد نمونه از هر نمونه 50 عدد، شامل ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو از ساحل شهرستان قشم به صورت تصادفی برداشت و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شدند. نمونه ها مطابق روش استاندارد جستجوی گونه‌های ویبریو مورد آزمایش قرار گرفتند. از نرم افزار اماری SPSS نسخه 23 و از آزمون آماری کای اسکوئر جهت آنالیز داده ها استفاده شد. حد معنی داری بودن در این مطالعه (P<00/05) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی در بین ویبرویوها مربوط به پاراهمولیتیکوس با 74 درصد آلودگی و کمترین میزان آلودگی مربوط آلژینولیتیکوس با 14 درصد آلودگی بود. میزان آلودگی ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو به ترتیب 30، 16، 6، 24 و 23 درصد بود. در این بررسی، احتمال خطر حاصل از مصرف فرآورده‌های خام، نیمه پخته و یا خوب طبخ نشده محرز است. بنابراین توجه به رعایت اصول بهداشتی بعد از صید یعنی ، منجمد کردن تا زمان مصرف و پخت کافی محصول مهم است. Manuscript profile

سالمونلا و اشریشیا کولای از مهم ترین پاتوژن های آلوده کننده مواد غذایی هستند. وجود این میکروارگانیسم ها در مواد غذایی و ورود آن ها به بدن انسان، از عوامل ایجادکننده التهاب معده و روده است. هدف از این پژوهش، بررسی میزان آلودگی سمبوسه های ارائه شده در استان سیستان و بلوچستان به سالمونلا و اشریشیا کولای و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها می باشد. تعداد 104 نمونه سمبوسه شامل سمبوسه های قارچ، مرغ، گوشت و سبزی، از مناطق مختلف استان سیستان و بلوچستان به صورت تصادفی تهیه شد و در شرایط استریل به آزمایشگاه منتقل شد و نمونه ها از نظر آلودگی به سالمونلا و اشریشیا کولای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 3/43 درصد (45 از 104) آلوده به سالمونلا و 5/12درصد (13 از 104) آلوده به اشریشیا کولای بودند. جدایه های سالمونلا بیشترین مقاومت را نسبت به آمپی سیلین ( 77 درصد)، امی پنم ( 59 درصد) و سیپروفلوکساسین ( 41 درصد) داشتند. در مورد اشریشیا کولای بیشترین مقاومت به‌ترتیب مربوط به امی پنم ( 77 درصد)، آمپی سیلین ( 46 درصد) و تتراسایکلین( 38 درصد) بود. بر اساس نتایج به‌دست آمده، شیوع آلودگی سالمونلا و اشریشیا کولای در سمبوسه های عرضه شده در استان سیستان و بلوچستان بالا است و آموزش کارکنان اغذیه فروشی ها از نظر رعایت اصول بهداشتی در تمامی مراحل تهیه و عرضه ضروری است. Manuscript profile

استافیلوکوکوس اورئوس علاوه بر مسمومیت غذایی عامل ایجاد بسیاری از عفونت ها در انسان می باشد و برای صنعت غذایی خطری جدی محسوب می شود. این مطالعه به‌منظور ارزیابی عصاره الکلی سیر (Allium sativum) و اثرات ضد باکتریایی آن در مهار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) به‌تنهایی و توأم با نیسین در گوشت چرخ شده ماهی تیلاپیا انجام گردید. استخراج عصاره الکلی سیر با روش تبخیر در خلأ و توسط دستگاه روتاری صورت پذیرفت. اثر غلظت‌های مختلف عصاره الکلی سیر (0، 1، 5/2، 5/3، 5 درصد) و نیسین (0، 5/0، 5/2 میکروگرم برگرم) و ترکیب مقادیر مختلف نیسین (میکروگرم برگرم ) و عصاره (درصد) (25/0+5/3)، (25/0+5)، (5/0+1)، (5/0+5/2)، (5/2+1)، (5/2+5/2) بر رفتار رشد باکتری مذکور در دمای 4 درجه سلسیوس طی 21 روز بررسی گردید. نتایج نشان داد که رشد باکتری در غلظت‌های 5/3 و 5 درصد عصاره سیر به ترتیب از روزهای 12 و 9 به بعد و نیسین 5/0، 5/2 به ترتیب از روزهای 9 و 6 به بعد متوقف شد. غلظت‌های پایین عصاره سیر (1 و 5/2 درصد) باکتری را مهار نکرد. تیمارهای ترکیبی عصاره به همراه نیسین توانستند از روز 6 به بعد رشد باکتری را متوقف نمایند. با توجه به یافته های این تحقیق می‌توان گفت عصاره سیر و باکتریوسین نیسین به‌تنهایی دارای خاصیت مهارکنندگی بوده و به‌عنوان یک نگه‌دارنده طبیعی مواد غذایی به‌جای انواع شیمیایی و صنعتی آن معرفی می شوند. به‌کارگیری توأم این ترکیبات اثرات سینرژیست آن‌ها را در کنار هم به اثبات رساند. Manuscript profile

فرآورده های گوشتی یکی از تامین کنندگان نیازهای غذایی بشر هستند و مانند سایر مواد غذایی دارای ارزش های تغذیه ای خاص می باشند. این فرآورده ها در صورت آلوده بودن به میکروارگانیسم های بیماری زا، مسبب ایجاد گاستروانتریت در انسان می شود. هدف از مطالعه حاضر شیوع آلودگی ساندویچ های عرضه شده به میکروارگانیسم های پاتوژن و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها در شهرستان کرمانشاه، ایران بود. تعداد210 نمونه شامل ساندویچ های آماده، سس و سالاد از مراکز عرضه این محصولات نمونه گیری و به آزمایشگاه دانشگاه علوم پزشکی شهرستان کرمانشاه انتقال و طبق دستورالعمل های استاندارد، جهت شناسایی میکروارگانیسم های اشرشیاکلای، سالمونلا، کلستریدیوم، کلی فرم، کپک و مخمر، باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و یرسینیا انتروکولیتیکا مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها به روش Disk diffusion ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی به ترتیب مربوط به کپک و مخمر (64/83 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس (71/42 درصد)، سالمونلا (1/32 درصد)، اشرشیاکلای (8/27) بود. کلستریدیوم پرفرنجنس (3/13)، یرسینیا انتروکولیتیکا (25/5) و باسیلوس سرئوس (94/3) بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین ماده غذایی آلوده به ترتیب برای سالاد (81/43 درصد)، سس (38/42 درصد)، همبرگر سنتی (48/36 درصد)، سمبوسه (85/32 درصد)، فلافل (28/24 درصد)، کالباس (12/24 درصد) و سوسیس (9/13 درصد) بود. شیوع بالا و نگران کننده آلودگی های باکتریایی و همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها در ساندویچ ها، زنگ خطری جهت بکارگیری نظارت های دقیق و سریع بهداشتی به این محصولات است. Manuscript profile