هدف این پژوهش، پیشبینی شاخصهای انطباقیابی شامل اکتشاف، طرحریزی، خودکارآمدی تصمیمگیری و رفتارهای شبکهسازی مسیر شغلی بر اساس ابعاد انطباقپذیری مسیر شغلی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعۀ آماری شامل دانشجویان شهر اصفهان بود. از جامعۀ پژوهش نمونهای با حجم 450 نفر به روش نمونهگیری طبقهای متناسب با حجم انتخاب شد. دادهها توسط مقیاسهای انطباقپذیری (Savickas & Porfeli,2012)، اکتشاف (Stumpf, Colarelli & Hartman, 1983)، طرحریزی (Gould, 1979)، خودکارآمدی تصمیمگیری (Betz, Klein & Taylor, 1996) و رفتارهای شبکهسازی (Forret & Dougherty, 2001) مسیر شغلی جمعآوری شد. یافتهها بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گامبهگام نشان داد که از میان ابعاد انطباقپذیری، ابعاد دغدغه، کنترل و اعتماد بهطور معناداری قادر به تبیین 37 درصد از واریانس طرحریزی بودند. دغدغه، اعتماد و کنجکاوی بهطور معناداری قادر به تبیین 34 درصد از واریانس اکتشاف بودند. اعتماد و دغدغه، بهطور معناداری 20 درصد از واریانس رفتارهای شبکهسازی را تبیین نمودند. 55 درصد از واریانس خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی نیز با کنترل، دغدغه و اعتماد پیشبینی شد. بهطورکلی نتایج بیانگر اهمیت انطباقپذیری مسیر شغلی و ابعاد آن در پیشبینی شاخصهای انطباقیابی شامل اکتشاف، طرحریزی، خودکارآمدی تصمیمگیری و رفتارهای شبکهسازی مسیر شغلی بود.
پرونده مقاله