بررسی اثر سطوح علف‌کش اکسی فلورفن بر کنترل علف هرز پیچک صحرایی (Convolvulus arrensis) و اجزای عملکرد دو رقم ماش (Vigna radiate) در شرایط آب و هوایی اهواز

محورهای موضوعی : زراعت

تاریخ دریافت : 1393/02/15 تاریخ پذیرش : 1393/09/01 تاریخ انتشار : 1395/12/15

کلید واژه: عملکرد, ماش, پیچک صحرایی, اکسی فلورفن,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی اثر علف کش اکسی فلورفن بر کنترل علف هرز پیچک صحرایی در دو رقم ماش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال 1390 در اهواز انجام گردید. فاکتور اول شامل سطوح روش کنترل که عبارت بودند از وجین (کنترل کامل)، تیمارهای اکسی فلورفن با دز 1، 5/1 و 2 لیتر در هکتار و تیمار عدم کنترل علف هرز و فاکتور دوم شامل دو رقم ماش گوهر و پرتو بود. صفات زراعی مورد بررسی شامل تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی و شاخص های ارزیابی علف های هرز شامل تراکم بوته، ارتفاع بوته، تعداد برگ و وزن خشک علف هرز بودند. نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین سطوح کاربرد علف‎کش در کنترل علف هرز وجود داشت به طوری که تیمار علف کش اکسی فلورفن با دز 2 لیتر در هکتار، عملکرد 5/1 تن دانه ماش در هکتار را تولید کرد و نسبت به سایر تیمارهای علف کشی برتری نسبی داشت. در میان ارقام نیز رقم پرتو به واسطه خصوصیات ژنتیکی خود نسبت به رقم گوهر برتر بود.

چکیده انگلیسی:

  In order to study the effect of oxyflorfen herbicide on Convolvus arvensis control in mung bean cultivation, an experiment was conducted  at Ahwaz region in 2011. Factorial experiment was done in completely randomized block design with four replication with two mung bean cultivars (Gohar and Parto) and weed control levels include three oxyflorfen herbicide dose (1, 1.5 and 2 L/ha) along with weed free and weedy as control. The reviewed agronomic traits were number of branches, plant height, number of pods, number of seeds per pods, weight of 100 seeds, seed yield and assessment criteria of weeds  including density, height, number of leaves and weed dry weight. Results showed significant differences in traits among treatments. Oxyflorfen herbicide with 2 L/ha showed the best performance among weed control treatments. The maximum seed yield was found in the highest level of oxyflorfen herbicide (1/5 t/ha). The comparison of partov cultivar and Gohar cultivars showed higher genetic characteristics of Parto cultivar.  

منابع و مأخذ:

1. بزازی، د. و  اردبیلی، ژ. 1379.بررسی و تعیین مناسب‌ترین روش کنترل علف‌های هرز عدس. مجموعه مقالات ششمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران. دانشگاه مازندران، ایران.


2. فاتح، ا.، شریف‏زاده، ف.، مظاهری، م. و باغستانی، م.ع. 1385.ارزیابی رقابت سلمه‌تره و الگوی کاشت ذرت روی عملکرد و اجزا عملکرد ذرت دانه‌ای سنگین گراس 704. مجله پژوهش و سازندگی، 74:
   95-78.


3. کریم مجنی، ح.، محمد علیزاده، ح.، مجنون حسینی، ن. و پیغمبری، س.ع. 1383. تاثیر علف کش‌ها به همراه وجین دستی در کنترل علف‌های هرز در کشت انتظاری و بهاره عدس. مجله علوم زراعی ایران،  6(1): 50-42.


4. مجنون حسینی، ن. 1375. حبوبات در ایران. موسسه نشر جهاد وابسته به جهاد دانشگاهی، 240 صفحه.    


5. مرادی، ع. ر.، راشد محصل، م.ح. و پارسا، م. 1388. ارزیابی کارایی علف‌کش‌های ایماز تاپیر، اکسی فلورفن، ترفلان، پندیمتالین، وجین دستی و عملکرد نخود رقم IIC482 در منطقه مشهد. مجموعه مقالات سومین همایش علوم علف‌های هرز ایران، مشهد، ایران.


6. ثابتی، پ. و موسوی، س.ک. 1387. ارزیابی کارایی استورم برای کنترل علف‏های هرز پهن برگ کشت سویا، هجدهمین کنگره گیاه پزشکی ایران، همدان، ایران.


7. زند، ی.م.، باغستانی، م.ا. و فقیهی، س.ا. 1382. بررسی مدیریت علف کش‏ها. نشریه آموزش کشاورزی در ایران، 44 صفحه.
   
   
   1. Bles, R.M. and Rwebe, C. 1995. Leaf area interception and dry matter production by soyabean. Crop science, 5:575-577.
   
   
   2. Delivin, D.L., Long, Y.H. and Madax, L.D. 1991. Using reduced rates of post emergence, herbicide in soybean (Glycine max). Weed Technology, 5:534 – 840.
   
   
   3. Gbologlu, N. and Yazagam, A. 1996. The effects different sowing periods on the agronomic characteristic's of mung bean. Weed science, 7: 642-650.
   
   
   4. Hall, M.R., Swanton, C.Y. and Anderson, C.W. 1992. Critical Period of weed control in grain Corn (Zea mays). Weed Science, 40:441-447.
   
   
   5. Hernando, J., Protollo, R., Gareia-orbegozo, S. and Fuertes, T. 1987. Weed survey and control studies on lentil in central spain. Lans News Letter, 74 (72):11-14.
   
   
   6. Mclachlan, S.M., Tollenar, M. and Swies, S.F. 1993. Effect of mung bean induced seeding on dry matter accumulation distribution and architecture of root pigweed (Amaranthus retroflexus). Weed Science, 4:563-573.
   
   
   7. Rubsuan, H.C. and Sinclair, T.R. 1988. Sensitivity of soybean leaf developmentto water deficits. Plants cell Environment, 11:853-839.
   
   
   8. Sing, B. 1987. Yield potential of chickpea at increased plant density international chickpea. New sletter, 4:10-11.
   
   
   9. Schumacher, C.E. and Hatter man- Valenti, H.M. 2007. Effect of dose and spray volume on early–season broad leaved weed control in Alliums spp. Using herbicides. Crop protection, 26:1148- 1185.
   
   

Tollenar, S., Dibo, A., Aguilera, weiese, S.F. and Swanton, C.V. 1994. Effect of crop density on weed interference in maize. Agronomy jour