برای کمّیسازی فنولوژی، برآورد دقیق پارامترهای تأثیرگذار بر فنولوژی گندم ضروری است. از مهمترین عوامل مؤثر روی فنولوژی میتوان به دما و فتوپریود اشاره کرد. برای بررسی نحوه واکنش ارقام گندم به دما و طول روز آزمایشی با 8 رقم گندم و 12 تاریخ کاشت در قالب طرح بلوکهای کامل چکیده کامل
برای کمّیسازی فنولوژی، برآورد دقیق پارامترهای تأثیرگذار بر فنولوژی گندم ضروری است. از مهمترین عوامل مؤثر روی فنولوژی میتوان به دما و فتوپریود اشاره کرد. برای بررسی نحوه واکنش ارقام گندم به دما و طول روز آزمایشی با 8 رقم گندم و 12 تاریخ کاشت در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. در این مطالعه برای کمّیکردن واکنش سرعت نمو به سوی ساقهرفتن نسبت به دما و طول روز و برآورد پارامترهای مؤثر بر آن از 3 تابع دمایی شامل بتا، دندانمانند و دوتکهای در ترکیب با 3 تابع طول روز شامل توابع درجه دوم، نمایی منفی و دوتکهای (9 مدل) استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین مدل برای توصیف رابطه سرعت نمو به سوی ساقهرفتن ارقام گندم مدل بتا- درجه دوم است. بر اساس این مدل، مقدار دمای پایه، مطلوب و سقف در گندم برای مرحله ساقهرفتن به ترتیب 5/4، 3/27 و 40 درجه سانتیگراد برآورد شد. مقدار طول روز بحرانی و ضریب حساسیت به طول روز به ترتیب 02/20 تا 69/22 ساعت و 0109/0 تا 0475/0 محاسبه شد. همچنین با استفاده از تابع بتا- درجه دوم، تعداد روز بیولوژیک مورد نیاز از سبزشدن تا ساقهرفتن 2/25 تا 9/31 روز به دست آمد. از نتایج این تحقیق میتوان در مدلهای شبیهسازی استفاده کرد.
پرونده مقاله
چکیده به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر صفات کمی و کیفی ارقام کلزا در شرایط کاربرد و عدم کاربرد عنصر روی آزمایشی به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه اسماعیل آباد شهرستان قزوین در سال 1390 اجرا شد. عامل آزمایشی شامل آبیاری، محلول پ چکیده کامل
چکیده به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر صفات کمی و کیفی ارقام کلزا در شرایط کاربرد و عدم کاربرد عنصر روی آزمایشی به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه اسماعیل آباد شهرستان قزوین در سال 1390 اجرا شد. عامل آزمایشی شامل آبیاری، محلول پاشی و رقم بودند بطوریکه آبیاری و محلول پاشی به صورت فاکتوریل در کرت اصلی و رقم در کرت فرعی قرار گرفت. آبیاری در چهار سطح شامل آبیاری معمول (شاهد)، قطع آبیاری از مرحله ساقه دهی به بعد، قطع آبیاری از مرحله گل دهی به بعد و قطع آبیاری از مرحله خورجین دهی به بعد؛ محلول پاشی در دو سطح شامل عدم محلول پاشی با عنصر روی (شاهد) و محلول پاشی با عنصر روی (دو در هزار) و عامل رقم در سه سطح شامل ارقام OKAPI، ZARFAM و SLM046 بود. نتایج نشان داد با اعمال آبیاری معمول و محلول پاشی روی بیشترین وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، میزان روغن دانه و عملکرد روغن دانه حاصل شد؛ رقم ZARFAM و SLM046 به ترتیب بیشترین عملکرد دانه (1/3030 و 1/2771 کیلوگرم در هکتار) و رقم ZARFAM بیشترین عملکرد روغن دانه (2/1324 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص دادند. بطور کلی محلول پاشی روی در افزایش عملکرد دانه و روغن دانه مؤثر بود. توصیه میشود به منظور بدست آوردن حداکثر عملکرد، در شرایط آبیاری معمول نیز محلول پاشی روی انجام شود.
پرونده مقاله
در این آزمایش، اثر کاربرد انواع خاکپوش بر رشد و عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن و آب فتوسنتزی بادام در شرایط دیم مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 5 تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت 2 سال با سه تکرار و در هر کرت 4 اصله درخت بادام در منطقه دزکرد شهرستان اقلید انج چکیده کامل
در این آزمایش، اثر کاربرد انواع خاکپوش بر رشد و عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن و آب فتوسنتزی بادام در شرایط دیم مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 5 تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت 2 سال با سه تکرار و در هر کرت 4 اصله درخت بادام در منطقه دزکرد شهرستان اقلید انجام پذیرفت. تیمارهای آزمایش شامل ـ شاهد (بدون مصرف خاکپوش) -خاکپوش پامیس(به ضخامت 2 سانتیمتر) -خاکپوش سرشاخه خرد شده بادام-خاکپوش تفاله شیرین بیان و -خاکپوش کاه در سایه انداز درخت بود. این آزمایش روی60 اصله درخت یکنواخت پانزده ساله بادام انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد انواع خاکپوش موجب بهبود رشد و کارایی مصرف نیتروژن و آب فتوسنتزی در درختان بادام در شرایط دیم شد. بیشترین میزان عملکرد مربوط به کاربرد خاکپوش کاه بود. کاربرد خاکپوش موجب افزایش هدایت روزنه ای و میزان تعرق و کارایی مصرف آب فتوسنتزی در آزمایش شد. کاربرد خاکپوش آلی موجب افزایش معنی دار کارایی مصرف آب فتوسنتزی در بادام شد. همچنین کاربرد خاکپوش موجب در این آزمایش بالاترین ارزش اقتصادی خالص به ترتیب متعلق به تیمار های کاربرد مالچ های کاه، سرشاخه های خرد شده، ضایعات ریشه شیرین بیان و در نهایت کاربرد مالچ پامیس در سطح سایه انداز درخت بادام بود.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود آلی ورمی کمپوست و پلیمر بیوسوپرجاذب بر عملکرد دانه و خصوصیات ریشه دو رقم نخود دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه عامل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-92 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا گردید. عا چکیده کامل
بهمنظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود آلی ورمی کمپوست و پلیمر بیوسوپرجاذب بر عملکرد دانه و خصوصیات ریشه دو رقم نخود دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه عامل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-92 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا گردید. عامل اول ورمی کمپوست در سه سطح (صفر،10 و 15 تن در هکتار) عامل دوم پلیمر بیوسوپرجاذب در سه سطح (صفر، 150 و 250 کیلوگرم در هکتار) و عامل سوم دو رقم اصلاح شده نخود به نامهای آرمان و آزاد بود. نتایج نشان داد اثرات متقابل دوگانه ورمی کمپوست در بیو سوپرجاذب بر صفات عملکرد دانه، حجم ریشه، وزن ریشه و سطح کل ریشهها معنیدار شد و بر صفات طول ریشه و تعداد گره روی ریشه تأثیرمعنیداری نداشت. نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل سهگانه ورمی کمپوست در بیوسوپرجاذب در رقم نشان داد بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمارهای (کاربرد 15 تن در هکتار ورمی کمپوست و عدم استفاده از بیوسوپرجاذب در ارقام آزاد و آرمان به ترتیب با مقدار 77/1658 و 39/1636 کیلوگرم در هکتار) بود، که با توجه به عدم تفاوت معنیدار بین آنها هر یک از ارقام فوق برای کاشت در شرایط اقلیمی منطقه مورد بررسی قابل توصیه است.
پرونده مقاله
به منظور ارزیابی پاسخ رشدی و عملکرد گیاه سر خارگل (Echinacea purpurea )به کاربرد سولفات روی و اسیدآسکوربیک در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در طی سال 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزا چکیده کامل
به منظور ارزیابی پاسخ رشدی و عملکرد گیاه سر خارگل (Echinacea purpurea )به کاربرد سولفات روی و اسیدآسکوربیک در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در طی سال 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی در 3 سطح (a1: آبیاری پس از 70،a2: آبیاری پس از 120 و a3: آبیاری پس از 170 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A) و ترکیب تیماری شامل محلول پاشی سولفات روی در دو سطح (b1: صفر و b2: 5 در هزار) و محلولپاشی اسیدآسکوربیک در 4 سطح (c1: صفر ، c2:50، :c3100و :c4150 میلیگرم در لیتر) به عنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که اعمال تنش خشکی در سرخارگل منجر به ایجاد افزایش معنیدار در صفات عملکرد بیولوژیک(8/249٪)، مقاومت روزنهای(6/582٪)، فعالیت آنزیم اکسیداز(9/40٪) و پراکسیداز (1/167٪) و کاهش معنیدار در صفت ارتفاع بوته(51/21٪) نسبت به شاهد گردید. مقایسه میانگینها برای اثر تنش خشکی نشان داد که بیشترین عملکرد بیولوژیک سرخار گل (3/290 کیلوگرم در هکتار) با محلولپاشی سولفات روی در شرایط آبیاری کامل به دست آمد. بیشترین درصد اسانس (805/0 ٪) با محلولپاشی سولفات روی در شرایط تنش 120 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A حاصل گردید. کاربرد اسیدآسکوربیک(100 میلی گرم در لیتر) به عنوان یک آنتی اکسیدان، میتواند اثرات مضر تنش خشکی را در برخی صفات مورد مطالعه در سرخارگل کاهش و درصد اسانس و عملکرد بیولوژیک سرخارگل را افزایش داد.
پرونده مقاله
آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در انجام شد. شش ژنوتیپ گندم و چهار سطح تیمار آبیاری (شاهد و تنش در زمان های 7، 17 و 23 روز پس از گرده افشانی) مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ ها شامل، دو ژنوتیپ متحمل به خشکی آذر-2 و سرداری، دو ژنوتیپ نی چکیده کامل
آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در انجام شد. شش ژنوتیپ گندم و چهار سطح تیمار آبیاری (شاهد و تنش در زمان های 7، 17 و 23 روز پس از گرده افشانی) مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ ها شامل، دو ژنوتیپ متحمل به خشکی آذر-2 و سرداری، دو ژنوتیپ نیمه متحمل HN7 و DH-2049، و دو ژنوتیپ حساس به خشکی سارا و TEVEE بودند. نتایج نشان داد تنش خشکی در زمان های مختلف پس از گرده افشانی سبب کاهش محتوی آب نسبی گیاه (به طور میانگین از %5/82 به %5/53) و محتوای کلروفیل برگ پرچم (به طور میانگین از 33/12 به 17/3 میلی گرم بر گرم) در ژنوتیپ های مختلف گندم شد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان شامل سوپر اکسید دیسموتاز(SOD)، کاتالاز (CAT) و پراکسیداز تحت خشکی به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین ارقام متحمل که میزان مالون دی آلدهید کمتر، محتوای آب نسبی کمتر و میزان کلروفیل بیشتری در شرایط خشکی داشتند و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بیشتری را نیز نسبت به ارقام حساس از خود نشان دادند. به نظر می رسد که فعالیت کمتر آنزیم های آنتی اکسیدان در ژنوتیپ های حساس منجر به کاهش تحمل گیاه به تنش خشکی و بنابراین کاهش بیشتر در عملکرد دانه گندم (به طور میانگین از 23/3150 کیلوگرم در هکتار به 21/1400 کیلوگرم در هکتار، کاهش %55/55) در مقایسه با ژنوتیپ های متحمل (به طور میانگین از 72/2800 کیلوگرم در هکتار به 69/1850 کیلوگرم در هکتار، کاهش %92/33) گردید.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثر کم آبیاری بر اجزای عملکرد و دمای سایه انداز گیاهی ژنوتیپهای تریتیکاله، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز در سال زراعی 93- 1392 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف تنش کم آبیاری (آبیاری رایج، قطع آبی چکیده کامل
به منظور بررسی اثر کم آبیاری بر اجزای عملکرد و دمای سایه انداز گیاهی ژنوتیپهای تریتیکاله، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز در سال زراعی 93- 1392 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف تنش کم آبیاری (آبیاری رایج، قطع آبیاری از مرحله گلدهی، شیری شدن و خمیری نرم) به عنوان فاکتور اصلی و 5 ژنوتیپ تریتیکاله (رقم سناباد، رقم ET-83-18، لاین شماره 20، لاین شماره 10 و لاین شماره 8) به عنوان فاکتور فرعی بودند. در رقم سناباد، لاین 20 و لاین 10، تیمارهای کم آبیاری از مرحله گلدهی و شیری شدن از نظر تعداد دانه در سنبله اختلاف معنی داری با یکدیگرنداشتند. با اعمال تیمار کم آبیاری از مرحله ی گلدهی نیز بیشترین و کمترین میزان وزن هزار دانه به ترتیب مربوط به لاین 10 با 23/46 گرم و رقم ET-83-18 با 83/34 گرم می باشد. در همه ارقام دمای سایه انداز گیاهی در تیمارهای کم آبیاری از مرحله ی گلدهی و شیری شدن بیشتر از تیمار آبیاری رایج بود و لاین 20 با عملکرد 6423 کیلوگرم در هکتار بهترین ژنوتیپ در شرایط کم آبیاری پس از گلدهی بود و دمای سایه انداز پایینتری نسبت به سایر ژنوتیپ های تریتیکاله داشت. می توان نتیجه گرفت دمای سایه انداز گیاهی می تواند به عنوان شاخصی مناسب در ارزیابی و انتخاب ژنوتیپ های مقاوم به خشکی در شرایط کم آبیاری باشد.
پرونده مقاله
چکیده تاریخ کاشت و ژنوتیپ دو عامل مهم موثر بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی، از جمله نخود محسوب میشوند.لذا به منظور بررسی امکان کشت پائیزه نخود در شرایط دیم و مقایسه آن با کشت معمول (بهاره) و نیز بررسی ارقام مناسب در هر یک از فصلهای کاشت، پژوهشی در سال زراعی 88-1387 در ا چکیده کامل
چکیده تاریخ کاشت و ژنوتیپ دو عامل مهم موثر بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی، از جمله نخود محسوب میشوند.لذا به منظور بررسی امکان کشت پائیزه نخود در شرایط دیم و مقایسه آن با کشت معمول (بهاره) و نیز بررسی ارقام مناسب در هر یک از فصلهای کاشت، پژوهشی در سال زراعی 88-1387 در الشتر اجرا گردید. آزمایش دارای دو عامل فصل کاشت (پائیزه و بهاره) و رقم (آزاد، آرمان ، هاشم و توده محلی گریت) بود که به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد تأثیر فصل کاشت، بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در واحد سطح، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف تک بذری و دو بذری در واحد سطح، تعداد غلاف در واحد سطح و وزن صد دانه معنیدار بود. در کشت پائیزه عملکرد دانه 8/1819 کیلوگرم در هکتار، تعداد غلاف در واحد سطح3/669 غلاف در متر مربع و تعداد دانه در واحد سطح 675 دانه در مترمربع افزایش یافتند. همچنین ارقام مختلف اثر معنیداری بر عملکرد دانه، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف تک بذری در واحد سطح و وزن صد دانه داشتند. بالاترین عملکرد دانه ( 3/2243 کیلوگرم در هکتار) مربوط به کشت پائیزه و رقم آزاد بود. با توجه به افزایش قابل توجه میانگین عملکرد در کشت پائیزه نسبت به بهاره و نیز وضعیت استقرار خوب محصول توصیه میشود این محصول در شرایط دیم الشتر به صورت پائیزه و با رقم آزاد که مقاوم به بیماری برقزدگی(Ascochyta blight) میباشد کشت شود.
پرونده مقاله
آزمایشی در سال زراعی 1389 به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایهی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری بر اساس 100 (شاهد)، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه در کرت های اصلی و ارقام مختلف آفتابگردان شامل سه رقم آذرگل، آ چکیده کامل
آزمایشی در سال زراعی 1389 به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایهی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری بر اساس 100 (شاهد)، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه در کرت های اصلی و ارقام مختلف آفتابگردان شامل سه رقم آذرگل، آلستار و اروفلور و مصرف سالیسیلیک اسید در دو سطح، عدم مصرف سالیسیلیک اسید و مصرف سالیسیلیک اسید به عنوان عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تنش کمبود آب و ارقام مختلف آفتابگردان بر صفاتی چون قطر ساقه، تعداد برگ، تعداد دانه پوک، عملکرد بیولوژیک، نشت یونی (ناپایداری غشاء سلولی)، درصد آب برگ، محتوای آب اولیه و آب نهایی برگ اثر بسیار معنی داری (01/0>P) داشت. همچنین مصرف سالیسیلیک اسید بر صفاتی مانند: تعداد برگ، نشت یونی (ناپایداری غشاء سلولی)، درصد آب برگ، محتوای آب اولیه و آب نهایی برگ در سطح آماری یک درصد معنی دار شد ولی بر صفاتی چون: قطر ساقه، تعداد دانهی پوک و عملکرد بیولوژیک اثر معنی داری را از لحاظ آماری نشان نداد. براساس نتایج به دست آمده با افزایش شدت تنش کمبود آب نشت یونی سلول افزایش یافت به طوری که بیشترین میزان آن با میانگین 9/2854 میکروزیمنس بر سانتی متر متعلق به تنش شدید (آبیاری بر اساس 60 درصد نیاز آبی گیاه) بود. در بین ارقام مختلف آفتابگردان نیز بیشترین نشت یونی با میانگین 45/3505 میکروزیمنس بر سانتی متر مربوط به رقم اروفلور بود.
پرونده مقاله
این تحقیق با هدف بررسی اثر باکتری حل کننده فسفات Pseudomonas putida بر مقاومت به شوری دو رقم آفتابگردان در سال زراعی 89-1388 در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه اجرا گردید.. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شا چکیده کامل
این تحقیق با هدف بررسی اثر باکتری حل کننده فسفات Pseudomonas putida بر مقاومت به شوری دو رقم آفتابگردان در سال زراعی 89-1388 در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه اجرا گردید.. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تلقیح و عدم تلقیح بذرهای آفتابگردان با باکتری سودوموناس پوتیدا، فاکتور دوم شامل دو رقم آفتابگردان به نامهای آلستار و پروگرس و فاکتور سوم سطوح شوری 6/0 (شاهد)، 5 و 7 دسی زیمنس بر متر در نظر گرفته شد. شوری سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن صد دانه، عملکرد دانه در بوته و غلظت و محتوای فسفر رقم های مورد آزمایش گردید. کلیه صفات مورد بررسی در گیاهان تلقیح شده با باکتری، هم در شرایط تنش شوری و هم در شرایط بدون تنش ، بیشتر از گیاهان تلقیح نشده بودند. رقم آلستار نسبت به پروگرس به شوری متحمل تر بود ولی در شرایط شور رقم پروگرس به تلقیح باکتریایی پاسخ بهتری نشان داد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که گیاهان تلقیح شده با باکتری دارای تحمل به شوری بالاتری نسبت به گیاهان تلقیح نشده بودند. بنابراین میتوان اظهار داشت که در شرایط وجود تنش شوری، باکتری سودوموناس پوتیدا تحمل آفتابگردان به شوری را افزایش میدهد.
پرونده مقاله
چکیده پیشتیمار (پرایمینگ) یکی از تکنیکهای بهبود جوانهزنی بذر است که میتواند باعث افزایش درصد و سرعت جوانهزنی، سبز شدن و در نتیجه افزایش توانایی جوانهزنی بذرها در شرایط محیطی تنشزا از قبیل شوری، دما و خشکی شود. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار آبی بر ویژگ چکیده کامل
چکیده پیشتیمار (پرایمینگ) یکی از تکنیکهای بهبود جوانهزنی بذر است که میتواند باعث افزایش درصد و سرعت جوانهزنی، سبز شدن و در نتیجه افزایش توانایی جوانهزنی بذرها در شرایط محیطی تنشزا از قبیل شوری، دما و خشکی شود. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار آبی بر ویژگیهای جوانهزنی و رویش بذر، استقرار گیاهچهها و عملکرد بذر رازیانه توده بومی منطقه شیراز تحت شرایط تنش شوری در آزمایشگاه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در مزرعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بصورت کشت بهاره مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل پیش تیمار آبی در سه سطح (شاهد، 12 ساعت و 24 ساعت) و تنش شوری با نمک طعام (NaCl) در چهار سطح (شاهد، 5/2، 5 و 5/7 دسیزیمنس بر متر) بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش تنش شوری، ویژگیهای جوانهزنی شامل درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، وزن خشک ریشهچه و ساقهچه، طول ریشهچه و طول ساقهچه و گیاهچه بطور معنیدار کاهش یافت، اما میزان این کاهش برای بذرهای پیش تیمار شده کمتر بود. در مطالعه مزرعهای پیش تیمار آبی باعث افزایش ارتفاع بوته، عملکرد زیستی، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در گیاه رازیانه شد. در بین تیمارهای پیشتیمار آبی، بیشترین تأثیر را پیشتیمار آبی 24 ساعت داشت بطوریکه باعث کاهش معنیدار اثر تنش شوری بر مقدار صفات ارزیابی شده گردید.
پرونده مقاله
آنالیز خلاء عملکرد راهکاری مفید برای اولویتبندی تحقیقات و پژوهشهای کشاورزی است که هدف آن کاهش موانع تولید است. به منظور بررسی راهکارهایی برای افزایش عملکرد نخود، مدل SSM-Chickpea برای شرایط آب و هوایی خراسان رضوی واسنجی و اعتبارسنجی شد. سپس عملکرد پتانسیل و خلاء عملکر چکیده کامل
آنالیز خلاء عملکرد راهکاری مفید برای اولویتبندی تحقیقات و پژوهشهای کشاورزی است که هدف آن کاهش موانع تولید است. به منظور بررسی راهکارهایی برای افزایش عملکرد نخود، مدل SSM-Chickpea برای شرایط آب و هوایی خراسان رضوی واسنجی و اعتبارسنجی شد. سپس عملکرد پتانسیل و خلاء عملکرد برای 12 منطقه تحت کشت نخود بررسی شدند. جهت واسنجی و اعتبار سنجی مدل، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 91-90 اجرا شد. ژنوتیپ مورد نظر ILC 482 بود. علاوه بر آزمایش مذکور، دادههای سایر منابع برای تعیین اعتبار مدل استفاده شدند. نتایج ارزیابی مدل نشان داد که این مدل قابلیت خوبی در تخمین عملکرد نخود در شرایط پتانسیل در مناطق مختلف استان خراسان رضوی دارد. نتایج اجرای مدل در شرایط آبیاری کامل و تاریخهای کاشت مختلف (30 بهمن، 25 اسفند، 15 فروردین و 1 اردیبهشت) نشان داد که در بیشتر شهرستانها تاریخ کاشت 30 بهمن از نظر عملکرد پتانسیل بهینه است و بیشترین و کمترین عملکرد پتانسیل به ترتیب در تایباد و مشهد با متوسط عملکرد 2736 و 2306 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 30 بهمن بدست آمد. از طرف دیگر در تاریخهای کاشت بهینه، بیشترین و کمترین عملکرد پتانسیل آبی و دیم به ترتیب در قوچان و تایباد بدست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که تاریخ کاشت 30 بهمن علاوه براین که خلاء عملکرد را کاهش میدهد راهکاری مفید در مناطق تحت کشت دیم که با کمبود بارندگی و رطوبت روبهرو هستند، میباشد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر استفاده از ورمی کمپوست و فسفات آمونیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی، در سال زراعی 1394-1393 در مزرعه شهید سالمی واقع در شهرستان اهواز به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی به تر چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر استفاده از ورمی کمپوست و فسفات آمونیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی، در سال زراعی 1394-1393 در مزرعه شهید سالمی واقع در شهرستان اهواز به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل سه سطح ورمی کمپوست (0، 4 و 8 تن در هکتار) و فسفات آمونیوم (0، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد اثرات ساده و متقابل تیمارهای آزمایشی برای تمامی صفات مورد بررسی معنی دار (001/0<P) گردید. استفاده از ورمی کمپوست باعث افزایش عملکرد لوبیا چشم بلبلی گردید و در تیمار 8 تن در هکتار ورمی کمپوست عملکرد دانه به میزان 291 گرم در متر مربع رسید در حالی که میزان عملکرد دانه در تیمار 150 کیلوگرم در هکتار فسفات آمونیوم برابر 247 گرم در متر مربع بود. استفاده از تیمارهای تغذیه تلفیقی شامل کود ورمی کمپوست و کود شیمیایی فسفات آمونیم، عملکرد دانه، تعداد غلاف و تعداد دانه در غلاف لوبیا، بطور معنی داری افزیش یافت. حداکثر عملکرد دانه (3/343 گرم در متر مربع) در تیمار تغذیه تلفیقی شامل 8 تن ورمی کمپوست در هکتار همراه با مصرف 150 کیلوگرم فسفات آمونیوم حاصل شد و کمترین میزان عملکرد دانه در تیمار شاهد به میزان 2/197 گرم در متر مربع حاصل گردید. بیشترین تعداد غلاف در بوته در تیمار 150 کیلوگرم فسفات آمونیم (13عدد) بدست آمد در حالی که در تیمار شاهد (فاقد کود) متوسط تعداد غلاف در بوته هفت عدد بود.
پرونده مقاله
تاریخ کاشت و تراکم بوته مناسب از مهمترین عوامل مؤثر بر عملکرد گیاهان زراعی هستند. به منظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و صفات مورفوفنولوژیکی عدس بومی سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در زابل اجرا چکیده کامل
تاریخ کاشت و تراکم بوته مناسب از مهمترین عوامل مؤثر بر عملکرد گیاهان زراعی هستند. به منظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و صفات مورفوفنولوژیکی عدس بومی سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در زابل اجرا گردید. تیمارها شامل چهار تاریخ کاشت (30 آبان، 14 آذر، 28 آذر و 12 دی) و سه تراکم (18، 24، 36 و 72 بوته در متر مربع) بودند. نتایج نشان داد که تاخیر در کاشت باعث تاخیر زمانی در سبز شدن، گلدهی و کاهش طول دوره رشد گردید. همچنین تاریخ کاشت و تراکم بوته به طور معنیدار و در سطح یک درصد صفات ارتفاع نخستین غلاف از زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه را تحت تاثیر قرار داد اما تعداد شاخههای اصلی بوته تنها تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت. با تاخیر در کاشت از 30 آبان به 12 دی، تعداد شاخههای اصلی در بوته، ارتفاع نخستین غلاف از سطح زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه به ترتیب 9/9، 3/31، 3/21 و 8/14 درصد کاهش یافتتند. همچنین با افزایش تراکم از 18 به 72 بوته در متر مربع، تعداد شاخه اصلی در بوته 5/5 درصد کاهش یافت در حالی که ارتفاع نخستین غلاف از سطح زمین، ارتفاع بوته و عملکرد دانه به ترتیب 2/43، 9/83 و 4/104 درصد افزایش یافت. به طور کلی به منظور دستیابی به عملکردی مطلوب در زراعت عدس در زابل می-توان تاریخ کاشت 30 آبان و تراکم 72 بوته در متر مربع را توصیه کرد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر زمان محلولپاشی و نوع کودهای مایع مصرفی بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی راتون برنج رقم طارم، آزمایش مزرعهای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389 در مؤسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران اجرا چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر زمان محلولپاشی و نوع کودهای مایع مصرفی بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی راتون برنج رقم طارم، آزمایش مزرعهای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389 در مؤسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران اجرا شد. تیمار زمان مصرف کودهای مایع در سه سطح: پنجهزنی+ خوشهدهی، خوشهدهی+ گلدهی و پنجهزنی+ خوشهدهی گلدهی به عنوان کرت اصلی و نوع کود مایع در هفت سطح: بیوفول پتاسیم، بیوفول فسفر، کود رشد مخصوص برنج، روی مهروزان، میکروکامل مهرورزان، بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر و شاهد و بدون مصرف کود به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که زمان مصرف کود تأثیر معنیداری بر عملکرد و اجزای عملکرد و همچنین خصوصیات کیفی دانه نداشت. نوع کود مایع، تأثیر معنیداری بر تعداد پنجه در کپه، درصد پوسته، طول دانه پس از پخت و محتوای آمیلوز داشت. همچنین برهمکنش نوع و زمان مصرف کود فقط بر طول دانه پس از پخت معنیدار شد. حداکثر تعداد پنجه با مصرف بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر حاصل شد. کمترین درصد پوسته برنج (67/18 درصد) و بیشترین محتوای آمیلوز دانه (56/21 درصد) با مصرف بیوفول فسفر بهدست آمد. همچنین طویلترین دانه پس از پخت با مصرف بیوفول فسفر در زمان پنجهزنی+ خوشهدهی با 97/12 میلیمتر حاصل شد. بنابراین میتوان کود بیوفول فسفر را به عنوان بهترین تیمار کودی برای افزایش کیفیت محصول راتون برنج در نظر گرفت.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثر تاریخ های مختلف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم کلزا (Brassica napus L.) پژوهشی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 91-1390 در منطقه سیاخ دارنگون فارس اجرا استفاده شد. تیمار ها شامل چهار تاریخ کاشت 15 چکیده کامل
به منظور بررسی اثر تاریخ های مختلف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم کلزا (Brassica napus L.) پژوهشی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 91-1390 در منطقه سیاخ دارنگون فارس اجرا استفاده شد. تیمار ها شامل چهار تاریخ کاشت 15 شهریور، 1 مهر، 15 مهر و 1 آبان و سه رقم کلزا شامل طلایه ، اکاپی و لیکورد بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمار رقم در صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن هزار دانه و تاریخهای مختلف کاشت بر تعداد غلاف در بوته ، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح آماری 5% تاثیر معنی داری داشتند. میزان عملکرد دانه با میانگین 2006 کیلو گرم در هکتار به رقم طلایه تعلق داشت.در بین تاریخهای کاشت بررسی شده تاریخ کاشت 1 مهر با میانگین1760 کیلوگرم در هکتار برای کلیه ارقام عملکرد مطلوبی داشت. همچنین ملاحظه گردید که تاخیر در کاشت موجب کاهش تعداد غلاف در بوته ، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، تاریخ کاشت 1 مهر و رقم طلایه مناسب ترین تاریخ کاشت و رقم در شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه می باشند.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت و زمان محلولپاشی کود بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata. L) آزمایشی مزرعهای به صورت اسپلیت-پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه بسطام شاهرود در سال زراعی 90-91 نجام گرف چکیده کامل
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت و زمان محلولپاشی کود بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata. L) آزمایشی مزرعهای به صورت اسپلیت-پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه بسطام شاهرود در سال زراعی 90-91 نجام گرفت. تیمارها شامل سه تاریخ کشت (16 و 26 اردیبهشت، 5 خرداد) به عنوان فاکتور اصلی و سه زمان محلولپاشی کود Multi _ Micronutrient EDTA chelate (60، 70 و 80 روز پس از کشت) و دو رقم لوبیا چشم بلبلی (بسطامی و قدیم) به عنوان فاکتورهای فرعی بودند. نتایج نشان داد که تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه تحت تاثیر تیمارهای تاریخ کشت، رقم و محلول پاشی در سطح یک درصد قرار گرفتند به طوری که تاریخ کشت 16 اردیبهشت بیشترین اثر را بر تعداد غلاف در بوته داشت و این مقدار نسبت به تاریخ کشت 5 خرداد حدود 48 درصد و تاریخ کشت 26 اردیبهشت 28 درصد افزایش داشت. در بین ارقام، رقم بسطامی نسبت به قدیم، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه بالاتری داشت. در بین زمان های محلول پاشی، 80 روز پس از کشت بیشترین اثر را بر عملکرد دانه به میزان 17/3 تن در هکتار گذاشت و تاخیر بیشتر در این امر تاثیر بیشتری بر تعداد غلاف در بوته داشت، به نحوی که 80 روز پس از کشت محلول پاشی با کود به ترتیب حدود 24 و 20 درصد تعداد غلاف در بوته را نسبت به تاریخهای محلول پاشی اول (60 روز) و دوم (70 روز) بهبود بخشید.
پرونده مقاله
این ازمایش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. کرتهای اصلی به بافت خاک (لومی و شنی)، کرتهای فرعی به روش آبیاری (نشتی و قطرهای) و کرتهای فرعی فرعی به رقم سیبزمینی شیرین (سفید و قرمز) اختصاص داده شد. درصد استقرار چکیده کامل
این ازمایش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. کرتهای اصلی به بافت خاک (لومی و شنی)، کرتهای فرعی به روش آبیاری (نشتی و قطرهای) و کرتهای فرعی فرعی به رقم سیبزمینی شیرین (سفید و قرمز) اختصاص داده شد. درصد استقرار قلمهها، مشخصات رویشی بوته، صفات کمی و کیفی ریشه ذخیرهای و نیز میزان بهرهوری آب مصرفی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که وزن تر شاخساره، نسبت شاخساره به ریشه، تعداد، وزن و قطر ریشه ذخیره ای، طول بوته، تعداد شاخه و برگ، درصد قندهای احیاءکننده، قند کل و شاخص بهرهوری مصرف آب به طور معنیداری تحت تأثیر بافت خاک قرار گرفتند. به جز صفت تعداد ریشه ذخیرهای، سایر صفات به طور معنیداری تحت تأثیر نوع روش آّبیاری قرار گرفتند. بیشترین بهرهوری مصرف آب (CPD) در خاک لومی با آبیاری قطرهای به ترتیب 492/5 و 569/4 کیلوگرم بر متر مکعب در دو رقم سفید و قرمز بود. براساس نتایج تجزیه علیت، عملکرد ریشه ذخیرهای به طور مستقیم تحت تأثیر وزن تر شاخساره (**726/0)، تعداد برگ (**722/0)، تعداد شاخه (**710/0)، وزن ریشه ذخیرهای (**668/0)، قطر ریشه ذخیرهای (**449/0)، طول بوته (**352/0) و طول ریشه ذخیرهای (**314/0) قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش کاشت رقم قرمز در خاک لومی با آبیاری نشتی در مرحله استقرار قلمهها، آبیاری قطرهای در طول فصل رشد و آبیاری مجدد نشتی در مرحله پرشدن غده، به عنوان راهکاری در تولید بهینه غده خوراکی سیبزمینی شیرین در منطقه میناب موفقتر می باشد.
پرونده مقاله
سیلیسیوم یکی از عناصر غذایی مفید برای رشد گیاهان میباشد که در کشتهای خاکی، نیاز گیاه به این عنصر تا حدودی تامین می شود اما در کشتهای بدون خاک مقدار آن ممکن است، کافی نباشد. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر سیلیسیوم بر ویژگیهای کمی و کیفی دو رقم توت فرنگی چکیده کامل
سیلیسیوم یکی از عناصر غذایی مفید برای رشد گیاهان میباشد که در کشتهای خاکی، نیاز گیاه به این عنصر تا حدودی تامین می شود اما در کشتهای بدون خاک مقدار آن ممکن است، کافی نباشد. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر سیلیسیوم بر ویژگیهای کمی و کیفی دو رقم توت فرنگی در کشت بدون خاک بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و سه بوته در هر تکرار انجام شد. محیط کشت مورد استفاده شامل پرلایت و کوکوپیت (1:1) و محل انجام آزمایش گلخانهای واقع در شهر یاسوج بود. محلولپاشی سیلیسیوم در چهار سطح (0، 200، 400 و 600 میلیگرم در لیتر از منبع سیلیسیلیکاسید) و رقم در دو سطح ( پاروس و اروماس) فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش بودند. صفاتی از قبیل تعداد برگ، متوسط وزن میوه، تعداد میوه در بوته، میانگین عملکرد تک بوته، شاخص سبزینه برگ و میزان ویتامین ث میوه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثرات سیلیسیوم و رقم بر عملکرد تک بوته، وزن میوه ، تعداد برگ و شاخص سبزینگی برگ توت فرنگی معنیدار میباشد. بیشترین عملکرد تک بوته در رقم پاروس به مقدار 1218 گرم در مقایسه با رقم اروماس بهدست آمد. گیاهان تیمار شده با سیلیسیوم 400 میلیگرم در لیتر بیشترین میزان عملکرد را در مقایسه با گیاهان تیمار نشده نشان دادند. کاربرد سیلیسیوم 400 میلیگرم در لیتر و رقم پاروس در کشت بدون خاک توتفرنگی توصیه میگردد.
پرونده مقاله
وشا از گیاهان با ارزش علوفه ای، صنعتی و دارویی است که انحصاری ایران می باشد. در این تحقیق ویژگیهای رویشگاهی شامل اقلیم، خاک و موقعیت جغرافیایی رویشگاه، فنولوژی گیاه و میزان عملکرد صمغ آن بررسی شد. جهت تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک از 9 پروفیل داخل رویشگاه و 3 پروف چکیده کامل
وشا از گیاهان با ارزش علوفه ای، صنعتی و دارویی است که انحصاری ایران می باشد. در این تحقیق ویژگیهای رویشگاهی شامل اقلیم، خاک و موقعیت جغرافیایی رویشگاه، فنولوژی گیاه و میزان عملکرد صمغ آن بررسی شد. جهت تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک از 9 پروفیل داخل رویشگاه و 3 پروفیل خارج از رویشگاه نمونه برداری گردید. مراحل فنولوژی گیاه با مراجعه مکرر به منطقه از اسفند تا مردادماه ثبت گردید. جهت تعیین عملکرد صمغ ابتدا میزان متوسط تولید صمغ یک پایه محاسبه شده و با توجه به تراکم گیاه در منطقه عملکرد صمغ در هکتار محاسبه گردید. نتایج نشان داد که این منطقه با داشتن خاک شنی لوم و pH بین 3/8 تا 7/8 می تواند به عنوان یکی از رویشگاه های مناسب وشا محسوب شود. تراکم و سطح تاج پوشش گیاه در منطقه به ترتیب برابر با 472 پایه در هکتار و 17/1 درصد اندازه گیری شد. میزان صمغ تولید شده توسط هر بوته به طور متوسط 3/130 گرم تعیین شد. مطالعات فنولوژیکی مشخص نمود که شروع رویش وشا در این منطقه از نیمه اول اسفند تا اواخر فروردین ماه سال بعد می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق توصیه می شود بهره برداری صمغ گیاه از اواسط تیرماه به بعد و در چهار تا پنج نوبت انجام شود. بر اساس داده های اقلیمی، اوایل دی ماه مناسب ترین تاریخ کاشت بذور وشا در بافق تعیین شد.
پرونده مقاله