ارزیابی برنامه‌ریزی مشارکتی طرح مدیریت محله در شهر تهران
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
کلید واژه: مشارکت, اعتماد, آگاهی, مدیریت محله, مدیریت و برنامه‌ریزی متمرکز,
چکیده مقاله :
نقش مدیریت محله به‌عنوان نهادی تازه تأسیس برای ساماندهی‌مشارکت‌های اجتماعی در محلات شهر و به تبع آن برنامه‌ریزی محله‌محور مورد توجه ذی‌نفعان حوزه‌ی مدیریت شهری تهران است. این مطالعه به‌دنبال بررسی مکانیزیم‌های به کار برده شده برای طرح مدیریت محله است تا میزان موفقیت آن را در جلب مشارکت شهروندان برای برنامه‌های محلی بسنجد. این تحقیق که از نوع کاربردی و توسعه‌ای است، از روش تحقیق کمّی و کیفی استفاده کرده بطوری که در روش کمی از دو جامعه‌ی آماری 384 نفری (شهروندان) و (مراجعه‌کنندگان به سراهای‌محلات) استفاده شده است. الگوی ارزیابی با استفاده از مدل ترکیبی سنجش عملکرد پاتنام و مدل ارزیابی امور فرهنگی سطح خرد رضایی و با بهره‌گیری ازمفاهیم نظریه‌های مرتبط با ابعاد اعتماد اجتماعی،مشارکت و تعاملات اجتماعی به دست آمده است. همچنین در بررسی تحقیق کیفی از مصاحبه عمیق با ۲۲ نفر از مدیران محلات و تحلیل کارشناسان استفاده شده است. در نتیجه این طرح در مؤلفه‌ی اعتماد توانسته نظر بخشی از جامعه به عنوان مراجعه‌کنندگان به سراها را جلب نماید و نگرش شهروندان و اعتمادشان به طرح مدیریت محله‌ی مثبت ارزیابی می‌شود اما برای مؤلفه‌های آگاهی‌بخشی، تعامل و افزایش سطح مشارکت و برنامه‌ریزی مشارکتی موفق عمل نکرده و اغلب برنامه‌ریزی‌ها به صورت متمرکز صورت می‌گیرد. بنابراین نتایج نشان می‌دهد که طرح مدیریت محله با اجرای روش‌های موجود برای تحقق اهداف خود دچار ضعف‌هایی است که باید نسبت به رفع آن‌ها اقدامات دیگری را در دستور کار قرار دهد.
Neighborhood-management, as a newly established plan to organize and promote residents' participation in the affairs of local communities, contributes to the provision of an opportunity for community-based participatory planning. Although the neighborhood-management plan has been in place for more than 4 years now, but more efforts are needed in order to remove its weaknesses. The central question of the article is: to what extent can neighborhood-management plan attract residents' participation? Both qualitative and quantitative methods were used in this study. 384 individuals (residents and visitors to neighborhood centers) were selected to fill out the research questionnaire and 22 neighborhood managers were interview. The Evaluation model was developed using both Pantham Performance Measurement and also Evaluation Model of Cultural Affairs by Rezaie. Theoretical framework was costructed by using the theories of social trust, participation and social interaction of Fukuyama, Giddens, Midgley, Davidson, Driskell. The findings showed that the neighborhood centers have been able to attract the trust of some of the residents. On the other hand, in the areas of promoting awareness and engaging residents and increasing their level of participation , the centers have not been very successful.