درک ویژگیهای کلی منظور شناسی کنش گفتاری کنایه در محیط برخط درمیان فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم/خارجی و انگلیسی زبانان بومی
Subject Areas : All areas of language and translation
Zeinab
Esmaeili
1
(Department of English, Shahreza Branch, Islamic Azad University, Shahreza, Iran)
Mohsen
Shahrokhi
2
(Department of English, Shahreza Branch, Islamic Azad University, Shahreza, Iran.)
Maryam
Farnia
3
(Department of English Language and Literature, Payame Noor University, Tehran, Iran)
Keywords: زبان آموزان ایرانی, ویژگی های کلی منظورشناسی, کنش گفتاری کنایه,
Abstract :
پژوهش حاضر به دنبال شناسایی ویژگی های کلی منظورشناسی کنش گفتاری کنایه است که انگلیسی زبانان بومی و زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم/خارجه در تشخیص کنایه در محیط برخط از آن استفاده می‌کنند. برای انجام این کار، از پرسشنامه ای با مقیاس لیکرت برای جمع آوری داده های کمی برای تجزیه و تحلیل بعدی استفاده شد. همچنین تحلیل موضوعی کیفی بر روی داده های جمع آوری شده از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته برای تکمیل داده ها انجام شد. شرکت کنندگان از سه گروه از زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم، زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه، و همچنین انگلیسی زبانان بومی (هر کدام شامل 9 عضو) بودند که از طریق نمونه گیری منتخب در مقاطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد انتخاب شدند. یافته‌ها نشان داد که فراوانی کل استفاده از ویژگیهای منظورشناسی در بین سه گروه تفاوت معنی‌داری دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در میان سایر ویژگیهای منظورشناسی،ویژگی قربانی، عدم صداقت، سابقه و نگرش منفی، سهم آماری معنی‌داری در تشخیص کنایه در محیط برخط دارند. این مطالعه کاربردهایی برای سیاست گذاران، برنامه ریزان برنامه درسی، توسعه دهندگان مطالب، معلمان و محققان آموزش زبان انگلیسی دارد.
Al-Fatlawi, D. (2018). Online sarcasm and its perception by second language learners: the case of Iraqi EFL learners in Iraq and the UK [Lancaster University].
Ary, D., Jacobs, L. C., Irvine, C. K. S., & Walker, D. (2018). Introduction to research in education. Cengage Learning.
Attardo, S. (2000). Irony as relevant inappropriateness. Journal of pragmatics, 32(6), 793-826.
Bhat, A., & Jha, G. N. (2022). Sarcasm Detection of Textual Data on Online social media: A Review. 2022 2nd International Conference on Advance Computing and Innovative Technologies in Engineering (ICACITE).
Clark, H. H., & Gerrig, R. J. (1984). On the pretense theory of irony.
Colston, H. L. (1997). Salting a wound or sugaring a pill: The pragmatic functions of ironic criticism. Discourse processes, 23(1), 25-45.
Culpeper, J. (2011). Impoliteness: Using language to cause offence (Vol. 28). Cambridge University Press.
Cutrone, P. (2011). Politeness and face theory: Implications for the backchannel style of Japanese L1/L2 speakers. Language Studies Working Papers, 3(2), 51-57.
Félix-Brasdefer, J. C., & Mugford, G. (2017). (Im) politeness: Learning and teaching. The Palgrave handbook of linguistic (im) politeness, 489-516.
Giora, R. (1998). When is relevance? On the role of salience in utterance interpretation. Revista alicantina de estudios ingleses, No. 11 (Nov. 1998); pp. 85-94.
Grice, H. P. (1975). Logic and conversation. In Speech acts (pp. 41-58). Brill.
Grice, P. (1989). Studies in the Way of Words. Harvard University Press.
Halenko, N. (2017). Evaluating the explicit pragmatic instruction of requests and apologies in a study abroad setting: The case of Chinese ESL learners at a UK Higher Education Institution [Lancaster University].
Hendricks, M. (2010). Consciousness-Raising and Prepositions. English Teaching Forum.
Iwasaki, N. (2011). Learning L2 Japanese" politeness" and" impoliteness": Young American men's dilemmas during study abroad. Japanese language and literature, 67-106.
Kim, J. (2014). How Korean EFL learners understand sarcasm in L2 English. Journal of pragmatics, 60, 193-206.
Kreuz, R. J., & Roberts, R. M. (1995). Two cues for verbal irony: Hyperbole and the ironic tone of voice. Metaphor and symbol, 10(1), 21-31.
Leech, G. N. (2014). The pragmatics of politeness. Oxford Studies in Sociolinguis.
Moradkhan, D., & Sohrabian, R. (2009). GRAMMATICAL CONSCIOUSNESS-RAISING TASKS AND THE IMPROVEMENT OF IRANIAN STUDENTS’KNOWLEDGE OF GRAMMAR.
Peters, S., Wilson, K., Boiteau, T. W., Gelormini-Lezama, C., & Almor, A. (2016). Do you hear it now? A native advantage for sarcasm processing. Bilingualism: Language and Cognition, 19(2), 400-414.
Schauer, G. (2009). Interlanguage pragmatic development: The study abroad context. Bloomsbury Publishing.
Shahrokhi, M., & Khodadadi, B. (2023). Perception of impoliteness in disagreement speech acts among Iranian upper-intermediate EFL students: a gender perspective. International Journal of Speech Technology, 1-15.
Shively, R. L. (2013). Learning to be funny in Spanish during study abroad: L2 humor development. The Modern Language Journal, 97(4), 930-946.
Sperber, D., & Wilson, D. (1986). Relevance: Communication and cognition (Vol. 142). Citeseer.
Takahashi, S., & DuFon, M. A. (1989). Cross-Linguistic Influence in Indirectness: The Case of English Directives Performed by Native Japanese Speakers.
Taylor, J. R. (1995). Linguistic categorization: prototypes in linguistic theory (2nd ed ed.). Clarendon Press.
Togame, N. (2016). Irony in a second language: exploring the comprehension of Japanese speakers of English [Middlesex University].
Wilson, D., & Sperber, D. (1992). On verbal irony. Lingua, 87(1), 53-76.
Wilson, D., & Sperber, D. (2012). Explaining irony. Meaning and relevance, 123-145.
