بستر کشت

حرية الوصول المقاله

1 - بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر برخی صفات مورفولوژیکی گل ژربرا رقم( Rosalin)
الهام مطلبی قنبر رسائی

امروزه از مواد آلی و معدنی مختلفی به عنوان بستر کشت استفاده می شود. هریک از این مواد دارای ویژگی‌های منحصر به فردی می‌باشند. به طور کلی این مواد باید از ظرفیت نگهداری آب، تهویه کافی، زهکش مناسب و ظرفیت تبادل کاتیونی بالا برخوردار بوده و همچنین نباید هیچگونه تاثیر سوء و أکثر

امروزه از مواد آلی و معدنی مختلفی به عنوان بستر کشت استفاده می شود. هریک از این مواد دارای ویژگی‌های منحصر به فردی می‌باشند. به طور کلی این مواد باید از ظرفیت نگهداری آب، تهویه کافی، زهکش مناسب و ظرفیت تبادل کاتیونی بالا برخوردار بوده و همچنین نباید هیچگونه تاثیر سوء و مضری برای گیاه داشته باشند. به منظور بررسی قابلیت جایگزینی بستر کشت کوکوپیت و پرلیت با بسترهای کشت جدید و ارزان قیمت حاصل از ضایعات موادآلی و ترکیبات معدنی در پرورش گیاه شاخه بریده ژربرا رقم رزالین ، پژوهشی بر اساس طرح آماری بلوک کاملا تصادفی با 7 تیمار و ٣ تکرار صورت گرفت. تیمارهای بکار رفته شامل کوکوپیت50%+پرلیت50%(شاهد)، کوکوپیت50%+خاکبرگ50%، پرلیت50%+خاکبرگ50%، پرلیت50%+ورمی‌کمپوست50%، خاک باغچه35%+پرلیت15%+کوکوپیت50%، خاک باغچه 35%+پرلیت15%+خاک برگ50% و خاک باغچه35%+پرلیت15%+ورمی‌کمپوست50% بود. صفات اندازه گیری شده عبارت بودند از: ماندگاری گل روی بوته، قطر ساقه، ارتفاع ساقه، سطح برگ، تعداد گل و تعداد برگ. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین میزان تعداد برگ و گل، ارتفاع و قطر ساقه در بستر کشت (کوکوپیت50%+خاک برگ50%)و بیشترین میزان سطح برگ در بستر کشت (پرلیت 50%+ورمی‌کمپوست50%) مشاهده شد. بطور‌کلی نتایج این تحقیق دلالت بر آن داشت که بسترهای کشت (کوکوپیت50%+خاک برگ50%) و (پرلیت 50%+ورمی‌کمپوست50%) را می‌توان برای کشت ژربرا رقم( Rosalin) معرفی کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - تاثیر بسترهای کشت آلی بر رشد گیاه آپارتمانی اسپاتی‌فیلوم(Spathiphyllum spp.)
حمید رضا نیک مرام فرشید اسمعیلی

در این تحقیق اثر پالم پیت و خاکبرگ به عنوان جایگزین پیت ماس در رشد گیاه گلدانی اسپاتی فیلوم (Spathiphyllum spp.) در قالب آزمایش فاکتوریل و بر پایه طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار بررسی گردید و شاخص های رشدی گیاه و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ارزیابی شدند. نتایج نشان أکثر

در این تحقیق اثر پالم پیت و خاکبرگ به عنوان جایگزین پیت ماس در رشد گیاه گلدانی اسپاتی فیلوم (Spathiphyllum spp.) در قالب آزمایش فاکتوریل و بر پایه طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار بررسی گردید و شاخص های رشدی گیاه و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که بسترهای کشت 35% پیت ماس + 35% پالم پیت + 30% پرلیت، 35% پیت ماس + 35% خاکبرگ + 30% پرلیت و همچنین 35% پالم پیت + 35% خاکبرگ + 30% پرلیت بیشترین اثر را در رشد گیاه نشان دادند. . با توجه به نتایج، به علت دسترسی آسان و قیمت بسیار پائین تر پالم پیت نسبت به پیت ماس، استفاده از این ماده به صورت ترکیب با پیت ماس و یا خاکبرگ می تواند به جای بستر کشت وارداتی، 50% پیت ماس + 50% پرلیت، در پرورش گیاه اسپاتی فیلوم و سایر گیاهان آپارتمانی برگ زینتی در کشور مورد استفاده قرار گیرند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - اثر بُـر روی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل جعفری(Tagetes erecta) در شرایط کشت خاکی و هایدروپونیک
علی محمدی ترکاشوند حسن عابدینی آبکسری کاوه بابلیان بهزاد کاویانی

بُـریک عنصر کم‌مصرف است که نقش کلیدی در برخی فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه دارد. در این پژوهش اثر غلظت‌های مختلف اسید بوریک (صفر به‌عنوان شاهد، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار در محلول غذایی پایه‌ی هوگلند) روی گل جعفری (Tagetes erecta) در دو نوع بستر هایدروپونیک و کشت خ أکثر

بُـریک عنصر کم‌مصرف است که نقش کلیدی در برخی فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه دارد. در این پژوهش اثر غلظت‌های مختلف اسید بوریک (صفر به‌عنوان شاهد، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار در محلول غذایی پایه‌ی هوگلند) روی گل جعفری (Tagetes erecta) در دو نوع بستر هایدروپونیک و کشت خاکی در شرایط گلخانه‌ای بررسی شد. تیمارهای فوق به‌صورت محلول غذایی هفته‌ای دو بار در اختیار گیاه قرار گرفت. بستر مورد استفاده در کشت هایدروپونیک شامل 50 درصد ماسه و 50 درصد پرلیت بود. در این پژوهش برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. افزایش غلظت اسید بوریک در محلول غذایی منجر به بهبود صفات کمی و کیفی گیاه شد. همچنین کاربرد اسید بوریک در بستر کاشت هایدروپونیک و خاکی عملکرد مطلوب‌تری روی گیاه زینتی جعفری داشت. نتایج نشان داد که تیمار 2 میلی‌مولار اسید بوریک در بستر کاشت هایدروپونیک، اثر قابل‌توجهی روی افزایش حجم ریشه (60/23 میلی‌لیتر)، تعداد برگ (50/45 عدد)، قطر گل (40/8 سانتی‌متر)، درجه‌ی بریکس (68/3)، کلروفیل کل (80/5 میلی‌گرم در گرم وزن تر) و کاروتنوئید گلبرگ (54/3 میکروگرم در گرم وزن تر) داشت. همچنین بیشترین ارتفاع گیاه (33/35 سانتی‌متر)، تعداد ساقه (33/12) و تعداد گل (30/7) در تیمار 2 میلی‌مولار اسید بوریک در بستر کشت خاکی مشاهده شد. گیاهان رشدیافته در هر دو شرایط هایدروپونیک و خاکی که با 2 میلی‌مولار اسید بوریک تیمار شده بودند، دارای بیشترین وزن خشک ریشه (8/0 گرم) و اندام هوایی (51/9 گرم) بودند. تیمارها روی طول ریشه، آغاز فاز زایشی و زمان گلدهی نیز اثر متفاوتی داشتند. به‌طور کلی با بررسی دقیق‌‌تر تمامی داده‌های حاصل از نتایج صفات مورد بررسی مشخص شد که کاربرد سطوح بالای اسید بوریک در بستر کشت خاکی عملکرد بهتری را باعث گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - اثر زمان قلمه‌گیری و تیمار IBA بر ریشه‌زائی و برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی قلمه‌های ساقه‌ی کیوی‌فروت رقم هایوارد(Actinidia deliciosa cv. Hayward)
بیژن میر مسعودی بهزاد کاویانی

ریشه زایی قلمه های خشبی، یک عامل محدودکننده در ازدیاد گیاهان چوبی به شمار می رود. به منظور ارزیابی اثر زمان قلمه گیری و غلظت های مختلف ایندول-3-بوتیریک اسید (IBA) بر توان ریشه زایی قلمه های کیوی رقم هایوارد (Actinidia deliciosa cv. Hayward) آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل أکثر

ریشه زایی قلمه های خشبی، یک عامل محدودکننده در ازدیاد گیاهان چوبی به شمار می رود. به منظور ارزیابی اثر زمان قلمه گیری و غلظت های مختلف ایندول-3-بوتیریک اسید (IBA) بر توان ریشه زایی قلمه های کیوی رقم هایوارد (Actinidia deliciosa cv. Hayward) آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه ی طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل دو زمان قلمه گیری (اوایل بهمن و نیمه ی دوم اسفند) و فاکتور فرعی شامل غلظت های صفر (به عنوان شاهد)، 2500، 5000 و 7500 میلی گرم در لیتر IBA بود. قلمه های گرفته شده پس از تیمار به مدت 5 دقیقه با IBA، در محیط کشت پرلیت کاشته شدند. بعد از 3 ماه، برخی صفات مرتبط با ریشه دهی؛ مانند تعداد و طول ریشه، فیزیولوژیکی مانند وزن تر و خشک ریشه و کالوس و مورفولوژیکی مانند طول ساقه و تعداد برگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که قلمه‌های گرفته شده در نیمه ی دوم اسفند، دارای بیشترین تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه بودند، در حالی که، قلمه های گرفته شده در اوایل بهمن دارای بیشترین ماده ی خشک ریشه، وزن تر و خشک کالوس و همچنین تعداد برگ بودند. تیمار IBA به طور معنی داری صفات مرتبط با ریشه زایی را افزایش داد که در این میان، غلظت 2500 میلی گرم در لیتر مؤثرترین تیمار بود. تیمار 5000 میلی گرم در لیتر IBA با القای بیشترین وزن تر و خشک کالوس، ریشه زایی کمتری را القا کرد. در مجموع، قلمه گیری در نیمه ی دوم اسفند و تیمار با غلظت 2500 میلی گرم در لیتر IBA برای ریشه زایی قلمه های کیوی رقم هایوارد پیشنهاد می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - ارزیابی تحمل جو به عنصر مس در مرحله جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه در حضور قارچ تریکودرما
مهدیه مظاهر سعید خماری احمد جوادی مهدی داوری

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول‌های موجودات زنده می‌شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش‌های زنده و غیرزنده را تحریک می‌کند. به منظور ارزیابی اثر قارچTrichoderma harzianum بر رشد و استقرار گیاهچه‌های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فلز سنگی أکثر

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول‌های موجودات زنده می‌شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش‌های زنده و غیرزنده را تحریک می‌کند. به منظور ارزیابی اثر قارچTrichoderma harzianum بر رشد و استقرار گیاهچه‌های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فلز سنگین مس (CuSO4)، آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل چهار سطح پیش‌تیمار (شاهد، هیدروپرایمینگ، بیوپرایمینگ، تلقیح بستر کشت با قارچ تریکودرما) و چهار سطح سولفات مس(2، 40، 80، 120 میکرومولار) در محلول هوگلند و آرنون بود. نتایج نشان داد سطوح مختلف CuSO4 بر طول گیاهچه و وزن خشک بوته تا سطح سوم (80 میکرومولار) اثر افزایشی و در سطح چهارم (120 میکرومولار) اثر کاهشی داشت، تلقیح تریکودرما باعث افزایش حدوداً 23، 6، 62، 52، 13 و 27 درصدی به ترتیب درصد سبز شدن، سرعت سبز شدن، یکنواختی سبز شدن، قدرت گیاهچه، طول گیاهچه و وزن خشک بوته گیاهچه جو شد. اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی در سطح یک درصد بر پرولین معنی‌دار بود و افزایش سطوح عنصر مس باعث افزایش محتوای پرولین گردید، پیش‌تیمار بذرها، با افزایش مقدار پرولین تا حدودی اثرات سوء ناشی از بیش‌بود مس را کاهش داد. به طور کلی تلقیح تریکودرما باعث افزایش طول گیاهچه و وزن خشک بوته، شاخص-های سبز شدن و محتوای پرولین گیاه جو شد در نتیجه گیاه جو می‌تواند تا سطح 80 میکرومولار مس مقاومت داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - بهبود جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه ذرت (Zea mays L.) و گندم (Triticum aestivum L.) با هیدروپرایمینگ
نرگس جوکار سیدعلی نورحسینی

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه گندم معمولی و ذرت صورت گرفت. دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. فاکتور أکثر

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه گندم معمولی و ذرت صورت گرفت. دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول نوع بستر کشت در دو سطح (بستر ماسه و بستر کاغذ) و فاکتور دوم مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت و 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد اثرات اصلی و اثرمتقابل بستر کشت در مدت زمان هیدروپرایمینگ بر صفات طول ریشه چه، طول ساقچه، طول گیاهچه و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت معنی دار بودند (P<0.01). بیشترین میانگین این صفات طولی و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت در تیمار بستر ماسه و 12 ساعت هیدروپرایمینگ بدست آمد. در این مطالعه تیمار شاهد کمترین مقادیر شاخص های درصد جوانه زنی (95/60 درصد) و سرعت جوانه زنی (32/7 بذر در روز) بذر گندم را نشان داد، درحالی که بعد از هیدروپرایمینگ بذرها، شاخص های درصد جوانه زنی (حدود 85 درصد) و سرعت جوانه زنی (حدود 10) افزایش قابل توجهی داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - ارزیابی تحمل جو به عنصر مس در مرحله جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه در حضور قارچ تریکودرما
مهدیه مظاهر سعید خماری احمد جوادی مهدی داوری

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول های موجودات زنده می شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش های زنده و غیرزنده را تحریک می کند. به منظور ارزیابی اثر قارچ Trichoderma harzianum T447 بر رشد و استقرار گیاهچه های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فل أکثر

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول های موجودات زنده می شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش های زنده و غیرزنده را تحریک می کند. به منظور ارزیابی اثر قارچ Trichoderma harzianum T447 بر رشد و استقرار گیاهچه های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فلز سنگین مس (CuSO4)، آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل چهار سطح پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایمینگ، بیوپرایمینگ، تلقیح بستر کشت با قارچ تریکودرما) و چهار سطح سولفات مس(2، 40، 80، 120 میکرومولار) در محلول هوگلند و آرنون بود. نتایج نشان داد سطوح مختلف CuSO4 بر طول گیاهچه و وزن خشک بوته تا سطح سوم (80 میکرومولار) اثر افزایشی و در سطح چهارم (120 میکرومولار) اثر کاهشی داشت، تلقیح تریکودرما باعث افزایش حدوداً 23، 6، 62، 52، 13 و 27 درصدی به‌ترتیب درصد سبز شدن، سرعت سبز شدن، یکنواختی سبز شدن، قدرت گیاهچه، طول گیاهچه و وزن خشک بوته گیاهچه جو شد. اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی در سطح یک درصد بر پرولین معنی دار بود و افزایش سطوح عنصر مس باعث افزایش محتوای پرولین گردید، پیش تیمار بذرها، با افزایش مقدار پرولین تا حدودی اثرات سوء ناشی از بیش بود مس را کاهش داد. به طور کلی تلقیح تریکودرما باعث افزایش طول گیاهچه و وزن خشک بوته، شاخص های سبز شدن و محتوای پرولین گیاه جو شد در نتیجه گیاه جو می تواند تا سطح 80 میکرومولار مس مقاومت داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - اثر بستر جوانه‌زنی و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان سبز و بنفش (Ocimum basilicum L.)
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار محمدرضا داداشی

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار أکثر

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور‌های این تحقیق شامل دو رقم ریحان (سبز و بنفش)، دو نوع بستر جوانه‌زنی (کاغذ و ماسه) و مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت، 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ضریب سرعت جوانه‌زنی (050/24) در رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی کاغذ و بدون پرایمینگ (شاهد) مشاهده شد. بیشترین مقادیر طول ساقه‌چه (667/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (000/69 میلی‌متر) مربوط به رقم ریحان بنفش و در مدت زمان پیش‌تیمار رطوبتی دوازده ساعت بود. بیشترین مقادیر سرعت جوانه‌زنی (625/9)، بنیه گیاهچه (222/742)، طول ریشه‌چه (778/43 میلی‌متر)، طول ساقه‌چه (444/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (222/74 میلی‌متر) در رقم ریحان بنفش در بستر جوانه‌زنی ماسه بدست آمد. همچنین رقم ریحان سبز در بستر کاغذ بالاترین ضریب یکنواختی جوانه‌زنی (328/54) را نشان داد. بیشترین مقدار نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه (700/1) مربوط به رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی ماسه وجود داشت. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (013/5508) در مدت زمان دوازده ساعت پیش‌تیمار رطوبتی بدست آمد. به همین ترتیب بیشترین مقدار درصد جوانه‌زنی (444/99) و متوسط جوانه‌زنی روزانه (040/9) در ریحان بنفش مشاهده شد. بیشترین مقدار ضریب آلومتری (005/1) مربوط به بستر جوانه زنی کاغذ مشاهده شد. به طور کلی پیش‌تیمار رطوبتی بذر می‌تواند بهبود جوانه‌زنی و بنیه‌گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بیشتر ریحان سبز و بنفش خواهد شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثر بسترهای مختلف کشت بر برخی صفات فیزیکوشیمیایی گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) تحت تنش خشکی
مهسا بهرام پور مریم دهستانی اردکانی مصطفی شیرمردی جلال غلام نژاد

خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی است که موجب کاهش تولید و عملکرد گیاه خصوصا در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌گردد. هدف از پژوهش حاضر کاربرد برخی مواد آلی اصلاحی در خاک جهت افزایش مقاومت گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) به تنش خشکی بود. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در ق أکثر

خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی است که موجب کاهش تولید و عملکرد گیاه خصوصا در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌گردد. هدف از پژوهش حاضر کاربرد برخی مواد آلی اصلاحی در خاک جهت افزایش مقاومت گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) به تنش خشکی بود. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمار‌ها شامل شش ماده اصلاحی (شاهد (فقط خاک)، یک و دو گرم نانو کود پتاسیم به ازای یک کیلوگرم خاک، 30 درصد حجمی گلدان کوکوپیت، پالم پیت و بقایای گیاه روناس) در سه سطح خشکی (40، 60 و 80% ظرفیت مزرعه) بودند. بر اساس نتایج به‌دست‌ آمده با افزایش سطح تنش خشکی وزن تر و خشک گل و ریشه به طور معنی‌داری کاهش یافت. در حالی‌که فعالیت آنزیم پراکسیداز به طور معنی‌داری افزایش یافت. بیشترین میزان وزن تر و خشک گل و ریشه در گیاهان تیمار شده با بقایای روناس حاصل شد. همچنین کم‌ترین وزن تر و خشک ریشه و گل در تمام سطوح خشکی در گیاهان تیمار شده با پالم پیت به‌دست آمد. گیاهانی که با پالم پیت تیمار شده بودند در هر سه سطح تنش خشکی وارد فاز زایشی و تولید گل نشدند. وزن تر گل با وزن خشک گل، وزن تر و خشک ریشه و جذب فسفر همبستگی معنی‌دار نشان داد. به‌طورکلی، نتایج به دست آمده نشان داد که بقایای گیاه روناس در مقایسه با سایر تیمارها، به خوبی توانست مقاومت گیاه همیشه‌بهار را به تنش خشکی افزایش دهد و می-تواند به عنوان بستر کشت جدید معرفی شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - بهبود جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه ذرت (Zea mays L.) و گندم (Triticum aestivum L.) با هیدروپرایمینگ
نرگس جوکار سیدعلی نورحسینی

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه گندم معمولی و ذرت صورت گرفت. دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. فاکتور أکثر

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه گندم معمولی و ذرت صورت گرفت. دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول نوع بستر کشت در دو سطح (بستر ماسه و بستر کاغذ) و فاکتور دوم مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت و 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد اثرات اصلی و اثرمتقابل بستر کشت در مدت زمان هیدروپرایمینگ بر صفات طول ریشه چه، طول ساقچه، طول گیاهچه و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت معنی دار بودند (P<0.01). بیشترین میانگین این صفات طولی و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت در تیمار بستر ماسه و 12 ساعت هیدروپرایمینگ بدست آمد. در این مطالعه تیمار شاهد کمترین مقادیر شاخص های درصد جوانه زنی (95/60 درصد) و سرعت جوانه زنی (32/7 بذر در روز) بذر گندم را نشان داد، درحالی که بعد از هیدروپرایمینگ بذرها، شاخص های درصد جوانه زنی (حدود 85 درصد) و سرعت جوانه زنی (حدود 10) افزایش قابل توجهی داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - ارزیابی تحمل جو به عنصر مس در مرحله جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه در حضور قارچ تریکودرما
مهدیه مظاهر سعید خماری احمد جوادی مهدی داوری

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول های موجودات زنده می شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش های زنده و غیرزنده را تحریک می کند. به منظور ارزیابی اثر قارچ Trichoderma harzianum T447 بر رشد و استقرار گیاهچه های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فل أکثر

غلظت بالای عنصر مس باعث مسمومیت و آسیب به سلول های موجودات زنده می شود. قارچ تریکودرما با آزادسازی ترکیباتی، مقاومت به تنش های زنده و غیرزنده را تحریک می کند. به منظور ارزیابی اثر قارچ Trichoderma harzianum T447 بر رشد و استقرار گیاهچه های جو بهاره تحت اعمال چهار سطح فلز سنگین مس (CuSO4)، آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل چهار سطح پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایمینگ، بیوپرایمینگ، تلقیح بستر کشت با قارچ تریکودرما) و چهار سطح سولفات مس(2، 40، 80، 120 میکرومولار) در محلول هوگلند و آرنون بود. نتایج نشان داد سطوح مختلف CuSO4 بر طول گیاهچه و وزن خشک بوته تا سطح سوم (80 میکرومولار) اثر افزایشی و در سطح چهارم (120 میکرومولار) اثر کاهشی داشت، تلقیح تریکودرما باعث افزایش حدوداً 23، 6، 62، 52، 13 و 27 درصدی به‌ترتیب درصد سبز شدن، سرعت سبز شدن، یکنواختی سبز شدن، قدرت گیاهچه، طول گیاهچه و وزن خشک بوته گیاهچه جو شد. اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی در سطح یک درصد بر پرولین معنی دار بود و افزایش سطوح عنصر مس باعث افزایش محتوای پرولین گردید، پیش تیمار بذرها، با افزایش مقدار پرولین تا حدودی اثرات سوء ناشی از بیش بود مس را کاهش داد. به طور کلی تلقیح تریکودرما باعث افزایش طول گیاهچه و وزن خشک بوته، شاخص های سبز شدن و محتوای پرولین گیاه جو شد در نتیجه گیاه جو می تواند تا سطح 80 میکرومولار مس مقاومت داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - اثر بستر جوانه‌زنی و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان سبز و بنفش (Ocimum basilicum L.)
سیدعلی نورحسینی نرگس خاتون جوکار محمدرضا داداشی

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار أکثر

به‌منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه‌زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور‌های این تحقیق شامل دو رقم ریحان (سبز و بنفش)، دو نوع بستر جوانه‌زنی (کاغذ و ماسه) و مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت، 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ضریب سرعت جوانه‌زنی (050/24) در رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی کاغذ و بدون پرایمینگ (شاهد) مشاهده شد. بیشترین مقادیر طول ساقه‌چه (667/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (000/69 میلی‌متر) مربوط به رقم ریحان بنفش و در مدت زمان پیش‌تیمار رطوبتی دوازده ساعت بود. بیشترین مقادیر سرعت جوانه‌زنی (625/9)، بنیه گیاهچه (222/742)، طول ریشه‌چه (778/43 میلی‌متر)، طول ساقه‌چه (444/30 میلی‌متر) و طول گیاهچه (222/74 میلی‌متر) در رقم ریحان بنفش در بستر جوانه‌زنی ماسه بدست آمد. همچنین رقم ریحان سبز در بستر کاغذ بالاترین ضریب یکنواختی جوانه‌زنی (328/54) را نشان داد. بیشترین مقدار نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه (700/1) مربوط به رقم ریحان سبز در بستر جوانه‌زنی ماسه وجود داشت. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (013/5508) در مدت زمان دوازده ساعت پیش‌تیمار رطوبتی بدست آمد. به همین ترتیب بیشترین مقدار درصد جوانه‌زنی (444/99) و متوسط جوانه‌زنی روزانه (040/9) در ریحان بنفش مشاهده شد. بیشترین مقدار ضریب آلومتری (005/1) مربوط به بستر جوانه زنی کاغذ مشاهده شد. به طور کلی پیش‌تیمار رطوبتی بذر می‌تواند بهبود جوانه‌زنی و بنیه‌گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بیشتر ریحان سبز و بنفش خواهد شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - Investigating Growth of <i>Frankenia thymifolia</i> as a Cover Plant During Drought Stress in Different Growth Media and Irrigation Periods
Mohsen Majidi Ali Mohammadi Torkashvand Raheleh Ebrahimi

There are some plants can replace grass among cover plants. Cover plants are obvious solution of problem in these places that the most important plant is Frankinia and Lisimakia etc. The aim of this study is to use organic wastes, biological fertilizers and moisture sup أکثر

There are some plants can replace grass among cover plants. Cover plants are obvious solution of problem in these places that the most important plant is Frankinia and Lisimakia etc. The aim of this study is to use organic wastes, biological fertilizers and moisture super absorbents in the growth media of Frankinia to increase water holding capacity, delay in permanent wilting point and drought stress control. The experiment was carried out during drought stress out of greenhouse in open space in 2017. A factorial experiment based on Randomized Completely Block Design with two factors was conducted. First factor was three periods of irrigation in 2 and 4 days and one week, second factor was different growth media including: 1.90% soil+10% manue, 2. 70% soil, 15% manure+ 15% vermicompost, 3.70% soil, 15% manure+ 15% vermicompost + 1 g/kg stockosorb (super absorbent), 4.50% soil, 25% manure+ 25% vermicompost and 5. 50% soil, 25% manure+ 25% vermicompost + 1 g/kg super absorbent. Rooted transplants of Frankinia in pots (diameter 12 cm and height 15 cm) were planted in boxes 30×30 cm numbered 6 every box. Morphological traits including longest branch, total number of lateral branches, dry and fresh weight of shoot, prolin, leaf relative water and the concentration of K, P, Fe and Zn in shoot and uptake of these nutrients by shoot, were measured. The growth media were analyzed for pH, EC, organic carbon, total nitrogen, C/N ratio and P and K available. Results showed the mixture 50-50 of soil and organic compounds (composted manure and vermicompost) is used as the growth medium. Using one g/kg superabsorbent in cited medium in compared with control medium (irrigation period 2 days), can increase irrigation period to one week. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - Choose a Planting Substrate and Fertilization Method to Achieve Optimal Growth of <i>Araucaria excelsa</i>
Hajar Ashoorzadeh Ali Mohammadi Torkashvand Ali Mahboub Khomami

Due to the lack of scientific knowledge for the use of substrate and best fertilizing method in the growth of Araucaria excelsa, it is crucially important to find the most appropriate planting substrate and fertilizing method. The effect of conventional fertilizing meth أکثر

Due to the lack of scientific knowledge for the use of substrate and best fertilizing method in the growth of Araucaria excelsa, it is crucially important to find the most appropriate planting substrate and fertilizing method. The effect of conventional fertilizing method and the application of Fe nanofertilizer were studied on the growth of A. excelsa in which six fertilizing methods and three substrates were examined in a factorial experiment based on a Randomized Complete Design with three replications. The seedlings of A. excelsa were transferred to 4-L pots after the selection of substrate type and were placed in greenhouse at day/night temperature of 21-23/17-19°C. Some growth indices were recorded including plant height, lateral shoot length, stem diameter, root length, shoot and root fresh weight, shoot and root dry weight, total fresh and dry weight, and the concentrations of some nutrients in leaves. It was found that the substrate A3 (25% cocopeat + 25% vermicompost + 25% light soil + 25% perlite) was the most appropriate substrate for this plant in terms of most estimated traits (lateral shoot length, root fresh weight, root dry weight, total dry weight, and shoot P and Fe content). Among fertilizing compounds, the treatment B3 (Ferrilene + NPK (20-20-20) + diammonium phosphate + potassium sulfate + ammonium sulfate) was found to be superior for some traits like lateral shoot length, shoot fresh weight, total fresh weight, shoot dry weight and total dry weight. It was revealed that the treatment A3B2 (25% cocopeat + 25% vermicompost + 25% light soil + 25% perlite) + diammonium phosphate, potassium sulfate and ammonium sulfate was the most appropriate treatment in terms of shoot and root fresh weight, total fresh weight and total dry weight. So, it is recommended to apply this treatment in the production of Araucaria excelsa. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - مقایسه چند بستر کاشت در خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین در روش آبکشت
مهدی قائمی کیومرث بخش کلارستاقی سید محسن نبوی

به منظور تعیین اثرات چند بستر کشت بر خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین و نیز امکان اختلاط پرلیت در بسترهای مختلف، آزمایشی با 9 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1389 و در گلخانه انجام گرفت. نتایج نشان داد بسیاری از صفات اندازه گیری شده به شکل معنی د أکثر

به منظور تعیین اثرات چند بستر کشت بر خواص کمی خیار گلخانه ای رقم نگین و نیز امکان اختلاط پرلیت در بسترهای مختلف، آزمایشی با 9 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1389 و در گلخانه انجام گرفت. نتایج نشان داد بسیاری از صفات اندازه گیری شده به شکل معنی داری تحت تاثیر بستر کشت قرار گرفتند. بر اساس بررسی های انجام شده تیمار پیت ماس با داشتن 2998 گرم وزن میوه بالاترین عملکرد و تیمار لیکا با دارا بودن 355 گرم وزن میوه پایین ترین عملکرد را دربین بسترهای کشت داشتند. بیشترین و کمترین تعداد میوه با میانگین 54 و 8 میوه به ترتیب مربوط به بستر پیت ماس و لیکا بود. بالاترین ارتفاع گیاه در بین بسترهای کشت مربوط به تیمار پیت ماس با 179 سانتیمتر به طور میانگین بوده و کمترین ارتفاع را تیمار لیکا با 5/56 سانتی متر داشت. نتایج همچنین نشان داد اختلاط پرلیت در بسترهای کشت باعث ایجاد تغییراتی در اکثر صفات اندازه گیری شده نسبت به حالت خالص آن شده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - بررسی تاثیر کلسیم در بهبود اثرات سوء ناشی از شوری ورمی‌کمپوست در تولید نشاء خیار (Cucumis Sativus).
کاظم علی خواجه محمد خواجه حسینی

شوری، مخصوصاً در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از مسائل عمده کشاورزی در سراسر دنیا محسوب می شود. ورمی کمپوست دارای مقادیر بالایی از پتاسیم، فسفر و سدیم است که منجر به افزایش شوری می شود. شوری زیاد عامل محدود کننده مصرف این ماده است. یون کلسیم اثرات قابل توجهی در فرایندهای فی أکثر

شوری، مخصوصاً در مناطق خشک و نیمه خشک یکی از مسائل عمده کشاورزی در سراسر دنیا محسوب می شود. ورمی کمپوست دارای مقادیر بالایی از پتاسیم، فسفر و سدیم است که منجر به افزایش شوری می شود. شوری زیاد عامل محدود کننده مصرف این ماده است. یون کلسیم اثرات قابل توجهی در فرایندهای فیزیولوژیک گیاهان داشته و پارامترهای مورفولوژیک و بیوشیمیایی گیاهانی که تحت تنش شوری (NaCl) قرار گرفته اند را بهبود می بخشد .به منظور بررسی تاثیر کلسیم بر بهبود آسیب های ناشی از شوری ورمی کمپوست به عنوان محیط کشت در تولید نشاء خیار، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در پاییز 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفت. در این آزمایش از نیترات کلسیم 99% به عنوان منبع کلسیم استفاده شد. تیمارهای آزمایش عبارت بود از تیمار شاهد ورمی کمپوست بدون کلسیم، تیمار 10 میلی مولار کلسیم به صورت محلول با بذر قبل از کاشت، تیمار 25 میلی مولار کلسیم و تیمار 75 میلی مولار کلسیم همراه با محیط کشت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که حضور کلسیم تاثیر معنی داری در بهبود اثرات شوری دارد و تیمار 10 میلی مولار کلسیم بیشترین اثرات مثبت را بر ویژگی های رشدی نشاء خیار در محیط کشت ورمی کمپوست داشت. کاربرد مناسب یون کلسیم حساسیت گیاهان به شوری را پایین آورده و پارامترهای مورد نظر را به خوبی بهبود می بخشد، بنابراین استفاده از گیاهان زراعی با کارایی کاربرد کلسیم بالا، می تواند به کاهش هزینه های اقتصادی در مقابل شوری کمک کند. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات بستر کشت

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية