تحلیل گفتمان برنامه های پنجم و ششم توسعه پس از انقلاب اسلامی در بخش رفاه اجتماعی (از منظر تحلیل گفتمان لاکلاو و موف)
الموضوعات :
مطالعات توسعه اجتماعی ایران
سیده سیما امیری
1
,
طهمورث شیری
2
,
رضاعلی محسنی
3
1 - دانشجوی دکترای جامعه شناسی گرایش اقتصادی و توسعه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 27 الأربعاء , ذو القعدة, 1442
تاريخ التأكيد : 24 الإثنين , محرم, 1444
تاريخ الإصدار : 29 الإثنين , رجب, 1444
الکلمات المفتاحية:
روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موف,
گفتمان عدالت اصولگرایی,
برنامه پنجم و ششم توسعه,
گفتمان اعتدال و توسعه اصلاح طلبی,
ملخص المقالة :
دولت ها بنا به اقتضای زمانی، شرایط کشور و بنابر گفتمان حزب خود، سعی در تدوین برنامه های پنجساله با رویکرد تحول آفرین و توسعه ای دارند. یکی از بخش های اساسی و کلیدی در برنامه های توسعه ای، بخش اجتماعی و خدمات رفاهی آن است که موجبات رشد و تعالی جامعه را فراهم می کند. توسعه اجتماعی با بهترشدن کیفیت زندگی، تامین حقوق انسان ها، توجه به مشارکت شهروندی و نهادهای مدنی، عدالت و حمایت های اجتماعی و همچنین توجه به استعدادها و توانمندی های مردم میسور می گردد. در این پژوهش به بررسی بخش اجتماعی (خدمات و رفاه اجتماعی) برنامه پنجم و ششم توسعه با روش تحلیل گفتمان پرداخته شده است. روش تحلیل از طریق روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موف صورت می گیرد. برنامه پنجم توسعه که مربوط به گفتمان اصولگرایی است بر نشانه های عدات اجتماعی، کاهش تصدی گری دولتی و رفاه اجتماعی فراگیر تاکید دارد و برنامه ششم توسعه که مربوط به گفتمان اصلاح طلبی و اعتدال و توسعه است بر حقوق شهروندی، سلامت همگانی، تاب آوری اجتماعی، اصلاح مالیاتی حوزه سلامت و نظام جامع آسیب های اجتماعی استوار است.
المصادر:
W. (1998). A new look at development concepts. (Farrahi. F. and Bozorgi. V.). Nashre markaz Publications. Tehran.[Persian].
De-Vos. (2003). Discourse theory and the study of ideological (trance) formation. Analyzing social democratic revisionism. In journal of pragmatics.
Fairclough, N. (2003). Analysing discourse. Textual analysis for social research. New York: Routledge.
M. (2004). Discourse and Critical Discourse Analysis. Journal of human and social sciences, Volume 14, page of 81-107. [Persian].
M. (2004). Discourse theory and political analysis. Journal of Political Science, Volume 28.
Koosha, M. & et al. (2005). A Critical Study of News Discourse. Iran s Nuclear Issue in the British News Paper, IJAL. Vol. 8, No. 2.
Laclau, E. & etal. (1985). Hegemony and Socialist Strategy. Towards a Radical Democratic Politics. London: Verso.
Laclau, E. & et al. (2002). Antonio Gramsci, critical Assesment of leading Political philosophers (2002) Voutledge.
M. (2011). Laclau and Mouffe discourse analysis theory and its critique. Journal of Socio-cultural knowledge, Volume 2, page of 91-124. [Persian].
Plan and Budget Organization of the Islamic Republic of Iran.(2017). Collection of Laws of the Sixth Five-Year Plan for Economic, Social and Cultural Development of the Islamic Republic of Iran (2017-2021). The Vice President for Codification, Revision and Publication of Presidential Laws and Regulations Publication.[Persian].
Rahimi, M. & et al. (2008). Discoursive Representation of the Winner and Loser. The Case of Reports, IJAL. Vol. 11, No.1.
Salarkasraeei M., et al. (2009). Laclau and Mouffe the theory of discourse is an effective tool in understanding and explaining political phenomena. Journal of Politics, Volume 3, page of 336-339. [Persian].
Vice President for Strategic Planning and Supervision of the Islamic republic of Iran. (2010). Collection of Laws of the Sixth Five-Year Plan for Economic, Social and Cultural Development of the Islamic Republic of Iran (2010-2014). Higher Institute of Education and Research, Management and Planning Publication.[Persian].
Wodak, R. (2002). Aspects of Critical Discourse Analysis, Azfal. Vol. 36, P.p: 5-31.
_||_
W. (1998). A new look at development concepts. (Farrahi. F. and Bozorgi. V.). Nashre markaz Publications. Tehran.[Persian].
De-Vos. (2003). Discourse theory and the study of ideological (trance) formation. Analyzing social democratic revisionism. In journal of pragmatics.
Fairclough, N. (2003). Analysing discourse. Textual analysis for social research. New York: Routledge.
M. (2004). Discourse and Critical Discourse Analysis. Journal of human and social sciences, Volume 14, page of 81-107. [Persian].
M. (2004). Discourse theory and political analysis. Journal of Political Science, Volume 28.
Koosha, M. & et al. (2005). A Critical Study of News Discourse. Iran s Nuclear Issue in the British News Paper, IJAL. Vol. 8, No. 2.
Laclau, E. & etal. (1985). Hegemony and Socialist Strategy. Towards a Radical Democratic Politics. London: Verso.
Laclau, E. & et al. (2002). Antonio Gramsci, critical Assesment of leading Political philosophers (2002) Voutledge.
M. (2011). Laclau and Mouffe discourse analysis theory and its critique. Journal of Socio-cultural knowledge, Volume 2, page of 91-124. [Persian].
Plan and Budget Organization of the Islamic Republic of Iran.(2017). Collection of Laws of the Sixth Five-Year Plan for Economic, Social and Cultural Development of the Islamic Republic of Iran (2017-2021). The Vice President for Codification, Revision and Publication of Presidential Laws and Regulations Publication.[Persian].
Rahimi, M. & et al. (2008). Discoursive Representation of the Winner and Loser. The Case of Reports, IJAL. Vol. 11, No.1.
Salarkasraeei M., et al. (2009). Laclau and Mouffe the theory of discourse is an effective tool in understanding and explaining political phenomena. Journal of Politics, Volume 3, page of 336-339. [Persian].
Vice President for Strategic Planning and Supervision of the Islamic republic of Iran. (2010). Collection of Laws of the Sixth Five-Year Plan for Economic, Social and Cultural Development of the Islamic Republic of Iran (2010-2014). Higher Institute of Education and Research, Management and Planning Publication.[Persian].
Wodak, R. (2002). Aspects of Critical Discourse Analysis, Azfal. Vol. 36, P.p: 5-31.
