مهاسوکهه (لذّت جاودانه) در آئین تنترة بودایی
محورهای موضوعی : مسیحیت
سعید گراوند
1
(هیئت علمی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران)
لیلا مفاخری
2
(کارشناسی ارشد رشته ادیان و عرفان، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران)
کلید واژه: مهاسوکهه, خوشبختی, لذت جاودانه, اعمال یُگه‌ای, شکوفایی معنوی,
چکیده مقاله :
مهاسوکهه در آئین تنترة بودایی به معنای لذّت جاودانه است. این مرتبه از شکوفایی معنوی قلمرو عاری از تفکر مرسوم و آداب و رسوم متعارف و متعالی‌ترین مقام بودایی است که از آن به فراتر رفتن از ساحت تغییر و وجود و رسیدن به مقام کمال مطلوب تعبیر می‌شود. در آئین تنترة بودایی گفته می‌شود که امکان دستیابی به مهاسوکهه (لذت جاودانه) در ضمن مراسم و صور آئینی از طریق انجام اعمال یُگه‌ای اعم از جسمی و جنسی، در همین جهان برای همه انسان‌ها اعم از خوب و بد، برتر و فروتر، لایق و نالایق امکان‌پذیر است. به نظر می‌رسد که این تلقی از سعادت نامتناهی از آنجا ناشی می‌شود که در جهان‌بینی تنتره‌ای، انسان بنیاد اندیشه است نه خدا. افزون برآن، لذت جاودانه از طریق تن آدمی در همین جهان تحقق می‌یابد. زیرا تن نه توده‌ای مادی بلکه نیایشگاه مقدّسی است که از طریق آن انسان می‌تواند به مقام خوشبختی دست یابد. به‌علاوه، در این آئین لذت جاودانه از طریق مشارکت و سهیم شدن در روشن‌شدگی بودای درون، دهرمه کایه یا وجره ستوه، و اتحاد پرجنا و اوپایه تحقق می‌یابد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که مهاسوکهه مطلوب غایی همه انسان‌ها است. چیزی که انسان‌ها آگاهانه یا ناآگاهانه در پی آن بوده و هستند. در نتیجه آئین تنترة بودایی یکی از نخستین طریقت‌های باطنی در تفکر شرقی است که به تبیین یک نظام کهن مبتنی بر شکوفایی معنوی پرداخته است، نظامی که در آن زن و مرد از طریق انجام اعمال سرّی و مقدّس در راستای امکان نیل به مقام شکوفایی معنوی نقش قابل ملاحظه‌ای بازی می‌کنند.
In Buddhist Tantrism mahāsukha means immortal pleasure and Supreme Bliss. This state is the highest realm of Buddhist perfection, beyond the realm of being and changing world, freed from rational thinking and the social customs and rituals. According to Buddhist Tantrism, it is possible to reach mahāsukha, through ritual ceremonies and yoga practices, both physical and sexual, so in this world all human beings, whether good or bad, superior or inferior, worthy or unworthy could attain this perfection. It seems that, the religious conception of immortal pleasure and infinite happiness in Tantric tradition roots in the fact that in Tantrism it is human beings not God that is the subject of speculation. Moreover, the body is not assumed to be degrading and humiliating but it is the sacred temple through which man can easily achieve happiness and Supreme Bliss, if he knows how to use it. Furthermore in tantric Buddhism, mahāsukha or immortal enjoyment is achieved through participating in the Enlightenment of Inherent Buddha, Dharma-kāya or Vajra-sattva, and the union of prajnā and upāya. So Buddhist Tantrism is one of the earliest esoteric traditions that tries to explain the ancient idea of eternal pleasure, a system in which the female and the male counterparts play a significant role through yogic exercises to achieve eternal bliss.
_||_