دیدگاه آدورنو نسبت به هنر و زیباییشناختی معاصر
محورهای موضوعی : فلسفه
کلید واژه: آدورنو, تاریکاندیشی, زیباییشناسی, هنر,
چکیده مقاله :
آدورنو متفکری متأثر از کانت و هگل، با دیدگاهی انتقادی، زیباییشناسی خود را بنیاد نهاد. در زیبایی شناسی او تاریکاندیشی و بدبینی نسبت به هنر مدرن و پسامدرن به صورتی متناقض پدیدار است. مصادیق بدبینی آدورنو یعنی فرهنگ توده، صنعت- فرهنگ و متأثر از آن عقلانی شدن، کالایی شدن، شیئی شدن، بُت وارگی تا هنر روزگار ما ادامه داشته است که ما با نادیده گرفتن خط فاصل مدرنیسم و پستمدرن با آگاهی به چالش ها و گوناگونی ها، آن را در ذیل هنر معاصر تحلیل می کنیم. آدورنو دربارهی هنر، ایدهی زیبایی شناسی رهایی بخش را در سر می پروراند؛ اما نگاه او به این پدیده سلبی بود. سلطهی سرمایه و سیاست متأثر از توده گرایی در نظر آدورنو سبب شده که هنردر پی فقدان کارکرد اصیل خود، رنجی بر انسان ها تحمیل کند. مسلماً دلیل دفاع آدورنو از هنر آوانگارد بدان دلیل است که این نوع هنر به گمان او به توده ای شدن و به تبع آن اسارت در بند سیاست و سرمایه داری تن نمی دهد. در این مقاله سعی بر این است که به دلایل تاریک اندیشی آدورنو درباره ی هنر معاصر به صورت تحلیلی توصیفی از موضعی انتقادی پرداخته شود.
Adorno is the thinker that affected by Kant and Hegel. Of course he established his Aesthetics whit critical viewpoint. First domain of his Aesthetics is dark thinking and pessimistic about Modern art and postmodernity that appears with paradoxical form. We account all of event that happened as contemporary art. Examples of Adorno's pessimistic namely is mass culture industry that affected by rationalism, commodity, reification, idolatry that all of them continued to our time. We analyze contemporary art whit ignorance of distance between modernism and postmodernism in continuous and integrated linear. Adorno has a liberation Aesthetics idea about Art but his viewpoint was privative. In Adornos ideas, domination of capitalism and politics was cause of lack of authentic function of Art, which imposed suffering to human. Certainly the reason of Adorno's defends of Avant-garde Art is that kind of art not following mass culture, and not surrounded by politics and capitalism.
_||_