دولت ها بنا به اقتضای زمانی، شرایط کشور و بنابر گفتمان حزب خود، سعی در تدوین برنامه های پنجساله با رویکرد تحول آفرین و توسعه ای دارند. یکی از بخش های اساسی و کلیدی در برنامه های توسعه ای، بخش اجتماعی و خدمات رفاهی آن است که موجبات رشد و تعالی جامعه را فراهم می کند. توسع أکثر
دولت ها بنا به اقتضای زمانی، شرایط کشور و بنابر گفتمان حزب خود، سعی در تدوین برنامه های پنجساله با رویکرد تحول آفرین و توسعه ای دارند. یکی از بخش های اساسی و کلیدی در برنامه های توسعه ای، بخش اجتماعی و خدمات رفاهی آن است که موجبات رشد و تعالی جامعه را فراهم می کند. توسعه اجتماعی با بهترشدن کیفیت زندگی، تامین حقوق انسان ها، توجه به مشارکت شهروندی و نهادهای مدنی، عدالت و حمایت های اجتماعی و همچنین توجه به استعدادها و توانمندی های مردم میسور می گردد. در این پژوهش به بررسی بخش اجتماعی (خدمات و رفاه اجتماعی) برنامه پنجم و ششم توسعه با روش تحلیل گفتمان پرداخته شده است. روش تحلیل از طریق روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موف صورت می گیرد. برنامه پنجم توسعه که مربوط به گفتمان اصولگرایی است بر نشانه های عدات اجتماعی، کاهش تصدی گری دولتی و رفاه اجتماعی فراگیر تاکید دارد و برنامه ششم توسعه که مربوط به گفتمان اصلاح طلبی و اعتدال و توسعه است بر حقوق شهروندی، سلامت همگانی، تاب آوری اجتماعی، اصلاح مالیاتی حوزه سلامت و نظام جامع آسیب های اجتماعی استوار است.
تفاصيل المقالة
مشارکت مردم در انتخابات نشانه ای از علاقه ملت به حفظ و تداوم سرزمین، تحکیم حاکمیت موجود وباورآن ها به اثر رأی و اندیشه خود بر تصمیمات ملی است.کشورهای دموکراتیک انتخابات را عالی ترین جلوه مشارکت مردمی دانسته و متناسب با میزان مشارکت مردمدر سرنوشت خود، میزان استحکام پایه أکثر
مشارکت مردم در انتخابات نشانه ای از علاقه ملت به حفظ و تداوم سرزمین، تحکیم حاکمیت موجود وباورآن ها به اثر رأی و اندیشه خود بر تصمیمات ملی است.کشورهای دموکراتیک انتخابات را عالی ترین جلوه مشارکت مردمی دانسته و متناسب با میزان مشارکت مردمدر سرنوشت خود، میزان استحکام پایه های دموکراسی را در آن کشور اعلام می کنند.نظام جمهوری اسلامی ایران که مبانی آن آمیزه ای از قوانین حکومت های دموکراتیک و قوانین متقندراندیشه های دینی- اسلامی است، بر هر نوع مشارکت مردم در سرنوشت ملی از جمله انتخابات تأکید داشته و آنرا جلوه ای از اعتماد مردم نسبت به کارگزاران کشور عنوان می کند.انتخابات ریاست جمهوری در ایران به عنوان یکی از چهار دسته انتخابات دوره ای کشور، پر جلوه ترینچشم انداز از مشارکت سیاسی مردم است که بیشترین تعداد و درصد مشارکت کننده را نسبت به سایر انتخابا تداشته است . آنچه به این انتخابات در عرصه سرزمین ملی معنا می دهد، وجوه تمایزها وتشابهاتی است که از پشتعینک جغرافیای انتخابات قابل رؤیت است.مقاله حاضر مستخرج از تحقیقی است که حاصل پویش نه دوره انتخابات ریاست جمهوری در استان خراسانجنوبی می باشد که با هدف بررسی و تشریح وجوه تمایز و تشابه میزان مشارکت و نحوه آن و چگونگی و چراییرفتار انتخاباتی مردم در حوزه های مختلف این استان صورت گرفته است.
تفاصيل المقالة
واقعیت این است که هر کدام از دولت ها با برنامه های از پیش تعیین شده قصد دارند توسعه را در جامعه تحقق ببخشند. به همین خاطر طرح شعارکلیدی و محوری به عنوان نقشه راه از سوی دولت ها موضوعی است که نمی توان به سادگی از آن گذشت. آن چه که به عنوان فصل مشترک در برنامه های هر کدام أکثر
واقعیت این است که هر کدام از دولت ها با برنامه های از پیش تعیین شده قصد دارند توسعه را در جامعه تحقق ببخشند. به همین خاطر طرح شعارکلیدی و محوری به عنوان نقشه راه از سوی دولت ها موضوعی است که نمی توان به سادگی از آن گذشت. آن چه که به عنوان فصل مشترک در برنامه های هر کدام از دولت ها است، تمرکز بر برنامه های اقتصادی است. به عبارتی، توجه به مسائل اقتصادی در برنامه های توسعه یکی از بخش ها، الزامات و سیاست های برنامه های توسعه کشوری به شمار می آید. در این مقاله به بررسی بخش اقتصادی برنامه سوم و پنجم توسعه با روش تحلیل گفتمان پرداخته شده است. در این تحلیل از رویکرد تحلیل گفتمان لاکلا و موف استفاده شده است. برنامه سوم توسعه که مربوط به گفتمان اصلاح طلب است برنشانه های رابطه اقتصادی با کشورهای خارجی، عدم تمرکز دولتی و مشارکت بخش های غیردولتی (خصوصی و تعاونی) تاکید دارد؛ در حالی که در مقابل آن، برنامه پنجم توسعه که مربوط به گفتمان اصولگرا هست بر نشانه های اقتصاد مقاومتی، هدف مندی یارانه ها، درآمدهای مالیاتی و عمومی، اصلاح الگوی مصرف و اقتصاد اسلامی استوار است.
تفاصيل المقالة
گفتمانها با هدف کسب قدرت در جامعه به وجود می آیند و برای مطرح شدن در جامعه نیاز به حداقلی از فضای اشتراک دارند. برای تحقق این هدف، وارد رقابت گفتمانی با غیر می شوند. هرگاه گفتمانی اقدام به تخریب و واسازی نشانه های گفتمانی رقیب کند و ساختارهای ایدئولوژیک آن را به چالش بک أکثر
گفتمانها با هدف کسب قدرت در جامعه به وجود می آیند و برای مطرح شدن در جامعه نیاز به حداقلی از فضای اشتراک دارند. برای تحقق این هدف، وارد رقابت گفتمانی با غیر می شوند. هرگاه گفتمانی اقدام به تخریب و واسازی نشانه های گفتمانی رقیب کند و ساختارهای ایدئولوژیک آن را به چالش بکشد، از دایره خودی طرد و به دایره دیگری رانده می شود. در تحقیق حاضر چالشهای گفتمانی دو نیروی سیاسی مطرح در ایران، اصولگرا و اصلاح طلب در فاصله 1396-1392 به عنوان کنشگران گفتمان ساز، بررسی شد. به جهت مناسبت موضوع و نیز قابلیت فوق العاده گفتمان ارنستولاکلا و شانتال موفه در تبیین پدیده های سیاسی-اجتماعی، این نظریه به عنوان چارچوب نظری انتخاب شده است. نتایج داده ها بیانگرآن است که گفتمان رقیب اصلاح طلبی، گفتمان اصول گرایی ست که با استفاده از استراتژی برجسته سازی و حاشیه رانی به طرح عناصری در حوزه های مختلف سیاسی پرداخته و به چالشهای گفتمانی در 1۳۹۲ الی۱۳۹۶شدت بخشیده و این رقابت با غیر را با هدف ساختارشکنی و بی قراری رقیب در آستانه انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری انجام داده است، که نهایتاً با هژمونی گفتمان اصلاح طلبی- اعتدالی در 1396شکست معنایی این گفتمان توسط رقیب بی نتیجه ماند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
