• صفحه اصلی
  • بررسی شیوع نئوسپورا کانینوم در شیر نشخوارکنندگان به روش مولکولی

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : JVM-1905-1081 (R2) بازدید : 305 صفحه: 101 - 110

10.30495/jvm.2020.676317

20.1001.1.22518851.1398.15.2.10.9

نوع مقاله: پژوهشی

بررسی شیوع نئوسپورا کانینوم در شیر نشخوارکنندگان به روش مولکولی

محورهای موضوعی : انگل شناسی

مهتاب علیپور 1 , ابراهیم رحیمی 2 , امیر شاکریان 3

1 - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی
2 - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
3 - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی

تاریخ دریافت : 1398/03/13 تاریخ پذیرش : 1398/04/25 تاریخ انتشار : 1398/12/01

کلید واژه: شیوع فصلی, شیرخام, نئوسپورا کانینوم, موقعیت جغرافیایی, واکنش زنجیره‌ای پلیمراز,

چکیده مقاله :

نئوسپورا کانینوم انگل تک یاخته داخل سلولی با گسترش جهانی است. این تک یاخته از عوامل اصلی سقط جنین در گاوهای شیری بوده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان شیوع فصلی و جغرافیایی نئوسپورا کانینوم در شیر نشخوارکنندگان به روش مولکولی انجام شد. چهارصد و چهل نمونه شیر خام طی چهار فصل سال از استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و فارس جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه های DNA استخراج شده با استفاده از کیت بوسیله آزمون nested- PCR به منظور ردیابی ژن NC5 نئوسپورا کانینوم ارزیابی شدند. از مجموع 440 نمونه شیر مورد مطالعه، 54 نمونه (27/12 درصد) آلوده به نئوسپورا کانینوم بودند. شیر گاو بیشترین (26 درصد) و شیر گوسفند کمترین (4 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. نمونه های شیر جمع آوری شده در فصل زمستان بیشترین (85/22 درصد) و نمونه های جمع آوری شده در فصل تابستان کمترین (57/8 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. نمونه های شیر جمع آوری شده از استان چهارمحال و بختیاری بیشترین (94/14 درصد) و نمونه های جمع آوری شده از اصفهان کمترین (38/6 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. با توجه به شیوع نسبی این انگل در شیر خام مورد مطالعه، اتخاذ برنامه‌‌های کنترلی بیش ‌از پیش مورد نیاز است. همچنین با توجه به احتمال مصرف فرآورده‌های لبنی سنتی و انتقال آلودگی به انسان، جوشش کامل شیر قبل از مصرف توصیه می‌گردد.

چکیده انگلیسی:

منابع و مأخذ:


  1. اسدی کرم، م.، نوراللهی فرد، س.ر.، خلیلی، م.، میرزایی م. (1395). مطالعه سرولوژیک آلودگی به نئوسپورا کانینوم در گاوهای شهرستان شهر بابک. پایان نامه کارشناسی ارشد انگل شناسی. شماره 395، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
    2.
  2. پور مهدی بروجنی، م.، حمیدی نجات، ح.، قربانپور، م.، آصفی، ه. (1394). مقایسه روش­های تشخیص سرولوژیکی تک یاخته  نئوسپورا کانینوم در گاومیش. نشریه علمی پژوهشی میکروبیولوژی دامپزشکی، دوره 11، شماره 1، صفحات 19-26.
    3.
  3. رئیسی، ا.، حسینی نژاد، م.، و پیرعلی، خ. (1388).  شیوع سرمی عفونت ناشی از نئوسپورام کنینوم در سگ‌های استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از آزمون غیر مستقیم پادتن‌های درخشان. پایان نامه دکتری حرفه ای دامپزشکی، شماره 121، دانشگاه شهرکرد.
    4.
  4. طاهری لک، ک.، صدرایی، ج.، دلیمی اصل، ع.ه. (1396). فراوانی آنتی بادی ضد نئوسپورا کانینوم در نمونه­های شیر تعدادی از گاوداری­های شهرستان شهریار. نشریه دامپزشکی، دوره 1، شماره 115، صفحات 146-142.
    5.
  5. قنواتی، س.، بهرامی، س.، مصلی نژاد، ب.، حمیدی نجات، ح. (1394). بررسی شیوع سرولوژی و مولکولی انگل نئوسپورا کانینوم در سگ‌های شهرستان اهواز. پایان نامه دکتری حرفه ای دامپزشکی، شماره 222، دانشگاه شهید چمران اهواز.
    6.
  6. مروتی، ح.، نعمان، و. (1396). ردیابی آنتی بادی علیه نئوسپورا کانینوم در سرم­های تجاری جنین گاو (FBS) با استفاده از روش الایزا. مجله دامپزشکی، دوره 30، شماره 1، صفحات 205-201.
    7.
  7. نوری، م.، گنجعلی، م.، راسخ، م.، نوراللهی فرد، س. ر.، سعادتی، د. (1394). بررسی سرولوژیک آلودگی به نئوسپورا کانینوم درگاو‌های منطقه‌ی سیستان. پایان نامه دکتری حرفه ای دامپزشکی، شماره 173، دانشگاه زابل.
    8.
  8.  Barr, B.C., Conrad, P.A., Sverlow, K.W., Tarantal, A.F., Hendrickx, A.G. (1994). Experimental fetal and transplacental Neospora infection in the nonhuman primate. Laboratory Investigation, 71: 236-242.
    9.
  9. Dubey, J.P., Schares, G., Ortega-Mora, L.M. (2007). Epidemiology and control of neosporosis and Neospora caninum. Clinical Microbiology Reviews, 20: 323-67.
    10.
  10. Gharedaghi, Y., Firouivand, Y., Heikal Abadi, M. (2017). Assessment of  Neospora caninum seroprevalence in buffalo in Tabriz, North West of  Iran. Buffalo Bulletin, 36: 379-384.
    11.
  11. Gharekhani, J., Heidari, H., Akbarein, H. (2012). Seroepidemiology of  Neospora caninum in Iranian native and crossbreed cattle: A cross sectional study. Journal of Veterinary Research, 67: 325-329.
    12.
  12. Gharekhani, J., Tavoosidana, G.H., Zandieh, M. (2013). Seroprevalence of  Neospora caninum in sheep from Western Iran. Veterinary World, 6: 709-710.
    13.
  13. Gharekhani, J., Esmaeilnegad, B., Rezaei, H., zhari, M. (2016). Prevalence of anti-Neospora caninum antibodies in Iranian goats. Annals of Parasitology, 62: 111-114.
    14.
  14. Gondim, L.S., Abe-Sandes, K., Uzêda, R.S., Silva, M.S., Santos, S.L., Mota, R.A., Vilela, S.M., Gondim, L.F. (2010). Toxoplasma gondii and Neospora caninum in sparrows (Passer domesticus) in the Northeast of Brazil. Veterinary Parasitology, 168: 121-4.
    15.
  15. Graham, D.A., Calvert, V., Whyte, M., Marks, J. (1999). Absence of serological evidence for human Neospora caninum infection. Veterinary Record, 144: 672-673.
    16.
  16. Hadadi, M.R., Sherafati, R., Delavari., M., Arbabi., M.,Gilasi., H.R, Abed, A. (2018). Evaluation of anti Neospora caninum antibodi presence in cow,s milk in Kashan. Feyz: (Journal of Kashan University of Medical Sciences), 22: 333-338.
    17.
  17. Hurkova, L., Halova, D., Modry, D. (2005). The prevalence of Neospora caninum antibodies in bulk milk of dairy herds in the Czech Republic: a case report. Veterinary Medicine Journal, 50: 549- 552.
    18.
  18. Ibrahim, H.M., Huang, P., Salem, T.A., Talaat, R.M., Nasr, M.I., Xuan, X., Nishikawa, Y. (2009). Prevalence of Neospora caninum and Toxoplasma gondii antibodies in northern Egypt. The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene, 80: 263-267.
    19.
  19. Lobato, J., Silva, D.A., Mineo, T.W., Amaral, J.D, Segundo, G.R.S, Costa-Cruz, J.M., et al. (2006). Detection of immunoglobulin G antibodies to Neospora caninum in humans: high seropositivity rates in patients who are infected by human immunodeficiency virus or have neurological disorders. Clinical and Vaccine Immunology, 13: 84-89.
    20.
  20. Moskwa, B., Cabaj, W. (2007). The role of the colostrum and milk in Neospora caninum transmission. Helminthologia, 44: 126-129.
    21.
  21. Müller,  N., Zimmermann, V., Hentrich, B., Gottstein, B. (1996). Diagnosis of Neospora caninum and Toxoplasma gondii infection by PCR and DNA hybridization immunoassay. Journal of  Clinical Microbiology, 34: 2850–2852.
    22.
  22. Nam, H.W., Kang, S.W., Choi, W.Y. (1998). Antibody reaction of human anti-Toxoplasma gondii positive and negative sera with Neospora caninum antigens. Korean Journal of Parasitology, 36: 269-275.
    23.
  23. Reichel, M.P., Ayanegui-Alcérreca, M.A., Gondim, L.F., Ellis, J.T. (2013). What is the global economic impact of  Neospora caninum in cattle–the billion-dollar question. International Journal of Parasitology, 43: 133-142.
    24.
  24. Salehi, N., Haddadzadeh, H., Shayan, P., Koohi, M.K. (2012). Isolation of Neospora caninum from an aborted fetus of seropositive cattle in Iran. Veterinary Archive, 82: 545-553.
    25.
  25. Shakerian, A., Sharafati-chaleshtori, R., Rafati, N., Sharifzadeh, A. (2015). Detection of Neospora caninum in Milk of Cows by Polymerase Chain Reaction. Iranian Journal of Infectious Disease and Tropical Medicine, 20: 7- 14.
    26.
  26. Tavanaee, H.R., Namavari, M. (2017). Evaluation of attenuated variety of Neospora caninum for diagnosis of infection in cattle by agglutination test. Veterinary Research and Biological Products, 30: 153-157.
    27.
  27. Tranas, J., Heinzen, R.A., Weiss, L.M., McAllister, M.M. (1999). Serological evidence of human infection with the protozoan  Neospora caninum. Clinical and Diagnostic Laboratory Immunology, 6: 765-767.
    28.

 

مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]